La Horripilante Bestia Humana (1969)

Echt een te gekke party film! Alles zit erin: bloed, blood, slechte nasynchronisatie, worstelende vrouwen, moordende apen en dé slechtste hart transplantatie ooit op film vastgelegd! (en die typische jaren 70 kleur is ook geweldig) Voor de liefhebber van de betere

B-film (en dus cultfilm) een absolute must om te zien.

4,5 ster!

Een film zó fout, dat ie goed is

Night of the bloody Apes is relatief een behoorlijk slechte film, maar o zo enig.

Het verhaal van de film stelt niet veel voor. Een professor probeert een experiment uit te voeren op zijn zoon die erg ziek is. Hij geeft hem een hart van een gorilla en zo verandert de jongen in een moordlustig beest. Simpel maar wel leuk. De film bevat veel moorden en bloederige effecten. Dit is dan ook een film uit de jaren 60 en 10 a 20 jaar later kwam het in de video nastie lijst. De film heeft dan ook een behoorlijk effect. Veel beter dan de eerste splatter film "Blood Feast". Dit zorgt er voor dat dit een aardige film is. De nasties heeft beter maar dit behoort ook niet bij de slechtste. 3,0.

In een losse bewerking van zijn eigen zwart/witter "Las Luchadoras contra El Medicó Asesino" uit 1963 brengt René Cardona ons Lucha Libre, sullige horrorclichés, pittige gore, gekke geleerden gespeend van enige medische kennis én functieloos naakt.

Zoals elke zichzelf respecterende Lucha Libre film beginnen we met een worstelwedstrijd! De in kittige rode catsuit gestoken worstelaarster Lucy Ossorio (Norma Lazareno) beukt per ongeluk haar tegenstandster het ziekenhuis in.

Haar hersenen zijn te zwaar beschadigd, Dr. Krallman (José Elïas Moreno) kan niets meer voor het arme meiske doen. MAAR nu krijgt hij zomaar een hartdonor in de schoot geworpen voor zijn aan leukemie lijdende zoon Julio (De medische kennis hoeft niet allemaal te kloppen!). Deze is nl. door een gedoneerd gorillahart veranderd in een groot oermonster met de neiging om aantrekkelijke jonge vrouwen te lijf te gaan! (ik verwijs naar mijn eerdere punt over medische kennis.) Om hem van de ondergang, én het dierenasiel te redden, heeft hij een hart nodig - HAAR HART!!! Mu-HARHAR!

Edward Wood Jr. had blijkbaar een Mexicaanse neef. De dubieuze regie, het consequent slechte non-acteren, de rammelende decors en dito score zijn een feest voor oog en oor!

Goyo, de Riff-Raff van de goede dokter kan duidelijk geen knopen leggen of spijkers recht in hout slaan! Of het nepgras dat opbolt en wegglijdt als mensen erop gaan staan! Maar dat is de charme van deze film. Zoals ook Ed Wood met een droom, véél enthousiasme en een totale blinde vlek voor incompetentie zijn films af-MacGyverde, zo knipt, plakt en papier-machét Cardona dit fijne verrassend gory Lucha Libre werkje in elkaar!

Genoeg terloops afgijdende en bruut van het lijf gescheurde kledingstukken, fijne douche-scènes, uitgestoken oog, scalpering, onthoofding, en uitgeslagen tanden om een gorehound blij te maken! Het oogt wat Woods-esque, door ketchup en rode verf, maar dat is de helft van de lol!

De operatiescènes zijn wél levensecht! En dat komt omdát Cardona ware beelden van levensechte operaties gebruikte!!! Deze prachtige opnamen verschaften hem - al door Movie Acteurs beschreven- wel een plekje tussen toppers als Anthropophagus, assorti Italo Cannibal films en Blood Feast in de officiële 1980s DPP UK Video Nasty lijst! Topprestatie voor 'n stoffig ouwetje over een bloederige aap.

Klein tegenvallertje voor de worstelfreaks. Na de opening is er weinig sprake meer van worstelen! Waar Santo y Blue Demon of Golden Venus y Golden Rubi zowel binnen als buiten de ring monsterbutt kicken, komt Lucy haar belofte om 'nooit meer te worstelen' na! En dat is jammer. Ik miste de onzinnige onnavolgbare complete Lucha Libre Matches die dit soort films zo leuk maken!

Voor die ene zielige bloedige geile aap, 4,0 geketchupte gemaskerde sterretjes! Pleister voor de aap?

Oh..... A dead man! A dead man! A dead man!

Night of the Bloody Apes is voor mij het bewijs dat low-budget films uit de jaren 60 toch onwijs leuk kunnen zijn. Want ik moet eerlijk zijn. Na het verschrikkelijke Blood Feast (die ik nog eens moet herzien) en het nog ergere Astro-Zombies had ik het wel een beetje opgegeven.

Night of the Bloody Apes moet het zeker niet hebben van z'n plot maar kent genoeg punten waar het wel hoog scoort.
De harttransplantatie ziet er onwijs gory uit. Niet gek nadat ik dit op IMDB vond: Features footage of an actual human heart transplant operation in two separate scenes.
Tijdens de harttransplantaties is het kennelijk zo warm in de kamer dat de dokter onderhand een literfles bij elkaar zweette.

Wanneer het ''monster'' (de transformatie van mens naar aap en andersom ging trouwens wel heel erg smooth) ontsnapt en de wijde wereld in trekt wordt het pas echt lachen.
Hilarische scene's waarbij (zoals Bladonis als zei) het nepgras wegglijd en je de de harde studiovloer ziet komen voorbij. Ik heb er trouwens nog een. Net na dat gras fiasco rent de halfnaakte vrouw naar een winkeltje toe om hulp te zoeken. De eigenaar van de winkel loopt met een mes in z'n handen naar de vrouw toe die hem dramatisch omhelst en verteld wat haar net is overkomen. Tijdens die omhelzing raakt zij ook het mes aan die vervolgens volledig krom trekt. Ik dacht op dat moment dat hij de eigenaar van een speelgoedwinkel was ofzo (met oog op het rubberen mes). Maar nee hoor. De eigenaar rent met het mes achter het monster aan en wordt vervolgens zelf door het mes vermoord.

De gore was ook erg lekker. scalperingen en onthoofdingen maar vooral de oogscene is prachtig. Ik vond de ''ketchupmoorden'' echter wel meevallen. Vond de kleur van het bloed bijvoorbeeld al een stuk realistischer dan bijvoorbeeld bij Blood Feast waar de regiseur duidelijk eerst naar de verfafdeling van de gamma was gefietst.

3,5* voor dit werkje vind ik een erg mooi cijfer.

Chirurg ontvoert de gorilla uit de plaatselijke dierentuin om het hart te transplanteren in zijn zoon, helaas heeft deze harttransfusie een vervelende bijwerking, want de zoon verandert in een sex-crazed en moordlustige half mens/half aap.

De film heeft inderdaad een zeer hoog Ed Wood-gehalte vooral de verkrachtingscène in het park waar het kunstgras per ongeluk verschuift, maar ach waarom de take overdoen?

Qua bloed zit het hier wel goed, maar de kans dat we vanavond een slapeloze nacht krijgen bij de gedachte aan het aapmonster in z'n prachtige pyjama? In ieder geval niet van de griezels, misschien van het lachen.

Verrassend genoeg werd ik bijzonder gegrepen door het relaas van een labiele dokter die alles wil doen om zijn zoon van de dood te redden.
Dit met alle gevolgen van dien: de zoon verandert in een mensaap met een lust voor bloed en vrouwelijk naakt. Hierbij is vooral de parkscene wel classic, waarin 'het monster' een man op een voor die tijd bijzonder bloedige wijze om het leven brengt. Dit om zich daarna te vergrijpen aan de vriendin, waarbij uiteraard het nodige naakt voorbij moet komen. De toevoeging van de (vrouwelijke) Mexicaanse boksers vind ik wel erg tof en de beginscene is er dan ook een om in te lijsten.
Duidelijk lowbudget, maar toch lijkt men de moeite voor te hebben gedaan om er nog het beste van zien te maken. Een sleazy B-fillm die mij prima wist te vermaken.

Ik moet zeggen dat ik toch bijzonder gecharmeerd was door deze Mexicaanse film. Dat laatste had ik eigenlijk niet door tot nu. Nu goed aangezien het geluid niet zo hard stond, had ik wellicht niet gemerkt dat het om een nasynchronisatie ging. Vrouwenworstelen met maskers ja het is er blijkbaar populair. Nu was de dame in het rode worstelpakje niet vreselijk belangrijk voor het plot, ze mocht gezien worden, net als alle andere vrouwen die gewild of ongewild door bloot voor de nodige eye candy zorgen. Verhaaltje is simpel gebracht, maar zeer genietbaar. Enkele zeer overtuigende kills zeker voor die tijd.

Aangename verrassing ! Leuk verhaal om te volgen met voor die tijd toch wel redelijk bloederige en brute moorden. Daarbij ook redelijk wat naakt waarbij de dames best mogen gezien worden. De rol van de dokter kwam overtuigend over, de agent die het drama onderzoekt vond ik minder. 7/10

Helemaal met movie acteurs eens. Ik als liefhebber van Grindhouse movies hou van sleazy pulp films en daar valt deze natuurlijk ook onder. Ik hoef niet te vertelen wat men kan verwachten, want daar is al genoeg over geschreven. Ik heb mij enorm vermaakt met deze film vanavond. Van mij een 3.5 Op naar de volgende sleazy film, heb er kasten vol van. Allerlei genres en van alle jaartallen. Heb mijn eigen videotheek aan huis. Heb vervolgens de fantastische film Class of 1984 uit 1982 gekeken, die ik uiteraard al meerdere keren heb gezien. Hij blijft ijzersterk verveelt nooit. Voor mij persoonlijk al een cultfilm. Ga hem zeker in de toekomst weer kijken. En als afsluiter van de avond heb ik Guns of Diablo uit 1965 er nu al een tijdje opstaan en ik wist dus niet dat dit 2 delen uit een westernserie was. Beeldkwaliteit van mijn versie was ook niet denderend, maar er viel naar te kijken. Al met al toch een fijne filmavond gehad.