Come Svaligiammo la Banca d'Italia (1966)

Wederom een triomf in technicolor en techniscope voor Fulci, Franco en Ciccio, naar een idee van de enige echte Alfonso Brescia ( aka de enige echte Al Bradley ! ).

Genieten weer van het mythische trio in een van hun liefst 13 samenwerkingen die een hoogtepunt vorrmen uit de geschiedenis van de Italiaanse cinema. De heist komedie all'italiana biedt ons verder niets nieuws, want in het spoor van i soliti ignoti, net als duizenden andere films waaronder enkele van Fulci die zelfs met dit genre debuteerde.

Sommige F-F-C buffs beschouwen dit als hun beste samenwerking, misschien wat overdreven maar wel is het zo dat het scenario hier meer een eenheid is en niet de gebruikelijke losse verzameling briljante sketches.

De heist sequentie duurt in totaal wel iets van een halfuur en tracteert ons niet alleen op de 2 deficienti maar op nog een stel volstrekt geretardeerde pittoreske figuren die allemaal om je te bescheuren zijn, onder wie ene " genio del male " .

Ook memorabel zijn de scenes waarin F&C de politie beroven in hun eerste hold up ,de wanhopige zoektocht van hun broer naar 2 geschikte vriendinnetjes , de pogingen van Franco om Engels te spreken, de overval op de geopende kluis en het optreden als Diabolik en Kriminal !.

Het gebruikelijke vrouwelijk schoon is hier wat ondervertegenwoordigd, de 2 grietjes die door hun broer zijn ingehuurd zijn trouwens net zo zwakzinnig als zij en hebben een gangster fetish, wie weet loopt dit soort kutjes wel in het echt rond... de wel lekkere blondine von Martens begon later een carrière als hoertje.

Of de titel van de film ironisch is, dan wel het geluk met de dommen, zal de twist op het einde u onthullen.