Gli Ultimi Cinque Minuti (1955)

Romkom met Darnell en De Sica, in feite al de tweede Italiaanse film van Darnell, de tweede zelfs onder regie van Amato- niet te verwarren met Zio Joe trouwens. Het betreft hier een verfilmd toneelstuk, en dat is op zijn zachtst gezegd te merken. Helaas moet Darnell hier een Italiaanse voorstellen, waardoor de out of sync dub- ze sprak het natuurlijk in het Engels in- al helemaal vervreemdend werkt.

Romkommetje gebaseerd op boulevardtoneel jaren 20 stijl van ene De Benedetti dat verder weinig om het lijf heeft: als De Sica- die in 1955 in zeven films speelde en hier op de automatische piloot gaat- en Darnell kibbelen over wie het appartement met uitzicht op de Sint-Pieter mag huren en De Sica dan maar voorstelt te trouwen om het appartement te delen zgn. zonder emotie, weet je al hoe het gaat aflopen. Ook Rossano Brazzi als nieuwe liefde van Darnell zal daar hoogstwaarschijnlijk niets aan veranderen.

Niet dat een romkom de bedoeling heeft om de kijkertjes te verrassen, natuurlijk. Maar ook het vermaak viel me wat tegen in deze toch vrij korte film, waar alleen de op de poster afgebeelde sequentie waarin De Sica met zijn geknisper een Hamlet opvoering verstiert in een Parijs 'theater me enigszins aan het lachen kon maken. Ook Peppino De Filippo als schlemielige sidekick lukte dat niet.

Nu wat oubollig en gedateerd overkomend allemaal, en itt wat de poster suggereert gewoon in z-w.