La Sabina (1979)

Er bestaan er niet zoveel van : Spaanse films met Harriet Andersson...inderdaad, de voormalige, okselbehaarde Bergmanmuze. Zo vreemd is haar optreden nu ook weer niet: het blijkt hier een co- productie met Zweden te betreffen, al is haar aanwezigheid dan schijnbaar de enige Zweedse inbreng. Nog meer gekende buitenlanders hier : Macbeth Finch als anti- held Michael en Kane- 2 jaar eerder nog in Annie Hall- als de Amerikaanse Daisy waarmee Engelsman Finch ut doet en bij wie hij verblijft. Spaanse inbreng van Angela Molina en Ovidi Montllor, ook al te zien in furtivos van dezelfde Borau.

Dat wordt beschouwd als zijn meesterwerk, deze zeker niet en hij lijkt wat vergeten te zijn. Misschien vanwege de thematiek : Borau neemt hier weer eens het Spanje vs het " westen " motief op, een nog immer populair thema in die net post- Franco, pre- EU tijden maar nu wat gedateerd overkomend. Borau brengt het gelukkig met de nodige ironie en neemt het goedkope vakantie-exotisme via de figuur van Finch in de zeik. Finch zgn. ter plaatse om een biografie te schrijven over een Byron geinspireerde romantische dichter uit de negentiende eeuw, die volgens de legende verzwolgen zou zijn door "la sabina " , een drakin/ drakes/ draakster die een grot zou bewonen waar ze copuleert met ongelukkige dolende zielen om ze vervolgens op te vreten. Volgens Borau een metafoor voor het ewig weibliche, n.b. Ach, misschien is een vochtige grot ook wel aardig bedacht als metafoor. Helaas zien we die draak niet, wel horen we wat onbedoeld komisch gekreun en gesteun op de achtergrond.
We begrijpen al snel dat die Finch zijn zgn. boek slechts gebruikt om ter plaatse te blijven hangen, vooral vanwege Molina die voor hem een meer practische invulling van het ewig weibliche voorstelt, maar voor hem al net zo ongrijpbaar blijkt te zijn. Zijn vrouw- Andersson dus- zit er niet echt mee en neemt haar minnaar mee als ze haar hubby een bezoekje brengt.
Hoe dit allemaal afloopt kunt u hierboven lezen, maar wie zou ooit kunnen vermoeden dat dit een spoiler ware ? Goed bezig verder.
Film die zonder echt slecht te zijn niet veel heeft om per sé aan te bevelen, de puddingcast is lost in dubbing en Molina gaat niet eens naakt. Misschien vanwege het vakantiegevoel, trouwens geschoten in Andalusië en die grot is de "cueva de Benaojan " , en de zomerse sfeer.
Of anders misschien vanwege de score van niemand minder dan Paco de Lucia.