Een puissant rijke familie besluit een muur te bouwen om hun waterput, bang dat bewoners uit de buurt het water zullen stelen. Met deze allegorie komen de filmmakers met een subtiele reactie op het beleid van de Amerikaanse regering onder Trump om een muur te bouwen tussen de Verenigde Staten en Mexico.
In menig opzicht een verrassende film, die de tijd neemt om de metafoor over te brengen. Ik ben bang dat de essentie van het plot voorbij zal gaan aan mensen, die de Amerikaanse politiek niet volgen. Maar ik kan deze sneer in de richting van Donald Trump wel waarderen.
Alternatieve titel: Wife of a Spy, 29 april 2021, 22:15 uur
Tegenvallende spionagethriller in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog. Na een suspensvol begin zakt de film in het middengedeelte als een plumpudding in elkaar om vervolgens te eindigen als de spreekwoordelijke nachtkaars.
Natuurlijk is Yū Aoi goed als altijd, maar met zo’n zwak script kan ook zij de meubelen niet redden.
Veelbelovend regiedebuut van Elizabeth Wood met een semi-autobiografische film over een lang-leve-de-lol meid, die de verkeerde keuzes aaneenrijgt en in rap tempo in een neerwaartse spiraal belandt. Een rauwe film over seks, drugs en rock-’n-roll.
Veeleisende hoofdrol van Morgan Saylor als de struikelende jonge vrouw, die amper kan bevatten wat haar allemaal overkomt.
Het mooie (en tragische) aan deze film is de scherpe tegenstelling tussen de kille houding (druk, druk, druk) van de kinderen, die denkelijk in een gespreid bedje geland zijn, en de warme genegenheid die een eenzame oude man vindt bij een berooide straatartieste in een vreemd land.
Een uitermate charmante film met een ontroerend verhaal, prachtig vormgegeven met o.a. fraaie, gevarieerde beelden van de “mierenhoop” Tokio en top-acteerwerk (i.h.b. van Elmar Wepper). Een pareltje.
Is dit een komedie of een drama? Geen van beide volgens mij. Het is een film zonder begin, zonder einde en bitter weinig daar tussenin. Er is geen reuk of smaak aan. Hoezeer Ed Asner en Kevin Hart ook hun best doen, zij kunnen niet voorkomen dat ik de film gewoon "laat gaan" en waarschijnlijk morgen alweer vergeten ben.
Alternatieve titel: House on Fire, 27 april 2021, 10:05 uur
Opvallend weinig belangstelling op dit forum voor deze energieke verfilming van de autobiografie van een temperamentvolle Japanse schrijver. De mooiste rol is eigenlijk weggelegd voor zijn vrouw, die hem aanvankelijk kwaad in de steek laat maar later zijn nukken enigszins meewarig over zich heen laat komen. Een onderhoudende film over een gedreven man en zijn mooie muzen.
Fernando Meirelles heeft een aantal uitstekende films op zijn conto staan, maar deze valt zwaar tegen. Het is een mozaïekfilm waarin de afzonderlijke stukjes niet echt bij elkaar lijken te passen. Het is een ratjetoe zonder enige lijn. Much ado about nothing.
Antony Hopkins (uiteraard) en de Braziliaanse Maria Flor springen eruit, maar de rest van de cast heeft volgens mij de automatische piloot aangezet.
Alternatieve titel: Monsieur, 25 april 2021, 12:28 uur
Het verhaal is verre van origineel, maar deze Bollywood versie springt eruit vanwege zowel de impliciete kritiek op de Indiase standenmaatschappij (het kastesysteem), alsook vanwege de fraaie cinematografie.
Een sterk regiedebuut van Rohena Gera, die mede door nuanceringen in woord en beeld zorgt voor een authentieke sfeer. Dat laat onverlet dat het in menig opzicht dé film is van protagoniste Tillotama Shome. Met een geschakeerde invulling van haar hoofdrol tilt zij de film naar een hoog niveau. Een pakkend romantisch drama met een sublieme slotscène. Daar is er een om in te lijsten.
(reactie op ander bericht)
(reactie op ander bericht)
De rol van Ratna wordt gespeeld door Tillotama Shome. Ahmareen Anjum speelt een miniem bijrolletje als de jonge vrouw, die met Ashwin flirt wanneer hij met zijn vriend een bar bezoekt.
Omgeven door aantrekkelijke (oversekste) vrouwen worstelt een kantoorbediende met een ernstige vorm van geheugenverlies.
Een warrige, vluchtige film waarin speelse vrijpartijen bedoeld lijken te zijn om het gebrek aan diepgang te compenseren. Zoveel vrouwelijk schoon kan evenwel niet voorkomen dat de film door zijn voorspelbaar verloop de middelmaat amper ontstijgt.
Deze film is het bewijs dat verfilmd toneel een prachtige film kan overleveren. Dat komt vooral dankzij de knappe wijze, waarop schrijver/regisseur Florian Zeller de belevingswereld van een dementerende man weet over te brengen op de kijker.
Hij kan daarbij bouwen op twee sterk acterende protagonisten. Anthony Hopkins en Olivia Colman zijn allebei in topvorm. Het zou mij niet verbazen wanneer beiden een Oscar overhouden aan deze film.
Na zijn beroepsverbod in China maakte regisseur Ye Lou een uitstapje naar Frankrijk om deze film te maken. Dat is in wezen de voornaamste verandering, want evenals o.a. in Suzhou He (2000) komt Lou andermaal op de proppen met een film over een obsessieve relatie, die gepaard gaat met geweld.
De cinematografie met handcamera’s maakt deze rauwe film onnodig onrustig. Net als bij vorige films van Ye Lou werd ik er niet vrolijk van.
Een gevarieerde dag uit het leven van een biseksuele jonge vrouw, die enerzijds voortdurend in aanvaring komt met haar conservatieve omgeving en anderzijds worstelt met haar gevoelens ten aanzien van een vriendin en een minnaar. Verrassend leuk regiedebuut van Emma Seligman, die zelf het scenario schreef en daarbij geleid werd door voorvallen uit haar eigen joodse omgeving.
Alternatieve titel: Where Are You Going, Aida?, 22 april 2021, 18:48 uur
Met haar eerdere films over de Joegoslavische burgeroorlog (Grbavica, 2006 en Na Putu, 2010) wist regisseur Jasmila Žbanić al de nodige indruk op mij te maken, maar met deze film overtreft zij zichzelf.
Het is een messcherpe reconstructie van de Val van Srebrenica (juli 1995), uitmondend in de ernstigste genocide binnen Europa sinds de Holocaust. Verbijsterend om weer geconfronteerd te worden met het feit dat de wereldgemeenschap de machteloze moslimbevolking van het stadje toentertijd massaal de rug toekeerde. Meer dan vijfentwintig jaar na dato krijg ik opnieuw last van plaatsvervangende schaamte.
Een gruwelijke film over een onvoorstelbare massamoord als een gevolg van enerzijds fascistische indoctrinatie en anderzijds politieke onwil.
Ik kan me niet voorstellen dat deze film – met een geschakeerde krachttoer van Jasna Đuričić als de wanhopige Dutchbat-tolk– naast de Oscar voor beste niet-Engelstalige film grijpt.
Ik wil van deze gelegenheid gebruik maken om te wijzen op een haast vergeten film over de Bosnische oorlog: As If I Am Not There (2010). Haast net zo gruwelijk als Quo Vadis, Aida?
Alternatieve titel: Dolls, 22 april 2021, 10:54 uur
Hevige stemmings- en sfeerwisselingen maken dit tot een onrustige film over drie meiden die –op de drempel van volwassenheid– zichzelf en elkaar beetje bij beetje beter beginnen te kennen. Dat blijft niet zonder gevolgen voor hun jarenlange vriendschap. Maar ja, volwassen worden gaat nu eenmaal vaak van “au”.
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat dit met een strakker, meer gefocust script een heel goede film had kunnen zijn. Een gemiste kans dus.
Ik kan de humor in deze film over het algemeen wel waarderen, de gewelddadige actiescènes een stuk minder. Vandaar dat ik uiteindelijk toch wat ambivalente gevoelens overgehouden heb. De openingscredits zijn best leuk en laten doorschemeren dat de film zichzelf niet al te serieus neemt. Dan moet je dat volgens mij als toeschouwer ook niet doen.
Luchtige roadmovie over een tiener die in de Duitse pornowereld op zoek gaat naar haar vader en daarbij geholpen wordt door een vroegere collega van haar moeder met de veelzeggende artiestennaam Udo Ochsenschwanz.
Een zwalkende televisiefilm, die slechts oppervlakkig met de 18+ filmindustrie te maken heeft en last heeft van geforceerde pogingen om grappig te zijn.
Alternatieve titel: Viva Erotica, 19 april 2021, 14:42 uur
Interessant inkijkje in de filmindustrie in Hongkong, waar een regisseur tegen heug en meug een softcorefilm moet draaien. Hij krijgt daarbij niet alleen te maken met zijn eigen tegenzin, maar ook met uiteenlopende problemen op de set, zoals een onwillige protagoniste (een mooie rol van de nog jonge Qi Shu). Tegelijkertijd staat de relatie met zijn vriendin onder druk. Een amusante film.
Een typisch Elizabeth Banks-filmpje, d.w.z. een ietwat sexy, maar onschuldig niemendalletje. Goed voor anderhalf uur gedachteloos vermaak. De openingsscène is grappig en daarmee meteen het beste deel van de film.
Alternatieve titel: Nak-Won-Eui-Bam, 17 april 2021, 22:13 uur
Ridicule gangsterfilm naar beproefd Koreaans recept: een nepverhaal en veel, hééél veel nepbloed. Uiteindelijk komt er natuurlijk een eind aan het bloedvergieten, want bij gebrek aan personages die het nog doen, bloedt de film vanzelf dood.
Acteerwerk (voor zover van toepassing): 2*.
Amusementswaarde: 0*.
Pulp!
Misschien hebben de filmmakers gedacht: hoe grover hoe beter. Maar een komedie met zo’n irritant hoofdpersonage is bij voorbaat gedoemd te mislukken. Dat geldt te meer voor deze film, omdat er buiten de turnbeelden ook visueel weinig te genieten valt. Erg matig.
Deze film over de pin-up carrière van Bettie Page is minder “notorious” dan je zou verwachten. Het is meer van grote stappen, snel thuis. De film mist diepgang. Zaken als misbruik thuis of de snelle overgang naar naaktmodel worden slechts vluchtig –haast terloops– aangeroerd zonder enige context. Lookalike Gretchen Mol doet haar best, maar kan niet voorkomen dat de film vanwege zijn magere verhaal in figuurlijke zin weinig om het lijf heeft en geen recht doet aan de “Queen of the Pin-up”.
Alternatieve titel: Crush and Blush, 17 april 2021, 08:02 uur
Hyo-jin Kong is haast onherkenbaar in deze dramedy over een manipulerende lerares, die voor zichzelf een plaatsje wil bemachtigen in een bestaande driehoeksverhouding rondom een getrouwde collega. Het begin is nog wel leuk, maar al snel verzandt de film in een herhaling van zetten. Matig.
Een sekskomedie voor en over tieners, die last beginnen te krijgen van hun hormonen. Je zou het niet zeggen, maar iemand heeft zich daadwerkelijk beziggehouden met het schrijven van een scenario voor deze belabberde videofilm. Het resultaat van die noeste arbeid is een puinhoop, die drie aantrekkelijke dames evenwel de gelegenheid biedt fysiek behoorlijk uit te pakken. Daar is niks mis mee, want ze zien er alle drie zonder meer goed uit (Melissa Johnston i.h.b.). Daarmee kan ik dit sikkeneurige commentaar toch nog positief afsluiten.
Alternatieve titel: The Christ of Nanjing, 16 april 2021, 19:36 uur
Een bitter verhaal over een gedoemde liefde met sterke acteerprestaties van de beide protagonisten. Een intens romantisch drama, dat jammer genoeg last heeft van het christelijke sausje dat af en toe over het verhaal wordt uitgegoten.
Alternatieve titel: The Untamed, 15 april 2021, 19:05 uur
Deze smeltkroes van genres leidt tot een rare film, die alle kanten opschiet en uiteindelijk nergens landt. De som der dingen steekt nauwelijks boven de middelmaat uit en laat veel te veel vragen onbeantwoord. Een vage film.
Zijn tekeningen zijn vaak hilarisch in al hun (cynische) eenvoud. Het levensverhaal van John Callahan is dat allerminst. Dat heeft veel weg van een emotionele rollercoaster met erg veel dieptepunten. Hoewel ik geen fan ben van Joaquin Phoenix, moet ik erkennen dat hij in deze film op overtuigende wijze invulling geeft aan deze geschakeerde en turbulente rol. Een pakkende film.
À propos: ik betwijfel of degene, die verantwoordelijk is voor de synopsis, de film zelf gezien heeft.
Alternatieve titel: Flower and Snake, 14 april 2021, 18:31 uur
Naar verluidt een klassieker onder de pinku-films. Nou, het zal wel aan mij liggen, maar ik vond er weinig aan. Ik heb inmiddels een redelijk aantal pinku’s gezien en bij mij bungelt deze film binnen dat genre ergens onderaan. Dat gemartel is niks voor mij. Ik had regelmatig te doen met protagoniste Naomi Tani, die volgens mij veel afgezien heeft bij de opnames voor deze film.
Televisiefilm over cyberpesten. Dat scholieren en studenten via sociale media elkaar het leven zuur proberen te maken is al erg genoeg. Wanneer ook ouders die tak van sport gaan beoefenen en cyberpesten gebruiken als wraakmiddel, dan is natuurlijk het hek van de dam.
Het scenario heeft wel wat weg van een gordiaanse knoop. Dat is niet bevorderlijk voor de kwaliteit van de film.
Nogal matige komedie over wat in wezen zielige mensen zijn. Zij trachten wel te communiceren, maar vinden amper een luisterend oor.
Een oversekste Sam Rockwell doet een moedige poging de film te dragen door zichzelf een nonchalante houding aan te meten, maar dat is vergeefse moeite. Het script is simpelweg te zwak om er iets van te kunnen maken.
Alternatieve titel: Summertime, 13 april 2021, 08:12 uur
Sensueel drama over een voortvluchtige student, die een intieme relatie krijgt met een jonge vrouw die de hele dag door haar man, een voormalige politieagent, opgesloten wordt in haar huis.
Meer prikkelend dan spannend. De ontknoping zie je van verre aankomen.
Alternatieve titel: Sex and Zen, 12 april 2021, 15:13 uur
De film heeft volgens mij meer te maken met plastische chirurgie dan met zen. Fraaie kostuums en settings proberen het maffe verhaaltje, dat voortdurend over de top gaat, te verhullen. Voor de rondborstige lijven geldt het tegenovergestelde. Niet slecht in zijn soort, maar dat zegt verder weinig in dit geval.
Alternatieve titel: Obywatel Jones, 12 april 2021, 09:57 uur
Regisseur Agnieszka Holland staat doorgaans garant voor de pakkende films, vaak over mensen die in de verdrukking komen. In dit schokkend docudrama vertelt zij het verhaal van Gareth Jones, de journalist die uit eerste hand verslag deed van de kolossale hongersnood (met miljoenen slachtoffers) in de Oekraïne begin jaren 30. Het middengedeelte waarin de hongersnood in beeld wordt gebracht, is verbijsterend. Eigenlijk geldt dat evenzeer voor de manipulaties om het verhaal van Jones vanwege “hoger belang” in discredit te brengen.
Geen absolute topper, maar ik schrik toch een beetje van de matige waarderingen op dit forum. O, ironie.
Alternatieve titel: Konfidensuman JP Purinsesu-hen, 11 april 2021, 16:25 uur
Deze op zichzelf staande sequel van The Confidence Man JP: The Movie (2019) heeft een heel ander verhaal, maar is minstens zo leuk als zijn voorganger. Het succes van de film werd evenwel overschaduwd door het trieste nieuws dat twee vooraanstaande leden van de cast (Haruma Miura en Yūko Takeuchi) in de zomer van 2020 kort na de première een einde aan hun leven maakten.
Alternatieve titel: コンフィデンスマンJP The Movie, 11 april 2021, 16:24 uur
Vlotte komedie over een bende oplichters, die een gewiekst plan bedenken om een kostbare diamant te stelen, maar daarbij op de huid gezeten worden door een yakuzaleider. De verrassende ontknoping zag ik niet aankomen. Een leuke film met een inventief verhaal en een topbezetting.
Heerlijke thriller met alleen maar onaangename personages. Een onderkoelde Rosamund Pike speelt een glansrol en verdiende daarmee in mijn ogen terecht een Golden Globe. Het einde van de film vond ik niet erg sterk, maar daarvoor heb ik echt genoten mede dankzij de komische ondertoon en de soms verrassende wendingen.
Ik ben Dianne Wiest al in talloze films tegengekomen, maar als… gangsterbaas? Dat is volgens mij een primeur.
Trouwens, onverschrokken vrouwen lijken een trend te worden. Voor de vuist weg: Wonder Woman, Kuessipan, Sweetwater, A Girl from Mogadishu en nou deze. Ik kan dat alleen maar toejuichen. Het heldendom in filmland is veel te veel een chauvinistisch mannenwereldje..., vind ik.
Deprimerende film over een jonge vrouw, die slachtoffer wordt van een gestoorde playboy die via haar genoegdoening wil krijgen voor een onverwerkt jeugdtrauma. Veel minder een speelfilm dan een langgerekte reclamespot voor siliconen. Decadent? Dat is eigenlijk nog een eufemisme.
Alternatieve titel: The Pursuit of Unhappiness, 10 april 2021, 10:19 uur
Kataplexie. Ik had er nog nooit van gehoord. Regisseur Jason Winer heeft er een optimistische dramedie over gemaakt met een luchtige toonzetting. Een charmant filmpje.
À propos: Morena Baccarin is een prachtige vrouw. Maar dat wisten wij al.
Openhartig relaas over de roerige relatie eind 19e eeuw van de erotische schrijver Pierre Louÿs met zijn muse Marie de Régnier, die getrouwd was met een van zijn beste vrienden. Het verhaal is geïnspireerd door niets verhullende foto’s en brieven van het tweetal.
Mits je geen aanstoot neemt aan het vele naakt is het best een aardige film, die overigens wel wat diepgang mist. De film geeft veelal een droge opsomming van losse gebeurtenissen, zonder veel verhaal eromheen.
Noémie Merlant (Portrait de la Jeune Fille en Feu) vertolkt een zeer uitdagende hoofdrol.
Een vriendelijke film met een lach en een traan over een knusse Griekse taverne, waar op een avond van alles en nog wat gebeurt. Het aanstekelijke, gevarieerde verhaal draait in zijn kern om de saamhorigheid van een zeer gemêleerd gezelschap. Een kostelijke kleine film uit Australië met levensecht acteerwerk.
De film doet in de verte een beetje denken aan My Big Fat Greek Wedding (2002).
Ingetogen psychodrama over de zin van het bestaan, in de persoon van een vrouw die na een traumatische ervaring zich terugtrekt uit de samenleving en vervolgens geconfronteerd wordt met een vergaande vorm van altruïsme.
Een mooie tour-de-force van Robin Wright, die zichzelf regisseerde in dit geslaagde regiedebuut. Daar is weinig mis mee, maar het zijn toch vooral de adembenemende beelden van de majestueuze Rocky Mountains die de meeste indruk nalaten.
Alternatieve titel: The Golden Lotus, 8 april 2021, 17:19 uur
Onevenwichtig drama over een Chinese rokkenjager, begin 12e eeuw, die in zijn jacht op vrouwen totaal geen last heeft van scrupules. Het verhaal is niet veel meer dan de aaneenrijging van gekonkel, zoals je dat wel meer ziet in Oosterse films over die tijd. Afgezien van de gelikte settings stelt het allemaal bitter weinig voor. Onopvallend bijrolletje van Jackie Chan als perenverkoper in het begin van de film.
Alternatieve titel: Sweet Vengeance, 6 april 2021, 22:00 uur
Wraakfilm verpakt als western, waarin een onverschrokken jonge weduwe het opneemt tegen een gewetenloze sekteleider. Ik ben niet zo van westerns, maar deze film is over het geheel genomen erg onderhoudend.
January Jones en Jason Isaacs stellen de show. Ed Harris zit op de tweede rij als de komische noot in het geheel. Het verhaal is dik in orde en de settings zien er authentiek uit. Prima film.
Alternatieve titel: Sex Hunter, 6 april 2021, 17:23 uur
De eerste vijf minuten gaan over ballet. De rest is perverse porno van het ziekelijke soort. Weerzinwekkend om een understatement te gebruiken. Wel zonde van al die cola.
Alternatieve titel: The Tobacconist, 6 april 2021, 10:47 uur
Boekverfilming met een eerlijk sfeerbeeld van Oostenrijk, dat aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog overspoeld wordt door de nazi’s. In een sfeer van vervolging en racisme komt een jongeman met vallen en opstaan tot volwassenheid. De secundaire verhaallijn over zijn relatie met een variétédanseres voegt weinig toe.
Een opvallende rol is daarentegen weggelegd voor de vaak weergaloze Bruno Ganz in een van zijn laatste films. Sinds Der Untergang uit 2004 herken ik zijn stem uit duizenden.
Alternatieve titel: Riders of Justice, 5 april 2021, 18:40 uur
Niet mijn ding. Dit soort zwarte humor met deels karikaturale personages en overmatig geweld ligt mij niet. Achteraf bezien vind ik dit eigenlijk toch een beetje zonde van mijn tijd. Typisch zo’n film die ik morgen alweer vergeten ben. Jammer, maar helaas.
Alternatieve titel: Sei Bishôjo Figyua Den, 5 april 2021, 15:08 uur
Schattige fantasie over een jongen die poppen verzamelt. Wanneer zijn nieuwste aanwinst plotseling tot leven komt, roept dat bij hem herinneringen op aan zijn vroegere vriendin. Simpel en toch leuk.
Historisch drama over een taoïstische priesteres, die het klooster verlaat om met haar dienstmeid zelfstandig te gaan wonen teneinde zelf te bepalen hoe ze wil leven. Dat wil nog wel eens spanningen oproepen in haar omgeving.
Een film over feminisme avant la lettre met af en toe wat scheuten romantiek en martial arts.
Naar verluidt is uit het verloren gegane origineel van deze film circa een uur weggesneden. Dat is te merken, want sommige scènes zien er onaf uit en ook de overgangen zijn hier en daar nogal abrupt. Het verhaal loopt niet altijd soepel.
Desondanks is het nog steeds een fraai vormgegeven drama met prima acteerwerk van Pat Ha Man-Jik in de titelrol en van Hoi-Ling Lam als haar dienstmaagd.
Alternatieve titel: Young President and His Contract Wife, 4 april 2021, 16:30 uur
Gelikte soap over een gedwongen huwelijk in welgestelde kringen en het gekonkel daaromheen. Hier en daar wordt een halfslachtige poging gedaan om wat suspense in het verhaal te brengen. Het weinig overtuigende acteerwerk maakt de film er niet beter op. Matig.
Zeker aanvankelijk een vermakelijke familiefilm met een aardig uitgangspunt, maar wanneer de familie na het bezoek aan het pretpark uit elkaar valt, vliegt de film gierend uit de bocht. Wat resteert is niet het soort humor dat ik erg kan waarderen. Jammer, want het begin is best leuk.
Alternatieve titel: Swastika, 3 april 2021, 19:54 uur
Halfbakken poging tot een remake van de gelijknamige film uit 1964. In vergelijking met het origineel wordt veel meer de nadruk gelegd op het in beeld brengen van de lesbische scènes en daar wordt de film niet beter van. Op de keper beschouwd een overbodige remake.
Alternatieve titel: Little Lips, 3 april 2021, 13:55 uur
Een Lolita-achtig verhaal over een piepjonge tiener die het leven van een gehandicapte oorlogsveteraan gaat beheersen. Het verhaal en de acteerprestaties zijn nogal matig. Volgens mij vond regisseur Cattarinich dat minder belangrijk dan het tonen van expliciete beelden van de nog zeer jonge Katya Berger.
Alternatieve titel: 18 Years Old and Rising, 3 april 2021, 10:00 uur
Met een mooi tijdsbeeld van politiek Frankrijk begin jaren 80 als decor, een verrassende komedie met een eerlijk verhaal over de groeistuipen (en de fouten die daar bij horen) van een tiener, die zich verschuilt achter een opzichtige façade. Verblind door zijn hormonen maakt hij steeds verkeerde keuzes, terwijl de echte oplossing voortdurend binnen handbereik ligt.
Opvallend sterke acteerprestaties van de drie protagonisten, Pierre Niney voorop. Een leuke, warme film.
Alternatieve titel: The Purpose of the Alumni Association, 2 april 2021, 19:56 uur
Erotische film over twee voormalige studiegenoten, die zich hals over kop in een sensuele affaire storten. Hij is getrouwd, maar zijn vrouw woont met haar kinderen in de Filipijnen. Zij is een alleenstaande weduwe. Primair een film over lust en daarom rijkelijk gevuld met softcorescènes. Dat gaat ten koste van het (te magere) verhaal, dat goed beschouwd het kind van de rekening is geworden.
Klein drama over de ongemakkelijke relatie van een weifelachtige lerares met haar scholieren. Na het zien van alle films van regisseur Julia Hart, die stuk voor stuk niet of nauwelijks boven de middelmaat uitsteken, kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat zij niet in staat is om door te pakken. Al haar films blijven aan de brave en/of oppervlakkige kant. Wat meer venijn zou welkom zijn.
Schrijnend verhaal over een tiener, die met de hulp van haar moeder weet te ontkomen aan uithuwelijking, maar uiteindelijk van de regen in de drup terechtkomt. Een rafelige film, die eruitziet als een documentaire en nagenoeg gespeend is van emoties. Daar hadden de filmmakers meer van moeten maken.
Alternatieve titel: Heaven's Bookstore, 1 april 2021, 10:42 uur
Vriendelijke film over het herstel van voortijdig afgebroken carrières. Het magische sausje met de schakeling tussen hemel en aarde geeft de gelaagde film extra cachet.
Erg mooie dubbelrol van Yūko Takeuchi, die in het licht van deze film bezien saillant genoeg in september 2020 uit het leven stapte.
Alternatieve titel: Atiseuteu: Dashi Taeeonada, 1 april 2021, 10:01 uur
Drama over een recalcitrante kunstenares, die in de sjoemelende kunstwereld vasthoudt aan haar principes en dientengevolge haar eigen gang gaat. Het script zit op zich wel aardig in elkaar, maar met uitzondering van protagoniste Hyeon-kyeong Ryu komt de rest van de cast niet overtuigend over. Er had volgens mij meer in gezeten.