Ahí Viene Martín Corona (1952)

Ze bestonden al voor Veracruz: westerns met Sara Montiel...of Sarita, zoals ze zich nog noemde. Zoals de western/ Sara Montiel kenners hier weten vermelden de openingscredits van de Cooper/Lancaster klassieker " introducing Sarita Montiel " , maar aangezien deze film schijnbaar ook in de USA draaide sloeg dat dus nergens op, evenals haar romance met Cooper daar.

Overigens moeten we de genre aanduiding western hier wel met een korreltje zout nemen : het is eerder een charro film, wat dan meest vertaald wordt als western. De intrige is in principe gelijk aan die van menig klassieke western- Infante is de zoon van een vader die verraderlijk door thugs is vermoord, maar helaas voor de film zijn de daders al gestraft en speelt wraak hier geen rol - maar de uitwerking is toch wel behoorljk anders. Het is en een Infante en een Montiel vehikel, wat allicht betekent dat er veel ruimte is voor zang en dans, iets te veel naar mijn smaak. Infante zingt nog vaker dan Montiel geloof ik, maar het dansen liet hij gelukkig aan haar over. Natuurlijk met een flamenco act, onder de originele artiestennaam- hou je vast- Carmen.

Veel meer zang en dans dan pief paf poef, van dat laatste zien we verdomd weinig. Eerder een muzikale romkom is dit au fond. Niet de eerste van de 2 supersterren overigens, en we moeten toegeven dat een Infante-Montiel romance net iets geloofwaardiger is dan Montiel die het aanlegt met een bejaarde Cooper of- nog erger- een vadsige Steiger met spraakgebrek ( in run of the arrow, zoals u zich herinnert ).

De verplichte kluchtigheid- ook in dit type western- wordt hier verzorgd door Infante's sidekick, de gekende komiek Piporro.

Dit sterretjesvehikel komt boven de middelmaat uit dankzij de fotografie van camera-auteur Figueroa , die je meteen zult herkennen.

Werd uiteraard vervolgd : en wel in el enamorado, waar hoewel de titel weinig goeds belooft meer pief paf poef en actie inzit. Maar dat is voor een volgende keer.