Borderline (2025)

Vervelende film die noch grappig noch spannend is. Een crimineel dringt het huis binnen van een zangeres met wie hij wil trouwen. Dit klinkt op zich goed maar de film zit vol met rare figuren die nergens positief overkomen. De humor is duidelijk niet mijn soort humor. Samara Weaving komt ongeïnteresseerd over, de rest van de acteurs deden het wel goed. Niet goed genoeg trouwens om de film te kunnen redden. Maar met zo'n raar script kan dat ook niet.

Ik ben benieuwd wat anderen hier van vinden.

In 1996 werd een man veroordeeld tot tien jaar celstraf voor het stalken en bedreigen van het leven van popzangeres Madonna. Naar verluidt vertelde de man haar lijfwacht dat hij van plan was haar keel door te snijden als ze niet met hem zou trouwen. Scriptschrijver Jimmy Warden, (The Babysitter 2, Cocaine Bear) gebruik in zijn debuutfilm, als regisseur, dit als basis voor zijn film. De titel Borderline is dan ook een verwijzing naar een liedje van de popster. Helaas...….. was deze film een flinke teleurstelling!

Het is een soort grabbelton van home invasion thriller, celebrity stalker en “Ready or Not”-wannabe slasher....en oh het moest vooral grappig en luchtig zijn. Vanaf de openingsminuten voelt het echter verstoken van context en wereldopbouw. Een gesprek tussen Paul Duerson (Ray Nicholson met een constante Cheshire-cat grijns) en lijfwacht Bell moet je duidelijk maken dat eerstgenoemde een psychopaat is en plop schakel je over naar zes maanden later...

Net als de stoornis Borderline raak de film in de war over zijn identiteit, en meer dan losse flodders van grappen en ideeën kwam het niet. Ook rare cuts...scenes met pompende bests worden onderbroken door scenes met stilte. En dan zijn nog niet toedoende scenes; een acteur-agent aan de deur die op de fiets kwam, gedoe over puzzels en opvulling met de power ballad van Celine Dion. Zoveel van de film kiest ervoor om zich te wentelen in nietszeggend en middelmatigheid. Waarom was eigenlijk Margot Robbie als uitvoerend producent hierbij betrokken?

Van Samara Weaving kan je genieten terwijl ze haar ding doet, maar verder doet ze ook niet veel bijzonders. Wat nog eens pijnlijk duidelijk werd door Alba Baptista (van Warrior Nun) die hierin blijkbaar de grootste lol had als nog grotere psychopaat. Het uitgangspunt was niet slecht bedacht maar als te onschuldig ben met de horror en elke komische poging in het water laat vallen. Krijg je een vergetelijke vervelende film

Nog een 1.5 voor de poster.

Echt geen goede film.