Der Scharlachrote Buchstabe (1973)

Een van de meest onbekende films van Wim Wenders die nu onder ander via de Wenders 10DVD box beschikbaar is. Wat allereerst opvalt is de geweldige beeldkwaliteit van de transfer, echt heel mooi. Robby Müller verzorgde ook in deze oude Wenders al het camerawerk.

De film zelf is helaas niet zo bijzonder. Ten eerste was het een vreemde gewaarwording om deze in Amerika spelende film helemaal in het Duits te zien. Het had eerder iets weg van nasynchronisatie en dat leidde nogal af.

Verder lijkt het alsof Wenders deze 'religieuze' noodlotsfilm (bekend verhaal en thema) teveel heeft willen kopiëren naar films van Carl Th. Dreyer met vergelijkbare thema's (bijv La Passion de Jeanne d'Arc) door veel te werken met close-ups en zo. Verder ontbreekt het reis element en dito landschappen wat de meeste Wenders films onderscheidt en waaraan ze hun kwaliteit voor een groot deel te danken hebben.

Wenders zelf was ook niet zo tevreden met het resultaat hoorde ik, maar ik weet niet precies waarom. Toch een aardige film mede door de fraaie kleuren.

De rol van de dochter wordt trouwens gespeeld door Yella Rottländer. Die schittert in Wenders' volgende (en misschien wel beste) film Alice in den Städten. Ook Rüdiger Vogler is kort te zien.

Deze vroege film van Wenders die vooral te kampen heeft met een gebrekkig script, die in wezen geen middelste akte kent (wat een vrij lang middenstuk oplevert waarin niet zoveel gebeurt). Gelukkig heeft Wenders oog voor mooie plaatjes van het kustgebied (in werkelijkheid de Spaanse kust), maar hij lijkt niet zo zeker van de emotionele kracht van zijn verhaal, waardoor nogal bombastische muziek alle ook maar enigszins spannende of dramatische scenes ondersteunt (en vaak overstemt). 2,5 *

Wenders liet zich inhuren voor dit project. Vond dat hij zichzelf er nogal op stuk had gebeten en er werd buiten hem om ook nog eens tien minuten uitgeknipt. Wenders zwoer erna nooit meer op die gronden een film te willen maken en bovendien ook nooit meer een film te willen maken waarin "geen auto's, benzinestations, televisies en jukeboxen konden voorkomen".

Het is aan de film te zien. Grootste bezwaar is dat de film nergens gaat leven. Een onevenwichtig script, de vaak erg misplaatste muziek en het vrij statische, haast formele acteren van veel spelers helpen daar niet echt aan. Wenders lijkt niet goed te weten wat hij met het dramatische gegeven aanmoet. Het lukt 'm niet om het toch vrij duidelijke verhaal van de film goed te vertellen. Het levert tegen de achtergrond van het mooi gebruikte kustdecor en de Duitse taal (en een regeltje Nederlands!) een vreemde film op.

Een goede film is het niet, maar best aardig om dit vreemde Wendersbuitenbeentje te zien.

2.0*