Secta Siniestra (1982)

Hispano horror klassieker waarvan het een understatement zou zijn om te beweren dattie volslagen dement en ook extreem vermakelijk is- so bad it's good lijkt me hier helemaal van toepassing.
Het betreft hier de TACHTIGSTE film van de regisseur, die weinig horror films maakte verder en op zijn ouwe dag het genre- denk ik- spoofde in wat welhaast een pastiche moet zijn, bovendien maakte Iquino toendertijd vooral komedies...
Visueel is dit van tio Franco ( JESUS bedoel ik, niet Francisco ) niveau, maar dan een ziljoen keer vermakelijker. Er gebeurt werkelijk continu wat, meestal of eigenlijk altijd slaat het volstrekt nergens op wat we zien maar dat verhoogt slechts de feestvreugde.
Zoals gezegd begint het in een villa waar tijdens een onweersbui Frederick Fulci- style wordt ontoogd door zijn geschifte vrouw ( en niet door zijn minnares ), die wordt opgesloten in het dolhuis. Chelen- zijn minnares- trouwt uit meelij met deze stakker, die behalve blind blijkbaar ook impotent is geworden, zodat ze genoopt zijn hun heil te zoeken bij een spermabank om hun kinderwens te bevredigen. Weet je wie daar voor de zaadjes zorgt ?
Satan !
Dat dankzij die frisse meneer midden op de poster te zien, die zoals gezegd op tamelijk brutale en expliciete wijze afrekent met al degenen die zijn droom van world evil heerschappij in de weg staan. En dat is nog een lieverdje vergeleken bij zijn lieftallige zuster in het boze Valero , een sadistische überchick die is aangesteld als soort waakteef van de zwangere Chelen tot de grote wederkomst...
Dit resulteert uiteindelijk in een volstrekt hysterische theater van de lach finale die goed aansluit bij de voorgaande uitspattingen.
Hoogtepunten: de volstrekt overbodige vampierscène en de nog overbodiger vleermuizenaanval tio Franco style.
Dit alles wordt ondersteund door over the top performances van de z-cast en een unheimlich sythesizer riedeltje, waarin we een variatie op een gnosienne van Satie herkennen.
Waarom ik hier als devoot katholiek naar kijk ? Het briljante slot spreekt denk ik voor zich...al horen we dan klanken uit de Matthäus passion van de lutheraan Bach. Hilarisch.

Best redelijke vermakelijke Eurosleaze! Nadat een man met zijn minnares heeft liggen rollebollen worden ze ogen uitgestoken door zijn gekke vrouw. Zo hij trouwt met zijn minnares maar een aandoening waardoor hij onvruchtbaar is geworden zorgt voor nog meer slecht nieuws. Kunstmatige inseminatie brengt uitkomst maar een priester van de Eeuwige Engel (duidelijk door de rode verlichting een Satanist) impregneert Helen met het kind van Satan.

De foto leent royaal zijn ideeën van Rosemary's Baby voegt daar een bizarre liefdesdriehoek aan toe en gaat los in gekke willekeurige andere scènes; onfunctioneel naakt, telepathische moorden, goedkoop bloed, een lijk dat uit een doodskist oprijst alsof het Dracula was, (waarom...? alleen maar omdat het kan!), een ongelooflijk nep uitziende duivelsbabypop en een nog zieligere rubberen vleermuisaanval.

Regisseur Ignacio F. Iquino's werk bestaat uit vele softcore-drama's en twee jaar na deze film zal hij stoppen. Maar vermoedelijk had hij dus geen idee wat te doen met het horrorgenre. Zodoende is uit elke populaire horrorfilm van afgaande jaren wel iets geleend. Het heeft dus totaal niets eigens, het is ook niet bijzonder goed, maar omdat er elk moment wel iets gebeurd was het wel vermakelijk!