Caramelo (2025)

Wat een prachtige mooie ontroerende film! Hier kunnen wij mensen nog iets van leren. En het einde hield ik het niet droog!

Zo mooi en intens gefilmd echt een dikke 10!!

Wat een heerlijke film! En Caramelo is te schattig en zijn baasje ook.

Vreemd dat er over deze mooie ontroerende film.die zoveel bekeken wordt er zo weinig meningen over staan???

Aardige film over een kok die promotie maakt vanwege een zwerfhond. Een prima hondenfilm die redelijk fris overkomt (zeker ook vanwege Sao Paulo). Het verloop is vrij voorspelbaar en het drama is wat te dik aangezet. Toch kijkt het wel gemakkelijk weg en uiteraard is de hond de ster van de film.

Prachtig

Wat een mooie, ontroerende en emotionele film. Ik heb zelf ook een hond, hij is echt mijn maatje. Wat je van een hond allemaal terug kunt krijgen, is onbeschrijfbaar.

Deze film wist me flink te raken, sowieso omdat ik honden echt subliem vind, magnifieke dieren, maar ook de dingen die gebeuren in de film en hoe het gespeeld wordt. Ik leefde echt mee met personages en veel dingen voelden echt aan.

Het blijft echter een film en ja, deze heeft absoluut scènes waar ik grote vraagtekens bij zet. Bij bepaalde scènes vroeg ik me wel echt af of een hond zoiets zou kunnen weten, en zou een hond bepaalde dingen echt zo doen in bepaalde situaties? Het kunnen uitermate intelligente dieren zijn, maar of die bepaalde scènes echt op realiteit gebaseerd kunnen zijn......

Twijfel ik een beetje over. Als je de film gezien hebt dan begrijp je ongetwijfeld welke scènes ik bedoel. Ik krijg niet snel waterige ogen, maar bij deze wel. En dan over de dingen in ongeveer het laatste kwartier...


Toen Leo overleed was ik redelijk zeker over dat Pedro het ging redden, want zowel hem als Leo die het niet redden? Dat zag ik niet gebeuren, en toch weet je het nooit zeker aangezien dit niet een Hollywood film is. Ook die laatste scène dat Pedro met Caramelo de zee in gaat en je duidelijk ziet dat ie echt oud was daar......ik zag dat wel als een soort van begin van het afscheid zeg maar. En die gedachte, die realiteit als je een hond hebt waar je mega veel van houdt is gewoon hard, keihard. Het is zo immens kut dat deze diertjes niet gewoon net zo oud als ons kunnen worden, of zoals een papegaai en bepaalde andere dieren.

Afscheid nemen van een hond is inderdaad echt kut. Persoonlijk ben ik iemand die zeer moeilijk mijn emoties toon. Maar bij het afscheid nemen van mijn eerst hond, hield ik het direct al niet droog. Ik was een beetje verbaasd, maar tegelijkertijd opgelucht dat ik het direct kon tonen. Verdriet moet je gewoon kwijt.

In iedere film gebeuren inderdaad dingen, waar je vraagtekens bij kunt zetten. Persoonlijk had ik dit niet zo bij Camarelo. Dat honden zintuigen hebben, dat ze kunnen aanvoelen dat er iets lichamelijk bij de mens niet goed zit, is al bewezen en wordt in de praktijk ook gebruikt. Neem bijvoorbeeld een Epilepsie-hulphond. Deze honden worden getraind, voor mensen die regelmatig epilepsie aanvallen krijgen:

Een Epilepsie-hulphond is een signaleringshond die erop getraind is om te handelen als zijn baas een aanval krijgt en hem helpt tijdens en na de aanval. Hierdoor biedt de hulphond een groot gevoel van veiligheid en vermindert de afhankelijkheid van anderen. Bovendien kan een Epilepsie-hulphond letsel voorkomen doordat sommige honden hun baas tijdig waarschuwen voor een op handen zijnde aanval.

Het aanvoelen van depressie en/of een sociaal probleem. Patiënten met PTSS, Autisme etc etc. Honden hebben hierin zo'n grote rol te vervullen.

Ja daar zeg je wel wat inderdaad. Nog een reden waarom het zulke fantastische dieren zijn. Soms vraag ik me af wat mijn hond zou doen als ik ineens tegen de grond ging of als iemand zou inbreken en mij zou bedreigen. In het verleden tijdens het spelen deed ik soms alsof ik "dood" was ,maar dit had zij echt meteen door, ze zijn niet gek haha.

Dus die scène dat het hondje dat kraampje verlaat om snel hulp te zoeken zou gerust in het echt kunnen? Ik vond alleen die toevoeging van het glas weer wat "extra" over komen, net als dat die ene vrouw daar toevallig kwam eten en besloot om te investeren in hun eetkraampje. Leuk gedaan, maar wel echt Hollywoodish een beetje.

Doen alsof je dood bent gaat inderdaad niet werken. Ze hebben genoeg zintuigen en andere niet verklaarbare dingen, dat ze daar niet intrappen.

Ik ben het met je eens, de scene met dat glas had voor mij ook niet gehoeven. Maar het helpt (voor de kijker) om aan te tonen hoe trouw een hond kan zijn en dat hij door het lint (of glas) gaat voor zijn baasje.

De scene met die vrouw, die uiteindelijk ging investeren in de eetkraam, is echt zo'n Feel Good moment. Ik moest ook gelijk denken aan één van de laatste scene uit Ratatouille. (heb je deze gezien?)

Daarom vind ik het kijken van zo'n soort film, in deze tijd waarin we leven, echt een verademing.

Ja, Ratatouille vind ik geweldig. Nog een toffe film met een hond trouwens is uit 2022 die ook gewoon Dog heet. Is met Channing Tatum en een herdershond.

De film Dog heb ik ook gezien. Een oud veterane hond. Ook een leuke film inderdaad.

Aandoenlijke film met een geweldige hond, aanrader.

Geweldige mooie film !

Wat een mooie film. Eindelijk weer eens een keer goed kunnen huilen. Wat blijft het toch bijzonder dat een hond een mens zo goed kan lezen. Ik heb zelf ook een hond gehad en ze merkte altijd als ik niet lekker in mijn vel zat. Ik mis haar nog steeds.