Rendez-vous à Bray (1971)

The Others of Florence Nightingale ?

Komt in een speciale uitgave uit bij Filmfreak, op 31 december 2004. Twee DVD's, een boek en een CD.

AK.

Zeer poëtische film! Mooie sfeerschepping van de oorlogsjaren. Ondanks het feit dat je geen beelden van het front te zien krijgt, voel je toch als het ware de oorlog drukken op de schouders van de personages. 3,5*

ik kreeg vandaag de nieuwe DVD uitgave binnen (cinematek). prima uitgave, maar ben wel snel van de Nederlandse naar de Engelse subs geswitched omdat die eerste erbarmelijk slecht waren (veel tekst werd niet vertaald, de rest minimaal)

een kleine film, maar mooi subtiel en sfeervol, euro-gothic ook met een adembenemend ingetogen anna karina, anders dan verwacht

Traag en vaag. Over een vriendschap tussen een componist en een pianist aan het einde van de Eerste Wereldoorlog. Die vriendschap zien we voornamelijk in flashbacks, tijdens een bezoek van de pianist aan zijn vriend in diens huis op het platteland. Maar Jacques is aan het front en komt niet opdagen. Julien wordt ontvangen door de mysterieuze huishoudster en wacht tevergeefs op hem.

We moeten het vooral doen met sfeer, kale bomen, de mooie Anna Karina en Mathieu Carrière, een mooie man toen hij jong was. We zien hem rondlopen, wachten en (lekker) eten. Dat is het wel zo'n beetje. In de jaren zeventig vond men dit soort film diepzinnig. Nu vraag je je af, waar gaat dit over.

Wachten op Jacques

2021 is het jaar van André Delvaux geworden. Ik had al ettelijke jaren twee van zijn films op DVD liggen maar om de een of andere reden kwam het er maar niet van. Ik wist niet goed wat te verwachten en bovendien viel De Man Die Zijn Haar Kort Liet Knippen me toch een tikkeltje tegen. Het debuut van Delvaux had wel een aantal interessante dingen die me enorm fascineerden maar als volledige film.. Neen, dan zaten er toch net iets teveel mankementen in. Dan maar eens een andere film proberen en zowaar: deze keer was het wel volledig raak.

Al moet ik toegeven dat ik dat gevoel gisteren na de aftiteling nog niet had. Rendez-vous à Bray is alleszins een bevreemdende film geworden en eentje die wat moet inwerken. Het tempo is erg traag, de film bevat veel lange shots waarin de aankleding een extra personage lijkt te zijn en eigenlijk gebeurt er bitter weinig. Toch lukt het Delvaux om een fascinerende film neer te zetten. Naar het schijnt heeft hij het verhaal van Julien Gracq wel wat verder uitgebreid - met goedkeuring van diezelfde Gracq trouwens, want Delvaux verfilmde nagenoeg alleen maar schrijvers met wie hij tijdens het voorbereiden contact mee kon opnemen - maar dat was wel een broodnodige zet. Van een kortverhaal kun je moeilijk een volwaardige speelfilm maken zonder dat je er zelf allerlei dingen bij verzint. Dat is iets wat de kijker trouwens ook moet doen, Delvaux verwacht dat je zelf een aantal linken legt/bedenkt en hij is niet zo scheutig met het geven van aanwijzingen. Zo eindigt de film met Julien in tweestrijd of Jacques nu wel of niet gaat komen wanneer hij leest in de krant dat zijn vliegtuig aan de grond is gehouden. Dan zou je denken dat het gewoon een samenloop van omstandigheden is dat Jacques niet is komen opdagen maar zagen we aan het begin van de film geen gesprek tussen Julien en een militair waarbij die laatste zegt dat er in de kranten vaak gelogen wordt? Klopt het bericht dat het vliegtuig aan de grond is gebleven dan wel of is Jacques verongelukt?

Wie zal het zeggen, ik durf in ieder geval mijn hand niet voor één van beide opties in het vuur steken. Kleine kanttekening daarbij is wel dat ik neig naar het idee dat Jacques effectief gestorven is maar misschien is dat mijn pessimistische zelve. Was De Man Die Zijn Haar Kort Liet Knippen nog een Vlaamse film, dan is Rendez-vous à Bray een volstrekt Franstalige film geworden. Dat zorgt in ieder geval al wel voor geen flaters zoals een gedubte Beata Tyszkiewicz. Neen, met Anna Karina kun je eigenlijk nooit echt veel verkeerd doen. Ze maakt (in combinatie met Delvaux) van de naamloze huishoudster bovendien ook een erg interessant en intrigerend figuur. Je zit met het idee dat Rendez-vous à Bray een film over een driehoeksverhouding is maar kun je daar eigenlijk over spreken wanneer de driehoek elkaar nooit ontmoet? Er is geen enkele scène tussen Karina en Roger Van Hool (Jacques) maar beide delen wel het beeld met Mathieu Carrière (Julien). Ze zijn alledrie op hun eigen manier enorm sfeerbepalend en dat is toch straf als je bedenkt dat ze dus nooit samenkomen en dat er vooral gewerkt wordt met heden en flashbacks.

Niet alles wat Delvaux hier laat zien kan me even goed bekoren (vond het wat nutteloos om een heel stuk Fantomas in de film te stoppen, al is het wel een leuke knipoog naar Delvaux die zelf ook jarenlang piano speelde bij silent films) maar dit is zo het soort film waarbij ik me over een maand afvraag "heb ik dit met maar 3.5* beloond?". Je blijft erover malen en de extra's op de (felroze) DVD van Cinematek zijn daar wel een fijn hulpmiddel in. Interviews met Delvaux en Karina, een setbezoek (waarbij bijna een stuk van de villa in vlammen opgaat) en een kleine documentaire over Delvaux. Nu krijg ik toch wel zin zeker om wat meer van hem te gaan zoeken.. Wordt (hopelijk in 2021) vervolgd!

3.5*