De Inbreker (1972)

Keurige Frans Weisz had liever een gentleman a la Charles Aznavour in de hoofdrol gehad, maar kreeg tot zijn schrik de Nederlandse Klaus Kinski voor z'n kiezen.

Resultaat leverde echter een commercieel succes en (wonderbaarlijk) een geslaagde Nederlandse film die nogal in dezelfde sfeer als de Italiaanse giallo's uit deze tijd inclusief hele prima soundtrack van Ruud Bos.

Verder over het algemeen zeer goed acteerwerk: natuurlijk van Rijk de Gooyer, maar ook hele prima rollen van Frits Lambrechts, Jon Bluming en een piepjonge Jennifer Willems (die ik eigenlijk alleen kende als Teun uit De Film van Ome Willem).

Piepklein rolletje ook nog van Joost Prinsen als barman.

Qua bloot valt het nogal mee cq tegen: een weinig opwindende striptease-act van Willeke van Ammelrooy en Sylvia de Leur in hotpants en hou rekening met plotgaten waar het hele IJsselmeer in past, maar dat kan de pret nauwelijks drukken.

Viel me wel op (uitzending op Cultura en ingeleid door Frans Weisz zelf) dat de uitgezonden kopie nogal wat slijtage vertoond, misschien kan het gespecialiseerde Shameless-label deze film eens even uitbrengen (lijkt me een betere keuze dan de onlangs door hen uitgebrachte mainstream troep van Dick Maas' Amsterdamned).

Machtig dat tijdsbeeld in deze film, en ook die typische Nederlandse filmmuziek.

En al die flauwe sex grappen; toen was dat nog leuk. En Willeke van Ammelrooy in haar ''bekende'' rol(letje)...... heeft ze eigenlijk wel es iets anders gedaan?

Goed spel van hoofdrolspelers Rijk de Gooyer en Jon Bluming. En ook de rits andere ''ouwe bekenden'' zijn erg onderhoudend.

Een beetje een vreemde film die vooral door de prima rol van de Gooyer en de mooie plaatjes van de Amsterdamse binnenstad toch zeer de moeite waard is.Het verhaal stelt niet al te veel voor maar de sfeer maakt veel goed.Verder nog een sterke rol van Frits Lambrechts en ook van Ammelrooy maakt in een paar scenes wel indruk.De muziek is overigens ook goed.

Aardige misdaadfilm die lekker wegkijkt.

De Inbreker (1972) in EYE filmmuseum | Aansluitend Q&A met Frans Weisz

Aardige misdaad, die zich in de binnenstad van Amsterdam afspeelt. Heerlijk sfeertje.

wellicht de oudste nederlandse film die ik ooit heb gezien , voor de rest redelijk misdaadverhaal

maar verder geen hoogvlieger .

Gister werd een prachtige (gerestaureerde) print vertoond in EYE, was bijzonder onder de indruk. Knap camerawerk van Ferenc Kálmán-Gáll ook, vreemd dat die man zo weinig speelfilms heeft gedraaid.

Ga omhoog naar 4*!

Mijn 4 blijft een 4, dik verdiend. De print was inderdaad mooi!

afgelopen avond de film : "de inbreker" bekeken ; moet eerlijkheidshalve bekennen er niets meer van te herinneren (denk zelfs dat ik de Video en wellicht de DVD nog ergens heb; de laatste waarschijnlijk nog 'geseald'!

Aardige film met de juiste 'spanning' zeker voor die tijd; leuk gespeeld door Rijk de Gooijer en Jon Bluming

ook Jennifer Willems was van de partij; net gelezen dat zij plotseling is overleden in 2015, op 68 jarige leeftijd! Ook Bluming is gaan hemelen, eind 2018, hetgeen ik wist.

Trouwens 'eindelijk' eens een Nederlandstalige film zonder bloot: nou ja, 2 borstjes!

(mag ook wel eens gezegd worden).

Ik heb iig genoten vd film!

We mogen niet te streng oordelen bij het zien of herzien van een film als deze.

Het ding is bijna 50 jaar oud en in die tijd zijn er heel wat cineasten geweest die dergelijke onderwerpen hebben uitgespit en is er qua opnametechniek een wereld aan mogelijkheden bijgekomen.

Rijk de Gooyer is goed op dreef als de held van het verhaal... inbreker, beschuldigde, dectective.....en draagt als het ware het filmpje dat toch ook de ernst brengt van de misdaad die steeds ergens achter schuilt en anderzijds niet bepaald zwaarwichtig doet, het prostitutiemilieu, onschuldig en grappig (rechtbank) voorstelt. Anny de Lange en Sylvie de Leur komen er ook goed uit en Willeke van Ammelrooy bleef helaas niet lang.

Blijft een genietbare film. Zeker in de lijn en niet onderdoend voor vele films die ons destijds uit kapitaalkrachtiger landen bereikten.

Toen kon het dus wel.

Nou moet ik zeggen dat ik een zwak punt heb voor deze film. Het boek ‘van de film’ was al sinds mensenheugenis (nou ja, mijn herinnering) in de familie. Met zoveel fotos er in dat je nauwelijks meer naar de bioscoop hoefde. Hoewel, Willeke van Ammelrooy met bewegend beeld, dat voegt toch nog wel iets toe.

Maar ondertussen ontegenzeglijk erg knap hoe die paar beelden zich toch zo in mijn herinnering genesteld hebben dat de hele film een soort feest van herkenning wordt. Maar daarnaast toch ook zeker op zichzelf een puike film - en het begint al meteen goed met de extreem cliché brandkast scene - maar die is dan ook wel volgens het boekje.

Verder ook nostalgie ten top. De beelden van het oude Amsterdam, de oude auto’s die ik me nog herinner uit mijn jeugd. De gemoedelijke sfeer tussen de mensen, de acceptatie van alles wat niet precies in het mandje paste. Om weemoedig van te worden.

Meest verrassend toch eigenlijk wel dat het kennelijk vroeger (vroegâh!) wel mogelijk was om behoorlijke acteurs voor een film te vinden. Of wellicht is Frans Weisz dan die enige die de over het paard getilde Bekende Nederlanders wel kan laten spelen - ik geloof waarachtig dat ik behalve deze nu net nog geen enkele van zijn films daadwerkelijk gezien heb. Hoe dan ook, nieuw respect voor Rijk de Gooijer, wie had dat gedacht.