Beautiful in Beaufort-Wes (2006)

Twee pogingen de documentaire te bekijken liepen uit op een fiasco door storingen (leve de digitale revolutie...)

Gelukkig is daar een dvd-release. Tesamen met een cd met de prachtige muziek van Gert Vlok Nel. De nummers zijn ook de basis van de documentaire, die zorgen voor sfeervolle plaatjes van het stadje Beaufort-Wes, inclusief een prosititué die zichzelf opmaakt, bowling (nee, niet bowlen), en speciaal voor de dierenliefhebbers met een sterke maag: een wandelende schildpad en de slachting van een antilope.

Een keur aan personen komt voorbij, van een verkrachte vrouw tot een voormalige blanke boer die bang is vermoord te worden, Gert Vlok Nel en zijn geweldige vader tot een medicijnenman. En cinematografisch zit het fantastisch in elkaar.

Een fascinerende, maar lome (in de positieve zin van het woord) documentaire over gewone mensen in een gewoon stadje in Zuid Afrika. Tja, en de muziek en gedichten van Gert Vlok Nel zijn prachtig.

Te koop in de betere platenzaak of on-line bij o.a. de VPRO, Munich Records en Plato

Beautiful in Beaufort-Wes won een aantal weken geleden ook 'Het Gouden Beeld'. De documentaires 'Ik Wil Nooit Beroemd Worden' en 'De Stand van de Maan' werden terecht verslagen.

Gert Vlok Nel komt ook voor een aantal optredens naar Nederland, tegelijkertijd met het IFFR. Wie weet, wie weet.

Ik heb daar weinig aan toe te voegen. Het enige minpuntje vond ik dat je weinig te weten kwam over de invloed van Koos du Plessis op Gert Vlok Nel. Dat, terwijl erop de cd een heel nummer aan koos wordt besteed.

Mooie documentaire over het leven in een Zuid-Afrikaanse plaatsje, waar prachtig het leven van de verschillende mensen en de onderlinge samenhang in beeld wordt gebracht. Vooral de uitspraken van Gert Volk Nel zijn vader en zijn blikken van trots zijn prachtig.

Een geweldige documentaire, die ook gezien kan (en moet) worden door mensen die onbekend zijn met zijn muziek. 4*

Deze documentaire is uitermate mooi en stilistisch geschoten. Alleen dat gegeven maakt het bekijken van deze documentaire zeker de moeite waard.

Het betreft eveneens meer een redelijk indringend "potret" van het leven in Beaufort-Wes, een dorp in Groot Karoo i.p.v. dat men kan spreken van een documentaire over specifiek één familie.

Minpunt, ik vond de documentaire wat kort, er was mijns inziens ruimte voor meer scènes om het geheel nog net iets meer gewicht te geven.

4 sterren.

Heel bijzondere en warme documentaire over sympathieke en interessante mensen.

Het is erg mooi dat de documentaire zowel een portret is van Gert Vlok Nel alswel een portret van zijn woonplaats Beaufort Wes.

Het opmerkelijke is dat Gert Vlok Nel helemaal niet aan het woord komt! (behalve bij het oplezen van zijn gedichten) Vader Albert wordt wel geinterviewd en leest ook gedichten voor.

Gert Vlok Nel staat niet gemakkelijk in het leven. Uit het relaas van zijn vader blijkt een leven vol blues. De muziekteksten verraden dead end jobs en onmogelijke liefdes. Hij gebruikt deze treurigheid om de mooiste muziek te maken, die een mengeling van melancholiek en passie is.

Je hebt af en toe muziek in een film die perfect bij beelden past. In deze documentaite is dat ook het geval. De natuurbeelden zijn prachtig en de shots vanuit de helicopter zijn grandioos.

Ik vind het fragmentairsche karakter van de film mooi. Het is geen roadmovie, maar heeft wel een beetje zo'n zelfde sfeer.

Ik hoop dat regisseur Walter Stokman eens een speelfilm gaat maken met dezelfde cameraman (Jacko van 't Hof ). Deze documentaire heeft veel filmische elementen. Ulrich Seidl maakte ook jarenlang documentaires en maakt nu grootse cinema. Kieslowski begon ook als documentairemaker. Maar mocht hij het bij documentaires houden dan treur ik niet.

Ruime 4 sterren

Ben ik met je eens. Meestal is er van zulke voor tv gemaakte documentaires ook een lange cut van ca. 90 minuten.

Kan zijn dat er om budgettaire redenen erg weinig materiaal is geschoten. Anders had de langere versie zeker wel op de dvd gestaan.

Mooie documentaire. Had inderdaad wat langer mogen duren zodat je iets meer te weten komt over de verschillende (boeiende) personen die de revu passeren.

Mooie plaatjes ook van het Zuid-Afrikaanse landschap en de muziek was een aangename verrassing (Zuid-Afrikaans blijft toch een leuk een taaltje!).

4*

Het was in eerste instantie vooral de mogelijke aanwezigheid van talige elementen in de documentaire Beautiful In Beaufort – Wes die mij in de omschrijving van de film aantrok. Niet alleen de taligheid van woorden, maar ook de taligheid in het gebruik van beelden.

Helaas bleek de film te bestaan uit prachtig gefotografeerde plaatjes en maar weinig echt gefilmde beelden. Het deed me denken aan een glossy tijdschrift waarbij foto’s met gelikte glamour dienst doen als illustratie bij een in de film ontbrekend samenhangend verhaal, eventueel poëtisch.

Ik kreeg iets van de ervaring van een snelle toerist op reis, waarbij ik vermaakt word met een vastliggend programma: op dag 1 ..., op dag 2 ..., op dag 3 ..., enzovoort. Allerlei lokale folklore wordt tijdens het geplande tripje even vluchtig aangetipt zonder dat visueel de achterkant van de melancholieke werkelijkheid beleefd wordt. Het blijft afstandelijk kijken naar schoonheid die haar gezicht verbrandt heeft zonder ook maar een beetje afschuw op te wekken.

Gert Vlok Nel kende ik niet. Nu wel en daar ben ik erg blij om. Wat een mooie pure muziek maakt die man. Overigens zijn de teksten uit de liedjes van Vlok Nel ook opgebouwd uit losse fragmenten die uit het eigen leven en de wereld daarom heen gegrepen zijn. Ondanks dat sommige stukjes van de tekst voor mij als niet-Zuid-Afrikaan zonder ondertitels soms nauwelijks verstaanbaar zijn, krijgen deze wel een poëtische samenhang die het aantrekkelijk maakt om ze na het zien van de film opnieuw te beluisteren.

Kwam in een kort stukje over de film op het web het volgende tegen: Beaufort West heeft door Gert Vlok Nels gedichten en songs een bijna mythische status gekregen: recensenten hebben het over het echte Zuid-Afrika, ver van het hygiënische, poenige, verwesterde Kaapstad. Wat hij natuurlijk zelf meteen relativeert: ‘Dit Beaufort Wes bestaan nie regtig nie; ek het dit bymekaar gelieg’.

Ger Vlok Nel is niet alleen een muzikant met mooie liedjes, het lijkt me ook een heel mooi mens. Jammer dat de film op een verkeerde manier zo bescheiden is gebleven. Ik had bijvoorbeeld meer willen ervaren van de band tussen de vader en zijn zoon. Bij de vader in de film komen de te proeven wortels van de muzikale taligheid van zijn zoon nu wel heel summier aan bod.

Afgelopen vrijdag naar een concert geweest van hem. Prachtig, net als deze documentaire die ik gister maar weer eens heb opgezet.

Overigens vertelde hij tijdens dat concert dat zijn vader, die zo trots is op Gertje in deze documentaire, afgelopen Juni is overleden.