Una Pistola per Cento Bare (1968)

Het moment waarop de "gekken" uit hun cel ontsnapten was echt te belachelijk voor woorden. Voor de rest best een aardige spaghetti, De soundtrack vond ik persoonlijk erg sterk en het duel op het einde was ook leuk.

Deze net zitten kijken op een R1 dvd van Wild East, waarop hij samen met een andere Lawrence film "Ride for a Massacre" staat.

Lawrence is dit maal een vredelievende, jonge man, die weigert in de Amerikaanse burgeroorlog mensen van de tegenpartij te vermoorden, waardoor hij als dienstweigeraar wordt beschouwd en meer dan twee jaar tot dwangarbeid wordt veroordeeld. Wanneer hij na de oorlog er achter komt dat zijn ouders zijn vermoord, wil hij nog maar één ding: leren schieten en wraak nemen op de vier man, die hiervoor verantwoordelijk zijn.

Dit is weer een pure wraak western, zoals ze alleen in Italië konden worden gemaakt.

Lawrence schittert in deze film en verandert van onschuldige en gelovige jonge man in een meedogenloze killer, die het gebod "Gij zult niet doden" niet langer meer voor ogen staat.

Ireland speelt een ietwat vage priester, die verdacht goed met een pistool kan omgaan en wiens ware bedoelingen vrij lang onduidelijk blijven.

Spaghetti regulier Piero Lulli speelt weer eens de schurk en doet dat zoals gewoonlijk met verve.

Behoorlijk goede genre film, die hier en daar wat teveel zijpaden bewandelt, zo is het gehele segment met de geestelijk gestoorden erg overbodig en vrij nutteloos voor het hoofdverhaal, maar de film is op zich stijlvol en heeft genoeg spanning, zodat hij zeker boven het gemiddelde uitsteekt.

Een dikke zeven, ofwel 3,5 ster.