Zidane, un Portrait du XXIe Siècle (2006)

Dit zal voor 99 van de 100 kijkers een zefs bijzonder teleurstellende registratie zijn. Neemt niet weg dat je een goede blik op Zidane krijgt gedurendie die pot tegen tegen Villarreal. Voor doorzetters en mensen die zich durven openstellen voor een bijna medidatieve sessie gelaatsuitdrukkingen.

Dat ik hem gezien heb zou ik niet echt noemen, ik heb er 5 minuten naar zitten kijken in gewone snelheid en 1 minut in doorspoelen, hier had ik echt geen zin in. Hoe saai kan je een film maken? 90 minuten lang kijk je enkel en alleen naar Zidane tijdens de wedstrijd Real Madrid - Villareal. Er wordt constant gewisseld van camerastandpunt wat ook verschrikkelijk irritant was. Een film moet in mijn ogen toch vermakelijk zijn en een plot inzitten, als je dit al een film kunt noemen. Enige pluspunt was de schitterende soundtrack van mogwai die ik regelmatig afspeel op mijn itunes.

0,5 voor mogwai

90 minuten lang iemand de domste sport ter wereld zien beoefenen, dit was echt slecht.

vreselijke documentaire dit. doet geenrecht aan de voetballer Zidane, tenenkrommend. gelukkig gezien op dvd zodat ik kon doorspoelen

Dit is pure poëzie, vooral als je de voeter van de meester ziet spreken. Ik vind dit juist een erg speciale manier van een 'documentaire' in beeld brengen. Origineel en passend bij Zidane, omdat al die kleine bewegingen (in zijn voeten) al belangrijk zijn om z'n voetbalschoonheid te tonen.

Duidelijk te zien dat sommige mensen de insteek achter dit filmpje niet zien beetje jammer ...

Ik vond dit boeiend. Mooie ambient gecombineerd met 90 minuten lange fixatie naar Zidane toe wat hypnotiserend werkte. Raakte als het ware in een soort trance.

Zeker de moeite waard dit! Fan van Zidane of voetbal zijn kan zn meerwaarde hebben maar hoeft niet.

4*

Ik heb alleen nog maar de muziek gehoord. Mogwai . Ik vond die in iedergeval heel goed.

Nee, voor voetballiefhebbers is dit PERTINENT geen aanrader. Voetballiefhebbers willen, zoals de voetballers het zelf vaak zeggen, 'sprekende voeten zien', overzicht hebben en vanuit 17 verschillende invalshoeken een actie van 1 en dezelfde persoon zien.

Van niks van dit alles valt te genieten. Slechts het bovenlijf van Zidane is vanuit 17 verschillende camerastanden te bewonderen en dan alleen als hij min of meer stil staat of langzaam over het veld slentert. Van die paar weergaloze acties, die hij maakte deze wedstrijd is vrijwel niks te zien.

Een paar zinnetjes verschijnen zo af en toe als een soort van commentaar van Zidane zelf, hetgeen dan doet vermoeden dat er iets aan zit te komen. Niks van dit alles; er wordt niks mee gedaan.

'Zidane' kan alleen maar gewaardeerd worden door kunstliefhebbers die hier de 'kunst' van kunnen inzien (en ik vermoed dat dit er niet zo gek veel zijn). Voor mij is voetbal ook kunst. Daar zag ik bijna NIKS van terug in deze film.

De hamvraag luidt:: waarom hebben de producenten Zidane gebruikt, als het hen niet om het voetbal ging?

Was het goedkope marketing?

Wat mij betreft hadden ze ook een voetballer van Getafe, Real Vallalodid etc. kunnen gebruiken.

Een film , waarvan ik hoopte dat het een soort van eerbetoon zou zijn aan de meester, is een grote sof van een in mijn ogen stel mislukte kunstenaars. Jammer en hoe paradoxaal het ook mag klinken: de titel dekt de lading niet!

Nar says it all. Heb de film na 10 minuten maar afgezet.

Intressant. Nu zie je heel duidelijk hoe weinig invloed één speler in het team heeft. Jammer genoeg gebeurde er in deze film weinig spectaculairs zoals je bij Zidane op het veld vaak zag. Nietemin leuk om eens te kijken en vooral te genieten van de werkelijk schitterende soundtrack!

Opvallend dat het idee om een voetballer of een scheidsrechter 90 minuten lang te volgen pas in 2006 en 2009 ( Les Arbitres ) werkelijkheid werd. Al moet gezegd worden dat die tweede slechts sporadisch wat fascinerende contacten documenteert van de arbitrage. Maar op zijn minst biedt die documentaire een geheel andere kijk op voetbal.

Niet opvallend is de kritiek van voetballiefhebbers op zo'n documentaire als Zidane. Naar verwachting zullen maar weinige dit echt interessant vinden, getuigen het stemgemiddelde en de reacties. Mijn inziens is juist een documentaire die een andere kijk geeft op iets waar ik wel of geen interesse in op voorbaat al boeiend. Dat het misschien niet 90 minuten de aandacht vast zou kunnen houden, dat is sowieso soms een probleem bij documentaires. Daarvoor hoef ik niet alle spectaculaire acties duidelijk in beeld te zien.

Nu ik deze documentaire voor de tweede maal zie is mijn waardering, voor met name de manier waarop iemand wordt geportretteerd, nog meer gestegen. De nadruk ligt op een individu en niet op het technische vlak. Men registreert bijvoorbeeld hoe vaak Zidane een bal aanraakt, maar veel belangrijker is dat het gevoel/ de beleving van het op het veld staan centraal staat. Dat Zidane verteld een wedstrijd fragmentarisch te onthouden, wordt zo indrukwekkend weergegeven door juist de afwijkende shots van een stel slenterende schoenen, een camera die over het gras scheert langs de bal..... Cinematograaf Darius Khondji heeft dit samen met zijn cameramensen enorm invoelbaar gemaakt..

Even imponerend is het algehele geluid. Die kleine stukjes die Zidane verteld heeft zullen van essentieel belang zijn geweest voor de maak, wat ook in dit geval blijkt. Hij verteld over hoe hij vaak zo in het spel opgaat dat hij veel geluiden niet hoort, of soms juist de kleinste details wel en hoe bij een wat ongemakkelijk fase in de wedstrijd het joelende publiek veel sterker ervaart. Het geluidsteam legt de nadruk sterk afwisselend op een hoger of lager volume van een bepaalde vorm van geluid (of een combinatie), wat samen met de beelden geheel in dienst staat van het laten zien hoe een Zidane een wedstrijd ervaart. Daarvoor hoef je geen eens letterlijk 90 minuten door de ogen van de voetballer te kijken, wat overigens wel had gekund, maar dan was het waarschijnlijk een stuk minder interessant geweest. Met geluid was dat een stuk ingewikkelder geweest. (de muziek van Mogwai was ook zeer treffend).