Goodbye Stranger (2023)

Vanaf 20 april 2023 in de bioscoop (Gusto Entertainment)

Hmm, hadden ze Claire Bender niet wat betere make-up kunnen geven.

De makers van de de film ‘Goodbye Stranger’: ‘De ratrace, jezelf voorbij lopen, wij hebben het ook meegemaakt’ - volkskrant.nl

Moeilijk. Enerzijds best naturel en op momenten herkenbaar, anderzijds wordt er in 80 minuten film te vaak nadrukkelijk het conflict gezocht. Dat is storend maar maakt de film ook wat gemaakt in plaats van realistisch. Bijvoorbeeld dat Lakemeier te vaak wacht met het vertellen van het echte nieuws. Niet geheel onrealistisch maar in de film werkt dit niet lekker. Pas als hij het verteld heeft wordt de film ook beter als sfeerportret, ook al zitten daar nog onnodige stukjes in. Verder wel een aardig beeld van het Amsterdam van twintigers. Opvallend slecht geluid trouwens, in sommige scènes waren de personen nauwelijks goed te verstaan wat ze nu precies zeiden. 3,0*

Film zonder pretentie en zonder boodschap mag ik hopen.

Ook wel weer eens lekker.

Of het moet ons willen laten zien hoe zeldzaam gecompliceerd relaties in 2023 zijn geworden. Zelfs de seks heeft er onder te lijden. De echtelijke ruzies, in het begin nog leuk en overtuigend worden op ten duur saai en voorspelbaar.

En die kleuren. Alles mag, alles kan. Het lijkt de BBC wel. Maar mooi roze bestaat niet, sorry.

En het geluk wat van de generaties X Y en Z afspat, jaloersmakend. Wie geen big smile op zijn snoet kan toveren is af.

Stay single. Mmm. Maar das nou ook weer beetje saai, toch?

Paul Schipper [Martijn Lakemeier] is Playlist Curator voor Apollo Benelux. Hoewel zijn sollicitatiegesprek nog moet plaats vinden, heeft hij met zijn vriendin Tessa [Claire Bender] al plannen gemaakt voor een verhuizing naar Londen. Wanneer blijkt dat er nog een serieuze kandidaat is voor die promotie, begint de ellende. Voor de kijker is de ellende dan allang begonnen en wordt het alleen maar erger. Paul en Tessa zijn onuitstaanbare, egocentrische types waarvan je afvraagt wat ze ooit in elkaar hebben gezien. De neergaande lijn zet zich voort wanneer Rima [Shaelyn Newmarch] nog egocentrischer en irritanter blijkt te zijn. De titel verwijst overigens naar het autobiografische boek van Pauls ex-vriend Aram [Flip Zuijderland] dat ook iets te maken heeft met het erbarmelijke scenario van Wander Theunis. Hij wil blijkbaar ook nog iets zeggen over de verschillen tussen digitale muziek en de traditionele geluidsdragers. Het zal wel.

Goeie film over een jongeman die vrij zeker is van een promotie op zijn werk waardoor hij naar London moet verhuizen. Een vlotte film met goeie dialogen. Het hoofdpersonage en zijn onzekerheden komen goed naar voren hier en Martijn Lakemeier doet het uitstekend hier.

Wel een sfeervol portret, maar laat je een beetje zitten met een onbevredigend gevoel.
Die Paul is een enorme einzelgänger. Pijnlijk om te zien, deze voortdurende miscommunicatie van Paul naar Tessa.
Zijn vriendin is enthousiast en dan zit hij schimmig te doen over een promotie die hij misschien niet krijgt.
Wat een verziekte relatie. Zo ga je toch niet met elkaar om. De wijze waarop hij met z'n ouders om gaat vind ik ook niet normaal.
Zoals al eerder genoemd valt de matige audiokwaliteit op. Sommige delen van zinnen zijn niet te verstaan.
Einde van het liedje is dat hij de promotie wel krijgt maar dat zijn relatie stuk is, om wat eigenlijk?

Een heel mooi regiedebuut van Aaron Rookus met een zonnig Amsterdam als decor.

Fijne soundtrack door de hele film, maar ja dat ben je verplicht als de film over een curator van muziekstreaming maakt.

De film geeft een fraai inkijkje in de leefwereld van gen Z; alles draait om status, bestaat daarover twijfel dan blijft er heel weinig over.

3,5☆