Zomer zonder Mama (2019)

KRO-NCRV-film 'Zomer zonder mama' op acht buitenlandse festivals | NOS

In deze sympathieke kinderfilm moet Suzan (Polleke van der Sman) haar mamma missen wanneer zij als oorlogscorrespondent wordt uitgezonden naar Irak. Het kan zo lekker pannenkoeken bakken zijn met oma of visjes vangen in de sloot, maar de knagende onzekerheid over haar moeder blijft een onuitgesproken trauma. En dan komt kleine Suzan ook nog in een loyaliteitsconflict met haar twee vriendinnetjes wanneer hun oude boomhut plotseling onderdeel is geworden van een AZC. Haar besties zijn wrokkig dat er andere kindjes spelen op hún speelplek, terwijl Suzan zelf vriendschap sluit met het mysterieuze 'zigeunermeisje' Rana (Nuraan Darwish). De twee meisjes blijken in hun verdriet echter meer met elkaar gemeen te hebben dan ze zelf doorhebben. 'Zomer zonder Mama' (2019) is een kinderfilm die het jeugdige perspectief serieus neemt en op een terloopse manier onderwerpen aansnijdt als oorlog, ontheemding en vluchtelingenproblematiek. Toch wordt het identificeerbare kinderperspectief zo consequent doorgezet dat het niet voelt als een prekerige film met boodschap. Het is een lichtvoetig zomeravontuur met een rauw randje, waarin de turbulente vriendschap tussen twee jonge meiden voor even het belangrijkste is op de wereld. Maar zomers gaan voorbij en de pijnlijke scheidslijnen tussen mensen blijven bestaan.

Wat een mooi, sympathiek filmpje. Deed me een beetje denken aan toen ik zelf een kind was. Vriendschap sluiten met een nieuw kind in de buurt, samen zwemmen, boterhammen eten. Dat voelde fijn, gemoedelijk, ondanks de ruzie met vriendinnetjes, Rana’s trieste verhaal en Suzan’s zorgen om haar moeder. Ik vind het mooi in beeld gebracht. Helder, kleurrijk. Het acteerwerk vond ik soms te gespeeld, het is niet helemaal perfect, maar dat stoorde mij niet heel erg. Een 7. 3,5*

De tienjarige Amsterdamse Suzan [Polleke van der Sman] logeert bij haar oma [Anneke Blok] zolang haar moeder [Katrien van Beurden] verslag doet van de oorlog in Syrië. Wanneer blijkt dat de locatie van hun traditionele boomhut nu onderdeel uitmaakt van een asielzoekerscentrum. Suzans vriendinnen keren zich tegen Rana [Nuraan Darwish], het Syrische meisje dat met een aantal kinderen uit het kamp een nieuwe boomhut heeft gebouwd, maar Suzan vindt in Rana een nieuwe vriendin. Stroperig, moraliserend drama waarin Darwish klinkt alsof ze haar teksten fonetisch opleest. Veel erger zijn de plotgaten en Vogels zwakke regie, maar daar zullen de pre-puberale meisjes waarop zij zich met name richt wellicht niet wakker van liggen.

simpel jeugdfilmpje, die toch best wel raakt.

sympathiek, in het begin over gewoon kinderdingetjes.

bij oma logeren, pannenkoeken bakken, nieuw vriendinnetje, spelen etc. etc

later wat heftiger, als mama vermist wordt (is journaliste in Syrië)

nieuwe vriendinnetje dat in een AZC zit moet weer verhuizen.

al met al best het bekijken waard ,en vooral voor de jeugd waar ie ook voor bedoeld is.