Jimmy Rosenberg - De Vader, de Zoon & het Talent (2006)

Voorstellingen op het IDFA:

Zondag 26-11-2006, 20:00, Calypso (Wereldpremière)

Dinsdag 28-11-2006, 10:45, City 3

Donderdag 30-11-2006, 15:45, City 4 (industry screening)

Vrijdag 1-12-2006, 14:00, City 6

Vanaf voorjaar 2007 te zien in de filmtheaters

Distributie: Cinema Delicatessen

nou waar kan ik beginnen.wat knap nog van jimmy dat dit nog voor elkaar heeft gekregen,jammer dat hij mij als egoistisch beschrijft,ik ben de ex van hem,en heb 2 prachtige kinderen van hem,ik kan er ook niks aan doen dat hij voor de drugs heeft gekozen,en mijn kinderen al helemaal niet,verder wens ik hem veel succes in zijn carriere en veel geluk in zijn leven,sarah berger

Tja, da's nogal wrang om te zien lijkt me.

Documentaire over Jimmy Rosenberg wint prijzen in Polen

De documentaire Jimmy Rosenberg - De Vader, De Zoon & Het Talent is in de prijzen gevallen op het Krakow Film Festival in Polen. De film van Jeroen Berkvens werd uitgeroepen tot beste lange documentaire. Ook het camerawerk van Ton Peters werd onderscheiden, zo maakte de Humanistische Omroep woensdag bekend.

De film is 13 september te zien op Nederland 2.

Bron: ANP / Oene Kummer

En niet te vergeten; vanaf 5 juli te koop op DVD (A-Film).

De dvd is prima.

Vandaag is toevallig bekend geworden dat zijn eigen dvd voorlopig niet uitkomt omdat hij niet clean genoeg zou zijn

Hij kwam ook niet zo 'gezond' over in de docu, behoorlijk verslaafd.

Wat heeft dat er nou mee te maken?

Snap niet hoe dat dvd release in de weg staat. Hoeven wij toch niet allemaal te weten?

'De nieuwste cd van de Rolling Stones is uitgesteld. De reden; Keith Richards zit nogal aan de coke'

Snap ik ook niet, doelde er eigenlijk op dat het behoorlijk duidelijk is dat Rosenberg verslaafd is.

Over een half uur op Nederland 2, aanrader!

" Berkvens maakt deze intense emotie voelbaar door de passionele bewegingen van Jimmy's vingers te volgen en observeren. Afwisselend zien we beelden van de gesloten en dromerige ogen van een tegelijkertijd intens gelukkige en intens ongelukkige artiest, die de grip op zijn leven is verloren en deze wanhopig probeert te herpakken. De camera zit dicht op de huid van Jimmy en kruipt er bijna onder.

De beelden van de gesprekken die Berkvens de afgelopen jaren voerde met de twee hoofdpersonen worden afgewisseld met archiefbeelden van een jonge Jimmy die optreedt in televisieshows of als gastmuzikant opereert bij concerten van grote muzikanten. Op deze beelden is al goed te zien dat Jimmy een bijzonder gevoelig persoon is. Hij is aardig, sympathiek en aandoenlijk. Hij stottert, is vriendelijk en lacht veel. Op een aantal momenten blijkt echter ook duidelijk zijn eigenzinnige en eigenwijze kant. Dit tweeslachtige gevoel krijg je ook wanneer je de gesprekken uit het heden beluistert en bekijkt. Jimmy is van nature een goed mens, heeft een hart van goud, maar in zijn hoofd gaat er nog wel eens iets mis. Je hebt constant het gevoel dat hij balanceert op het randje van de afgrond. Hij wil zo ontzettend graag weer kunnen spelen, zijn leven geven voor de muziek, maar hij is nog steeds de regie over zijn leven kwijt en heeft de kracht nog niet om deze te herpakken."

Complete recensie.

Nu ik toch in de ducu-mode ben ga ik deze ook maar ff kijken straks

Is geprogrammeerd...

Prachtige, indrukwekkende documentaire. Toch zonde van zo'n groot talent. Life's a bitch. Ik hoop dat hij uit die neerwaartse spiraal komt en de kracht kan vinden om zichzelf te bevrijden. Triest ook, niet alleen voor hem, maar ook voor al die mensen (zijn familie) die zo dicht bij hem staan. Nu hopen dat wat ooit als een sprookje begon, maar gaandeweg veranderde in een nachtmerrie voor alle betrokkenen toch nog als een sprookje zal eindigen !!! Dit is real life op een fantastische manier in beeld gebracht (4*).

Nou ik log hier ook nog maar eens in sinds maanden. Kheb zelfs opnieuw een wachtwoord aangevraagd was ik moest gewoon even reageren op deze documentaire!

Van mij had het nog wel 3 uur langer mogen duren. Echt een ongelofelijk levensverhaal. Khad nog nooit van jimmy gehoord. Jammer dat jullie aardig wat tegenslagen hebben gekend. Al geniet Jimmy volgens mij nog steeds wel elke dag van het leven... Ik weet alleen niet wat Jimmy voor medicatie slikt maar hij kwam nogal gedrogeerd over...

Kwens jullie het beste toe en doen geen domme dingen meer

Mooie aangrijpende rauwe docu.

Ik ben benieuwd wanneer (en of) die goede knul de grote doorbraak gaat maken.

Het zou zonde zijn als hij niet zou doorbreken omdat hij in potentie een wereldster en fenomeen is.

Cijfer: 4

Jimmy Rosenberg is in weze altijd een kind gebleven, iemand die niet goed met de tegenvallers des levens om kan gaan. Poreus als hij is, weet hij steeds geen raad met dingen die net niet zo gaan als hij zou willen.

Dat laat de documentaire dan ook gelijk mooi zien. Jimmy heeft talent, maar door alles wat hij meemaakt slipt hij langzaam aan dicht. En dan is het ook zo treffend dat hij zich nu hij ouder is een tovenaar noemt. Hij hoeft niet meer direct uit zijn hart te spelen, maar kan ook doen als of.

Hij is te getergd door alles om nog echt met volle overgave te kunnen spelen. En dat is ook mooi te merken wanneer de Engelse platenboef langskomt en hem een contract belooft. Direct bekroop me het idee dat hij dit Jimmy best kan aanbieden, maar dat Jimmy met die druk niet om kan gaan. Als je zo diep in de put zit, dan hoor je zulke lofuitingen gewoonweg niet.

Thematisch vond ik het interessant, jammer alleen dat er weer voor zo'n Nederlandse droge manier van filmen wordt gekozen. Het zag en klonk allemaal degelijk, maar echte passie sprong er niet vanaf.

Dat doet dan ook gelijk af aan het geheel, het miste passie. De passie zat in de muziek, maar nergens in de documentaire..

Nergens? Dat gaat me wat te ver.

Bijvoorbeeld die beelden van die handen van de vader die uitreiken naar de zoon. Erg poetische beelden. Prachtig in beeld gebracht.

Nederlandse droge manier van filmen, tja, dan heb je gewoon weinig documentaires gezien, het draait in documentaires meestal niet om de beelden en die kritiek zou je dan over het gros van de documentaires kunnen uitspreken, daar is niks Nederlands aan.

Neemt niet weg dat er ook visueel boeiender documentaires zijn.

Bijvoorbeeld Beautiful in Beaufort-Wes. Het Is een Schone Dag Geweest, Moeder Dao, de Schildpadgelijkende.

Berkvens Advocaatje Leef Je Nog? is visueel veel uitgesprokener. Voor een documentaire uitermate gestyleerd.

Die beelden van Jimmy in het donker, en dus met vaders handen waren dan inderdaad één van de uitzonderingen. En ik heb toch een hoop documentaires gezien die ik prachtig qua sfeer vond, ik noem een (niet Nederlands) Dark Days, Long Gone, Searching for the Wrong-Eyed Jesus, Sans Soleil. Stuk voor stuk documentaires die niet alleen een verhaal vertellen, maar echt in iets duiken. Dat miste ik hier toch wel wat. Het draait ook niet alleen om het visuele, het draait mij om de passie (die ik eruit haal overigens). Die vond ik bijvoorbeeld bij zijn andere over Nick Drake al sterker.

Gestileerd was dit best, maar vond het wat droog, wat te degelijk. Denk dat je met een jongen als Jimmy meer had kunnen doen. Maar het is vooral toch een informatieve documentaire, minder esthetisch dan de door mij bovengenoemde denk ik..

Ja ik miste ook wat in deze documentaire. Berkvens Advocaatje Leef Je Nog? pakte me veel meer.

Het was dan ook zeker niet de bedoeling Rosenberg als een aardige jongen neer te zetten, om het even pover uit te drukken. Hoe is het mogelijk dat zo'n lief jochie dat bij Han Reiziger (r.i.p.) stotterend z'n kunsten laat horen, jaren later, als midden-twintiger, een grote loser is met immens grote problemen en met talent? Ik denk niet dat je dan een soort sprookjeswereld neer dient te kwakken. Berkvens kiest opnieuw (net als in Advocaatje Leef Je Nog) voor een nachtmerrie-achtige toestand, somberheid, duisternis, dreiging. De koffie-slurp-scene is daarvan het beste voorbeeld wat me is bijgebleven. Met enige hoop er tussen door geweven, zoals de poetische, haast religieuze verzoeningsscene tussen vader en zoon. De passie zat ook alleen in de muziek, en het samenzijn met de familie, de rest was een vuilnisbelt.

Dat zinnetje van die vader: Als je de weerleiding van de drugs niet kunt weerstaan, ben je voor mij nog minder dan een vrouw...

Succes kan je maken en breken. In 1 maand 3 miljoen gulden verkwisten, jeetje.

De documentaire maakt me weemoedig. Er is een heleboel stuk bij Jimmy en daardoor zal het nooit meer zo mooi worden als het was.De onschuld en onbevangenheid komt nooit meer terug. Er zit nu jongen die een hoop ellende en rotzooi heeft gezien en gevoeld te spelen en dat is heel anders.

Mooie documentaire, maar net geen heel erg goede. Daarvoor miste er iets wat niet goed onder woorden te brengen is.

3.5*

Aangrijpend hoe een talent als Jimmy zijn leven en carrière vergooit!

3*

Indrukwekkende, aangrijpende en eerlijke documentaire over de familie Rosenberg. Deze documentaire laat goed zien hoe de verhoudingen zijn binnen het gezin; hoe ze tegen elkaar aankijken. Enerzijds is er Jimmy die heel open en eerlijk verteld over hoe hij zijn leven tot nu toe heeft geleefd en anderzijds hoe zijn familie dat vanuit hun eigen optiek hebben ervaren.

5*

Ik was niet bekend met het talent van Jimmy Rosenberg maar deze jongeman is nu al een gitaarlegende. Alleen jammer dat het zo is moeten lopen dat hij eindelijk het licht zag om van zijn verslaving af te komen. Kliniek in en weer uit, gevangenis in om vervolgens weer opgenomen te worden. De regisseur zet een confronterend beeld neer wat roem allemaal met je kunt doen. De standaard clichés vermijd hij sterk alhoewel het leven van Jimmy helemaal kapot is gegaan door drugs. De verhoudingen binnen het gezin komen goed naar boven. De manier hoe ze tegen hem opkijken en wat drugs allemaal met je kunt doen want alle twee de broers van Jimmy waren verslaafd en hebben nou een ongeneeslijke impact op de hersenpan gemaakt. De dat zie je aan ze, dat merk je hoe ze spreken en de familie bevestigd het ook nog eens. Schrijnende documentaire over familie, talent en een carrière die veels te vroeg begon.

Ik vind het een mooie documentaire, veel mensen aan het woord zodat je toch een goed beeld krijgt van familie en leefomgeving. Naar mijn mening een knul die veel te vroeg het diepe in is gegooid en daar nooit helemaal mee om heeft kunnen gaan dus maar zijn uitweg ergens anders in zocht. Al waren zijn broers ook niet minder verslaafd dan hij. Misschien een heel gezin waarmee het fout ging nadat paps opgepakt werd?

Het laat me met een beetje een raar gevoel achter. Ik had het idee dat hij zoveel problemen heeft dat het voor mij een wonder zal zijn of hij ooit weer 'de oude' wordt en weer een belofte kan worden.

Jimmy zit helaas nog steeds in een kliniek, zijn vader is momenteel wel druk bezig zijn broer Nomy te promoten, die ook behoorlijk gitaar speelt Alle info over Jimmy and Nomy staat op zijn website, www.mandjmusicmanagement.com[/url]

Prachtige documentaire. Maar ik ga niet hoger dan een 3. Vind documentaires niet passen in het plaatje van MovieMeter.

Dit zijn toch ook echt films hoor...

Naar mijn mening niet. Ja het is gefilmd. Maar voor mij zijn films verhalen met acteurs, script etc.

Dat is leuk voor je, echter feitelijk onjuist.