Bella (2006)

Wil ik zeker een keer zien, overtuigende trailer!

De trailer deed me vooral vermoeden dat het een film over twee doodnormale levens is met zoveel mogelijk drama erin gepropt als maar kan. Niet erg overtuigend bij mij, maar goed genoeg om me nieuwsgierig te maken.

De voebalster en de kok zijn wel dezelfde persoon en hij wordt niet direct verliefd op haar, hij wil haar alleen helpen omdat zij ontslagen wordt. Tijdens die ene dag in New york leer je het leven van beide kennen met hun dramatische wendingen, vond de vertolkingen heel goed, hoe hij die "getormenteerde" blik over de hele film aanhoudt. Een 4* voor mij.

Sorry ik zal wel heel dom overkomen maar ik vat het einde niet....
Heeft hij nu haar kind geadopteerd en een paar jaar later teruggegeven of is het gewoon een willekeurig kind om te laten zien dat ze een moeder kan zijn..... Ik voel me dom.. als iemand het einde snapt leg het me dan aub even uit

Volgens mij fluisterde hij in z'n broer oren dat hij haar kind zou adopteren. Als ze haar kind ter adoptie zou geven wilde ze wel dat het een bekende was(baardemans). Zij vertrouwde hem ook als enigste. Vond het alleen een beetje raar dat ze haar kind pas na zoveel jaren wilde zien. Dat vatte ik weer niet...

Vond die gast met baard maar op een mexicaanse Jim Caviezel lijken.

In het begin weet je niet welke richting de film opgaat, maar je loopt als vanzelf mee. De losse manier van filmen, muziek. koken (mmm...), aangenaam voor het oog en oor. Het speelt zich af in NY, maar dat idee heb je niet, Met een koks- en een Mexicaans kostuum lopen de hoofdpersonen door de straten, Hierdoor komen ze als het ware los van hun omgeving.

Alles verloopt kabbelend met de zon die meewerkt. Totdat natuurlijk het drama/ de trauma naar voren komt. Prachtig gefilmd.

Hierna komt er diepte door inzooming op de personen.

Heel verrassend in zijn opzet en je weet niet hoe de dag gaat lopen. Een paar dingen zijn echter voorspelbaar.

Verder is het mooi hoe die 2 naar elkaar toegroeien. Het was 1 dag, maar ze maken een heel"reis" mee. En het einde is...hartverwarmend.

Een feel good-movie, 't Zat tussen een bioscoopfilm en filmhuis-fim in. Een dikke 3,5, een kleine 4.

En als meisje zeg ik: "Wat een mooie auto..."

En ook zeg ik: "Waar zijn de Josés van deze wereld?"

Ik kan je het einde wel uitleggen, maar niet op het forum, want dan is het leuke eraf voor degenen die het nog niet hebben gezien.
Emailadres?

Goed drama wat eerlijk en oprecht overkomt.

Dan mag je mij het einde ook uitleggen via e-mail, want ik snap er niks van. Voorlopig drie punten, deze film bracht mij niets nieuws.

Ik ben blij dat ik de korte samenvatting nog niet heb gelezen voordat ik de film zag. Er staat iets teveel in vind ik..

Wordt in de VS nogal gepromoot door conservatieve christenen vanwege een volgens hen duidelijk anti-abortus standpunt.

Topfilm. Van mij mag deze nieuwe regisseur zo door blijven gaan.

Mooie film!

Acteurs doen het heel goed, op een bepaald punt word je het verhaal ingezogen. Van mij mag Alejandro Gomez Monteverde meer van dit soort pareltjes maken.

Het na mijn mening ietwat matige verhaal wordt totaal goed gemaakt door het fantastische camera werk en het tempo van de film.

Het einde vond ik wat raar. zal wel wat in de toekomst zijn maar de personen zagen er niet ouder uit en dat maakte het verwarrend.

Verder prachtige film echt om van te genieten.

Goeie film einde begreep ik wel heb mme goed vermaakt deze ander half uur

Zit je anderhalf uur naar een film te kijken, blijkt het een anti-abortus-eo-promotiefilm te zijn. Teleurstellend.

Het feit dat de film door de EO werd uitgezonden had eigenlijk al genoeg reden moeten zijn om het over te slaan. anti abortus en gezin is de hoeksteen van de samenleving film. flut verhaaltje, geforceerde dialogen en heel erg belerend. zonde van mn tijd.

LOL! Ja, Roel B en Kevin1980 toen ik EO in beeld zag komen vreesde ik al iets dergelijks. Ik begrijp jullie helemaal. Maar ach, ik ben een vrouw....Ik vond het best een leuke tearjerker. Mooi in beeld gebracht en leuke acteurs om naar te kijken. Ook niet te lang. Dus hij deed boete voor zijn 'zonde' waar hij niks aan kon doen maar ja.... Lage straf trouwens voor de USA! En ze leefden nog lang en gelukkig!

Inderdaad bijzonder slechte film en niet alleen door het anti-abortus sentiment. Zelden een film gezien waar de karakters zo nep overkomen.

Het einde is ook niet te begrijpen.

En dan nog zo'n hoge score, bij IMDB een hoop 10-en....

De IMDb is Amerikaans en internationaal. "Don't kill chldren...." .(wapens in je huis is okè)... maar geen abortus. Dit is toch nog steeds een issue in de meeste landen op deze aardbol.

Ik dacht na half uur eigenlijk "ach, kijk nou toch een hunk compleet met Jezus baard en Jezus redt"...
Desalniettemin heb ik me toch vermaakt.

Sorry religieuzen is niet kwetsend bedoelt. Ik ben nu eenmaal een atheïst.

Dit is een hele mooie en intieme film. Het verhaal wordt heel klein gehouden. Het begint met geen bombastische romance maar twee mensen die een stuk van hun leven met elkaar willen delen hoewel ze zich toch niet in elkaar op laten gaan. De band die er heerste tussen hem en haar (namen ben ik altijd zo weer kwijt na een film) was heel mooi overgebracht.

Het is ook geen standaard verhaal dat hier verteld word. In het begin zie je de broer zich als een zak gedragen en kan je weinig sympathie voor hem opbrengen. Later, als ze bij het familiediner zitten, krijg je meer van zijn verhaal te horen en blijkt het diep van binnen toch wel weer een geschikte peer. Leuk dat het niet allemaal zo zwart / wit is en mooi hoe de band tussen de twee broers weergegeven word. Ook op het einde zie je dat goed als de kok het restaurant weer inloopt.

Dat het verhaal sowieso niet standaard is merk je ook aan het einde. Heel bijzonder dat zij hem haar dochtertje laat opvoeden. Die had ik niet aan zien komen. Vooral omdat hij toch bij een ongeluk betrokken was waarbij een klein meisje overleden is, was het heel mooi om te zien hoe hij voor zichzelf dat toch een beetje een plek kon geven door voor een ander meisje te zorgen. Tenminste .... dat gevoel kreeg ik er bij. Het was in ieder geval totaal niet wat ik verwachte.

In het begin lijkt het een beetje een saai verlopend filmpje maar het blijkt een behoorlijk heftig verhaal te zijn met een heel mooi maar apart einde. Knap dat ze ondanks het dramatische verhaal het toch zo klein en intiem weten te houden. Wat mij betreft is deze film echt een absolute aanrader. Zeker geen dertien in een dozijn film.

een prachtige film. Die elke minuut groeit.

Voor mij was deze prent een echte ontdekking die me vooral bij het 2e deel vande film me enorm meesleurde. Mooi is ook dat men hier elke kijker zijn idee laat hebben en het einde zelf laat invullen.

Een parel en een aanreder deze prent.

Matige en voorspelbare vertoning. Cliché wordt op cliché gestapeld. Acteerwerk is ook niet al te best. Deze film weet mij nergens te overtuigen en voelt aan als een ontstellend lange zit.

Deze voor een prikje kunnen kopen en maar eens geprobeerd. 'k vond het geen misse film, niet direct een verhaal dat 'k verwacht had. Op de doos stond er romantische film, maar zo romantisch vond 'k het niet, eerder een soort drama. Nu storend vond 'k het zeker niet. 'k vond het wel een verrassend verhaal. De film begint nog redelijk opgewekt, maar gaan dan dus eerder de dramatoer op, om dan weer eerder romantisch te eindigen.

De cast waren nobele onbekenden, meer deden het zeker niet slecht.

Verder zag de film er goed uit, 'k heb niet direct negatieve punten bij deze film.

Echte EO film zonder ook maar 1 f... woord, laat staan gvd ! Op zich is dat ook wel es lekker.

Feel good movie - anti abortus met onbegrijpelijk einde maar dat zal wel aan mij liggen hoewel ik zo te lezen niet de enige ben.

Goeie film waarin een chefkok een serveerster achterna rent als zijn broer haar zojuist heeft ontslagen. Een klein filmpje met een aantal ontroerende momenten zonder dat het al te zwaar wordt (iets wat ook komt door de warme kleuren in de film). Een rustig tempo, ondanks dat het zich afspeelt in de metropool New York.

Soms loop je tegen een kleine, onafhankelijke film aan, die de producties van de grote maatschappijen in alle opzichten dik overschaduwt. Bella is zo’n film. Het is een film met het hart op de juiste plaats, die je regelmatig ontroert en tegelijkertijd een warm gevoel geeft. Aan de hand van regisseur/schrijver Monteverde leveren Eduardo Verástegui en Tammy Blanchard topprestaties af. Een fijn pareltje met een gevoelig verhaal over mensen, die getekend zijn door het noodlot.

Een film die qua verhaal, sfeer en montage mij best zou kunnen aanspreken. Toch viel het mij tegen. Jammer genoeg maakte alleen het incident indruk op mij.

De kracht van deze film zou denk ik moeten zitten in het realisme en de eenvoud. Maar daarvoor vond ik helaas de manier waarop de Mexicaanse immigranten worden geprotreteerd veel te caricaturaal. Ook is het allemaal iets te braaf en voorbeeldig (de familiescene aan de eettafel bijvoorbeeld) waardoor het me niet wist te overtuigen. Ook de manier waarop werd verteld dat José zelf is geadopteerd vond ik nogal geforceerd. Niet authentiek genoeg voor mijn gevoel en smaak helaas.

Mooie film, maar toch niet een die boven het arthouse-maaiveld uitstijgt. Karakteruitdieping was goed gedaan, maar sloeg bij de scene op het strand een beetje door met ietwat overbodige en langdradige achtergrondinformatie.

Het eerste uur blijf je lekker geboeid, zonder dat er echt spraakmakende dingen gebeuren. Daarna vervalt de film in drama, wat op zich ook nog wel te behappen is, maar de vaart gaat wel degelijk uit de film en vond ik jammer.

Het einde begreep ik ook niet, ook lastig om daar zelf een gedachte bij in te vullen.

Toch 4*

Kon mij eigenlijk niet echt overtuigen, noch in de story, noch in de uitwerking ervan noch in de acts.

Mondt uit in een tranentrekker, zonder dat ik daar echt een gegronde reden toe vond. Is natuurlijk persoonlijk, maar het slot vond ik ook al niet erg duidelijk.

Lief, ontroerend filmpje dat ik nooit ontdekt zou hebben als hij geen People’s Choice Award op het Toronto Film Festival had gewonnen. Miss Milton vond het een maar een knappe Jezus, werd meermaals verzucht. Tsja, dat kon ik niet ontkennen