Bassie en Adriaan en de Plaaggeest (1978)

Altijd wel een zwak voor 'De Plaaggeest' gehad. Voor een appel en een ei gefabriceerde knulligheid, maar het heeft daarom juist een vreemde surreële sfeer. Sowieso doet de gemaskerde ellendeling het altijd goed, omdat je wil weten wie er schuilgaat achter dat creepy masker. Deze heb ik pas in mijn tienerjaren ontdekt, tijdens het nachtelijk herstellen van onchristelijke hoeveelheden alcoholische dranken.

Na de twee reisseries (Europa en Amerika) was dit ook altijd mijn favoriet. Het is de meest amateuristische serie die ze gemaakt hebben volgens mij, maar qua sfeer zit het helemaal goed. Bas en Aad stralen plezier uit in hun spel en de liedjes en humor slaan aan. Ik kan me goed voorstellen dat RTL8 dit nog niet zo lang geleden weer bij Telekids opnieuw heeft uitgezonden. Waarschijnlijk is het een kwestie van tijd voor de volgende zender het weer uitzendt. Deze serie blijft voor kinderen gewoon tijdloos.

Ik kan overigens niet de enige zijn geweest die een tijd lang doodsbang was voor die Plaaggeest...

4*

Brrr... de plaaggeest. Als kind was ik er ongelooflijk bang van. En ik dus niet alleen. Niet voor niets ontving de TROS destijds honderden, nee duizenden brieven van bezorgde ouders wiens kinderen 's nachts gillend wakker werden vanwege die creep. Wat is er zo eng aan de plaaggeest? Om te beginnen die surrealistische bolle wangen die hem de aanblik geven van een katachtig roofdier, de zwarte cape die als een raaf achter hem aan fladdert en niet te vergeten die malle narrenkap waardoor hij oogt als een duivel met hoorns. Dan heb ik het nog niet eens gehad over die demonische lach telkens wanneer hij Bassie & Adriaan weer een levensgevaarlijke streek levert. Op de meest onverwachte momenten en plaatsen duikt hij op, je schrikt je het leplazarus. Het schijnt dat Adriaan er tijdens de opnames al niet blij mee was. Jaap Stobbe speelde in de jaren '80 alweer zo'n griezel, als Hugo de levende pop in de kinderserie 'De Poppenkraam' (dat been omhoog! )

Ik heb me voorgenomen om de komende tijd eens de oude Bassie en Adriaan series opnieuw te kijken. Puur jeugdsentiment, maar in mijn gedachten ook zo dusdanig grappig en karikatuur dat ik dit als een volwassene ook leuk zou moeten blijven vinden. En dus maar eens begonnen aan De Plaaggeest, de oudste serie van ons gekke duo.

Wel even wennen om een B&A serie zonder de boeven te bekijken. Je ziet duidelijk dat dit erg amateuristisch en simpel is, met een ontzettend karig verhaaltje rondom Bassie en Adriaan die hun circus uit het oog verliezen en lastig worden gevallen door de Plaaggeest. Kan me nog wel herinneren dat destijds kinderen dit best wel eng vonden. Doe mij maar gewoon de boeven, kan hier niet zo heel veel mee. Gelukkig voelt het wel echt als een B&A serie, met de bekende melodietjes en termen als ''aan de binnenkant van mijn ogen bekijken''. Dit seizoen zit ook vol met karakteristieke liedjes, al zijn dit er wel wat veel. Volgens mij hadden Bas en Aad van Toor er duidelijk plezier in, ze ogen fris en energiek, al is vooral Aad wel een hele matige acteur in deze serie, moest duidelijk groeien in zijn rol, want latere series deed hij wel goed. Gelukkig blinkt hij als acrobaat wel uit, maar Bas heeft als clown gewoon meer natuurlijk charisma.

Prima vermaak, maar ik weet gelukkig al dat latere seizoenen veel leuker worden.

3*

Dit was het engste dat ik ooit had gezien. Veruit het beste van Bassie & Adriaan.

Gelukkig, ik was niet de enige... doodeng! Er was ook iets van Teleac (wie kent dat nog?) dat me de stuipen op het lijf joeg, maar geen idee wat.

Op deze reeks kan ik met de beste wil van de wereld geen cijfer plakken.

Deze iconische serie is nog verbazingwekkend leuk om te kijken, vooral voor kinderen uiteraard. Bassie en Adriaan zijn leuk samen, de muziek en liedjes zijn leuk, en het amateurisme brengt een zekere charme. Deze serie zien we Bassie en Adriaan vooral wat verschillende beroepen uitproberen. Het verhaal stelt maar weinig voor natuurlijk, maar de Plaaggeest is best een griezel.