Flateyjargátan (2018)

Producties van IJslandse bodem zijn negen van de tien

keer meer dan prima te doen. Denk maar aan Ófærð.

Flateyjargátan: nieuwsgierig tot en met.

Begint vanavond op CANVAS.

Begon best goed en erg mooi daar op dat eilandje, maar de verhaallijn dat die agent precies de man blijkt te zijn waar Jóhanna voor gevlucht was... grote domper, want het is waar de hele serie op verder moet bouwen. En de feministische insteek is wel wat erg dik aangezet.

Verder is de combi avontuur / misdaad / drama best vermakelijk, maar dat die demente man eerst een man aanziet voor een zeehond maar op het eind precies de bad guy weet te raken is ook wel wat teveel van het goede. Acteerwerk goeddeels in orde.

1,5*.

Ben hier in gerold. Decors en styling die heel de opzet rechtvaardigen. Gelukkig niet te lang, want na een tijdje slaat de claustrofobie je om het hart. Mooie karakters om naar te kijken, en het tijdsbeeld met het doorbreken van de patriarchale structuren (toch een ding in IJsland geloof ik) leek mij interessanter dan het raadsel zelf. Als er dan een ontknoping moet komen, wordt het geheel gek genoeg net minder boeiend, maar niet getreurd. Prachtige ci… euh… tv. En een een extra punt bijna voor Johanna's kapsel.

Oh ja, juist… beek0369 heeft absoluut gelijk over de ongeloofwaardige deus ex machina (seniele, half-blinde stommelaar blijkt aandachtige scherpschutter…). Dat Santa Johanna haar kwelgeest dan nog in de dood liefdevolle aandacht geeft, waar hij bij leven zo naar hunkerde, was ook wel van het goede te veel. Maar verder wil ik niet mopperen…

Ik dacht met Undercover de slechtste serie ooit gezien te hebben, maar deze komt aardig in de buurt.

Onlogische en onrealistische plotwendingen, slecht acteerwerk, soms volkomen over de top en een veel te lange zit. De acteurs hebben geen van alle een lange playlist, wat mij niet verbaast.

Een drama, inderdaad

Het Flatey Enigma beslaat ongeveer een kwart van deze miniserie en de 'interessante relaties' tussen de diverse karakters neemt de rest van de tijd in beslag. Dit en de minpunten aangegeven door mijn voorgangers was wat mij tegenviel. Maar voor de rest, zeker qua setting en plot, vond ik dit best het bekijken waard. Prima lengte om boeiend te blijven tot het voorspelbare einde. Qua cast sprong de Deense Søren Malling er met zijn markante kop uit (professor Lund), helaas iets te kort. De keuze voor Stefán Hallur Stefánsson (Brynjar) had niet beter gekund.