Genre: Drama / Romantiek
Speelduur: 112 minuten
Oorsprong:
Verenigde Staten
Geregisseerd door: Terrence Malick
Met onder meer: Ben Affleck, Rachel McAdams en Javier Bardem
IMDb beoordeling: 5,8 (29.911)
Gesproken taal: Engels, Spaans en Frans
Releasedatum: 11 juli 2013
On Demand:
- Bekijk via Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot To the Wonder
Geliefden Neil (Ben Affleck) en Marina (Olga Kurylenko) hebben zich teruggetrokken op een Frans eiland waar ze genieten van elkaar en hun ongelukkige verleden achter zich proberen te laten. Neil denkt met Marina de vrouw van zijn dromen te hebben gevonden, en belooft haar eeuwige trouw. Als twee jaar later de liefde wat verwatert, ontmoet Neil zijn oude vlam Jane (Rachel McAdams). De twee worden hopeloos verliefd en dat brengt Neil in een lastige positie. Marina twijfelt ondertussen aan haar liefde voor Neil en vraagt priester Father Quintana (Javier Bardem) om advies. Father Quintana is zelf in conflict met zijn geloofsovertuiging, hij voelt niet meer de toewijding die hij in de begindagen had. Neil’s tweestrijd met de twee vrouwen en Father Quintana’s strubbelingen met het geloof zorgen ervoor dat beiden met verschillende vormen van liefde leven.
Externe links
Acteurs en actrices
Neil
Marina
Jane
Father Quintana
Tatiana
Anna
Sexton
Carpenter
Bob
Neighbor #1
Video's en trailers
Reviews & comments
AC1
-
- 5760 berichten
- 899 stemmen
Het cijfer '5' ligt toch in het midden? Het is niet negatief of positief. Daarom is het interpreteerbaar.
Montorsi
-
- 9620 berichten
- 2272 stemmen
Belgen kunnen op school een 0 halen en hebben dus een schaal van 11 cijfers. In Nederland is een 1 het laagst mogelijke en is de schaal dus bestaande uit 10 cijfers. In Nederland zit je dus logischerwijs pas vanaf een 6 boven het gemiddelde (te halen cijfer), en in Belgie al boven een 5.
Daarom kun je eigenlijk niet zeggen dat een 5 (2.5*) voldoende is op deze site als je het gaat relateren aan schoolcijfers, aangezien de laagst mogelijk cijfer een 1 (0,5*) is.
Spetie
-
- 38582 berichten
- 5499 stemmen
To the Wonder is aan de ene kant een typische Malick, maar heeft niet de kracht om mij erin mee te zuigen, die een aantal van zijn andere films wel hebben. Het lijkt aan de ene kant ook wel een beetje op een kleine herhalingsoefening van The Tree of Life, maar is eigenlijk in opzicht net wat minder dan zijn voorganger.
De cinematografie is in ieder geval het grootste pluspunt. In To the Wonder is deze verzorgd, mooi en uiterst verzorgd. De beelden zijn soms echt prachtig en op dat punt is het soms nog best genieten geblazen. Waar ik The tree of Life de eerste keer qua betekenis ook nog niet helemaal kon plaatsen, daar had ik dat ook met deze film. Ja geloof, hoop, liefde en twijfel spelen hier een zeer voorname rol. Maar het verhaal zelf kon me niet altijd even boeien en helaas heeft de beeldenpracht hier soms zijn beperkingen. Qua acteren is het ook vrij wisselend. De enige die een goed niveau haalt, is Rachel McAdams. Affleck en Kurylenko zijn redelijk tot matig en wat Bardem hier aan het doen was ben ik eigenlijk nog steeds niet over uit. In ieder geval is het van alles wat ik van hem zag, wel zijn slechtste rol tot nu toe.
Het maakt To the Wonder nogal wisselend. Aan de ene kant is er een sterke dromerige sfeer met mooie beelden, aan de andere kant zijn er ook stukken die minder boeiend zijn en wordt er niet altijd even goed geacteerd. Het is daardoor wel een twijfelgeval geworden, die ik toch net het voordeel van de twijfel geef. Toch hoop ik dat Malick de volgende keer weer met iets beters komt en er wat meer de tijd voor neemt. Want als hij dat doet, kan hij met zeer mooie dingen komen, zo heeft hij in het verleden inmiddels reeds bewezen.
3,0*
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
Damn , ben nog steeds zwaar onder de indruk van To the Wonder (2012) . Dit bijzonder meesterwerk doet me vooral denken aan films van GODard en dan met name À bout de souffle (1960) , Le mépris (1963) en 'Je vous salue, Marie' (1985) , zowaar een kruising tussen deze meesterwerken !
Misschien zelfs beter dan films van J-LG...
Re73
-
- 649 berichten
- 1194 stemmen
sorry maar ik kwam er niet doorheen en heb hem afgezet... Geen cijfer van mij dus.
sperwer 27
-
- 339 berichten
- 314 stemmen
Prachtige beelden, soms onwezenlijk.
Het thema liefde is zo complex. Passionele liefde komt en gaat, zoals ebbe en vloed.
Misschien waren we net daarom twee keer (aan het begin aan het eind) in Mont St.-Michel.
(Toen ik daar jaren geleden ook kwam, was mijn grote ontgoocheling dat er in de abdij geen monniken meer leefden. Het geloof is een eenrichtingsstraat. Soms gaat het ook zo met de liefde...)
Aparte film, poëzie. (Toen ik er in de cinema naar ging kijken, zaten we maar met 4 mensen in de zaal. Wat zegt dat?)
wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Deze film die op 11 juli in première gaat in Lux Nijmegen gedownload en nu vanmorgen bekeken. Op het grote scherm komen de films van Malick op visueel vlak natuurlijk veel beter tot zijn recht maar gezien mijn slechte ervaringen bij Lux - een groot deel van de bezoekers dat na een half uur de bioscoopzaal verliet omdat ze iets totaal anders voorgeschoteld kregen dan dat ze verwacht hadden - heb ik deze film maar op het computerscherm bekeken. Ik hoef mij aan de bezoekers in de zaal tenminste dan niet te ergeren. Malick's films zijn nu eenmaal niet voor iedereen besteed.
Over de film verder; ik vind deze film aanzienlijk beter dan The Tree of Life omdat de existentiële filosofische thema's die hier de revue passeren voor mij meer herkenbaar zijn. De beste scène vond ik die van Marina en die Italiaanse waarin de laatstgenoemde de handtas van Marina in het struikgewas gooide. De handtas die voor die Italiaanse de ballast in ons hoofd symboliseerde waarmee wij doorgaans door het leven gaan en die ons door het gewicht bijna letterlijk doen bezwijken. Voor mij zeer herkenbaar. Toen ik een paar weken geleden de Camino naar Santiago de Compostella liep ervoer ik zelfs hoe het was je ballast af te gooien. Dan ervaar je pas echt de vrijheid en het leven. "El Camino es la Vida" zei een Spanjaard tegen mij. Inderdaad. Geef je over aan het moment, volg je hart en jouw wereld gaat er volstrekt anders uitzien. De materiële ballast, voor mij een rugzak met een gewicht van 8 kilo, voel je dan niet eens.
Op visueel vlak valt er gewoonlijk op de films van Malick niets aan te maken hoewel hij wel erg voorspelbaar wordt. Een zwerm vogels in de lucht, een kudde buffels, een kudde paarden, een ronddraaiende vrouwelijke hoofdpersoon, hier de zeer aantrekkelijk ogende Olga Kurylenko, die ik dacht ik even in het Russisch hoorde praten. Ik miste alleen een vrouw op een schommel. Ook de soundtrack is zeer herkenbaar.
4,0*
wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Even een correctie op onderstaand bericht;
Op het grote scherm komen de films van Malick op visueel vlak natuurlijk veel beter tot zijn recht maar gezien mijn slechte ervaringen bij Lux - een groot deel van de bezoekers dat na een half uur de bioscoopzaal verliet omdat ze iets totaal anders voorgeschoteld kregen dan dat ze verwacht hadden - heb ik deze film maar op het computerscherm bekeken.
Ik wil er de nadruk op leggen dat als ik het heb over mijn slechte ervaringen bij Lux ik het natuurlijk wel heb over die andere film van Malick "The Tree of Life" en niét over de andere films die in Lux draaien, want Lux is gewoon verder een uitstekende bioscoop.
Re73
-
- 649 berichten
- 1194 stemmen
Sorry ik kwam er niet doorheen en heb hem afgezet. Misschien best een goede film maar op het moment dat ik hem keek dus niet in de goede state of mind.
Ik geef geen sterren aangezien ik hem niet af heb gekeken.
nummer2
-
- 447 berichten
- 29 stemmen
Eindelijk is het zover. Donderdag in de Nederlandse Bioscopen te aanschouwen. Op aardig wat plaatsen ook lijkt het. En Belgie draaide hij volgens internet in slechts 4 bioscopen.
Vandaag blijkbaar al te zien in Terneuzen en morgen in Vlissingen. Die Zeelanders hebben toch weer even mazzel. To the Wonder in de bioscoop in Vlissingen : Film : Bioscoopagenda Nederland - biosagenda.nl
Naomi Watts
-
- 54554 berichten
- 3155 stemmen
Vandaag blijkbaar al te zien in Terneuzen en morgen in Vlissingen. Die Zeelanders hebben toch weer even mazzel. To the Wonder in de bioscoop in Vlissingen : Film : Bioscoopagenda Nederland - biosagenda.nl
Godzijdank voor Film by the Sea door het jaar. En het wordt alleen maar beter, volgende week Le Passé .
nummer2
-
- 447 berichten
- 29 stemmen
Voor de derde keer gezien, maar nu in de bios. Cijfer gaat omhoog, dikke 5 sterren.
Ik ga en wil het (nu nog) niet onderbouwen zoals sommigen dat zo mooi kunnen, maar dit was voor mij een van de meest bijzondere filmervaringen tot nu toe. Echt waanzinnig.
Misschien heeft het geholpen dat ik hem voor de derde keer zag, redelijk bekend ben met Malick en wat filosofische inspiraties van hem ken. Veel mensen om mij heen leken het niet echt te kunnen waarderen.
Redlop
-
- 8962 berichten
- 3566 stemmen
. Affleck en Kurylenko zijn redelijk tot matig en wat Bardem hier aan het doen was ben ik eigenlijk nog steeds niet over uit.
Hahaha... ja inderdaad. Heel wat mensen die Malick niet kennen en op het affiche afkomen Ben Affleck..Javier Bardem... enz zullen onaangenaam verrast worden.
Zelf erger ik me aan de voice overs die het net als in The Tree of Life vaak over een zekere U hebben. Met dat esoterisch gedoe heb ik helemaal niks. Niettemin weet Malick wel visueel indruk te maken. Daar leunt voor mijn gevoel ook de hele film op.
3*
Ik Doe Moeilijk
-
- 1145 berichten
- 197 stemmen
Zelf erger ik me aan de voice overs die het net als in The Tree of Life vaak over een zekere U hebben. Met dat esoterisch gedoe heb ik helemaal niks.
En dat 'U' komt door de vertaling denk ik, want in het Engels heb je alleen maar 'you' (tenzij er in het script 'You' zou hebben gestaan misschien).
Verder moet ik zeggen dat ik de voice-overs in To the Wonder juist goed vind werken, helemaal omdat ze steeds in de eigen taal van het personages zijn. Persoonlijk heb ik daardoor juist sterk het gevoel dat ik in duidelijk verschillende perspectieven geplaatst wordt: Neil, Marina en Quintana. Dat is iets waar het medium film best veel moeite mee heeft (in vergelijking met het talige medium tekst van de roman). Identificatie, of zelf meeleven, lukt meestal wel in film, maar echt de gedachten of het bewustzijn weergeven is vaak tricky. Veelzeggend dat Malick een 'literaire' techniek als de voice-over hiervoor onder andere gebruikt.
desire73
-
- 17 berichten
- 17 stemmen
Nee deze film wist mij niet te boeien. Die voice over vond ik echt irritant. Niet mijn smaak.
Redlop
-
- 8962 berichten
- 3566 stemmen
...heet een poëtische taalsituatie, oftewel apostrof. Daar is niet per se iets esoterisch aan
Ik doelde niet alleen op het aanspreken van U, maar het leggen van allerlei verbanden tussen aardse en bovenaardse zaken. Dat in alles de U doorklinkt.
Ik Doe Moeilijk
-
- 1145 berichten
- 197 stemmen
Ik doelde niet alleen op het aanspreken van U, maar het leggen van allerlei verbanden tussen aardse en bovenaardse zaken. Dat in alles de U doorklinkt.
Maar wat staat je precies tegen in de 'U' die in alles doorklinkt? Ik vond dat helemaal niet zweverig in TtW. Voor mij ging de film vooral over mensen die elk op hun eigen manier betekenis probeerden te geven aan hun bestaan (hoe menselijk). Wat is liefde, wat is God voor je, wat betekent het om mens te zijn, hoe kun je elkaar werkelijk kennen?
Redlop
-
- 8962 berichten
- 3566 stemmen
Maar wat staat je precies tegen in de 'U' die in alles doorklinkt?
Goeie vraag. Ik denk omdat die `U` voor de meeste mensen op deze aarde schittert door afwezigheid. Ik vrees dat als de mens uitgestorven is ook U nergens meer te bekennen is. Liefde is een fragiel begrip, ooit ontdekt, gekoesterd, en door natuurlijke selectie verspreid, maar als U staat voor liefde dan klinkt U niet bepaald in alles door. Ik kan je de film The Act of Killing aanbevelen voor meer informatie.
De afwezigheid van U klinkt in mijn niet al te optimistisch wereldbeeld eerder in alles door.
Gish
-
- 1367 berichten
- 6491 stemmen
Wat is er leuker dan op een zondagmiddag, als de temperatuur buiten de 30 graden aantikt, naar de nieuwe film van Terence Malick te gaan? Weinig volgens mij !
Voor alle strandliefhebbers die zich vandaag hebben vergaapt aan witte Duitsers die kuilen graven en schreeuwerige landgenoten met teveel bier, jullie hebben wat gemist.
Malick schildert namelijk wederom een cinematografisch gedicht. Pure poezie in beelden.
En voor wie het allemaal te abstract en te vaag vond, de kleurrijke beelden van de mooie Kurylenko en McAdams vergoeden toch een hoop.
Zo, en nu snel de tuin in met een koud biertje.
nummer2
-
- 447 berichten
- 29 stemmen
Heeft iemand trouwens nog tips v.w.b. de te kiezen bioscoop? Ik merk dat er een verschil kan zijn qua geluid. Voor een film van Malick vind ik het juist prettig dat het volume flink wordt opengedraaid, maar daar denken de bioscopen waar ik tot nu ben geweest toch anders over.
Of ik ben echt al doof aan het worden....
blurp194
-
- 4479 berichten
- 3567 stemmen
Beschouwend en afstandelijk, maar ook beschouwend zonder oordeel.
Af en toe is het haast pijnlijk om te zien hoe het contrast tussen Neil en Marina in beeld komt. Tastbaar bijna. Waar Marina in elke blik, elke beweging, elk gemompeld woord zoekt naar contact, naar aandacht, naar liefde blijft Neil onverschillig als een baksteen. Waarbij Marina - prachtig gespeeld door de prachtige Olga Kurylenko - alle sympathie naar zich toezuigt, en Ben Affleck zijn al dan niet verdiende naam van derderangsacteur zonder enige moeite bevestigd. Voor ieder ander was het een prestatie van wereldformaat om zo'n dooie diender neer te zetten, voor Ben is het typecasting.
Over Javier Bardem lees ik weinig positiefs, maar ik zie hem - eigenlijk als enige - echt acteren, hij straalt echt in elk opzicht uit dat hij zoekend is, geen doel meer weet in zijn geloof. Daarmee wel wat vergelijkbaar met Olga Kurylenko, maar waar zij haast een soort mime-achtige rol heeft, komt die van Bardem toch breder over. Maar misschien lijkt dat ook wel omdat het een veel kleinere rol is, en daardoor de mime minder de overhand neemt.
De zijlijn in het verhaal van McAdams komt te weinig uit de verf, krijgt nauwelijks kleur. De rest van het verhaal overigens ook niet - het is vooral een herhaling van prachtige, langzame beelden van de om elkaar heen draaiende Marina en Neil - draaiend, maar nooit dichter bij elkaar. Mooi, maar na bijna twee uur ook dodelijk saai eigenlijk. En, hoe romantisch de beelden van de Mont St-Michel ook zijn, ze passen slecht in mijn beeld van die plek - de onvermijdelijke 50 bussen krijsende schoolkinderen die daar altijd rond lijken te lopen staan in schril contrast met de vredige rust die we hier zien. Misschien is het de bedoeling dat we de rest van de film in hetzelfde contrast zien.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Oef.
Zo betoverend als ik The Tree of Life vond zo moeilijk vond ik het bijna om door To the Wonder te komen. Wat er precies mis is gegaan vind ik moeilijk te zeggen. Bij The Tree of Life heb ik het ook altijd al lastig gevonden om uit te leggen wat ik er nou zo geweldig aan vond, waarschijnlijk omdat het wat abstract is. To the Wonder heeft veel weg van The Tree of Life en op ongeveer dezelfde manier is het niet makkelijk om dit toe te lichten. Toch een poging.
To the Wonder is denk ik tegelijkertijd te banaal en te zweverig om echt goed te werken. De centrale handelingen missen iets extra's, het verhaal stijgt nooit uit boven een simpele reeks fases van een relatie die steeds weer aan en uit lijkt te gaan (met even een intermissie als Affleck een korte romance begint met McAdams, waarschijnlijk het minste stuk uit de film). Het is niet erg dat voor deze narratieve vorm gekozen is, maar juist zo'n onderwerp werkt voor mij beter als de voeten wat meer op de grond staan. Films op relaties steunen sterker bij mij op herkenbaarheid, maar er is niets herkenbaar aan Olga Kurylenko die steeds in de rondte danst. Affleck blijft steeds op afstand en krijgt bijna geen dialoog of voice-over. Sterker nog, zelfs de relatief kleine rolletjes van Bardem en McAdams krijgen meer tekst en voelen meer als personen aan dan Affleck. De film focust zich dan ook meer op het perspectief van de vrouwen en dan vooral Kurylenko. Kurylenko en Bardem spelen eigenlijk prima (Affleck en McAdams zijn hier vooral vlak), maar de film geeft ze te weinig diepgang. In The Tree of Life vond Malick een bijzondere balans tussen een bepaalde vorm van huiselijkheid en het hogere en hier had zoiets dergelijks ook in gepast.
In feite past To the Wonder in de lijn die de films van Malick momenteel volgen: ze worden steeds minder narratief. Het lijkt alsof dit de ultieme poging is om het zo abstract mogelijk te houden en film als emotie maken. Wellicht kun je dit dan ook al onder experimentele cinema scharen als je wilt. Maar hier vind ik de emoties niet sterk genoeg, het lijkt te plat. De filosofisch klinkende voice-overs (het enige element waar ik niets mee had in andere Malickfilms, Badlands uitgezonderd) helpen hier ook niet mee en lijken ditmaal zelfs bijna een parodie. Zelfs de beeldtaal lijkt nog slechts objectief mooi: het ziet er knap uit, maar weinig beelden blijven ditmaal echt hangen, terwijl The Tree of Life voor mij bijna een collage was van onvergetelijke shots. Het is hier allemaal een beetje eenheidsworst, waarbij veel shots de andere kunnen vervangen, terwijl bij de voorganger veel shots op een bepaalde manier goed getimed werden en zelfs de meest willekeurig lijkende beelden een associatie in het grote geheel. De eentonigheid van het visuele is ook de belangrijkste reden dat To the Wonder erg lang lijkt te duren. De eerste helft kon ik er nog enigszins in mee gaan, maar de tweede helft kon het me nog maar weinig schelen wat er te zien was.
Niettemin, het camerawerk in combinatie met de muziek zijn het enige dat deze film de moeite waard maken. Er waren momenten die me wel wat deden, maar gek genoeg kan ik me er daar nu nog met moeite één van herinneren en zelfs die momenten die me te binnen schieten lijken nu al minder speciaal. Veel van mijn favoriete stukken waren met Bardem. Ik denk dat de stijl beter bij zijn zoektocht naar geloof paste dan bij de centrale relatie. Had Malick dat maar als zijn uitgangspunt gekozen.
2*
danuz
-
- 12935 berichten
- 0 stemmen
Soms zeer poetisch (maar toch ook een beetje overdaad schaadt), bij vlagen ontroerend, vaak bekroop me een melancholisch gevoel, maar bovenal voelt het te fladderig om echt te beklijven. Mallick is een auteur, zoveel is duidelijk, met een eigen visie en filmstijl. Of het ook altijd goede films oplevert valt te betwijfelen. To the Wonder laat me dankzij de melancholische toon wat bedrukt/gedeprimeerd, maar tevens ook ongeinteresseerd achter. Verveling en ontroering ineen, dat mag toch bijna een unicum heten
groente12
-
- 315 berichten
- 0 stemmen
Blijkbaar is Terrence Malick's filmstijl niks voor mij. De film is pretentieus en naar mijn mening nietszeggend..
Ik Doe Moeilijk
-
- 1145 berichten
- 197 stemmen
Pretentieus is Malick (als vanouds) inderdaad wel in To the Wonder. Hij levert met deze film in feite een serieuze, door o.a. Heidegger geinspireerde, cultuurkritiek. Hierin verbindt hij een aantal symptomen van de ziekte waaraan de contemporaine cultuur lijdt. te weten, de vervreemding van:
- Elkaar. Dit uit zich in het onvermogen tot liefhebben en het niet kunnen aangaan van betekenisvolle relaties, alsook een fundamentele twijfel over de eigen identiteit. Relaties worden vooral op hun utilitaire waarde geschat, waardoor de inleving in de ander niet meer centraal staat in een relatie.
- De omgeving. Dit komt naar voren in de milieuproblematiek en het consumentisme. De mens heeft zijn omgeving in verregaande mate weten te doorgronden - en daardoor ook te manipuleren - dat de natuur nog slechts een gebruiksmiddel is. Dit past in een solipsistisch wereldbeeld waarin alles vooral bruikbaar moet zijn, om het verlangen van het individu te bevredigen. De mens is vervreemd geraakt van de natuur, als gevolg van de (post)industrialisering. Hij is gedoemd eeuwig verloren te zijn in het consumentistische paradijs dat in de film gerepresenteerd is door de Amerikaanse suburbs (met bijbehorende malls).
- God. Dit is vervat in de priester die de stem van God niet meer hoort. Sinds de verlichting accepteert de mens geen hogere instantie dan zichzelf en de menselijke rede, maar hij heeft de consequenties ervan - het ontbreken van een moreel kompas - nog niet geaccepteerd en is daarom in een voortdurende strijd met zijn eigen geweten verwikkeld.
Wat leidt tot misschien de kern, zoals die door Quintana wordt uitgesproken in de film: de meest onvergeeflijke kwaal van de mens is zijn onvermogen om te kiezen. De mens is te laf om de consequenties van keuzes te dragen, hij verkeert abusievelijk in de veronderstelling (illusie) dat niets doen hetzelfde is als niet kiezen. Maar juist door te kiezen om niet te kiezen en overeenkomstig te handelen, maakt de mens de problemen (zowel van de natuur als de cultuur) alleen maar erger. De (Heideggeriaanse) oplossing is dus om te doen, om waarde te creëren (zoals Nederlandse filosoof Ad Verbrugge het verwoord heeft).
Hoe cultuurpessimistisch het geschetste beeld ook lijkt, voor mij is To the Wonder eigenlijk een tamelijk humanistische film van Malick. Want de liefde mag dan een uitgedroogde beek lijken, de goddelijke vonk is nog altijd in de mens aanwezig (hij is nog altijd diens evenbeeld). Dat spreekt vooral uit het einde van de film, waarin alle hoofdpersonages vrede lijken te hebben gevonden met hun eigen tekortkomingen, hebben leren te leven zonder het verstikkende streven naar Platonische idealen.
JJ_D
-
- 3769 berichten
- 1304 stemmen
(Al een aantal interessante dingen gelezen hier. Moviemeter…wat een fantastisch instrument toch!)
“Love makes us one. Two. One.” Wat? Het verliezen van het ego in de liefde is een illusie; het “one” is geen collectief, maar een individu. Liefde werpt een karakter volledig terug op zichzelf – wat Malick toont, zowel bij de priester als bij het koppel, is een volslagen onvermogen om voor zichzelf die liefde te accepteren. Olga Kurylenko heeft twee vrouwen in zichzelf zitten: een trouwhartige en een die zich aangetrokken voelt tot de aarde, tot haar eigen vrouwelijkheid als het ware. (Ze is een wat overdreven exempel van die naïeve vrouwelijkheid...het dansen is er op den duur wat te veel aan.) Ben Affleck kan een beeld uit zijn verleden niet loslaten, waar een exotisch heden in de vorm van een neurotische Parisienne dwars doorheen loopt. Wat hij met de ene heeft, kan hij onmogelijk met de andere hebben. De parallel met Javier Bardem, op zoek naar God, is duidelijk: het is moeilijk om, van twee partijen, diegene te zijn die het minst liefheeft, die aarzelt, bewijzen zoekt, voortdurend met het negatieve in aanraking komt...de hoop verliest? (En een non ziet worstelen met twee vorken, en op dat moment ook blijk geeft van trekken eigen aan de menselijke soort.)
De remedie tegen deze bestaanspijnen, die voortkomen uit de onmogelijkheid om in het heden te weten welke keuzes (inderdaad, zoals Ik Doe Moeilijk aangeeft, een kernwoord in deze film) de juiste zijn, ligt voor Malick in de door God gecreëerde existentie. “L’amour qui nous aime…” Wat hij met zijn fenomenale cinematografie toont, is een stream of consciousness, maar dan zonder bewustzijn – de continuïteit van de materie, het organisch pulseren van al wat anorganisch en organisch is samen. Water stroomt een riool binnen, de camera wandelt richting een verlichtingspaal, een baby verwondert zich over de staat der dingen, … ‘To the wonder’ neemt de toeschouwer mee naar een wonder, met name het leven zelf – jij, ik en al wat leeft, kabbelt, vliegt, valt, ...
Natuurlijk is het te begrijpen dat de critici het hier moeilijk mee hebben – hoe minder narratief, hoe moeilijker te slikken. In ‘The Tree of Life’ liet het meer concrete verhaal een compactere beeldtaal toe; de montage, de regie en de dialogen waren grotendeels utilitair. Waarom zouden de beelden die samen een film construeren echter allemaal “nuttig” moeten zijn? Kan de schildpad, die Malick zo fantastisch vastlegt, hier immers geen deel zijn van een overkoepelende atmosfeer? Het medium film als museaal kunstproduct, als pure emotie, zoals The One Ring al neerpende? Ik heb van ‘To the wonder’ genoten als idee, als denkoefening: eigenlijk continu inspirerend (niet in het minst door de fantastische muziek, met Wagners ‘Parsifal’ bijvoorbeeld in een erogene context, hetgeen me meteen deed denken aan dokter Zjivago’s woorden dat elke seksuele akte haast als kuis moet beschouwd worden omdat de akte op zich zodanig broos en mooi is – een ongeveer-citaat uit mijn rechter duim), maar wel lastig vanwege het videoclip-gehalte. Je mag niet beginnen staren en stoppen met denken, hoewel de overrompelende beelden daar soms wel toe zouden kunnen aanzetten.
Voor mij geen grandioos meesterwerk, maar een film die een investering van tijd en denkvermogen zeker waard is. De menselijk aard en de complexiteit van intermenselijke verhoudingen zijn niet van die orde dat ze in een gemiddeld scenario te vatten zijn. Malick laat de psychologie als iets ongrijpbaar hangen, en toont alleen hoe mensen omgaan met hun onzekerheid, hun verdriet, hun vreugde, … Er zit volgens mij geen boodschap tussen de regels verstopt: het is – om een vaak verguisd woord te gebruiken – een “meditatie” op de condition humaine, op het karma (help?) dat mensen voor- of achteruit stuwt in het leven.
Genoeg zo? Dan hou ik er mee op. Of toch nog dit, als suggestie voor wie nog (her)kijken moet: volgens mij moet je ‘To the wonder’ in groep zien, indien mogelijk af en toe op pauze zetten en bediscussiëren wat er precies gaande is, of elkaar wijzen op de esthetische wonderen waar de film van overloopt. Kwestie van er nog meer uit te halen dan je er in je eentje kunt uithalen.
Het laatste nieuws
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer | MovieMeter Recap
'Red Oaks' op Prime Video snijdt serieuze onderwerpen aan met veel humor: 'Dit verdient een cultstatus'
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Eerste trailer uitgebracht van nieuw seizoen 'Mayor of Kingstown' met Jeremy Renner die is teruggekeerd na zijn heftige ongeluk
Bekijk ook
Days of Heaven
Drama / Romantiek, 1978
144 reacties
Badlands
Misdaad / Drama, 1973
235 reacties
The Lucky Ones
Roadmovie / Drama, 2008
70 reacties
El Club
Drama, 2015
30 reacties
Night Train to Lisbon
Thriller / Romantiek, 2013
62 reacties
The Tree of Life
Drama, 2011
2.004 reacties
Gerelateerde tags
montmartre vertelling
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.