Volveréis (2024)

Vanaf 17 april 2025 in de bioscoop (Vedette)

Na een relatie van 10 jaar besluiten Álex [Vito Sanz] en Ale [Itsaso Arana] er een punt achter te zetten. Ales vader [Fernando Trueba] vindt dat je juist een scheiding moet vieren. En dus zoeken Álex en Ale hun vrienden op om hen persoonlijk uit te nodigen om op de laatste dag van de zomer hun scheiding in Madrid te vieren. Geen verhaal, slechts een serie ontmoetingen en gesprekken in afwachting van het feestje. Er is zelfs een scène waarin een deel van de cast de film lijkt te bespreken waar we op dat moment 70 minuten van hebben gezien. Er zijn mensen die dat “intelligent” noemen, maar het lijkt er meer op dat Trueba een matig romantisch drama probeert te redden met een vleugje arthouse. Daar worden films zelden beter van en dit is geen uitzondering op die regel.

Voor een keer ben ik het wel met mrklm eens eigenlijk. Het moet niet gekker worden. Jaren terug oip het IFFR een film van Trueba gezien die opvallend goed was en me nogal verraste omdat ik er niet veel van had verwacht. Nu verwachte ik meer maar werd ik teleurgesteld. Het uitgangspunt van de film: stel gaat uit elkaar, besluit dat te vieren en komt weer nader tot elkaar klinkt als een doordeweekse romantische komedie en is dat vaak ook. De film tracht dat te verbergen door een erg matig metalaagje over het maken van films (en zelfs deze film), beide leden van het stelletje werken in de filmwereld) en zijn er wat filmverwijzingen her en der. Af en toe een echt aardige situatieschets of leuke dialoog (zoals de discussie over een Dudley Moore-film, (dat gaat over 10 (Film, 1979) heb ik toch even nagezocht. De titel wordt niet genoemd). Maar ook een film die in het laatste stuk een eindeloos durende drie kwartier bezig is naar een einde toe te werken. Opgelucht dat het klaar was.

Stelletje gaat na 14 jaar uit elkaar en besluit dat te vieren. Ja, vieren ja. Het is een leuk idee, toch? Je kunt beter een break-up vieren dan een huwelijk.

Enfin, met bovenstaande begint de film en het wordt daarna in vergelijkbare bewoordingen aan een stuk of 37 buren, familieleden, collega's en vrienden uitgelegd in net zoveel scènes, zelfs de inderhaast opgetrommelde klusjesman krijgt het vaste riedeltje te horen. Dit repetitieve gedoe heeft natuurlijk een Diepere Betekenis, maar dat komt er totaal niet uit; de metafilm die Trueba schijnbaar voor ogen had raakt al snel in ademnood en sterft een roemloze dood. Paar goede rollen wel (vooral de mannelijke helft van de cast) maar als geheel ver onder de maat.

Ik vond hem zo slecht nog niet. Dat metalaagje had er wat mij betreft niet in gehoeven, maar die voortdurende herhaling van hetzelfde gesprek had wel wat. Je voelt dat de makers iets origineels wilden doen en dat valt te prijzen. Het resultaat is alleen een beetje hit-and-miss.

Wat ik wel geinig vond ik dat je de hoofdrolspelers eigenlijk nauwelijks leert kennen, en hun verhaal al helemaal niet. Het is vrij onduidelijk waarom ze uit elkaar willen, en waarom ze ooit bij elkaar zijn gekomen. Dat mag je zelf invullen. Toch leuk dat ze dat aan de kijkers overlaten. Dat durft niet elke maker.

Viel wel in de smaak bij mij. Mijn review: The Other Way Around - Fast Forward - fastforwardfilm.be