Ik had best wel hetzelfde als een paar hier. De film begon voor US begrippen best opvallend. Wat nudity en een geboorte. Niet geheel realistisch was dat volgens mij zo schoon allemaal. Maar ik dacht even wat ga ik als het zo begint nog meer voor mijn kiezen krijgen. Helaas was dat echt helemaal niks. Alsof de makers een soort omgekeerde Audition maakte. Goed beginnen en daarna extreem saai worden. Begrijp niet helemaal het nut hiervan maar het was wel nogal jammer. Zoals wel vaker bij Blumhouse is de pitch verkocht. Het moet allemaal veel leuker hebben geklonken dan het geworden is.
Flanagan blijkt maar weer een prima genre regisseur. De film is leuk om te volgen er zitten wat echt gave shots in. Enige wat wel duidelijk is, is dat Flanagan niet meer dan prima is. Hij weet niet zoals Kubrick er zijn eigen film van te maken. Hij volgt het schrijfwerk van King erg strak. Waar The Shining nog een bepaalde ambiguïteit had kiest deze film full on voor mensen met magische krachten. Het is nog net geen superhelden film maar het scheelt niet veel. Het is als stand alone film geen enkel probleem toch met deel 1 in gedachte zie je wel een regisseur met echte ballen vs toch meer een regisseur die zowel King als de producenten te vriend wou houden. Het resultaat is niet vervelend maar wel iets te veilig.
Alternatieve titel: Tigers Are Not Afraid, 12 november 2019, 10:36 uur
Matig.
De film begint al gelijk met een onduidelijk focus. Het verhaal valt nogal op de hak en de tak en het voelt allemaal van gekunsteld aan. Waar de kinderen leven is kennelijk waardeloos geen ouder of mens geeft iets om deze kinderen. De moeder is verdwenen maar er is geen buurman/vrouw oom/nicht noem maar op die het kind in huis kan nemen of zich over haar ontfermt. Alleen wat though kids op het dak. Het wil ook wat veel zijn. Onschuld van het kind, hardheid van de maatschappij, horror, drama, drugskartel en natuurlijk Pan's Labyrinth. De film heeft zijn momenten maar ook te vaak is het saai en is de art direction niet goed genoeg. Je treed buiten het zien van wat draakjes en een knuffel nooit in een andere wereld. Je zou het daardoor realistischer kunnen noemen, maar daarvoor is de film te zwart/wit te simpel. Als je werkt met comic book villains moet je ook veel meer werken met het uiterlijk van je film.
Alternatieve titel: The Lego Movie 2, 10 november 2019, 19:56 uur
Opvallend leuk
Was een beetje bang voor dit vervolg. Eerste deel pakte het spelen met Lego al goed en een vervolg leek niet echt nodig. Maar uiteindelijk voegt het nog wel iets toe. Sfeertje voelt ook wat oprechter dan menig animatiefilm. De acteurs komen veel uit de New York comedy scene en ik had het idee dat het daardoor allemaal ook wat losser is. Ik voelde het wel.
Viel mij heel erg mee. Toegegeven ik ken Dumbo niet zo heel goed. Maar ik merkte toch gewoon dat Burton zijn stijl aan de film heeft mogen geven. Bij Guy Ritchie zag ik niks terug van hem en vaak zijn het kleurloze regisseurs die dit werk mogen opknappen. Gelukkig is Burton altijd een zekerheidje als het op sfeer aankomt. Cast is ook leuk genoeg met de Vito voorop maar ook Keaton is geinig. Het is een wat apart verhaaltje eigenlijk met een groot pretpark en de evil baas van het park. Je ziet toch best een duidelijke parabel met Disney zelf. Ergens wel apart.
Het is allemaal net iets te veilig om heel wild te worden maar ik vermaakte mij wel. Prima donkere dagen film.
Alternatieve titel: 48 Meters Down, 3 november 2019, 15:50 uur
Viel reuze mee.
Geen humor? Het hele einde is heerlijk flauw en als de vader zijn motivational speech houdt is hij daarna meteen visvoer! Ik kon er wel om lachen. De film durft net niet helemaal in flauw mode te gaan. Grootste deel wil het vooral suspense zijn. Daarvoor is het thema iets te vaak gedaan om nog heel fris te zijn. Toch lijkt Roberts nog wel een beetje meer te willen bieden. Zo is de scene met de rode lamp die aan en uit gaat erg leuk en waren de dames en heren geen acteertalenten maar uiteindelijk onder water weet Roberts dat het draait om de haaien en het visvoer.
Dit zijn mijn soort films. Op avontuur, sympathiek, prachtig acteerwerk en heerlijke sfeer. Heel cynisch zou je zeker kunnen zeggen dit vaker gezien te hebben. Toch is de mix in deze film nabij perfect. LeBeouf is een acteur waarbij je een beetje bang bent dat hij heel graag serieus genomen wil worden waardoor die wat gaat overcompenseren. Maar hier laat hij zien een echte acteur te zijn. Hij speelt de pannen van het dak. Gottsagen wordt ook geroemd en zeker wel terecht, maar het is LaBeouf die hem de middelen geeft waardoor het werkt. Zij maken de film en ondanks ik altijd wel een zwak heb voor Dakota is zij voornamelijk een plotdevice om hen te laten shinen.
Einde vond ik ook wel werken. Had het vermoeden dat Tyler wel beetje dood was maar de film neemt het sprookjes einde over na het uitblazen van de kaarsen. Ik als kijker wou ook in het sprookje blijven geloven.
4 sterren.