Budapest Noir (2017)

Nou dat viel nog niet mee hoor, om deze film te bemachtigen. Maar de aanhouder wint. Dijk van een 'Noir', met alle ingrediënten, behalve gelukkig een al te nadrukkelijke voice over. Prima verhaal van Vilmos Kondor, dat destijds in het Nederlands is vertaald en dat ik een paar jaar geleden las. Maar deze film overtreft het boek. Vooral door de beelden van Boedapest, dat in al z'n glorie wordt getoond.

Het is vooral de cinematografie waarbij het water je in de mond loopt. Voor een tijdsbeeld van de jaren dertig heb je de locaties voor het uitkiezen. Doe er dan nog wat oldtimers bij en bingo. Maar het is hier ook prachtig in beeld gebracht, met oog voor details en interessante camerastandpunten. En voldoende sfeer en spanning, want er gebeurt een hoop in deze film. Een paar flinke knokpartijen en achtervolgingen zijn ook nooit weg. Alleen de 'romantiek' had wel een onsje meer gemogen. De cast doet het prima. Graag nog meer van Éva Gárdos en Vilmos Kondor.

Maar er is een aspect dat deze film uittilt boven het genre, en dat is het tijdsbeeld van de jaren dertig in een stad aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog. De dreiging is overal voelbaar. De fascisten laten van zich horen, er is al een Adolf Hitlerplein, de Joden krijgen te maken met de eerste anti Joodse wetten, het aantal zelfmoorden stijgt onrustbarend. Het is dansen op een vulkaan. In die wereld probeert men zich staande te houden, z'n werk te doen en nog wat plezier te maken als het kan. Indrukwekkend mooi tijdsbeeld. Ja, zo moet het geweest zijn.

Geslaagde poging om een film noir te maken naar de Hollywood voorbeelden uit de jaren 40, met —zoals het hoort— de nodige nonchalance en kwinkslagen. Een “ouderwets” misdaadmysterie, dat geleidelijk aan ontrafeld wordt door een nogal morsige journalist.

Dankzij de aankleding en het fraaie camerawerk een sfeerrijke, onderhoudende film met een treffend tijdsbeeld en een intrigerend verhaal. Alleen jammer dat de mooie Franciska Töröcsik (het slachtoffer) niet wat vaker in beeld komt.