My So-Called Life

Ik vraag me af of iemand ooit deze "critically acclaimed series" heeft gevolgd. Het is zeker niet van deze tijd, maar toch zeker een topic waard. De serie, die een carrière betekende voor Claire Danes en Jared Leto, heeft dan ook een 9,0 op IMDb. Ik heb de DVD-box zo weggekeken, zó goed vond ik het. Zoals velen die de serie keken, is vooral Rayanne Graff mij bijgebleven.

Angela's kijk op het leven als 15-jarige was ongelofelijk realistisch en ik kon me in sommige situaties ook vinden. Hoewel sommige verhaallijnen het niet altijd deden bij me, kan ik het met trots een van mijn favoriete televisieseries noemen en staat ver bovenaan als tienerdrama.

In Overigen > Televisie > My So-Called Life kw:

My So-Called Life

Werd nogal de hemel in geprezen op verschillende websites en aangezien ik al langer benieuwd was heb ik de dvd box dus maar even besteld, afgelopen week helemaal gezien en ik vond het geweldig! Dit is samen met Freaks and Geeks zo'n beetje de beste high school serie, beide hebben ook gemeen dat ze onterecht, vervroegt van de buis werden gehaald, deze met slechts 19 afleveringen (1 seizoen) Het heeft echter een sterke indruk op me achter gelaten. De personages zijn geen halve intellectuelen als in Dawson's Creek of rijkeluis kindertjes uit 90210 maar gewoon the real deal, echte pubers met echte problemen/gevoelens. In het begin duurt het wel even eer je hier doorheen kijkt. Angela (geweldig vertolkt door de jonge Claire Danes) bijvoorbeeld, lijkt nogal egoistisch en ongeinteresseerd maar mijn sympathie voor haar groeide al snel en kon me later in de serie ook best met haar indentificeren en vond ook wat herkening in haar keuzes en angsten op die leeftijd. En niet alleen bij haar, alle personages hebben wel wat herkenbaars en dat is toch vaak het mooiste van dit soort shows. De stereotypes werden ook zoveel mogenlijk ontweken en dat gaf het iets verfrissends. Zo had je de beste vriend die homo was, maar dat was al vanaf de eerste aflevering duidelijk en er werd nergens moeilijk over gedaan. Of dat adhd vriendinnetje dat nogal out of control was en natuurlijk de onbereikbare pretty boy (vroege rol van Jared Leto) en zijn slimme, gevoelige tegenhanger. Maar niet alleen de kinderen maar ook de ouders (die ook verre van perfect zijn) komen regelmatig aan bod. Van alle afleveringen waren zelfs de afwijkende subs met Halloween en Kerst erg goed. De finale is perfect, erg abrupt en pijnlijk (niemand krijgt wat hij/zei wil en problemen worden niet opgelost) Dit laat je als kijker in stilte achter. Aan de ene kant wil je weten hoe het verder gaat en baal je als een stekker dat je niet meer verder kunt kijken, maar anderzijds voel je ook wel een gloed van blijdschap. Andere series in dit genre hameren namenlijk vaak pijnlijk lang door op bepaalde gebeurtenissen maar dat was hier niet het geval. Naast dit alles geef de serie ook nog eens een bijzonder warm nostalgisch gevoel, heb de 90's niet helemaal bewust meegemaakt, maar toch...

Ga dit het komende jaar in ieder geval nog vaak herkijken denk ik, heb zo'n idee dat het alleen maar beter kan worden. Echt heerlijk dit soort series!

Nog meer mensen hier die dit in de tijd volgde of later in de re-runs of op dvd zagen? Was/ben je fan of vond je er geen zak aan? Geef je mening zou ik zeggen.

Ik heb dit destijds op tv gezien. Vond het een goede serie!

Is er echt maar 1 seizoen van gemaakt? In mijn herinnering was het langer op tv. Ik kan nog best veel scene's herinneren. Zoals toen die beste vriend verliefd werd op een andere jongen en die hem toen afwees.

Heel aardige serie. Het is misschien niet van het niveau Freaks and Geeks, maar in die tijd werden er nog niet zoveel heel serieuze kwaliteitsseries gemaakt, zeker niet voor zo'n brede doelgroep. De serie was echt zijn tijd vooruit met het aansnijden van meer serieuze en zware onderwerpen. In visueel opzicht weet de serie zelfs op te vallen met soms van die lekker overbelichte dromerige scènes. Met Rickie was er van wat ik heb gelezen voor het eerst een homoseksueel personage in een dergelijke Amerikaanse serie te zien. Eentje met make-up nog wel.

De pilot slaat in zijn eerste scène gelijk al behoorlijk de spijker op zijn kop denk ik. Zo herkenbaar gedrag van vrienden of vriendinnen van die leeftijd. De ouders van hoofdpersoon Claire zijn meer dan komische bijfiguren (al wordt moeder Patty al heel snel onuitstaanbaar met haar gedrag), Rayanne is een interessant wat tragisch personage en Brian ook, al moest ik aan hem een beetje wennen. Aanvankelijk komt hij cliché over, maar later in het (helaas enige) seizoen begint hij sociaal heel subtiel een klein beetje te ontdooien.

Verder heb je nog een jonge Jared Leto die een soms hilarische maar vaak ook ergerniswekkende mysterieuze leeghoofd speelt. Er worden wat hints gegeven van een niet makkelijke achtergrond, maar er is nooit tijd meer geweest om zijn personage uit te diepen. Dan heb je nog het grappige kleine zusje Danielle, die als running gag altijd thuis wordt genegeerd en heerlijk bot en direct is, oude vriendin Sharon (zij en Claire zijn uit elkaar gegroeid, ook al zoiets herkenbaars) en zo nog wel wat personages.

Maar zonder twijfel is Claire Danes het sterkste punt van de serie. Zij maakt met geweldig en naturel spel van Angela een levensecht meisje van een jaar of 15. Aanvankelijk ietwat introvert en eenzaam, soms lekker ironisch of egoïstisch, niet eens per se bewust, zoals pubers dat kunnen zijn. Altijd komt ze over als iemand waarin een hoop omgaat. En hoe ze praat ook met al die “likes”. Zelfs nu dat inmiddels cliché is weet het niet te storen en komt het echt over. En de relatie tussen Angela en haar ouders is ook al zo geloofwaardig. Vaak zitten die zo fraai op een totaal andere golflengte. Ook zij en zo'n beetje alle jongens overigens, haha. Heerlijk al die onhandige communicatie die soms ook zo pijnlijk kan zijn om naar te kijken.

Overigens is de serie echt verre van perfect. Niet alles is even subtiel uitgewerkt. De metaforen liggen er vaak zo dik bovenop, muzikaal is het vooral naar de huidige standaard heel matig en zo'n aflevering als de kerstaflevering gaat er qua drama echt zwaar overheen. Zo cheesy. Ook zijn niet alle acteurs even goed. Angela's ouders worden bijvoorbeeld niet door de beste acteurs vertolkt. De pilot is ook de beste aflevering vind ik. Bijna alles waar de serie in uitblinkt komt dan al naar voren. De allerlaatste scène met Angela en Brian is dan wel weer fantastisch. Zo goed gespeeld en ontroerend. Die heb ik al meerdere keren teruggekeken. Danes is hier echt ongelofelijk. En die cliffhanger die nooit een vervolg kreeg doet je alleen maar verlangen naar meer.