Hans van Mierlo, Wat Ik Nog Steeds te Schrijven Droom (2006)

Zelden een docu gezien, die én heel goed gemaakt is, én briljante inhoud heeft.

Chappeau Hans Fels En natuurlijk ook Hans van Mierlo.

4.5*

Dit gedicht van Martinus Nijhoff is Van Mierlo als op het lijf geschreven (ook in de docu verwerkt), en erg mooi:

Ik zou een dag uit vissen,

ik voelde mij moedeloos.

Ik maakte tussen de lissen

met de hand een wak in het kroos.

Er steeg licht op van beneden

uit de zwarte spiegelgrond.

Ik zag een tuin onbetreden

en een kind dat daar stond.

Het stond aan zijn schrijftafel

te schrijven op een lei.

Het woord onder de griffel

herkende ik, was van mij.

Maar toen heeft het geschreven,

zonder haast en zonder schroom,

al wat ik van mijn leven

nog ooit te schrijven droom.

En telkens als ik even

knikte dat ik het wist,

liet hij het water beven

en het werd uitgewist.

(uit: Nieuwe gedichten, Em Querido, Amsterdam)

en het heet 'Het Kind en Ik'. Erg mooi inderdaad.

Gezien, genoten, gestemd. 5 sterren. God was mis ik zo iemand in de hedendaagse politiek.

Gemist

[Bonnie St. Clair mode]

Droog je tranen Pierrot

[/Bonnie St. Claire mode]

Mug

Mooi portret van Van Mierlo, 'zijn' politieke partij, en de ontwikkeling van de Nederlandse politiek de afgelopen 40 jaar. Beter gezegd, in de woorden van Van Mierlo, "we waren er 40 jaar te vroeg". Uitermate pijnlijk om te zien hoe zijn gedachtengoed verkwanseld wordt, met als dieptepunt het referendum over de Europese Grondwet.

De still is overigens afkomstig uit de eerste tv-uitzending voor politieke partijen voor D66, waar Van Mierlo met opgezette kraag 10 minuten door Amsterdam kuiert, terwijl een voice-over (van hem zelf natuurlijk) het programma 'nu eens goed probeert uit te leggen'. Vervlogen tijden.

Aanradertje, kleine 4 sterren. Ik ga maar eens olijven plukken...

Schitterende ducu voor de liefhebber.

tegenover de "zielige" drie zeteltjes van afgelopen kamerverkiezingen komt e.e.a. nog eens extra melancholisch over wat mij betreft.

Bij deze ducu kwam bij mij dat onbestendige, niet te beschrijven gevoel naar boven wat ik heb als ik triest en gelukkig tegelijk ben.

Wat een prachtige, fascinerende mens is van Mierlo toch!

4.5*

Komt vanavond op TV; NED2 om 23.30 uur!

Dit i.v.m. zijn overlijden.

Ik heb de docu vorige week nog eens opnieuw bekeken via internet. Het blijft een onbeschrijfelijk mooi document, met werkelijk prachtige muziek."

De uitspraak:

"Als ik er in zou geloven, zou ik denken dat ik hier al eerder geweest ben in een eerder leven, maar daar geloof ik niet in, dus dat denk ik niet"

is een van de mooiste die ik ooit hoorde! Als je dat gepruts in de huidige politiek aankijkt en -hoort, dan kun je toch alleen maar melancholisch denken: Zo als van Mierlo zijn ze er niet meer.

Net gezien op hollandoc. Best een mooie documentaire, maar het ging naar mijns inzien toch een beetje te veel over Van Mierlo's vakantiehuisje en de naoorlogse politiek. Kende zeker zijn sterke momenten, maar had toch liever wat meer over de democratische en politieke ambities van Van Mierlo willen weten, aangezien ik niet met hem ben opgegroeid. Ben het zeker met Van Mierlo eens wat betreft democratie en de afstand tussen volk en politiek. 3*