- Home
- Filmforum
- Film - Algemeen
- Beoordeling van klassiekers
Beoordeling van klassiekers
djelle
-
- 6070 berichten
- 0 stemmen
De manier waarop uiteraard. Je mag van mij om het even welke film afkraken, maar doe dat dan met een beetje onderbouwing.
Ik leg nagenoeg altijd mijn kritiekpunten en voorbeelden op tafel, dus doe nu niet alsof je blind bent. Driello zegt zelf dat hij zelden een recensie van me leest die niet onderbouwd is.
Ik informeer me bij elke film/filmmaker naar achtergrond, stijlkenmerken etc. Dat het door (een bepaalde groep) cinefielen al dan niet in het algemeen gewaardeerd wordt wil niks zeggen overigens.
Punt is dat zoiets moet kunnen of het nu over een afgedankte b-film gaat, een over meningen verdeelde Bay of de meest gewaardeerde Bergman. Niks arrogants aan. Ik vind het erg krom om daar een onderscheid te gaan maken op basis van populariteit.
Daar ben ik het mee eens (als het op een deftige niet denigrerende manier gebeurd). Maar dan verwacht ik ook effectief dat er een punt (of punten) aangehaald wordt en daaronder een duidelijke uitleg waarom dat dan misbegrepen zou zijn en zodoende niet terecht als kritiek.
Jou reactie had daar niks mee te maken, maar bleef bij een uit de hoogte doende stereotypering (die niet eens gegrond is gezien mijn stemmenlijstjes) om de schuld bij de reviewer te leggen zonder ook maar ergens te beargumenteren waarom. Je tweede reactie idem dito. Je valt de persoon aan niet de feiten. En dat is nu precies het verschil tussen mijn niet-persoonlijke onderbouwde recensies, en de flauwe ad hominem reacties die er soms op volgen.
Grindhouse
-
- 828 berichten
- 1686 stemmen
Als je iets vindt tegenvallen mag dat best. De laatste Seagalflicks (ik zeg maar iets) worden toch ook geridiculiseerd? Waar ik me bij aansluit overigens maar dat is het punt niet.
Punt is dat zoiets moet kunnen of het nu over een afgedankte b-film gaat, een over meningen verdeelde Bay of de meest gewaardeerde Bergman. Niks arrogants aan. Ik vind het erg krom om daar een onderscheid te gaan maken op basis van populariteit.
Waarom probeer je mij toch constant weg te zetten als iemand die iets tegen populaire films zou hebben?? Gaat werkelijk nergens over. En mij dan ook nog eens betichten van ad hominem argumentatie. Wie kaatst kan de bal verwachten he.
Ik heb helemaal niks tegen pulp films, kan er af en toe zelfs zeer van genieten en ze kunnen heel knap gemaakt zijn. Waar het mij om gaat is dat sommige films nou eenmaal meer vragen van een kijker dan andere. Iemand als Bergman maakt een film nou eenmaal met een andere intentie dan Michael Bay. Daarom vind ik dat je daar ook op een andere manier naar Bergman zou moeten kijken dan naar Michael Bay. En dat je je 'bij elke film/filmmaker informeert naar achtergrond, stijlkenmerken etc.' daar is bar weinig van te merken in je recensies.
djelle
-
- 6070 berichten
- 0 stemmen
Waarom probeer je mij toch constant weg te zetten als iemand die iets tegen populaire films zou hebben??
Ik zeg alleen maar dat ook poplulaire films (WAARONDER Bergmans, Fellini's etc) evenwel mogen geridiculiseerd worden als, bijvoorbeeld, minder populaire b-flicks. Jij noemt dat kennelijk arrogant namelijk.
Was jou reactie op mijn recensie dat dan niet?
Ik heb je nergens zien ingaan op 1 van mijn argumenten in elk geval. Was puur op de man.
djelle
-
- 6070 berichten
- 0 stemmen
En mij dan ook nog eens betichten van ad hominem argumentatie.
Ik heb totnogtoe simpelweg nog maar weinig anders gezien dan (weinig onderbouwde) verwijten naar mij toe. Het eerste (niet-verwijtende) onderbouwde stukje die (een deel van) mijn kritiekpunten aanpakt en duidelijk uitlegd waarom het dan niet zou kloppen moet ik nog tegenkomen.
Iedereen kan roepen dat het aan de persoon ligt omdat ie het zogezegd misbegrepen heeft of er verkeerd op inging of wat dan ook. Hou je aan de feiten. Of is dat te moeilijk?
Grindhouse
-
- 828 berichten
- 1686 stemmen
Ik zeg alleen maar dat ook poplulaire films (WAARONDER Bergmans, Fellini's etc) evenwel mogen geridiculiseerd worden als, bijvoorbeeld, minder populaire b-flicks. Jij noemt dat kennelijk arrogant namelijk.
De manier waarop jij dat doet noem ik arrogant ja. Je onderbouwt helemaal niets. Je beschrijft een bepaalde scene en gaat het dan met compleet van de pot gerukte metaforen in het belachelijke trekken. Ik lees geen enkele argumentatie in je schrijfseltjes.
Je hebt het inderdaad niet letterlijk gezegd, maar zo kwam het wel over. Als dat niet de bedoeling was maakt het ook niet uit verder. Maar zeg niet dat ik die brol van jou niet begrijp, zo achterlijk ben ik echt niet.
Dat valt moeilijk te ontkennen, maar je roept het wel over jezelf af.
Dat je Eyes Wide Shut 5* geeft is mooi, maar verder compleet irrelevant. Eyes Wide Shut is naar mijn mening ook meer een esthetische ervaring, een film die je moet ondergaan. Mijn indruk dat jij iets hebt tegen films waarbij je zelf wat moeite moet doen blijft dus gewoon staan.
Ja, gefeliciteerd. Om tot die ontdekking te komen hoef je ook alleen maar de andere posts op die pagina een beetje door te lezen. En snap je het idee achter neorealisme, waar het vandaan komt en wat mensen er mooi aan kunnen vinden? Sterker nog: heb je ooit wel eens een Italiaanse neorealistische film gezien? En dan bedoel ik het echte neorealisme, dus niet dat sentimentele aftreksel wat er later van gemaakt is.
mikey
-
- 28329 berichten
- 4915 stemmen
(nou ik ken alleen Il Ladri di biciclette en die was ook best sentimenteel)
Grindhouse
-
- 828 berichten
- 1686 stemmen
(nou ik ken alleen Il Ladri di biciclette en die was ook best sentimenteel)
Dat bedoel ik dus.
Tegenwoordig worden films als Ladri di Biciclette en Umberto D. onder Italiaans neo-realisme geschaard, maar het oorspronkelijke neo-realisme was heel anders van toon.
mikey
-
- 28329 berichten
- 4915 stemmen
tegenwoordig? Ik heb altijd al vernomen dat ladri di b... een film uit het neorealisme is. Maar goed ik heb geen verstand van die stroming.
djelle
-
- 6070 berichten
- 0 stemmen
Ik lees geen enkele argumentatie in je schrijfseltjes.
Dus het voortdurend stelen uit armoede bv is voor jou geen argument als voorbeeld met hetgeen ik bedoel met een weinig diepgravende schets van het probleem?
Kan zijn dat je het er niet mee eens bent of voor mijn part argumentaties van niks vindt, maar dat ik niet beargumenteer is simpelweg onwaar.
Snap nog steeds niet hoe je dat zo kon opvatten.
Daarover zijn we het dus oneens.
(Eyes Wide Shut vraagt trouwens zeker ook enige inspanning als je het menselijke drama erachter wil meehebben, maar dit terzijde.)
Vreemd. Volgens mij was ik op die pagina nochtans echt wel de eerste om op te merken dat Ray zich liet inspireren door Italiaans neorealisme.
Wat ik weet van Italiaans neorealisme is dat ik ooit Ossessione zag (naar verluidt de eerste van de stroming) en dat daar al ferm vioolsnaren te horen waren. Die teerde echter nogal op sensatie als ik me goed herinner. Verder zou het zich altijd rond armoede afspelen en vaak nonproffessionele acteurs bevatten. Het is zowat ontstaan als antwoord op de slechte mainstreamfilms toendertijd, althans volgens een groepje filmcritics die dat vonden (typisch). Het voornaamste idee erachter is dat het oprecht zou moeten overkomen, en dat is dan ook wat de liefhebbers ervan vooral naar voor schuiven als wat ze er zo mooi aan vinden. Oprechtheid is iig niet iets wat ik doorgaans ervaar, maar goed.
Van het genre zag ik naast Ossessione ondermeer al La Strada, La Notti Di Cabrira, Umberto D en Ladri Di Biciclette. Kan zijn dat het nu net de meest sentimentele aftreksels zijn, maar vergeet niet dat Ladri Di Biciclette een van de grootste invloeden was voor die Ray om definitief films te gaan maken in deze stijl. (geloof me nu maar dat ik wel degelijk mijn huiswerk maak)
Maar goed waar gaat dit eigenlijk over? We zijn nu nog steeds niet verder dan insinuaties en betichtingen rond mijn persoon (waar ik dan weer uitleg moet voor geven). Blijkbaar kan je dus effectief niet bij de feiten blijven. Waarom zijn het geen argumenten bij Pather Panchali? Over welke scene die ik omschreef heb je het dan en waarom mag ik dat niet aanhalen als voorbeeld (ridiculiseren of ridiculiserende vergelijkingen maken - die louter dienen om mijn punt op een ludieke manier kracht bij te zetten- staan toch los van het argument/voorbeeld an sich)? Hoe zie ik het verkeerd? Waarom is bv een opmerking over heel erg opdringerige muziek geen geldig kritiekpunt in deze?? Etc Etc.
En als dat nu ook eens heel concreet kan, en vooral op een manier die niet in de verwijtensfeer hangt (je snapte het wellicht niet/hebt iets tegen films die moeite vragen en dat soort onzin) zijn we al een heel eind verder. Ik hield het in mijn recensie bij de film, dan verwacht ik van de liefhebbers hetzelfde.
eRCee
-
- 13346 berichten
- 1923 stemmen
De vraag blijft natuurlijk in hoeverre je een mening over een film kunt onderbouwen met (valide) argumenten, en wat deze dan zijn. Daarbij geldt, in ieder geval gevoelsmatig, dat hoe lager (of hoger) de beoordeling uitvalt, hoe sterkere argumenten vereist zijn.
Wat je vaak ziet is dat er een aantal zaken wordt benoemd met daarbij een waarde-oordeel. Zo iets als "visueel drie keer niks" of "povere editing". Heb je daarmee een argument gegeven of zijn dit loze kreten? Strikt genomen eerder het laatste; je benoemt weliswaar wat je niet goed vindt, maar niet waarom.
Zelf probeer ik het vaak wat concereter te maken. Vooral de term 'visueel' is min of meer nikszeggend bij een visueel medium als film. Woorden als cameravoering, belichting, kadrering, decors en dergelijke kunnen dit meer uitwerken, en dan daar iets over zeggen wat verder gaat dan of het goed of slecht is.
Blijft staan dat het uiteindelijk toch een subjectief iets blijft en je dus toch eerder bij smaak uitkomt dan bij harde argumenten.
De reden dat recensies zoals deze bij Pather Panchali soms wat negatieve reacties uitlokken ligt denk ik in de combinatie van de jolige toon, de nogal vage onderbouwing en de forse afwijking van het sterrenaantal met het gemiddelde. Persoonlijk vind ik veel van dit soort recensies van het niveau schoolkrant en een inhoudelijke discussie is er nog zelden uit voortgekomen, maar goed, het staat iedereen natuurlijk vrij op deze manier te schrijven.
djelle
-
- 6070 berichten
- 0 stemmen
De reden dat recensies zoals deze bij Pather Panchali soms wat negatieve reacties uitlokken ligt denk ik in de combinatie van de jolige toon, de nogal vage onderbouwing en de forse afwijking van het sterrenaantal met het gemiddelde.
De enige vage onderbouwing in mijn recensie is inderdaad het visuele (omdat stuntelige montage nogal moeilijk aantonen is). Voor de rest ben ik zo concreet/duidelijk als mogelijk: 3 concrete voorbeelden met wat ik bedoel met pover in herhaling vallend armoedeportret en dat de sitarmuziek talrijk aanwezig is valt niet te ontkennen (ongeacht of het nu al dan niet rijmt met de inhoud -wat weer onmogelijk te bewijzen valt- maar dat het vaak komt opduiken staat als een paal boven water).
Kortom ik onderbouw ook zoveel als mogelijk, zo concreet als mogelijk, maar daar is dus een limiet op en dat geldt net zo goed voor de positiefste reviews. Met de voornaamste reden dat het uiteindelijk allemaal subjectief blijft, een waarheid als een koe. Ik probeer het doorgaans bondig te houden, maar vaag is wel het laatste waar je mij kan van betichten.
Een jolige toon is iets wat wel vaker voorkomt (zelfs bij de meest proffessionele recensenten) en zelfs afwijkende meningen omtrent films/filmmakers etc komen bij de grootste namen voor. Dus de vergelijking met schoolkrantjes (die doorgaans erg braaf blijven) ontgaat me wel even heel erg.
Wat ik in elk geval zeker weet, is dat argumenten zelden of nooit alszijnde sterk of valide zullen omschreven worden door de liefhebbers van de betreffende film die wordt afgekraakt (of door tegenstanders van een bepaalde reviewer, die al vaker dat soort recensies geplaatst heeft bij hun favoriete filmpjes for that matter...)
En als ik dan reacties krijg die alleen maar in de verwijtenssfeer liggen (het zijn geen/vage argumenten, je snapt het niet/wil geen moeite doen etc...), zonder echt heel conctreet op een gegeven argument dieper in te gaan om het te proberen weerleggen, kan ik alleen maar besluiten dat het een gevalletje is van onsportief gedrag. Op die manier krijg je uiteraard geen inhoudelijke discussie. Het zegt alleszins veel meer over de mensen die deze toer opgaan dan de reviewer in kwestie.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
In Film > Cast en crew > Laurel & Hardy:
Maar persoonlijk heb ik dan liever dat men kijkt naar Laurel & Hardy dan naar die goedkope parodieën zoals Epic Movie, Hot Shots of Scary Movie.
Tekenen van oud worden.
Sowieso moeten mensen maar kijken wat ze zelf leuk vinden, maar ik zie het toch liever dat jongeren zich bezighouden met hun eigen cultuur dan te verzuipen in een cultuur die al jaren dood is.
speedy23
-
- 18945 berichten
- 14043 stemmen
Daar zit je volgens mij fout OH. de cultuur rond L&H blijft door zijn universaliteit springlevend.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
... want jaarlijks komen er nog honderden soortgelijke films uit?
Film Pegasus (moderator films)
-
- 30452 berichten
- 5199 stemmen
Tekenen van oud worden.
Sowieso moeten mensen maar kijken wat ze zelf leuk vinden, maar ik zie het toch liever dat jongeren zich bezighouden met hun eigen cultuur dan te verzuipen in een cultuur die al jaren dood is.
Mensen mogen kijken wat ze willen maar niet als het oud is?
Van mij mag iedereen kijken wat hij/zij wil. L&H is zeker niet dood, wel iets uit het verleden. En zo lang er mensen zijn die er mee kunnen lachen is het een levende cultuur.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Het is maar wat je levend noemt natuurlijk. Een cultuur waar geen nieuw materiaal aan toegevoegd wordt noem ik niet "levend", die ligt gewoon aan life support.
En mensen mogen ook naar oude dingen kijken, ook jongeren. Ik zie ze alleen liever hun eigen wereld en eigen cultuur opbouwen dan die van hun ouders/grootouders over te nemen. Anders is de cultuur op binnen een generatie of 2.
Film Pegasus (moderator films)
-
- 30452 berichten
- 5199 stemmen
Een discussie die misschien ergens anders moet gevoerd worden, maar voor mij is cultuur zeker niet dood als er geen nieuw materiaal meer aan toegevoegd wordt. L&H, The Beatles, Rubens, ... blijft voor mij nog altijd cultuur. Maar veel zullen die niet meer presteren.
Wat niet wegneemt dat elke generatie zijn nieuwe vorm van cultuur heeft. Maar ik hoop dat deze generatie naast vernieuwing (wat absoluut moet) ook eens kijkt naar het verleden.
speedy23
-
- 18945 berichten
- 14043 stemmen
... want jaarlijks komen er nog honderden soortgelijke films uit?
Het is niet omdat er geen films meer gemaakt worden van dit genre dat de cultuur er rond dood is. Integendeel, de dag dat er niet meer over gesproken, geschreven of naar gekeken wordt, dan pas kan je zeggen dat het 'dode cultuur' is.
Dk2008
-
- 10396 berichten
- 746 stemmen
Maar persoonlijk heb ik dan liever dat men kijkt naar Laurel & Hardy dan naar die goedkope parodieën zoals Epic Movie, Hot Shots of Scary Movie.
Dat vind ik niet. Ik kan het jongeren niet kwalijk nemen als ze met een opmerking komen wie waren L&H dan. Dat kan je dan illustreren met voorbeelden. Maar als dat niet helpt houdt het op. Op hun beurt kunnen zij aantonen waarom recentere voorbeelden dan weer leuk zijn. Maar als dat niet helpt houdt het net zo goed op.
De wereld van filmindustrie draait gewoon verder. Zo zul daar ook nieuwe dingen in ontdekken. Maar wil je dat niet, ook goed natuurlijk.
Dk2008
-
- 10396 berichten
- 746 stemmen
Een discussie die misschien ergens anders moet gevoerd worden,... .
Volgens mij hier Film >> Algemeen >> Beoordeling van klassiekers. Here we go again.
Boenga
-
- 2454 berichten
- 1425 stemmen
In Film > Cast en crew > Laurel & Hardy:
... maar ik zie het toch liever dat jongeren zich bezighouden met hun eigen cultuur dan te verzuipen in een cultuur die al jaren dood is.
Bij deze m'n Bolero-CD, Monty Pythonfilms en reistickets voor Athene op Ebay gezet...
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
En mensen mogen ook naar oude dingen kijken, ook jongeren. Ik zie ze alleen liever hun eigen wereld en eigen cultuur opbouwen dan die van hun ouders/grootouders over te nemen. Anders is de cultuur op binnen een generatie of 2.
Maar het een sluit het ander toch niet uit? Kunstenaars zijn zich doorgaans erg bewust van de kunst die voor hen gemaakt is, zo ook in film. Vaak moderniseren ze het, borduren ze er op voort of gaan ze er direct tegenin. Kunstenaars die werkelijk opnieuw beginnen zijn zeldzaam tot niet bestaand. Zo blijft er een cirkel van oude kunst die onthouden wordt en de komst van nieuwe cultuur.
Zelfs slapstick is niet bepaald dood. Het heeft zich slechts geëvolueerd. Hoe populair zijn YouTubefilmpjes met vallende mensen of dieren, al dan niet geënsceneerd? Veel populaire komedies, van die parodiefilms tot aan The Hangovers gebruiken ook slapstick, al wordt het nu meer gemixt met andere humor. Het trekt nog steeds veel gelach. Het heeft me altijd verbaasd dat slapstick een dode traditie genoemd wordt. In zekere zin is zelfs Jackass een update van wat Buster Keaton of Laurel & Hardy deden.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
of gaan ze er direct tegenin.
Laten we gewoon eerlijk zijn, er is niemand die verklaart "ik zie jongeren liever naar L&H kijken zodat ze zich er tegen kunnen verzetten om hun eigen anti-cultuur op te bouwen".
Verder vind ik je voorbeelden érg vergezocht. Slapstick is nog net iets meer dan "man getting hit in crotch with ball". Acteerstijl, tempo en delivery zijn ook een belangrijk deel en daar vind je echt niks van terug in moderne cinema.
Kijk maar eens naar deze score, zo levend is slapstick nog.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Laten we gewoon eerlijk zijn, er is niemand die verklaart "ik zie jongeren liever naar L&H kijken zodat ze zich er tegen kunnen verzetten om hun eigen anti-cultuur op te bouwen".
Nee, maar mijn reactie is meer een tegenreactie tegen jou stelling dat jongeren beter oude cultuur links kunnen laten liggen om iets nieuws te maken. Het ligt niet zo eenduidig.
Vandaar ook dat ik spreek over modernisatie en updates. Nee, slapstick in die zeer traditionele vorm is niet meer te vinden, maar niets van die tijd zul je nog zo direct terugzien. Slapstick is gewoon mee geëvolueerd, vanuit het stomme tijdperk, via The Marx Brothers en kortere scènes in screwball comedies, naar Tati, Peter Sellers, vroege Woody Allen, Rowan Atkinson, Jackass en weer terug naar kortere scènes en YouTube, om tot wat meer overduidelijke voorbeelden te komen. Het is er altijd, immer populair, maar verwerkt in moderne komediesmaak. Voor wat uitgebreider werk hoef je alleen maar de lange climax van The Lone Ranger te bekijken, die duidelijk op Buster Keaton is geënt, maar dan met modern camerawerk en met CGI.
Om nog maar te zwijgen van cartoons, waarin slapstick praktisch altijd de nummer 1 vorm van humor is geweest, maar dat is wellicht weer een andere variatie.
Beetje flauw om met een slecht uitgebrachte film met een moeizame productie aan te komen, die ook nog eens niet probeerde om het genre te updaten. Daarbij zijn The Three Stooges ook niet bepaald gelijkwaardig aan Laurel & Hardy, Chaplin of Keaton als het gaat om gebleven waardering.
Dk2008
-
- 10396 berichten
- 746 stemmen
Vaak moderniseren ze het, borduren ze er op voort of gaan ze er direct tegenin. Kunstenaars die werkelijk opnieuw beginnen zijn zeldzaam tot niet bestaand. Zo blijft er een cirkel van oude kunst die onthouden wordt en de komst van nieuwe cultuur.
Dat jij dat weet. Maar hoeveel van de nieuwe generatie weet dat. Een komiek kan dingen overnemen van een andere komiek. Jongeren zien dan alleen de nieuwe komiek. Dat het deels van een oude komiek afkomstig is, interesseert ze niet. Dat zie je bijvoorbeeld ook bij remakes.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Links laten liggen is onmogelijk, jongeren worden door hun ouders, TV en radio willens nillens geconfronteerd met oude cultuur. Denk maar eens aan kerst, waar er via zo'n top 2000 (zowel op TV als op de radio) een hoop populair geblèr over 40 jaar elk jaar weer op iedereen afgevuurd wordt.
Minder flauw dan Jackass te quoten als een voorbeeld dat slapstick nog springlevend is. Wat mij betreft is het vooral strohalmen grijpen.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Tja, over het algemeen zullen de komieken hun voorgangers wel erkennen, in interviews bijvoorbeeld. Natuurlijk gaat niet iedereen daar achteraan, maar de meer nieuwsgierig ingestelde jongere wel. Ging ook bij mezelf zo, eerlijk gezegd. Ik ben niet bepaald opgegroeid met komedies van de jaren '20 en '30. Jongeren die niet verder kijken zijn gewoon niet geïnteresseerd genoeg in het onderwerp.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Links laten liggen is onmogelijk, jongeren worden door hun ouders, TV en radio willens nillens geconfronteerd met oude cultuur. Denk maar eens aan kerst, waar er via zo'n top 2000 (zowel op TV als op de radio) een hoop populair geblèr over 40 jaar elk jaar weer op iedereen afgevuurd wordt.
En tegelijkertijd vindt die muziek weer nieuwe fans. Daarmee wordt niet meteen het nieuwe werk weggezet. Er blijven toch gewoon nieuwe hits komen?
En in film ligt dat alweer anders. Een filmische versie van de top 2000 bestaat niet. Laurel & Hardy mogen het hooguit doen met een middagvoorstelling op tv en klassiekers spelen daar al snel een ondergeschoven rol, met uitzondering van misschien The Godfather, James Bond en Once Upon a Time in the West. Het is niet zo dat jongeren doodgegooid worden met Chaplin, Keaton en Laurel & Hardy. Compleet vergeten worden ze niet, ze blijven geciteerd worden door moderne filmmakers (waarbij Keaton trouwens het meest populair lijkt, ondanks dat hij minder bekend is bij het grote publiek tegenwoordig). Het blijft, het vind fans, het merendeel negeert het, maar het wordt nooit vergeten en nieuwe filmmakers putten er inspiratie uit. Zo gaat zover we kunnen weten altijd al in de kunsten. En niemand die er iets aan verliest.
Minder flauw dan Jackass te quoten als een voorbeeld dat slapstick nog springlevend is. Wat mij betreft is het vooral strohalmen grijpen.
Meer een kwestie van hoe nauw je de definities van een genre neemt. Het is niet zo'n grote stap van de extreme, gevaarlijke stunts die Keaton deed voor humor en Jackass decennia later. Natuurlijk wordt er een heel andere context aan gegeven en ziet het er anders uit, maar beiden gebruiken "brute", fysieke pijn en stunts voor humor.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Uhuh, om regisseur te worden heb je het meest kans met een volwaardige filmopleiding, en daar duwen ze het vanzelf wel in
Bij film is het ook nog eens zo dat regisseurs vaak heel wat ouder zijn dan populaire musici. DJtjes van 16, Biebertjes met 40 miljoen Twitter followers ... zoveel citeren zij toch niet uit oudere voorbeelden heb ik het idee.
Niet? Dat lijkt me een sterke uitspraak.