La Polizia Chiede Aiuto (1974)

Competent geschoten misdaadfilm, die naar mijn mening, veel probeert te suggereren, maar vervolgens binnen de 'veilige' marges blijft.

Alle losse eindjes worden naadloos aan elkaar geknoopt en er worden geen overbodige elementen geïntroduceerd, dat geen betrekking zal hebben op de uiteindelijke ontknoping van het verhaal.

Dit mag dan misschien resulteren in slimme scriptwriting, maar het blijft vooral een passieve kijkbeurt. Je wordt mondjesmatig gevoed en ook al zou je als kijkbuisdetective, een interessante mysterie onthult zien worden; de werkelijke potentie in het verhaal, een protest richting autoriteit, wordt slachtoffer van zijn eigen beperking.

Het valt te vergelijken met hetgene wat er met de climax van Adaptation. bereikt wordt.
La Polizia Chiede Aiuto suggereert dat het de hooggeplaatste figuren zijn, die gebruik maken van de diensten van de prostitutiesyndicaat, bestaande uit tienermeisjes. Kerk en Staat hebben het altijd zwaar de verduren als het om deze vorm van corruptie en hypocrisie gaat.
De suggestie wordt dus gewekt, maar zakt in de self-fulfilling prophecy dat tegen zulke figuren toch niet opgevochten kan worden. Het komt ter sprake, tot frustratie van de hoofdfiguren, maar tegerlijkertijd tot frustratie van de kijker. Waarom?
Alles wordt afhankelijk van de figuur op de onderste ladder, nl. de moordenaar, die vanuit de top, sporen uitwist en uiteindelijk, hoe kan het ook anders, kapot wordt geschoten.
De kijker blijft met lege handen zitten.

Politiefilm, Giallo en maatschappijkritisch pamflet ineen.

Ik heb deze film vooral willen zien vanwege de heerlijke bombastische soundtrack van Stelvio Capriani die deze film wat extra's meegeeft, maar ben het verder wel eens met Tone. De afwikkeling is erg matig en teleurstellend.

Die soundtrack kwam me erg bekend voor. En deze film heb ik niet eerder gezien...

De soundtrack wordt ook gebruikt in Amer.

Dat zal het dan zijn, dank je!

In de herziening!

Ooit heeeel lang geleden gehuurd bij de Jumbo Videotheek in Arnhem (op good old VHS).

Stond daar tussen de giga-horror-collectie (met de meest obscure en bizarre titels die U zich maar kunt wensen)...tegenwoordig is het een sexshop geworden....eeuwig zonde, maar zal misschien financieel meer op leveren dan de betere C- en Z-films.

Mijn eerste echte kennismaking met het fenomeen giallo en meteen een heel overtuigende.

In aanleg gewoon een Italiaanse thriller, maar opgeleukt met een hoop gore, sleaze en natuurlijk de fantastische Italiaanse muziek op de soundtrack (klop...klop....lees net dat deze ook gebruikt is in het arty genre-eerbetoon "Amer").

En natuurlijk genre-eigen de onzichtbare killer..in dit geval in motorpak met integraalhelm en gewapend met slagersbijl.

Beschaafd amusement is wat anders, maar dit is één van de vele toppers in het genre.

Een film met een best rauw onderwerp dat eigenlijk te weinig op een shockerende manier word gebracht. De soundtrack mag er zeker zijn, maar door de vele gaten waarin we de rechercheur en zijn vrouwelijke kompaan hun werk zien doen zorgen ervoor dat de spanning niet door de gehele film te merken is.
Verder is het gebruik van poppen voor de vermoordde mensen wel erg opvallend. Dit had men best wat subtieler in beeld mogen brengen. Zo komt in een van de eerste scenes het hangende meisje zeer prominent in beeld.
Het neuken/verkrachten van minderjarige meiden vind ik persoonlijk misselijkmakend en hier en daar weet men hier sterk de nadruk op te leggen. Vooral het verhaal van de incompetente, sadistische dokter die een fles gebruikte om de dames te penetreren komt hard aan.
Verder hebben ze in de badkamer heerlijk overdreven met bloed rond gespoten. Goed, de man die daar in stukken werd gehad was nog in leven toen het gebeurde, maar zelfs dan vliegen de spetters volgens mij niet tot aan het plafond.
Afijn, het laatste stuk waarin blijkt dat een groot deel van de daders gespaard blijven, omdat ze belangrijke personen zijn is wat teleurstellend te noemen. Het eindigt dan ook echt op een manier die ook regelmatig gebruikt word in andere crime films/series.
Er blijft wel een degelijke film over, maar verwacht geen Argento praktijken.

Het is al vaak geschreven, maar wat blijft die soundtrack geweldig! La Polizia Sta A Guardare (Titoli) - Stelvio Cipriani - YouTube

Een pseudo-vervolg van Cosa Avete Fatto a Solange? (Film, 1972) Eigenlijk een Poliziotteschi (Eurocrime-films) maar dat wordt hier gekruist met bekende giallo-elementen. Na de ontdekking van een naakt opgehangen vijftienjarig meisje op een zolder, ontdekt de politie al snel aanwijzingen naar een geheime kring die minderjarige meisjes prostitueert. (de Geijer affair speelde ook rond deze tijd dus misschien deed men daar inspiratie op?) Ondertussen maakt men jacht op een moordenaar met een hakmes, helm en zwartleren motorkleding. Door zijn opzet als Italiaanse politiefilm zijn er de nodige achtervolgingen en schietpartijen maar is het body-count niet hoog! In plaats daarvan vindt het meest verontrustende geweld plaats tussenin de scènes; gore was er meestal alleen postmortem en seksueel geweld laat men via audio-opname horen. Regisseur Massimo Dallamano bepaalde als cameraman mede het uiterlijk van spaghettiwesterns en dat is ook hier te zien want deze film is onberispelijk goed geschoten, waarbij handcamera's effectief worden gebruikt. De film heeft daarnaast ook een zeer sterke Stelvio Cipriani-score! Heerlijke combinatie van twee genres uit de Italiaanse cinema van het begin van de jaren '70!