Genre: Komedie / Muziek
Speelduur: 120 minuten
Oorsprong:
Verenigde Staten
Geregisseerd door: Ang Lee
Met onder meer: Demetri Martin, Emile Hirsch en Liev Schreiber
IMDb beoordeling: 6,7 (29.975)
Gesproken taal: Engels
Releasedatum: 17 september 2009
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Taking Woodstock
"A generation began in his backyard."
'Taking Woodstock' neemt je mee terug naar hoe het wereldberoemde festival Woodstock ooit begon. Gebaseerd op het dagboek van Elliot Tiber, in een tijd waar alles mogelijk leek te zijn. Elliot werkt als interieurontwerper in Greenwich Village, maar moet terug naar El Monaco om het familiebedrijf te redden, dat door zijn onnozele ouders om zeep wordt geholpen. Om te zorgen dat het motel niet door de bank wordt overgenomen, moet Elliot met een geniaal plan komen. Wanneer hij hoort dat een reeds gepland muziekfestival geen toestemming krijgt vanuit het buurtdorp Wallkill, biedt Elliot producer Michael Lang als alternatief een groot stuk grond en het familiemotel aan. Met de hulp van zijn vrienden en dorpsgenoten wachten ze een half miljoen mensen op dat onderweg is naar het festival van drie dagen vrede en muziek. Zo komt Elliot terecht in een belevenis die zijn eigen en vele andere levens leven voorgoed verandert.
Externe links
Acteurs en actrices
Elliot Teichberg
Sonia Teichberg
Jake Teichberg
Wilma
Michael Lang
Max Yasgur
Billy
VW Guy
VW Girl
Video's en trailers
Reviews & comments
Aapje81
-
- 2121 berichten
- 4945 stemmen
Een Ang Lee film zoals ik hem graag zie. Het begint allemaal wat traag maar als de film dan eenmaal begint te lopen ontstaat er toch wel iets prachtigs. Heel sfeervol goed geacteerd en zeer subtiel.
Erg mooi. Ik heb hiervan genoten.
Zeer goed.
Film Pegasus (moderator films)
-
- 30449 berichten
- 5199 stemmen
Een film over een geweldig festival, maar dan zonder festival als het ware. Taking Woodstock laat geen enkele artiest zien en speelt weinig muziek van het gebeuren. Op zich is dat net de troef van de film om niet direct een blauwdruk te worden van de bekende Woodstock documentaire. Deze film laat net het randgebeuren zien met zowel de financiële drijfveren rond dit groot gebeuren en de sfeer tussen de honderdduizenden mensen op en rond het festival.
Ondanks de overload aan figuren slaagt Ang Lee er toch in om niet alleen een massagebeuren weer te geven maar ook individuele personages apart in te vullen. Of het accuraat weergegeven is, laat ik in het midden. Maar qua sfeer zit dit wel goed denk ik. Belangrijke troef hierin is wel de filmstijl die overeenkomt met de originele documentaire. Het beeld in vakken verdeeld en af en toe de ouderwetse kleurenfilter er door, werden in de film 'Woodstock' ook al gebruikt. En dat versterkt de herkenbaarheid voor die ook gezien heeft.
Enige nadeel is toch wel dat de film wel goed is in z'n sfeerzetting, maar daar dan ook alles mee gezegd is. Ik heb nergens het 'wow'-gevoel gehad en de sfeerzetting werd ook in de film Woodstock al weergegeven. Heel aangename film dus, maar niet helemaal origineel en denkelijk ook geen blijvertje.
helleke
-
- 967 berichten
- 1165 stemmen
Niet echt van onder de indruk.
Goed om eens gezien te hebben, maar meer ook niet.
2,5 sterren.
Fran
-
- 1953 berichten
- 1732 stemmen
Jaaaa, leuke film om naar te kijken. De hoofdpersonage is zo aandoenelijk en het is zo leuk om te zien hoe hij tegen alle protesten in toch er voor kiest om Woodstock in zijn dorp door te laten gaan. Hoe meer weerstand er was, hoe leuker ik het vond omdat je als kijker natuurlijk weet wat voor geschiedenis er daar is geschreven.
Bij mij kwam het Woodstock gevoel wel over, ook al zie je van het festival zelf helemaal niks. Het gevoel van vrijheid, blijheid eromheen vond ik wel heel sterk. Ik kreeg het gevoel alsof ik er zelf bij wilde zijn.
Het personage van die moeder vond ik het enige minpunt. Ik vond haar te overdreven neergezet. Als een soort typetje dat helemaal niet in deze film thuishoorde. Ik vond haar geen toegevoegde waarde hebben voor de film. De vader wel. Heel leuk om te zien hoe hij er simpelweg van genoot dat zijn zoon genoot. Heel lief.
Die trip die Elliot had vond ik erg sterk weergegeven. Ja, ik vond dat er een lekker sfeertje heerste in deze film.
Rancid
-
- 581 berichten
- 750 stemmen
Lekkere sfeer, mooie beelden en muziek en heel veel prachtige hippies, maar helaas vaak nogal flauw, te komisch en ongeloofwaardig neergezet. Het is bijna een parodie en dat vind ik het echte Woodstock helaas een beetje tekort doen. Overigens merkte ik dat vooral aan het begin van de film, de tweede helft komt een stuk beter over. Het personage Lang deed irriteerde me wel continu, zo komt hij op de echte beelden ook niet helemaal over.
3,5* omdat ik zo van deze sfeer en muziek houd.
Fuentes
-
- 143 berichten
- 306 stemmen
Leuke invalshoek, je ziet in feite niks van de concerten maar wel veel van de sfeer. In realiteit staat vrijwel niemand drie dagen lang vooraan bij het podium denk ik, dus ik vind het best realistisch overkomen zo. Mooi om te zien hoe Elliot en zijn ouders innerlijke bevrijding beleven. Mooi weergegeven trip van Elliot. Prachtige hoofdrol van de innemende Demetri Martin.
4*
Donkerwoud
-
- 8026 berichten
- 3576 stemmen
Na twee meesterwerken als Brokeback Mountain en Lust, Caution doet Ang Lee het hier wat rustiger aan. Nu eens geen zware dramatiek rond verloren liefdes, maar gewoon het verhaal van een jongen die op moet groeien en toevallig de spil blijkt in een historische gebeurtenis als Woodstock. Het mooie is dat de film inzoomt op deze jongen en echt het gevoel van Woodstock vanuit zijn perspectief toont. Zo zien we hem op het hoogtepunt van het festival trippend in een busje zitten. En juist daarin zit hem het unieke van de film. Het gaat helemaal niet om het festival zelf - hoewel het zeer indrukwekkend in beeld wordt gebracht met een duizelingwekkende hoeveelheid aan karakters- het gaat om het verhaal van een jongen die op de valreep van de volwassenheid inziet dat zijn leven een nieuwe wending moet nemen. Tegelijk is het ook nog eens een verhaal over een tijdperk dat wordt afgesloten (de ingedutte gemeenschap als beeld van bekrompenheid) en een tijdperk waarin men losbreekt uit de ketenen en er een gevoel van vrijheid rondwaart (de seventies zoals we het nu kennen). De magie van de tijdsgeest en de plaats die Woodstock erin heeft, vindt zijn ode in deze film. Natuurlijk zijn er ook schoonheidsfoutjes; zo vind ik het zelf jammer dar de psychologie van de karakters op de oppervlakte blijft. Maar wat rest is niks dan bewondering voor de magistrale wijze waarop Ang Lee met beeld en geluid een tijdperk doet herleven in een zinderende rollercoaster van indrukken.
Madecineman (moderator films)
-
- 7484 berichten
- 1695 stemmen
Lichtelijk onderschat werkje van Lee. Vind het een heel aardig geslaagde feelgood-film. Lekker zomers, op een loom tempo met mooie kleurrijke plaatjes gevuld met kleurrijke figuren uit de tijd dat mijn ouders nog jong waren. Woodstock, ik was er natuurlijk niet bij (damn ) maar ik ken de beelden en de muziek van Hendrix, Joe Cocker, Janis Joplin, Ten Years After al jaren. Indrukwekkend en haast iconisch. Toch is deze film als historisch document over Woodstock en de hele Hippie-beweging niet zo bijster interessant, daar zijn betere werken en documentaires over verschenen.
De film gaat veel meer over een jonge gast die gevangen zit tussen zijn geboortegrond en de roep van vrijheid. Zijn dorpje upstate New York is blijven hangen in de jaren '50, vooral bewoont door pensionado's en boeren. Zijn verantwoordelijkheidsgevoel laat hem zweven tussen het Motel van z'n ouders en zijn hippe leventje in New York, een echte keuze durft hij echter niet te maken. Een van de sterkere punten van Lee's Taking Woodstok is dat hij de essentie van het festival en van deze generatie terugbrengt tot op het niveau van het individu, op het niveau van een twijfelende jongeman. Het ging immers om vrijheid, de generatie uit de jaren '70 moest zich losknokken onder het juk uit van een bekrompen jaren '50 moraal.
Lee laat mooi die transformatie van Elliot zien met als hoogtepunt en waterscheiding de LSD-trip in het VW busje, daarna is het nooit meer hetzelfde. Lee weet dit allemaal te brengen met een prettige luchtigheid en zonder zwaar aangezette generatieconflicten. Alhoewel hij niet helemaal weet te ontkomen aan wat karikaturale personages blijft de geloofwaardigheid voldoende intact om als kijker mee te kunnen leven.
Enig historisch besef kan Lee trouwens niet ontzegt worden, ook de betrekkelijkheid van de hippie-idealen worden aan het eind aangehaald. Wanneer Michael Lang het heeft over het nog grotere echt gratis festival met The Rolling Stones heeft hij het natuurlijk over het beruchte festival op de Altamont Race Track waarbij 4 doden vielen, eentje door geweldpleging... Algemeen wordt dit festival net 4 maanden na Woodstock beschouwt als het einde van het hippietijdperk. Zo dicht liggen hoogte- en dieptepunt bij elkaar, en natuurlijk was het niet alleen dat romantische ideaal van vrijheid en vrede. Er is trouwens een bekende docu van dat festival gemaakt; Gimme Shelter zeker de moeite waard mocht dit je interesse hebben.
Ik vind dit toch zeker wel een nette 3.5* waard vooral om de manier waarop hier de hele atmosfeer van die tijd wordt overgebracht. Misschien een beetje naïef maar ook dat hoort bij de jaren '70 en Woodstock. Zo zal het altijd herinnert worden en dat heeft Lee goed begrepen.
Mescaline
-
- 6988 berichten
- 2736 stemmen
Had veel verwacht van Taking Woodstock en dan met name de mooie muziek en de hippie periode.
Toch viel het me allemaal wat tegen, de opbouw was erg lang en de muziek had ook meer gehoord mogen worden.
Het idee was erg leuk, en zeker als Woodstock eenmaal aan de gang is wordt de film vermakelijker en leuker.
Jammer genoeg heb ik toch sterk het idee dat hier meer mee gedaan had kunnen worden, zo had ik meer van Woodstock willen zien en minder van de lange opbouw.
Ook vond ik die ouders van de hoofdrolspeler nog al ongepast in dit verhaaltje, en kwamen ze soms tot vervelends toe in beeld.
3 sterren voor de sfeer, het idee, en de nagemaakte beelden van Woodstock.
Number23
-
- 8253 berichten
- 4939 stemmen
Vanwege t genre en het onderwerp scoort deze film redelijk hoog bij mij. Ik wou echt dat ik in die tijd geleefd had en dat ik er bij was. Dan heeft de sfeer die Lee wou overdragen toch gewerkt lijkt me.
Oook leuk om acteurs als Levy, Morgan en Schreiber weer tegen te komen
harm1985
-
- 526 berichten
- 503 stemmen
Leuke film, waarin goed wordt weergegeven hoe Woodstock tot stand kwam, de betrokkenen hadden een visie die simpelweg niet werd gesnapt en toen het eenmaal onderweg was, hadden ze niet eens door wat er echt aan de gang was. Ik denk dat het voor degenen die erbij waren de mooiste drie dagen van hun leven waren.
In de film draait het vooral om Elliot en zijn ouders en dat heeft Ang Lee goed gedaan. De sfeer van Woodstock wordt ook goed neergezet, ondersteund door goede muziek.
Jessen0wnt
-
- 3199 berichten
- 2495 stemmen
Like "remember" remember or "Vietnam flashback" remember?
Leuke coming of age/feelgood film die in alle punten vermaakt. Film moet het hebben van de fijne ''hippie'' sfeer en de niet al te diepe en zware benadering van de duidelijke generatie conflicten. Durven ze zich open te stellen of niet? Daar gaat het eigenlijk de hele film over, en dat is prima. Minpunten zijn duidelijk het te kort komen van muziek en beelden van Woodstock, hoewel het niet in het verhaal past (aangezien Elliot uiteindelijk niet eens naar het optreden gaat) miste ik het toch. Je verwacht tenminste wel iets van het festival te zien, maar daar ging de film duidelijk niet om. Toch geeft het wel echt de sfeer van de tijd aan, het hippie-gedoe. Ik zou zo de tijdmachine nemen en daar verder leven, heerlijk, zorgt voor heimwee zonder het te hebben. Ach, er gebeurt zoveel in de jaren 60. Maar ach, de minpunten: Ook wisselde de cast enorm op kwaliteit niveau. Hoogtepuntje was de LSD-trip, erg mooi visueel gedaan, lekker creatief en geeft een mooi beeld van de poster weg.
Klein drama met een grote productie, precies zoals de situatie is in familie Tiber. Zeer vermakelijk en gewoon goed. 3,5 ster
soom
-
- 24841 berichten
- 2687 stemmen
Ja, ik houd van muziek. Van ABBA, tot aan Christina Aguilera (Burlesque is echt zo'n top film!!), van Joy Division (met dank aan lieve Flipman), tot aan Madonna (sommige nummers), ik vind het allemaal geweldig, luister graag naar de radio en cd's. Het liefst legaal gekocht en gekregen .
Bepaalde nummers kan ik inmiddels wel dromen, door bepaalde omstandigheden.
Muziek neemt, net als film, dan ook best een plaats in, in mijn saaie en vervelende leven. En films over muziek en artiesten doen het dan ook helemaal goed. Ik vind musicalfilms fantastisch, kan me verliezen in muziek en de teksten. Maar hier heb ik toch wel een beetje een gemengd gevoel bij. Aan de ene kant is het acteerwerk best goed (met name Imelda Staunton in een paar bewuste scenes), aan de andere kant vind ik wel dat het iets wilder en losser gefilmd had kunnen worden. Ik had net iets meer van de rotzooi willen zien, zogezegd, willen zien hoe op het festival dingen aangepakt werden. Leuk idee om het vanuit een bepaald perspectief te laten zien, maar misschien... Misschien had er meer ingezeten.
3,5* desondanks. Dankzij Imelda, Paul Dano (zo goed is die gozert!!) en Emile Hirsch. Wel leuk gedaan verder, en het levert wel wat mooie plaatjes op, maar is toch wel erg braafjes naar mijn zin.
voskat78
-
- 510 berichten
- 829 stemmen
Een film waar maar weinig op valt aan te merken... heb er dan ook van genoten.
BBarbie
-
- 12795 berichten
- 7632 stemmen
Weer iets heel anders van veelzijdig regisseur Ang Lee: een film over het randgebeuren van het vrijwel onmiddellijk legendarisch geworden Woodstock-muziekfestival, gebaseerd op het boek van Elliot Tiber, die zijdelings bij de organisatie betrokken was.
Deze film is niet zo indrukwekkend als de documentaire van Michael Wadleigh uit 1970, maar niettemin een aardige film die zich vooral focust op het generatieconflict tussen wat later genoemd werd de Woodstock-generatie en de ouderen, die niets moesten hebben van hippies en soortgenoten met afwijkend gedrag.
In 1968/69 hadden vreemdzame jongeren ("flower power") de repressieve wereld bij z’n ballen (Berlijn, Parijs, Chicago, Woodstock, enz.).
“3 Days of Peace and Music”.
Helaas heeft de Woodstock-generatie na die drie dagen de ballen van lieverlee weer losgelaten en toegestaan dat de wereld gewoon weer verder ging met langzaam naar de kloten te gaan. Ontzettend zonde, maar misschien kan de hedendaagse Occupy-beweging na zo veel jaar de draad weer oppakken.
starbright boy (moderator films)
-
- 21290 berichten
- 4461 stemmen
Een vrolijke feelgoodfilm. Met een mooi getroffen tijdsbeeld (een van Ang Lee's specialiteiten, hij maakt er in deze film een sport van door echte beelden af en toe te mengen met filmbeelden, in splitscreen, een referentie naar de documentaire). Een film die een coming of age-verhaal koppelt aan een van de verhalen achter de schermen van het legendarische Woodstock. De toon is erg luchtig, waardoor de film heel makkelijk wegkomt met dat vrij oppervlakkige coming of age-deel. Veel personages en sfeertjes zijn een beetje dik aangezet, maar nooit tè en dat maakt bijvoorbeeld van de moeder en Velma vrij memorabele karakters. Niet erg diepgaand, wel erg vermakelijk.
3.5*
mister blonde
-
- 12461 berichten
- 5408 stemmen
Eens met SB hierboven. Fijn tussendoortje van Ang Lee. Het is natuurlijk wel apart om een film te maken over wat er vooraf ging (en later zijdelings naast gebeurd) aan een van de belangrijkste gebeurtenissen ooit (even for argument's sake) zonder die gebeurtenis zelf te belichten. Is een beetje alsof je een film maakt over de voorbereidingen op de maanlanding zonder de maanlanding zelf, een film maakt over de moord op JFK zonder de moord zelf te behandelen. Een beetje een film over de kwalificatiereeks van het Nederlandselftal, zonder het WK zelf te laten zien. Ik had ook pas halvewege door waar het Ang Lee om te doen was en we niets van de optredens zelf zouden gaan zien. Vind ook dat het genre muziek weg mag hierboven, het is namelijk geen doel op zich, maar een achtergrond om een verhaal te vertellen.
Maar goed, heb me prima met de film gemaakt. Ang Lee kan natuurlijk ontzettend goed filmen. Het is net of je er zelf bij bent. Paar keer dacht ik naar archiefbeelden te kijken, terwijl het gewoon de film zelf was. Acteurs doen het allemaal goed. Hirsch staat natuurlijk staat voor de Vietnamveteraan die zijn draai niet meer kan vinden in de maatschappij, is het hiernaast een opvallend zinloze rol. Begrijpen hun rol prima. Dit is in de eerste plaats een komedie. Er zitten echt geweldige scenes in, met name de LSD scene vond ik erg knap. Verhaaltechnisch is het het sleutelmoment waarop Eliot zich echt overgeeft aan de vrijheid en filmisch geeft Ang Lee perfect het gevoel wat zo trip zo moeten betekenen (en wat je dan ziet e.d.). Maar er zitten veel meer leuke en knappe momenten.
Als geheel is net te veel een tussendoortje om echt goed te zijn. Maar een dikke 3,5 sterren wil ik hier minimaal aankwijt.
Woodstock
-
- 12 berichten
- 3 stemmen
Verrassend mooie film vond ik. Ik had me ingesteld op een tegenvallende film maar vond hem echt heel mooi. De sfeer is goed, muziek natuurlijk top alhoewel het jammer was dat er niet een paar beelden uit het origineel te zien zijn. Ben blij dat ik hem heb gekocht.
Nu gauw weer eens Woodstock Director's Cut bekijken.
sveneras
-
- 65 berichten
- 1206 stemmen
Verfrissend
Eindelijk een feel-good film die niet is gebombardeerd met clichématige humor of een gedwongen mierzoette verhaallijn. Alles aan deze film is prima in orde. De plotlijn is goed en er zijn veel leuke bijrollen. Af en toe laat Ang Lee wel een steekje vallen met wat flauwe humor, bijvoorbeeld die hasjbrownies. Maar het eindresultaat is onderhoudend en vermakelijk. Een van de weinige luchtige films die ik samen met mijn vriendin kan kijken en er ook nog eens van kan genieten!
4*
terschelling
-
- 64 berichten
- 74 stemmen
een redelijk goede film: alles wat losjes/ soms sloompjes en simpel, maar misschien tekende het ook wel die tijd (peace man!)
Hoe het Festival nu tot stand kwam op die plek, wordt wat hak op de tak aangehaald en wordt er verder ook niet te diep op ingegaan. Gelukkig maar want dan werd het te documentaire achtig.
Gewoon leuk om eens gezien te hebben.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11969 stemmen
Niet mijn wereld.
Ik heb niks met Woodstock, die documentaire altijd gemeden en verder ken ik het vooral van naam. Volgens mij is het ooit wel eens voorbij gekomen in een Dylan docu, maar die is ondertussen al erg diep weggezakt.
De muziek is zeker niet de mijne, maar ook het hele festivalgebeuren én het zweverige hippiegedoe is niet aan mij besteed. Ik zou mijn tijdreismachine in ieder geval iets anders afstemmen dat de meeste mensen hier.
Het is al een geluk dat Lee eigenlijk het randgebeuren van het festival als focus neemt, vooral het eerste uur dan toch. Wel grappig om te zien wat er gebeurt met zo'n klein boerendorpje wanneer er plots 500.000 man on the road is voor een festival. Een echte comedy is het niet, maar het luchtige sfeertje werkt het eerste uur wel.
Daarna komt de focus noodgedwongen toch meer op de hippies en de modder te liggen. En op het "openbloeien" van het hoofdpersonage, wat blijkbaar via één of andere tripscene dient te gebeuren. Ik kan er écht niet wild van worden, vooral ook niet omdat het allemaal erg braaf en flauw in beeld wordt gebracht. Dat er verder geen echte optredens zijn (zelfs de soundtrack is niet bepaald erg bezig met het volstampen van classic hits) lijkt me maar logisch, zou net iets teveel een verkleedpartij zijn vrees ik.
Mnee, Woodstock ligt lekker in het verleden en het mag daar langzaam wegroesten wat mij betreft. Het begin van deze film vond ik nog wel gaan, laatste uur is vervelend en druilerig. Ang Lee is ook niet echt mijn regisseur heb ik de indruk.
1.5*
the hustler
-
- 180 berichten
- 2827 stemmen
Voor gedetailleerde achtergrondinformatie over het festival is er het boek van organisator Michael Lang, "Woodstock, het verhaal achter het legendarische festival". De docu van Michael Wadleigh is nog steeds ongeëvenaard en ook de optredens zelf bevatten onbetwistbare hoogtepunten. Genoeg materiaal voorhanden dus om inspiratie uit te putten.
Daaraan zal het niet gelegen hebben dat Taking Woodstock een overbodig niemendalletje geworden is met een mager plot, personages als lege dozen en een tegenvallende soundtrack. Hier en daar zit de sfeer wel goed maar zakt dan snel weer in en echt losbreken doet het nooit. Had er meer van verwacht.
panax
-
- 833 berichten
- 820 stemmen
maffe film over een historisch festival in de hippietijd
3 dagen muziek vrede en liefde ,500.000 mensen
niks over het festival maar meer om de achtergronden.
wezli
-
- 130 berichten
- 949 stemmen
Niet heel super maar wel aardig, het komt wat langzaam van de grond. Dat de hoofdpersoon geen enkel optreden echt mee krijgt vind ik een goede zet, dat gold waarschijnlijk voor het grootste gedeelte van het publiek Op het laatst heeft 'Michael Lang' het over een komend optreden van de Rolling Stones... Zo zou het gaaf zijn als er van Gimme Shelter (1970) ook dergelijke speelfilm bewerking komt. Dat was toch echt alweer het einde van de vredige hippie tijd
Het laatste nieuws
'A Gentleman in Moscow' met Ewan McGregor als Russische gevangene binnenkort op SkyShowtime
Ongeziene WOII-film 'The Photographer of Mauthausen' op Netflix wordt een must-see genoemd: 'Hakt er flink in'
Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer in nieuwe misdaadfilm 'Caught Stealing'
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, acteur ontkent
Bekijk ook
The Magdalene Sisters
Drama, 2002
189 reacties
The Boat That Rocked
Komedie / Muziek, 2009
345 reacties
City Island
Komedie / Drama, 2009
97 reacties
Die Päpstin
Drama / Historisch, 2009
60 reacties
Xi Yan
Komedie / Romantiek, 1993
13 reacties
Le Hérisson
Drama, 2009
30 reacties
Gerelateerde tags
gebaseerd op boekbiografiewoodstock, new yorkmuziekfestivalonafhankelijke filmdog tagcatskillsdog tags jaren 60
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.