Bassie en Adriaan en de Verzonken Stad (1989)

Een goede Bassie en Adriaan serie. De opbouw gedurende Verzonken Stad vind ik goed gedaan. Het begint als een rustige vakantie. Er wordt goed de tijd genomen om een griekse sfeer te scheppen. Dan blijken de boeven naar Griekenland te zijn gevlucht, vinden Bassie en Adriaan een geheimzinnige steen en langzamerhand wordt de serie steeds spannender. Wat dat betreft is de Verzonken stad het tegenovergestelde van de verdwenen kroon waar zonder al te veel opbouw de actie en spanning gelijk begint.

Het keerpunt van de serie zijn de scenes op Santorini. Daar krijgen Bassie en Adriaan door dat de boeven achter hun aanzitten. Dit is een opmaat van een erg spannende tweede helft. De trucs die Bassie en Adriaan met de poppen uithalen op het balkon en het boevenhuis leveren leuke en spannende scenes op. De scenes in de kloof en op het “onbewoonde eiland zijn ook goed en spannend.

Het is jammer dat de serie met een gigantische anticlimax eindigt. In Rhodos wordt de boel plots erg afgeraffeld. De manier waarop de boeven gevangen worden vind ik erg teleurstellend (ze geven zich over). De onthulling van het raadsel van de steen is ook een afknapper van jewelste en is eigenlijk een enorm slechte poging om de kinderen wat moraal bij te brengen.

Dat ik de Bassie en Adriaan series vroeger veel heb gekeken komt niet zozeer door Bassie en Adriaan zelf maar wel door de boeven. De baron is altijd mij favoriet geweest en doet het in deze serie ook weer fantastisch. B2 en Jappie zijn ook wel leuk, maar ik heb Harry en B100 altijd wel leuker als helpers gevonden. De boeven scenes in de verzonken Stad vind ik erg sterk en leuker dan de Bassie en Adriaan scenes.

De liedjes die tussendoor te horen zijn vind ik wel leuk, maar ook niet bijzonder. Gelukkig zijn het aantal liedjes in tegenstelling tot de eerste paar series behoorlijk gedoseerd. Er komt één Bassie droom in de verzonken stad voor. Eigenlijk één van de weinige Bassie drooms die ik echt leuk vind. Gelukkig bleef het wel bij maar bij één droom. In de eerste series van het duo haalde de dromen de vaart er behoorlijk uit.

Al met al wel een mooie serie die ik vroeger veel heb gekeken. Ik zou het nu niet meer zo snel opzetten, maar Bassie en Adriaan heeft bij mij toch de nodige nostalgie.

3,5*

Een bijzonder vermakelijk en soms zelfs goed uitgewerkt Bassie en Adriaan avontuur dat zich volledig op Griekenland af speelt. Een goede keuze om Nederland en het circus even te vergeten, dat hebben we nu wel voldoende gezien in eerdere avonturen. Griekenland is mooi en sfeervol en geeft meerwaarde aan dit seizoen, dat wel 1 van de betere uit de reeks is.

De bekende boevengroep is weer eens uit de gevangenis ontsnapt en is toevallig ook naar Griekenland gegaan, waar ze Bassie en Adriaan snel ontmoeten. Pluspunt van dit verhaal dat de eerste confrontatie er al vrij snel is. In eerdere seizoenen vond ik dat het hoofdverhaal vaak pas ruim na de helft van de speeltijd belangrijk werd, maar hier staat het hele verhaal in het teken van de 2 hoofdverhalen, het vangen van de boeven en het ontcijferen van een oude steen. Iedereen lijkt hier net wat meer op dreef en alles is is ook wat leuker geschreven, zo lijkt het. Ook ligt het tempo wat hoger en valt er meer van de mooie omgevingen te genieten.

De drie boeven zijn onderling weer heerlijk dom en de cheesy dialogen met vooral B2 en zijn doofheid doen het bij mij erg goed. Ook is Paul van Gorcum werkelijk fantastisch als De Baron. Zijn gevloek, getier en gedrommels, drommels, drommels is gewoon legendarische tv. Aad van Toor speelde eens een lollige Baron, maar van Gorcum is gewoon de absolute meester. Erg fijn dat hij in diverse seizoenen actief is. Jammer dat Bas en Aad van Toor ruzie met hem hebben gekregen over geld, want zijn aanwezigheid is bijna net zo bepalend voor het succes van Bassie en Adriaan dan de 2 hoofdrolspelers zelf. De leukste scene uit deze reeks blijft toch wel het idee dat Bassie en Adriaan als poppen in het huis van de boeven staan en hen steeds een schop geven. Dat is gewoon tijdloze, grappige humor. Maar ook de boeven foppen met de poppen op het terras of de ontsnapping uit het busje zijn prima momenten. Wel eindigt het wat flauw, met de vrijwillige overgave van de boeven bij de politie. Dat was niet erg sterk en past ook niet erg bij de zelfingenomen Baron. Sowieso vraag ik me altijd af waarom 3 boeven toch bang zijn voor een mollige clown en een acrobaat Trouwens, over cheesy eindes gesproken, de ontcijfering van de steen had wel iets meer aandacht verdiend als in die paar minuten op het terras in Belgie. En sowieso wat krom dat er Nederlandse teksten op een Griekse steen worden ingebrand. Ik weet dat je niet te kritisch moet zijn op een kinderserie, maar dat kwam wel wat amateurisch over.

Verder heb ik me hier zeer mee vermaakt. Nu alleen nog de De geheimzinnige opdrachtgever en de Reis vol verrassingen opnieuw bekijken en ik ben er alweer klaar mee. Leuk vermaak.

3,5*

Van alle Bassie en Adriaan series vond ik dit de leukste. Het Griekse sfeertje incl. de muziek draagt bij aan een onderhoudende serie.

Dit is misschien wel het leukste Bassie en Adriaan-avontuur. Door de locaties en muziek is er aangenaam veel sfeer, zelfs in de versie zonder de originele muziek. Het is ook het meest avontuurlijke en best lopende verhaal, ondanks dat het "Hollanders op vakantie"-gehalte nog wel vrij hoog is. Van Gorcum heeft zich nu helemaal gevonden in de rol van de Baron. In de vorige serie klonk hij nog wat meer bekakt en was hij minder opvliegend en theatraal.

Dat geflirt met Laurel & Hardy-achtige slapstick is weer terug en is eigenlijk wel een tikkeltje gedateerd hier, maar wel leuk is hoe Bassie en Adriaan en de boeven elkaar steeds op allerlei manieren voor de gek houden. Er is deze serie echt veel interactie tussen hen. Danny Verbiest is een sympathiek gezicht in de scènes met Robin, die hier overigens voor het laatst mag opdraven. Die heeft dus eigenlijk niet eens zolang in de serie gezeten.