Die Sklavinnen (1977)
Alternatieve titels: Swedish Nympho Slaves | Slaves
mijn stem
3 stemmen
Zwitserland
Misdaad / Drama
70 minuten
geregisseerd door Jesús Franco
met Lina Romay, Martine Stedil en Jesus Franco
De ontvoering van Martine, de blonde dochter van miljonair Radeck, doet een heleboel goede, evenals slechte, mensen in de problemen belanden. De ontvoerders hebben het luxebordeel ‘Pagode’ als schuilplaats gekozen, dit tegen de zin van madam Armina . De ijskoude ontvoerder en moordenaar wil koste wat het kost het gevraagde losgeld bemachtigen. Maar miljonair Radeck weet ook dat de ontvoerder ver wil gaan en hij beslist de kidnapper om de tuin te leiden…
0
geplaatst: 22 maart 2020, 18:18 uur
Deze Misdaad / Erotiek film heb ik gekeken vanwege het meespelen van Lina Romay (Spaanse actrice die vaak verscheen in films die geregisseerd werden door haar oude vriend Jesús Franco) en dit is natuurlijk ook de zoveelste prulfilm van regisseur Jesús Franco.
In dit verhaal draait het om Madame Arminda (Lina Romay), welke een meedogenloze maar zeer succesvolle bordeelhoudster (van bordeel "Pagode") is. Ze rekruteert haar meisjes met methoden, die niet bepaald ethisch zijn. Haar bloeiende bedrijf wordt bedreigd wanneer ze Martine Radeck (Martine Stedil), de dochter van de rijke industrieel Amos Radeck (Vítor Mendes), ontvoert en misbruikt in haar bordeel. Rivaliserende criminelen proberen Martine in bezit te krijgen en proberen haar vader vijf miljoen dollar af te persen voor haar terugkeer.
Dit is natuurlijk niet meer dan een dertien in een dozijn prulfilm, maar wel nog een redelijk vermakelijke, die o.a. wordt opgefleurd door een behoorlijke portie bloot (waarbij er ook regelmatig op de schaamstreek wordt ingezoomd en dat o.a. van Lina Romay en Martine Stedil) en seks (helaas ook een verkrachting) en dat zowel heteroseksueel als lesbisch en ook met donkere vrouwen zoals Yvonne Eduser (als de crimineel Ebenholz, die tevens een hoertje is) en Diotta Fatou (als hoertje Tanga). Hier en daar zijn er ook wat martel scènes te zien (zo drukt men tijdens de ondervraging van Arminda een sigaret op haar borst en wordt ze ook in een badkuip onderwater gehouden), maar die zijn tamelijk ingetogen.
De opening van het verhaal is misschien wat verwarrend, want daarin zien we een gedrogeerde en in een nachthemd lopende Marta (Esther Moser) aankomen bij een soort van politiebureau, waarna ze begint te vertellen over Madame Arminda en haar bordeel. Echter daarna zien we Marta niet meer terug in het verhaal. Dus in eerste instantie lijkt het erop dat deze film draait om Marta, maar dat is dus niet zo, want het draait om Arminda en Martine.
De rol van Martine wordt gespeeld door Martine Stedil, die haar hele korte carrière (van 1975 t/m 1977) doorbracht in Jesús Franco films. Ze was een buitengewoon aantrekkelijke jonge vrouw en zowel zij als Lina Romay werpen hun kleren af bij de minste provocatie
En dat is al na circa 20 minuten te zien als Arminda haar kennis laat maken met lesbische seks en daarbij zijn dan hun fraaie lichamen van top tot teen bloot te bewonderen (dus je ziet ook een typische jaren 70 tapijtje op de schaamstreek) en Arminda ligt dan bloot (heeft alleen nog open schoenen aan) met haar benen ietwat gespreid op een sofa.
Lina Romay speelt de kwaadaardige psychotische bitch, wat ze redelijk goed doet, maar het past wel niet bij haar uiterlijk en uitstraling. We zien Lina ook regelmatig in een fraaie roze sari (iets wat je niet vaak zult zien bij een blanke vrouw) rondlopen, welke ze uiteraard ook weer snel uittrekt, waarna ze dan natuurlijk bloot is te bewonderen.
Buiten Lina Romay en Martine Stedil zien we verder nog een paar andere vrouwen volledig bloot zoals de ietwat aparte roodharige Peggy Markoff (als hoertje Vicky, die weet wie Martine is en die uiteindelijk door Arminda wordt gewurgd d.m.v. haar roze sari), Yvonne Eduser (niet bepaald een zeer aantrekkelijke vrouw), Diotta Fatou en Aida Vargas als Minou, die de secretaresse en minnares is van Amos Radeck. Deze laatste was behoorlijk zwaarlijvig (o.a. een dubbele onderkin) en is nogal een nare vader van de ongelukkige Martine.
Het einde was best sneu, want daarbij komen zowel Martine als Arminda om het leven (de laatste wordt doodgeschoten door een handlanger, gespeeld door regisseur Jesús Franco, van Amos als ze probeert het losgeld op te halen) en de vader van Martine heeft nooit losgeld betaald, maar heeft gewoon kranten in een tas gestopt en hij zegt daarover het volgende tegen zijn handlanger:
"Do you really think that I would sacrify 5 million dollars for a woman ? Not even for my crazy daughter Martine."
Buiten dat de jaren 70 van het scherm spat (o.a. zeer kleurrijke omgevingen en fel gekleurde kleding zoals de al eerder genoemde roze sari en een fel gekleurd groen hemd, welke gedragen wordt door de zekere Raymond, die werkt voor Arminda) zit er hier en daar ook wat humor in en dat is o.a. afkomstig van een pratende kaketoe (is in werkelijkheid een valkparkiet), die o.a. tegen een man zegt die gaat neuken met Yvonne Eduser:
"Fuck her ! Fuck her !"
En als Yvonne Eduser tegen de man zegt "I love you", zegt de kaketoe daarop:
"She's a liar. She says that to everyone. Bitch."
En als de kaketoe dan ook nog zegt "He can't get a hard-on", is de maat bij de man vol en zegt deze:
"Sooner or later I'll wiring the neck of this little beast !".
Al met al is dit niet echt een eersteklas film van Jesús Franco, maar het is nog steeds leuk genoeg om naar te kijken en het is zeker een kijkje waard voor Franco-fans.
In dit verhaal draait het om Madame Arminda (Lina Romay), welke een meedogenloze maar zeer succesvolle bordeelhoudster (van bordeel "Pagode") is. Ze rekruteert haar meisjes met methoden, die niet bepaald ethisch zijn. Haar bloeiende bedrijf wordt bedreigd wanneer ze Martine Radeck (Martine Stedil), de dochter van de rijke industrieel Amos Radeck (Vítor Mendes), ontvoert en misbruikt in haar bordeel. Rivaliserende criminelen proberen Martine in bezit te krijgen en proberen haar vader vijf miljoen dollar af te persen voor haar terugkeer.
Dit is natuurlijk niet meer dan een dertien in een dozijn prulfilm, maar wel nog een redelijk vermakelijke, die o.a. wordt opgefleurd door een behoorlijke portie bloot (waarbij er ook regelmatig op de schaamstreek wordt ingezoomd en dat o.a. van Lina Romay en Martine Stedil) en seks (helaas ook een verkrachting) en dat zowel heteroseksueel als lesbisch en ook met donkere vrouwen zoals Yvonne Eduser (als de crimineel Ebenholz, die tevens een hoertje is) en Diotta Fatou (als hoertje Tanga). Hier en daar zijn er ook wat martel scènes te zien (zo drukt men tijdens de ondervraging van Arminda een sigaret op haar borst en wordt ze ook in een badkuip onderwater gehouden), maar die zijn tamelijk ingetogen.
De opening van het verhaal is misschien wat verwarrend, want daarin zien we een gedrogeerde en in een nachthemd lopende Marta (Esther Moser) aankomen bij een soort van politiebureau, waarna ze begint te vertellen over Madame Arminda en haar bordeel. Echter daarna zien we Marta niet meer terug in het verhaal. Dus in eerste instantie lijkt het erop dat deze film draait om Marta, maar dat is dus niet zo, want het draait om Arminda en Martine.
De rol van Martine wordt gespeeld door Martine Stedil, die haar hele korte carrière (van 1975 t/m 1977) doorbracht in Jesús Franco films. Ze was een buitengewoon aantrekkelijke jonge vrouw en zowel zij als Lina Romay werpen hun kleren af bij de minste provocatie
En dat is al na circa 20 minuten te zien als Arminda haar kennis laat maken met lesbische seks en daarbij zijn dan hun fraaie lichamen van top tot teen bloot te bewonderen (dus je ziet ook een typische jaren 70 tapijtje op de schaamstreek) en Arminda ligt dan bloot (heeft alleen nog open schoenen aan) met haar benen ietwat gespreid op een sofa.Lina Romay speelt de kwaadaardige psychotische bitch, wat ze redelijk goed doet, maar het past wel niet bij haar uiterlijk en uitstraling. We zien Lina ook regelmatig in een fraaie roze sari (iets wat je niet vaak zult zien bij een blanke vrouw) rondlopen, welke ze uiteraard ook weer snel uittrekt, waarna ze dan natuurlijk bloot is te bewonderen.
Buiten Lina Romay en Martine Stedil zien we verder nog een paar andere vrouwen volledig bloot zoals de ietwat aparte roodharige Peggy Markoff (als hoertje Vicky, die weet wie Martine is en die uiteindelijk door Arminda wordt gewurgd d.m.v. haar roze sari), Yvonne Eduser (niet bepaald een zeer aantrekkelijke vrouw), Diotta Fatou en Aida Vargas als Minou, die de secretaresse en minnares is van Amos Radeck. Deze laatste was behoorlijk zwaarlijvig (o.a. een dubbele onderkin) en is nogal een nare vader van de ongelukkige Martine.
Het einde was best sneu, want daarbij komen zowel Martine als Arminda om het leven (de laatste wordt doodgeschoten door een handlanger, gespeeld door regisseur Jesús Franco, van Amos als ze probeert het losgeld op te halen) en de vader van Martine heeft nooit losgeld betaald, maar heeft gewoon kranten in een tas gestopt en hij zegt daarover het volgende tegen zijn handlanger:
"Do you really think that I would sacrify 5 million dollars for a woman ? Not even for my crazy daughter Martine."
Buiten dat de jaren 70 van het scherm spat (o.a. zeer kleurrijke omgevingen en fel gekleurde kleding zoals de al eerder genoemde roze sari en een fel gekleurd groen hemd, welke gedragen wordt door de zekere Raymond, die werkt voor Arminda) zit er hier en daar ook wat humor in en dat is o.a. afkomstig van een pratende kaketoe (is in werkelijkheid een valkparkiet), die o.a. tegen een man zegt die gaat neuken met Yvonne Eduser:
"Fuck her ! Fuck her !"
En als Yvonne Eduser tegen de man zegt "I love you", zegt de kaketoe daarop:
"She's a liar. She says that to everyone. Bitch."
En als de kaketoe dan ook nog zegt "He can't get a hard-on", is de maat bij de man vol en zegt deze:
"Sooner or later I'll wiring the neck of this little beast !".
Al met al is dit niet echt een eersteklas film van Jesús Franco, maar het is nog steeds leuk genoeg om naar te kijken en het is zeker een kijkje waard voor Franco-fans.
* denotes required fields.
* denotes required fields.