Quiet Please: Murder (1942)

Deze film speelt zich vrijwel geheel in een bibliotheek,waar 2 bendes elkaar bevechten...George Sanders en Gail Patrick zijn erg goed als twee gewetenloze criminelen...

Richard Denning is de detective die tussen de bendes in zit en de zaak moet zien op te lossen...

Het verhaal is erg onwaarschijnlijk,maar de liefhebbers van dit film-noir-achtige genre zullen zich ongetwijfeld amuseren bij deze film.

Redelijk gecompliceerde spionagefilm waarin George Sanders de rol opneemt van een booswicht die zich verrijkt met een zwendel in vervalste manuscripten. Voor mij is hij met zijn kalme voorkomen en psycho-analytische praatjes het ankerpunt van de film. Richard Denning is detective van dienst en bevindt zich moreel gezien gezien schommelend tussen femme fatale Gail Patrick en de rechtschapen bibliotheekbediende Lynne Roberts. Ook de nazi’s komen hier langs en krijgen natuurlijk dik op hun kop.

Nagenoeg de hele film speelt zich af in een half verduisterde bibliotheek - wat de hilarische titel van de film verklaart - waarbij de inbreng van gewaardeerd cameraman Joe MacDonald een meerwaarde betekent wat betreft de mooie plaatjes die langskomen. Regie is in handen van John Larkin wiens credits als regisseur beperkt blijven tot drie films. Daarmee heb ik Intussen nu toch 2/3e van zijn oeuvre bekeken en mag me stilaan een Larkin 'kenner' noemen? Deze stille moordfilm vind ik alvast een tikje beter dan zijn andere werk Circumstantial Evidence (1945) . De sfeer zit hier goed, de acteurs doen hun ding, en de schaduwen zijn langer.