Le Paria (1969)

Carliez is als regisseur een vrijwel volstrekt ongekende, het blijkt echter dattie in zijn tijd vooral een zeer gekend stuntman was, en voor vele klassiekers de stunts uitvoerde, coordineerde en soms ook deels regisseerde.

Het is dan ook weinig verrassend dat hij in naar ik meen zijn enige volledig geregisseerde film genoeg actie stopte, verrassender misschien is dat hij als anti-held de ouwe Marais castte, die de jaren daarvoor vooral actie komedies/spoofs had vertolkt, terwijl deze film bloedserieus is en allicht opzichtig beinvloed door de fatalistische metafysica van Melville.

Het verhaal hebben we al een miljoen keer eerder gezien : doorgedraaide spiegepaat- Marais- met PTSS syndroom is verworden tot extreem gewelddadige gangster die met stel buddies de express Rotjeknar-Madrid overvalt om een koffer met diamanten te roven, alles gaat natuurlijk mis en hij spoelt aan bij de schone weduwe Nat en haar zoontje, die voor de Shane rip-off thematiek mag zorgen.

Zoals gezegd en al evenmin verrassend moet Marais al snel de strijd aanbinden met een rivaliserende bende, met de wouten en met de overblijfselen van zijn eigen bende, onder wie we Horst Frank aantreffen die Marais ervan verdenkt de buit achter te houden, en een hier kortgeknipte Nieves Navarro die officieel het vriendinnetje is van Marais, maar het ook met Frank doet, die hier trouwens niet zo'n schurk is als je zou verwachten.

De ontknoping ziet iedereen van mijlenver aankomen.

De actiescènes- en je kunt deze film moeilijk verwijten dat er niks gebeurt of dattie traag zou zijn- worden wat gehinderd juist door pogingen tot realisme, waarbij het theatrale sneven natuurlijk ook niet helpt. Wel zeer goed was de heistsequentie in het begin, beter dan Melville eigenlijk, en ook iets eerder.

Fraai ook de setting aan de costa brava en later de Pyreneeen, alsmede de jazzy score met semi-Miles trompetklanken.

Geen topper, maar voor genreliefhebbers wel te genieten. Uit op DVD in FR, zonder onderschriften.