Mong Kok Gaam Yuk (2009)

Best aardige revanche van JWong.

Zit weer aardig op pad na het werk weer opgepikt te hebben. Blijft nog steeds redelijk losse en erg vlotte cinema, maar weet op de één of andere manier toch best te vermaken.

Weer veel verwijzingen naar cinema. Poster van Ricky en z'n eigenste On His Majesty's Secret Service, die de personages ook nog een keertje gaan bekijken in de bios. En nog een verwijzing naar Johnny To. JWong is nog steeds mee zo blijkt.

Verder enorm veel kleurenfiltertjes en een erg actieve camera. Niet altijd even sterk gebruikt, maar het effect is er zeker wel. Maakt de film ook veel kijkbaarder.

Verhaaltje is enigszins apart en best ietwat origineel voor iets dat van JWong's hand komt. Aparte insteek, redelijke eenvoudige parallel misschien, maar het werkt wel.

Acteerwerk ook best goed te pruimen, met een vreemde maar wel leuke rol voor Nick Cheung. JWong zelf kan uiteraard ook niet ontbreken, al is hij na al die jaren nog steeds geen bijster goed acteur te noemen.

Vond dit best fijn en verrassend. Na z'n korte stop is hij blijkbaar weer aan z'n oude cycle van genres en themas begonnen. Op naar de 100 zou ik zeggen.

3.5*

Als ik dat lees is mijn interesse gewekt. Helaas blijkt het niet om schizofrenie te gaan, maar om DIS. En in vergelijking met Sun Taam, dat wat dit plotonderdeel betreft de voornaamste inspiratiebron geweest moet zijn, wordt dat hier een beetje pover en vooral weinig verrassend uitgewerkt.

Mong Kok Gaam Yuk oogt verder flitsender dan veel genregenoten - met animatie, beweeglijke camera, split screen, ... - maar is uiteindelijk een redelijk rechttoe rechtaan misdaadfilmpje dat zich qua verloop best laat raden.

Waarin de film zich wel onderscheidt is de speelduur. Voor het verhaal wordt een keer niet onnodig veel tijd uitgetrokken en in de anderhalf uur die de film duurt is goed vermaak dan ook gegarandeerd.

Hmm, toch niet zo flitsend en leuk stylistisch als 'Yi Ngoi', maar best amusant en kijkbaar. Verhaaltje is wel voorspelbaar, maar wel lekker langzaam gedoseerd en niet (waar ik zo'n hekel aan heb) 'John-Woo' heroïsche afgeraffelde bloodshed onzin.

De kleurenfilters worden om de haverklap toegepast en dat levert best mooie en aparte plaatjes op, zelfs in Mongkok.



Nog best een grappige ook..



Nick Cheung vind ik 't prima doen in deze rol (alleen al zijn constant verstrooide blik), maar bijvoorbeeld dat imbeciele zustertje, Brrr, tenenkrommend!

Leuk stylistisch zeker niet, maar vond dit toch een stuk flitsender?