Wu Qingyuan (2006)

Go.

Een denksport die de laatste tijd weer een revival kent door het populaire Hikaru no Go (anime serie). Deze film staat daar zo'n beetje lijnrecht op.

Ik gebruik het woord "klassiek" niet al te vaak in positieve zin, bij deze film doe ik dat wel. Veel uiterst statische shots, wanneer de camera wel beweegt staat er een strict afgestelde snelheidsbegrenzer op. In zulke situaties komt het er op aan om zo perfect mogelijk te cadreren en optimaal gebruik te maken van licht- en kleurspel. Wat Tian hier laat zien is vaak magistraal. Meet zich met de besten wat betreft statische shots.

Tian houdt het tempo laag, mensen die Springtime gezien hebben kunnen zich daar wat bij voorstellen neem ik aan. Lange shots waar weinig in gebeurt, rustgevende maar erg mooie muziek, verhaal dat veel over de persoon vertelt maar als levensverhaal geen optimale coherentie heeft. 't Is maar waar je het meest van houdt.

Het begin van de film kweekt een hoop respect voor het spelletje, dat met buitenaardse serieux benaderd wordt. Erg puur en simpel qua opzet, maar eens je kijkt naar de denkende Chang gaat de deur naar een oneindig aantal spelmogelijkheden onherroepelijk open.

Het tweede deel is wat luidruchtiger, wat ik op zich wel jammer vond. Waar het eerste deel je compleet in een roes brengt, schrikt het tweede deel iets teveel op. Enerzijds wel érg effectief ( de uitval van z'n meester, de atoombom, de aanrijding met de brommer) maar Tian blinkt toch uit in het kalme.

De citaten doorheen de film geven extra menselijkheid aan het personage, dat redelijk enigmatisch blijft, en als genie ook steevast onbeholpen met de werkelijkheid. Uiteindelijk rest er een portret van een legendarisch man in al zijn menselijkheid. Al geloof ik direct dat voor velen het een ondoordringbaar personage blijft.

De film is vaak bloedmooi, audiovisueel klassiek spektakel dat geen concurrentie kent. Of hoe vorm in dit geval perfect de inhoud ondersteunt.

Chang doet het verder ook geweldig. En voor de liefhebber, wie goed oplet ziet Ichi the Killer ook nog even voorbijkomen.

Film krijgt 4.5*, Tian heeft een geweldige gave om traagheid te verheffen tot iets moois dat sneller voorbijgaat dan theoretisch zou mogen. Eén van de mooiste portretten die ik gezien heb.

Hmm, dit moet ik eens te pakken zien te krijgen. Go is een fascinerend spel.

Er is inmiddels een regio 3 dvd verschenen.

Daarnaast stond The Go Master eerder dit jaar op de release-lijst van Cinemien voor een filmhuis-release eind 2007. Wat daarmee is gebeurd...?

Vorig jaar gekocht in Shanghai en in 't weekend in Belgie gezien. Is zeker een mooie film maar ik weeg de stilistische, statische shots niet zo zwaar als Onderhond en vind het als geheel een geslaagde maar ietwat te trage vertelling over een go-legende. Ik vond het verhaal iets te confuus overkomen, het leek me soms alsof de regiseur de scenes niet heeft afgemaakt. Ook de shots van de go-competities waren te repetitief, ze voegden niet altijd iets toe aan het verhaal.

Iets anders dan wat ik had verwacht, maar het is wat Onderhond zei een erg mooie en respectvolle biografische film. Wu Qingyuan die al op zijn 12 jaar het niveau van een professionele Go speler behaalt is wonderbaarlijk. Ook niet gek dat hij gezien wordt als een van de beste Go-spelers aller tijde.

Aan het einde van de film sprak een oude man wijs, wat zijn leven wel niet voor zou stellen zonder de verrijking van het Go - spel gevoeld te hebben, ik draai zijn zin even om en vraag mij oprecht af hoe het hele Go - gebeuren je leven in godsnaam zou moeten verrijken! Ik ben zelf ook geen snars wijzer geworden wat het hele Go - gebeuren nou betekent, behalve dat je een goede conditie en gezonde geest moet hebben omdat partijen soms dagenlang voortslepen.

Het mag geen geheim zijn dat ik niet hou van denksporten zoals schaken, dammen etc. Het probleem dat ik met deze film heb is ook niet dat de film ellenlange Go - matches registreert ( ik zou zelfs zeggen te weinig ), maar dat hij onvoldoende de passie voor het spel bij zijn hoofdpersonages weet te vangen, op een algemene, bovenstaande monoloog na.

De film is eigenlijk een doodgewone biopic, alhoewel gewoon? Kwesties als de China - Japan oorlog en het Japanse fenomeen sekte komen even vrolijk voorbij wandelen. Toch weet de regisseur nauwelijks wat hij aanmoet met deze op zijn minst, op papier aantrekkelijke onderwerpen. Zo gaat hij nooit diep op een onderwerp in, vooral te danken aan de redelijk fragmentarische opzet van de film waarbij je vooral het gevoel hebt dat je veel gemist hebt. Een gemiste kans!

Op visueel vlak is het allemaal buitensporig saai. Zeker de binnenscenes bewijzen dat Zhuangzhuang Tian helemaal niets heeft geleerd van zijn vorige fiasco: Springtime in A Small Town.

De buitenscenes vertonen al net dat beetje meer flair en het gebrekkige verhaal is op zich nog wel om door te komen, maar overtuigen doet het uiteraard nooit. Een 2,5*

FIjne herziening.

Had een beetje schrik dat het een tweede keer wat tegen zou vallen, maar na de opening was dat gevoel alweer helemaal verdwenen. Tian bewijst hier gewoon een geweldige vakman te zijn.

Visueel superstrak, perfecte soundtrack erbij en een altijd goed acterende Chang. De basis voor een mooi portret dat je dicht bij de persoon toelaat, maar het publiek nog steeds z'n eigen conclusies laat trekken. Da's nog wel het fijnste aan deze biopic denk ik. Je wordt geen echte mening opgedrongen over zijn persoon, maar mag die zelf invullen.

't Is inderdaad wel fragmentarisch, maar dat lijkt me toch echt wel bewust. De gebeurtenissen rondom hem krijgen dan ook iets minder aandacht dan gewoonlijk het geval, het blijft om de persoon gaan, wat er rond hem gebeurt is enkel belangrijk om de manier waarop het hem beïnvloed.

Vorm en inhoud komen mooi samen, gekoppeld aan het toch wel saaie maar interessante Go spelletje maakt dat een geweldige film.

Wu Qingyuan zelf is trouwens vorige maand overleden, op 100-jarige leeftijd. Jammer dat zo'n film dan niet wat sneller vanonder het stof gehaald wordt. 't Is natuurlijk geen onmenselijk geweldig figuur zoals Robin Williams dat wel was ...

4.5* en een uitgebreide review