Tokyo Tower (2005)

Dit is de Koreaanse poster. Ik voeg de Japanse toe.

Ik heb de film net afgekeken en ik moet zeggen dat het een mooie film is. Ik ben het alleen niet eens met wat hier boven staat, dat Kizo een player is. De enige reden dat het er staat is om een verschill te laten zien met hem en toru, het verschill ligt hem alleen niet in dat hij een player is en toru een romanticus. Het verschill zit hem tussen de liefdes relatie van bijde personen. Toru smacht om een vrouw, en besteed zijn dagelijks leven alleen maar aan haar. Dit kan je beschrijven als een romanticus. Kizo laat de vrouwen voor hem smachten, hij heeft een bad boy houding en zo laat hij de vrouwen zich voor hem vallen. Alweer dit kan je zien als playboy gedrag. Maar Kizo is geen playboy, want hij vertont menselijke trekjes. Hij geeft veel om Kimoko, hij behandelt haar niet als een stuk strond. Ook wilde hij geen relatie met dat rare meisje, maar hij werd soort van gedwongen door haar.

Kleine tegenvaller.

Minamoto heeft een zeer mooie eerste film afgeleverd, maar daarna is het toch snel geminderd. Ook Tokyo Tower is wat matigjes voor een verder redelijk eenvoudig genre.

Hoewel het tempo best aardig is en de setting aardig stijlvol weet de film nooit echt te charmeren. Misschien omdat de personages iets te gelikt ogen en zich vaak ook nogal verwend gedragen. Het komt allemaal wat fake over.

Verder typische elementen zoals wat jazzy pop of een pianoriedeltje die niet kunnen verdoezelen dat er weinig chemie heerst. Ook visueel wat tegenvallend. Paar schaarse mooie shots, verder wel verzorgd maar knap wordt het nergens.

Grootste verschil is de rijke setting die Minamoto niet echt goed weet uit te buiten. 't Is verder wel een aardig filmpje, iets te lang en iets te grote tweedeling, maar slecht wordt het ook nergens.

Had gewoon veel beter gemoeten. Zo moeilijk is het niet, velen zijn hem reeds voorgegaan. Niet in het minst hijzelf.

3.0*