(R)Evolutie (2021)

(R)Evolutie is een dystopische komedie uit de koker van Toneelgroep Maastricht, geregisseerd door artistiek leider Servé Hermans. Eddy Terstall heeft de gelijknamige tekst van de Duitse schrijvers Yael Ronen en Dimitrij Schaad bewerkt. Zij lieten zich inspireren door de drie bestsellers van futuroloog Yuval Noah Harari: Sapiens, Homo Deus en 21 lessen voor de 21e eeuw.

De opnames vonden plaats in Maastricht en omgeving.

Vanaf 18 november in de bioscoop (Gusto Entertainment)

Te zien op het Nederlands Film Festival.

Nederlandse films en komedie... tja.

Ook wel weer een erg originele cast, deze mensen zien we bijna nooit.

Toch maakt de plot wel nieuwsgierig. Misschien toch maar eens kijken.

"We hebben weer een nieuwe rol voor je. Deze gaat ove..."
Anniek Pheifer: "Ik doe het."

Nee, dit was het niet voor mij. Een saaie vertelling met veel herhaling, matige 'grappen', 'woke'-elementen en tenenkrommend acteerwerk.
Het eerste half uur vond ik het nog wel interessant en bij vlagen grappig. Maar algauw is het originele eraf en begint het langdradig te worden. Het moddert maar door zonder dat er echt nog iets interessants gebeurt.

Maar vooral dat acteerwerk. Ik weet niet of dat kwam doordat het een toneelgroep was (zo ja, dan moet ik daar voortaan maar op filteren), maar het was gewoon niet overtuigend. De teksten voelden opgelezen en de grappen geforceerd.
Dat geldt niet voor iedereen overigens. Angela Schijf deed het erg goed (ondanks dat haar typetje snel in herhaling viel) en ook Bruno Vanden Broecke speelde goed. Maar beiden werden tegengehouden in hun prestaties door de matige tegenspelers.
Het zal misschien aan het script gelegen hebben. Een aantal acteurs zag ik namelijk gisteren nog in The Spectacular. Daar deden ze het vele malen beter.

Een futuristische setting is natuurlijk de perfecte gelegenheid om lekkere moderne elektronische of experimentele muziek in je film op te nemen. Maar nee, je werd tot vervelens toe bestookt met 3FM-/Lowlands-nummers en pianospel.

Hoe dan ook, na een tijdje had ik het wel gezien en was ik blij dat de film afgelopen was. Maar niet voordat er nog een soort zweverige preek via de voice-over werd gehouden. Geen idee waar dat op sloeg.

Zonde eigenlijk, de potentie was er wel. Mooie locaties, mooie belichting en aankleding. Alleen als je dan geen inhoud hebt, komt er natuurlijk geen topfilm.
Wie een soortgelijke opzet wil zien die wél geslaagd is, kan ik de series Humans en het origineel Real Humans aanbevelen.

3,5/10

Gister met mam naar deze film geweest.

In delen deed het me denken aan ''minority report'' maar alles is meer in de huidige tijd gedaan zonder alle toekomt moderne dingen die zo futurische is dat te ver van je vandaan staat.

Er komen veel controversiele dingen voorbij en voelt dichterbij omdat bepaalde dingen al bestaan of onderweg is. Het herhaalt zichzelf wel wat kan storend zijn. Angela schijf is een creepy robot top notch acteerwerk.

In 2040 is de afhankelijk van technologie in Nederland zo groot geworden dat veel mensen blind vertrouwen op een AI genaamd Alecto [Angela Schijf]. In dit verhaal van Yael Ronen en Dimitrij Schaad, met een scenario door Eddy Terstall, ontdekken we de invloed die deze Alecta’s hebben op het leven van hun eigenaren. Tatjana [Anniek Pheifer] is een alleengaande vrouw die de stukgelopen relatie met haar ex-man nog niet heeft verwerkt; Rene [Michiel Sluysmans] en Lana [Jouman Fattal] proberen hun kinderwens in vervulling te gaan en zoeken hulp bij Dr. Frank [Bruno Vanden Broecke], die onder invloed van zijn eigen Alecta begint te twijfelen over zijn relatie met Ricky [Michiel Blankwaardt]. Toneelgroep Maastricht werkte aan dit toneelstuk toen de Covid-crisis hun plannen dwarsboomde en besloot er een film van te maken. Dat verklaart waarom deze film leunt op dialoog en rechtvaardigt de veelal statische regie, al biedt het Hermans wel de gelegenheid om de scène in het restaurant op een effectieve wijze te beëindigen. Schijf zet een knappe prestatie neer en Terstalls scherpe dialogen en slimme observaties zijn andere grote pluspunten in deze bezienswaardige tragikomedie.

Geweldige prent! Veel zaken al min of meer herkenbaar... Ook prima geacteerd. Absolute aanrader!

Eerste deel was goed, laatste half uur zakt het helemaal in, wordt het onwaarschijnlijk en onduidelijk.

Een futuristische blik in de toekomst waarin kunstmatige intelligentie en suggesties onderdeel uitmaken van ons leven. In sommige opzichten toont het een herkenbaar en beangstigend beeld. Met name als we de technologie alles laten beslissen. Deze film is met name weggelegd voor kijkers die de voor- en nadelen van de groeiende invloed van technologie op ons dagelijks leven willen verkennen. Ook voor de liefhebbers die op zoek zijn naar films met een diepere betekenis. Angela Schijf speelt overtuigend de rol van de persoonlijke assistent Alecto.

3,0 *

Nou nee.

Wat een vreselijk statisch filmpje was dit. Het toneelgebeuren (van Toneelgroep Maastricht) straalt er wel vanaf. Ik hou er niet zo van. Inhoudelijk is de film ook nogal deprimerend. Mooie beelden van de Maastrichtse Gashouder, dat wel! 4/10*

We leven in een matrix die zich weer in een matrix bevindt en we gaan binnenkort nog een laagje dieper en naar de volgende volledig gecontroleerde laag van de matrix, de laatste waar alle menselijkheid verdwenen zal zijn. Deze film geeft een aantal facetten in deze goed weer.

leuk, maar dit niet zal gebeuren (hopelijk)

zou nooit geen eigen initiatief meer zijn als alles gestuurd wordt.

geheel under control.

er is al heel veel mogelijk, veel ook ten nadele.

wel aardig om gezien te hebben

Toch wel een aardige poging, deze sciencefiction van Nederlandse bodem. Ik ben dankbaar dat er hier überhaupt een sciencefiction film wordt gemaakt, hopelijk volgen er nog vele.

Het is een beetje Black Mirror light. Het extreem doorgevoerde internet of things en AI-thema is al vaker een dankbaar onderwerp geweest van films. Dat is ook een onderwerp dat mateloos interessant is. Apparaten in huis die een vergadering willen met de bewoners, dat is wel geinig gevonden.

De Alecto wordt goed vertolkt door Angela Schijf. Zij is normaliter al een tamelijk ijskoud persoon, dus het ligt ook wel in haar straatje. Van de toneelacteurs had ik wel wat meer vuurwerk verwacht.

Wat ik een beetje jammer vind is dat bijna alles in deze film veilige keus is en dat er steeds binnen de lijntjes wordt gekleurd.

Af en toe hoor ik invloed van Van Warmerdam in de dialogen, maar ik mis een beetje de spanning en het schuren tussen de personages, waar Van Warmerdam veel beter raad mee weet. Nu kabbelt het maar een beetje voort. Het concept gaat voor het narratief.

De cinematografie is wat pover. De locaties zijn super goed gekozen (Maastricht promotie), maar de camera is statisch. Het had allemaal wat spannender gefilmd kunnen worden. Bijvoorbeeld door gebruik van een drone.

Gemiste kans om ook een personage uit het Naturalisten kamp te introduceren. Nu krijg je in feite alleen een blik op het leven van de bevoorrechte Limburgers enclave.

Het heeft vele jaren geduurd maar eindelijk heeft Angela Schijf een geschikte rol gevonden; een kunstmatige intelligentie.

Ik vond altijd al dat ze als een robot praatte.

Compliment voor de casting. Best een grappige film.

Als je bedenkt dat dit een toneelstuk is dat in een film is gegoten dan is het echt heel goed gedaan.

Vergeleken met veel eerdere Nederlandse SF is dit heel goed. Dus ik ben er blij mee een verbetering en natuurlijk het mag zich nog niet meten met buitenlandse producties. Maar het biedt wel een goed uitgangspunt om dit genre verder te ontwikkelen in het Nederlandse taalgebied.

Blijft natuurlijk wel het probleem van budget. Kun je met de budgetten die in NL gangbaar zijn voor een film een goede SF maken?

Het had natuurlijk wat cleverder uitgewerkt kunnen zijn, maar toch een erg aardig idee in een prima jasje.

Ik heb volgens mij relatief weinig films in dit genre gezien - ik moet nog aan m’n eerste Black Mirror beginnen - dus het perspectief voor mijn beoordeling is wat smal wellicht.