La Française et l'Amour (1960)

Nog maar 1 stem voor een episodenfilm van oa C-J, Clair, Delannoy en Decoin met oa Rich, Robin, Meurisse, Belmondo, Perier, Annie Girardot en Martine Carol ?
Antologie cinema papa- letterlijk- style met de gebruikelijke oubollige ironie, het betreft hier q.q. geen auteurscinema dus wie wat heeft geregisseerd doet er niet zo veel toe.
Het eerste deel van Decoin leert ons dat kindjes door de ooievaar in de bloemkool worden gedropt..of toch niet Nu goed, misschien kom ik er nog eens achter maar dit was iig. de grappigste episode.
Het tweede deel gaat over de puberteit en geeft ons een satirische blijk op de toen net begonnen teenie-pop culture in de figuur van een papa die zijn dochter al ziet bukken in de kelderbox voor een stel hiphoppurs, of liever de toen gebruikelijke varianten daarvan op deze existentiele angst.
Dan bereiken we de adolescentie via een jong thuiswonend koppeltje dat een hotelkamertje gaat gebruiken om zondige zaken te bedrijven...maar zoals gekend mag dat niet en komt daar slechts narigheid van.
Inmiddels zijn we al getrouwd, en toont Clair ons al de eerste ruzies die de huwelijksreis van Rich en zijn brunette bruidje dreigen te vergallen in een trein.
Tijd voor wat afwisseling en we gaan vreemd met Robin die Meurisse bedriegt met Belmondo...of lijkt dat maar zo in dit segment van Verneuil waar we overigens worden getracteerd op een biosavondje met auteur Bresson en diens Pickpocket (un film avant-garde die toen blijkbaar in de grote bioscopen draaide en flink werd gemarket, zie die posters).
Ook dat gaat vervelen, dus tijd voor een echtscheiding tussen Perier en Girardot, waarbij de laatste wordt bijgestaan door advocaat Serrault en de eerste nostalgisch home-films uit gelukkiger tijden bekijkt.
Perier komt er als mannetje wel, maar zoals gekend loopt het met vrouwen die te lang alleen leven slecht af, zoals ons het laatste deel illustreert via de wederwaardigheden van een polygamist en zijn gewillige slachtoffer, de nog steeds bevallige blondine Carol.
Ze trok een schort aan en begon te bukken, zo leefde ze nog niet te lang maar wel gelukkig...en zo hoort het ook.