God Only Knows (2019)

Vanaf 4 april 2019 in de bioscoop (Cinemien)

Hoewel de ernstige psychische problemen van één familielid centraal staan in dit familiedrama, zal een ieder die broers of zussen heeft zich kunnen herkennen in de dynamiek tussen de drie hoofdrolspelers. Elsie de Brauw is fenomenaal als Doris, een weduwe die haar werk met immigranten in een buurthuis afwisselt met de zorg voor broer Thomas [Marcel Musters] die lijdt aan schizofrenie, paranoia en psychotische episodes. Maar Thomas ervaart Doris' pogingen om hem gerust te stellen als betuttelend en bemoeizuchtig. Zijn andere zus Hannah [Monic Hendrickx] is een ambitieuze fotografe die Thomas en zij denkt dat het beter is om haar broer te confronteren met zijn gedrag en zijn verantwoordelijkheid, maar dat leidt tot verwarring en onbegrip.

De kracht van Mijke de Jongs regie en scenario komen vooral naar voren in een paar in splitscreen gefilmde telefoongesprekken, waarin je het subtiele verschil ziet tussen wat er gezegd wordt en wat de personen in werkelijkheid denken. Maar De Jongs begrip en kennis van familierelaties overtuigt gedurende de hele film. Het verhaal is verdeeld in episodes die - niet geheel toevallig - zijn verbonden met de aanloop naar Pasen. Ze gebruikt bovendien fragmenten uit brieven die de drie hoofdpersonen door de jaren heen aan elkaar hebben geschreven om ons meer inzicht te kregen in de familiegeschiedenis. Het is meesterlijk geconstrueerd en stelt hoge eisen aan de drie acteurs. En Marcel Musters overtuigt helaas niet, vooral zijn woedeuitbarstingen zijn tam en mechanisch. Het is een grote smet op een film die een meesterwerk had kunnen zijn met een meer geschikte acteur, maar dat doet niets af aan de fraaie, herkenbare en vaak zeer ontroerende menselijke inzichten die De Jong hier met ons deelt.

Grappig, ik vond Marcel Musters juist geweldig spelen. (Net als zijn zussen, overigens.) Erg bijzondere film. Vond alleen de laatste 20 minuten, zoiets, wat minder, voor de rest heel fijn geschreven, slim opgebouwd en prachtig gespeeld.

De hele film draaide voor mij ook om het spel van Marcel Musters (niks te nadele van de vrouwelijke tegenspeelsters overigens; ook geweldig), die deze rol geweldig invulde. Geweldig gespeeld! werkelijk een geniale acteur!

Maar hoe komt iemand (mrklm , die overigens t hele verhaal spoilert) dr bij dat Thomas aan schizofrenie lijdt ???? Klinkt misschien interessant om zoiets te zeggen, maar slaat werkelijk nergens op. Weet je wel wat schizo inhoudt?

Op zich een mooie film. Goed verhaal en het acteerwerk vind ik sterk en naturel. Vooral Elsie de Brauw en Monic Hendrickx vind ik erg goed. Ik kwam er echter niet helemaal in en ik vond het daardoor een vrij lange zit, ondanks de film niet zo lang duurt. De gebeurtenissen zijn reëel. Psychische problematiek interesseert mij erg en dat is dan ook de grootste reden waardoor deze film mij aansprak. Wat mij betreft een vrij ontroerende, en vooral menselijke film. Een 7. 3,5*

God only knows geeft een inkijk op het leven van 2 zussen en een broer. De broer lijdt aan psychische problemen die gepaard gaan met paniekaanvallen en paranoïa. Vooral de manier waarop beide zussen hiermee omgaan is interessant om op te merken. De regisseur slaagt erin geen partij te kiezen voor de ene of andere aanpak. Ergernis en goedkeuren valt allen te beurt. De één zou beter misschien wat meer van de andere hebben en vice versa.

Thomas bevindt zich er middenin, heeft naast zijn moeilijke momenten ook heldere boodschappen. Mooie uitstekende rol overigens van Musters, net als de zussen knap geacteerd met fijne monologen. Ook de verweving van de christelijke waarden en mantelzorg komt goed aan bod in de film. Zeer menselijke film met zijn goede en minder goede kantjes. Leuk om eens gezien te hebben. Dikke 3,5*!

(Gezien op 27/12/20)

Hoe ga je om met iemand uit je dichte omgeving die psychotisch leeft. Je kunt hem of haar proberen te helpen of je kunt hem of haar confronteren met wat hij doet. In dit 'kamrspel' zien we wat er dan kan gebeuren. Soms heftig, soms ook grappig. In de omgang met anderen laten we zien wie we zijn.

Heel goede film. Goed gespeeld ook. En het is precies dat 'gespeelde' dat mij ervan weerhoudt de film meer dan drie sterren te geven.

Vertel eens, is Corona dan ondertussen al weg?

Geweldig acteerwerk! (Niet gewend bij Nederlandse films.)

Een boeiende film die met name door het fantastische spel van Marcel Musters zeer het bekijken waard is. De afwisseling van de realiteit met de brieven en de telefoongesprekken werkt bijzonder goed. De portretten die zus Hannah ( Monic Hendrikx) maakt zijn een genot om naar te kijken.

Goeie film over een man met psychische problemen die hulp krijgt van zijn twee zussen. Ondanks de korte speelduur zijn vooral de twee zussen goed uitgewerkt, de broer vond ik soms wat irritant. De band en voornamelijk ook de communicatie tussen de drie is realistisch en geslaagd. Dit komt ook zeker vanwege het sterke acteerwerk.

Niet al te goede film. Elsie de Brauw vond ik als enige wel naturel overkomen, de andere twee kwamen wat houterig gespeeld over. Het verschil van inzicht van de zussen was wel goed weergegeven in het verhaal. De broer zelf had ook een paar dingen die helemaal niet zo gek waren (al schiet ie wel wat door ja), een stickertje op je laptop camera is een goede tip Verder: medicatie afbouwen is wederom uit den boze omdat de arts het zegt. Ook in deze film geen vraagtekens over het kip en het ei. Maar ja het is geen One Flew Over the Cuckoo's Nest aanpak dat we hier zien... Het gaat meer over hoeveel moet en kun je iemand waar om geeft helpen. Ik wet: een andere wereld/cultuur en Thomas zou een heel ander leven leiden...

Ik had overigens ergens nog een Beach Boys verwijzing verwacht haha!

Wat ik van de film vond? Hmmm... Misschien gedeeltelijk mooi? Maar na een tijdje begon het me tegen te steken. Oude mensen zijn ook niet mooi en niet leuk te zien...