Mijn Grote Broer (2023)

Vanaf 13 april 2023 in de bioscoop (Amstelfilm)

Volledige recensie

Wie noemt zijn kind die eind jaren 90 is geboren in hemelsnaam nog Arie? Dacht dat die naam sinds 1960 wel als antiek werd gezien.

Werk je tegenwoordig voor die clickbait-site? Met artikelen als ''De boezem van Silvie Meis knalt nu echt uit haar topje!''

Zeker! Ik hoef volgens mij niet (meer) toe te lichten dat dat doorgaans ook niet mijn type berichten zijn

En gelukkig hoefde ik in dit geval dan ook niets kwijt over Sylvie maar kon ik het houden bij deze docu.

Ik vind het nog wel een factor dat FT er volgens mij nooit een geheim van heeft gemaakt dat het op de berichtenafdeling niet alleen op het gangbare filmnieuws inzet maar ook op celebrityposts (en de rest). De 'strategie' is dus eenduidig. MM was niet zo maar is zo geworden. Combineer dat met een stukje persoonlijke betrokkenheid (die veel verder teruggaat) en kritiek op allerlei facetten van de uitvoering en ik kan me op 'site A' een stuk sneller en sterker aan clickbaitneigingen storen dan op 'site B'. Overigens staat het op zichzelf romantische onderscheid tussen (film)clickbait en daadwerkelijke (film)'inhoud' al tijden op wankelen. Helaas. Lees deze column bijvoorbeeld maar eens.

Aangezien mijn bericht verder niet over de docu gaat zal ik het in dit topic even bij deze reactie houden. Er is (zogewenst) vast nog wel een thematopic voor;

In een homevideo zien we Arie zichzelf en zijn broertje Gijs tijdens een ‘mars’ naar de vuurtoren op Texel. Eind 2019 maakt grote broer Arie op 22-jarige leeftijd een einde van zijn leven. Deze documentaire volgt diens ouders en jongere broer tijdens hun rouwproces. De versie van 55 minuten beperkt zich tot een bloemlezing uit dat rouwproces, waaronder de opbaring, het afscheid, de eerste Kerst en persoonlijke rituelen waarmee het gezin iets van acceptatie hoopt te vinden. Terwijl het vaak juist kleine, soms willekeurige momenten zijn die zo belangrijk zijn in dat proces. Ik acht het waarschijnlijk dat de volledige versie (van 94 minuten) meer diepgang heeft, maar dit oordeel is gebaseerd op de ingekorte versie.

aangrijpende docu, waarbij vlak na het overlijdens is gestart.

Ik kan niet meer zeggen dan " petje af" om dit allemaal te delen, en wat een kanjer is die 19 jarige Gijs met zijn lieve ouders.

Zeer aangrijpend inderdaad. Gezin heeft veel te verduren gehad. Mooi zo met die homevideobeelden van vroeger. Paar keer moeten slikken.

107 minuten over zo'n urgent onderwerp is kennelijk alweer te lang voor NPO/2doc.

Inderdaad. Ik vond de documentaire aangrijpend om te zien. Maar ik zou toch graag de volledige versie willen zien. Maar waar die te bekijken is?

Hij stond op Picl, maar volgens mij hebben die dienst en NPO/2doc min of meer stuivertje gewisseld. Daar zullen afspraken over gemaakt zijn. Het is even afwachten of de volledige versie nog ergens On Demand beschikbaar komt... misschien kan een dienst als Cinemember later iets betekenen.