Little Evil (2017)

Van de regisseur van Tucker & Dale Dat schept toch enige verwachtingen.

Toen ik de trailer zag was ook mijn interesse gelijk gewekt.

Het leek een beetje een parodie op The Omen

Tucker & Dale vs evil vond ik een heerlijke horrorkomedie! Maar deze viel toch echt wel tegen hoor... Bij de tuck & dale had ik constant een grijns op mijn gezicht terwijl het bij little evil meestal bij een klein kortstondig lachje bleef

Een erg brave "horror" komedie, waarbij de horror heel erg minimaal is en de komedie redelijk.

Deze film zeker niet vergelijken met Tucker & Dale, die film is veel idioter en grappiger.

Little Evil was leuk om eens gezien te hebben, maar dat was het dan ook wel.

Beetje matig.

Op zich nog wel te plaatsen dat dit van de regisseur van Tucker & Dale is, jammer genoeg is het antichrist genre ook al een stuk minder "horror" dan andere niches, waardoor een parodie al snel in puur comedy terrein terecht komt.

En daar heeft deze film dan weer harde competitie van films als This Is the End en Dogma, die toch wat scherper en origineler uit de hoek durven komen. Little Evil gaat gewoon braafjes wat iconische horrorbeelden en momenten af en steekt er wat lauwtjes de draak mee. Af en toe is het wel grappig, maar zelden echt doordacht of hilarisch.

Adam Scott doet het verder wel leuk, maar hij is misschien net een iets te tam acteur voor dit genre. De rest van de cast is ook wel oké, al is er dan niemand die er echt bovenuit steekt. Of misschien Bridget Everett, die al vrouw/man door de film heendendert.

Geen vervelende film of een film die gaat irriteren, maar achteraf bekenen blijft er ook niet zo heel veel hangen. Daarvoor is het allemaal te gezapig.

2.5*

Volstrekte misplaatste en vooral ontspoorde cast in een krankzinnig afgezaagd verhaal. De trailer verleidde nog wel tot het starten van de film. Helaas staan de eerste hoopvolle 3,5 minuten volstrekt haaks op de overige 85 minuten die alles bergafwaarts richting fucking Hell kledderen. Wat 'n zonden worden hier begaan en ik zondig natuurlijk ook, door ernaar te kijken; een doodzonde. Geen greintje horror, geen gruwelijke humor zijn hier te bespeuren! Het is één grote trieste ongein waarbij alleen mijn drumsticks kippenvel kregen.

Faal! Had best leuk kunnen zijn.maar het is vlees Noch vis.

Niet grappig ,niet spannend .

Kun je gerust overslaan .

lache joh, soort komische parodie op the Omen.

Tegenvallende film over een man die na het huwelijk zijn stiefzoon voor het eerst ontmoet. De opbouw duurt te lang en de film is te standaard en clichématig. Vergeleken met de vorige film van de regisseur wordt er een stuk minder speels omgegaan met het horror-element. In ieder geval nergens spannend en echt grappig wordt het ook niet.

Ach was wel een leuke film om een keer gezien te hebben, niet echt super hard gelachen maar was wel leuk. Ik had de film denk ik leuker gevonden met Simon Pegg en Nick Frost in de hoofdrol. Afentoe zag je ook zelfs stukjes die van shaun of the dead gejat zijn.

Ongrappige reli horror spoof. Over dat zelfs het 6 jarige kind van satan good ol american eigen verantwoordelijkheid en vrije wil heeft. En dus ook voor god kan kiezen. vs

Niks speciaals.

Zelfde probleem als met Tucker & Dale: té voorspelbare humor. Blijft ook wel heel veilig aan de meest iconische momenten, van films die iedereen kent, hangen. Dat maakt het toegankelijk (Netflix, he...), maar tegelijkertijd zorgt dat ervoor dat de film nauwelijks bestaansrecht heeft. Hadden we dit echt nodig? Adam Scott is een prima acteur voor dit soort rolletjes en met het matige materiaal weet hij er nog wel redelijk lollig vanaf te komen, maar veel meer dan dat is het niet. Hap-slik-weg voer.

Zwak.

Matige comedy.

De parodiërende grappen liggen voor de hand. Een enkel subtieler moment daargelaten is overdrijving of een mallotige aanzet van situaties uit mainstream horror producties de bron van vermaak. De belangrijkste bron is The Omen. Als één der personages de naam Gregory Peck noemt is dat zelfs voor de niet horrorliefhebber wel duidelijk.

De humor is niet spetterend of heel origineel. Niet eens heel grappig eigenlijk. Opmerkelijk dat ondanks de voorspelbaarheid van de humor de film op geen moment echt ergerlijk wordt. Het laatste halve uurtje waarin feelgood ten koste van humor wordt ingezet, hikt overigens wel tegen het woord beproeving aan.

Toegegeven dat Scott het juiste type is voor dit soort flauwiteiten. De man heeft iets waardoor je niet de neiging hebt om de matige humor of de film meteen maar tot de grond toe af te branden. Dat iets maakt de film niet beter, maar maakt de film wel beter verteerbaar.

Little Evil

Little Evil is een film die een beetje tussen de wal en het schip in valt. Horror en komedie is sowieso een moeilijke combinatie, en ook Little Evil heeft zichtbaar moeite. De film is op momenten pijnlijk ongrappig, en eng is de film sowieso niet.

De running gag dat niemand door heeft dat het lieve jongetje eigenlijk bezeten is door Satan, behalve de sullige Adam Scott, wordt al snel oud. Eigenlijk is alleen Bridget Everett sterk op dreef en op momenten weet ze grappig uit de hoek te komen. Evangeline Lilly is duidelijk niet gemaakt voor komedie, en Adam Scott speelt eigenlijk altijd hetzelfde typetje. Maar het grootste mankement van Little Evil is het faliekant mislukte script.

Little Evil is voor mij maar weer eens het bewijs dat je jezelf niet te veel moet laten leiden door de beoordelingen die een film krijgt!

Na het zien van de trailer leek het mij een geinig filmpje om te kijken. En het feit dat het van de regisseur van Tucker & Dale (favo horror/komedie ever!) is wakkerde dat alleen maar verder aan. Maar de beoordelingen hier zijn best laag, en dus begon ik weer te twijfelen. Hmmmm.... zal ik dan toch maar een andere film kijken.... Maar nee, ik had zin hierin en ben mij er eens goed voor gaan zitten.

En gelukkig! Ik heb geen moment spijt gehad van mijn keuze! Want Little Evil is een heerlijke horror/komedie geworden. Is het eng? Nee... maar moet dat? Er zitten gewoon elementen uit horror films waar ze hier een beetje de draak mee steken (lichten die plotseling uitgaan, etc). Gaan ze hier een Oscar mee winnen? Nee natuurlijk niet!! En dat weten de makers zelf ook.

Vind echt een lekker sfeertje door de film zitten. Neem het niet te serieus en pak een lekker bak chips bij het kijken van deze film. Maar geef 'm zeker een kans.

Gewoon een lekker filmpje! 3,5*

Vrouw van de kinderbescherming is natuurlijk weer een schoolmeesterestype met een bril...gaaaap..

En konden ze nou echt geen betere acteur voor dat kind krijgen????

Voorspelbaar, slecht geacteerd door Lilly en met name dat kind, niet grappig. Net als die andere van Netflix, the babysitter, zeer zeer matig allemaal

Kom er na het kijken pas achter dat dit van dezelfde regisseur is als Tucker and Dale vs. Evil, wat ik een heerlijke film vind. Achteraf is dat absoluut ook terug te zien in de film. De reacties op deze demon child-horrorkomedie zijn een stuk negatiever, maar voor mij was Little Evil echt een fijne verrassing!

In Tucker and Dale werden alle cabin in the woods en hillbilly horrors op de hak genomen, in Little Evil zijn de de demon child horrors aan de beurt. Alle clichés van films als The Omen komen naar boven, maar er wordt op een frisse en vermakelijke manier mee omgegaan. Nee, eng wordt het nergens. Het komt niet eens in de buurt. Maar wel geslaagd! De personages in deze film zijn minder memorabel dan Tucker en met name Dale, maar ik vond Adam Scott het prima doen en zijn mede-stiefvaders waren super leuk.

*3.5

Heb het sowieso al niet zo voor parodieën op horrorfilms, ik had niets over de film gelezen, gewoon meteen de titel in Netflix aangeklikt met idee naar een echte horrorfilm te gaan kijken...dus teleurstelling was des te groter. Ook vind ik hem nergens grappig en langs de andere kant is de horror volledig zoek, dus je krijgt een 'niks' films...waar ik totaal niks aan had. Acteurs irriteren ook nog eens, dus met een 3/10 ben ik nog gul.

ach ja wat moet ik ervan zeggen.

gewoon een 100 % parodie van " the Omen"

zelfs de titel "the Omen"wordt genoemt

de naam Winthorpe en de verwijzing naar het duivelsnummer 6-6-6

jongetje wordt op 6 juni 6 jaar.

hij lijkt ook wel op het Omen jongetje

dus hoe dik moet het er bovenop liggen.

maar al met al best wel leuk om gezien te hebben.

daarom dan ook maar een "ZESJE" drie sterren.

Het eerste half uur vond ik nog wel redelijk grappig, de film heeft een vrij hoog tempo maar vindt

zijn weg steeds meer richting slap en druk geouwehoer, en blijkt de zit uiteindelijk nogal een

teleurstelling.

Zeer matig. Ok, de film is bij vlagen nog best lollig, maar veel vaker nog pijnlijk slecht. Eli Craig had overduidelijk niet genoeg ideeën voor goede grappen. De film doet nog het meest denken aan een mislukte Edgar Wright-film. Echt ver wil Craig ook niet gaan met de humor en horror, en dus dan loop je voor de zoveelste keer naar dat kind op de schommel te kijken.

Vond het ook raar dat hij niets van een persoonlijkheid mag tonen. Hij praat zelfs een groot gedeelte van de film niet, en die jongen speelt ook niet goed. Dan voelt het allemaal des te gemaakter als de film een half uur voor het einde ineens een sentimentele richting inslaat. 1.5*.

Teleurstellende komedie, met een onwaarschijnlijk verhaal.

En leuk is hij ook al helemaal niet.

Wel een goede soundtrack, maar daar heb je het dan mee gehad.

Soms wel aardig, soms minder en soms zelfs tenenkrommend filmpje.

Toch wat teleurstellend, omdat het idee wel leuk is. Een film met de nodige knipogen naar oa The Omen en Rosemary's Baby. Met een moeder die niet slecht ziet in haar zoon en een stiefvader die zijn best doet om een band te krijgen met zijn stiefzoon, wat zonder de nodige demonen al niet evident is. Nog wat kleurrijke figuren er rond en het zou toch moeten werken. De humor komt nooit echt uit de verf en de horror had al plaats gemaakt voor het parodiegehalte. Toch wel gemiste kans en zeker niet eentje dat blijft hangen. Jammer!

Middelmatig.

Vrij standaard horrorkomedietje. Ik ben totaal geen kenner of liefhebber van horror, maar de referenties zijn zo gemakkelijk dat er zelfs voor leken genoeg herkenning is. Echt grappig wil het evenwel nooit worden. Het eerste half uur vind ik in dergelijke films vaak het beste en dat is ook hier het geval. Nadien kabbelt het wat verder, zonder noemenswaardige hoogtepunten als het over komedie gaat.

2,5