I Due Evasi di Sing Sing (1964)

Wat zie ik, nog geen stemmen voor deze briljantie Fulci-Franco-Ciccio klassieker ?
Een beetje Fulci's bande à part, waarbij dient te worden aangetekend dat dit oneindig veel beter is dan gogards broddelwerkje.... Oftewel: een lofzang op en deconstructie van de gangsterfilm, het prisonbreak drama, het sportepos en welk genre eigenlijk niet. Met als hoogtepunt de meta-shoot out in ..een filmstudio ! Nog meer dan en ode aan aan de gangsterfilm is dit echter een lofzang op de slapstick van Keaton, met wie F&C nog een film zouden maken en die hier veelvuldig wordt geciteerd.
Auteur Fulci schreef zelf een scenario van zoals we mogen verwachten grenzeloze creativiteit, wat we meteen al zien in de mug shot- openingscredits en hoogtepunten zoal de reeds gememoreerde shoot out of de zeer uitgebreide boxsequentie halverwege. Ik denk dat Fulci met Lenzi de grootste auteur uit de filmgeschiedenis überhaupt is, maar dat terzijde....
Zoals we tevens van Fulci mogen verwachten veel mooie vrouwen, van wie zeker Paul een eervolle vermelding verdient.
Dat geldt ook voor de a-typische score van Ennio Moriconi- zo staat hij heel erg grappig in de credits- die net als de film een lofzang op alle mogelijke Americana is.
p.s.: de bewering dat F&C in een openbaar schijthuis zouden werken klopt niet, het betreft hier een badhuis. Die fout is overgenomen van IMDB.

de combi Fulci-Franco-Ciccio werkt ook best goed in het vreemdelingenlegioen (toevoeging van die film is me helaas niet gelukt), erg vermakelijke cinema, maar om via deze film Bande a Part aan te vallen lijkt me onnodig, wat had Godard moeten doen? de Funes de hoofdrol moeten geven?

U schijnt de idee van een Godard met De Funes, Bourvil of Fernandel uiterst koddig te vinden, maar het zou waarschijnlijk briljant zijn geworden... helaas was onze vriend daar toen blijkbaar nog niet rijp voor. Later echter speelde hij zoals u weet nb zelf een clown in het kluchtige STD waar ook clown Villerets mocht opdraven als kolderieke Belg, en hij speelde wederom een clown in king Lear waar ook nog een kluchtige Sellars- niet te verwarren met Sellers- en aartsclown Woody Allen in rondhuppelden...je zou misschien nog kunnen opmerken dat Leaud de grootste clown voor en Godard de grootste clown achter de camera was uit de hele Franse filmgeschiedenis...
Tenslotte wil ik u nog wijzen op het feit dat iemand als bv. Pasolini in dezelfde tijd als Fulci samenwerkte met clowns als Toto en met...Franco en Ciccio ( in capriccio all'italiana ).
Dus we dienen gewoon toe te geven dat Godard een gigantische kans heeft gemist...en niet alleen deze kans...

laat deconstructie maar aan komieken over inderdaad, vooral hoe Fernandel als Don Camillo de wrijving tussen marxisme en katholisisme aansneedt moet van grote invloed zijn geweest op de Italiaanse auteurs... en komt de term marxisme niet van de marx brothers? (ok, dat laatste slaat wel nergens op). Ben ik allemaal met je eens; nog steeds geen reden om Bande a Part daarom te kort te doen!