Alternatieve titel: The Wandering Earth, 28 april 2019, 18:01 uur
Chinese Blockbuster.
Ik ben allesbehalve een China kenner. Paar jaar geleden ook wel eens een Chinese blockbuster gezien en toegegeven dit is productioneel wel weer een stapje verder of dichterbij Hollywood op technisch gebiedt. Dus dat de Chinese markt zich ooit gaat meten met de Marvels van deze wereld is maar een kwestie van tijd. Dat gezegd weet ik niet of ik daar heel blij mee ben. Ik ben geen Bollywood fan, maar zij hebben wel echt hun eigen identiteit qua cinema. China is meer een copycat. Ook hier is het een beetje van alles wat. Soms zitten er best gave scenes tussen. Die slow-mo gravity actie scenes. Het verhaaltje is nogal onzinnig maar lijkt zich niet super serieus te nemen wat je merkt als die ene gast zijn nieuwe plan uitlegt. Maar echt een eigen identiteit kan ik nog niet ontdekken in dit soort films. Zelfs de wat kenmerkende aparte Chinese humor ontbreekt grotendeels.
Verder was het best vermakelijk en wat ik bij andere Aziatische films wel eens heb dat het wat trekt viel dat hier wel mee. Het is voorspelbaar maar het tempo is vrij hoog en de wereld ziet er op momenten wel cool uit net als space. Hopelijk staat er ook iets meer een auteur op bij dit soort blockbuster in China. Want anders is het hooguit stuivertje wisselen met Hollywood.
3 sterren.
Vooral de structuur is vreemd gekozen. Door het begin is voor de kijker alles al wel duidelijk. Dat werken de makers niet sterk uit. Ze nemen erg lang de tijd dat het ook doordringt bij de vader en moeder. Als kijker is er daardoor amper spraken van mysterie, waardoor het een beetje hopen is op wat kills of enge dingen. Helaas komt dat te weinig voor. Vond het jongetje niet zo slecht acteren, maar zijn personage is ook net iets te dom psychopathisch. Je zou toch denken als je masterplan is om die vrouw op te zoeken en te vermoorden dat je niet een jongetje in je klas neerslaat of de hond doodmaakt en niet eens de moeite neemt om dat goed te verbergen. Dan is je cover toch vrij snel blown.
Vond het einde wel aardig gelukkig. Niet wereldschokkend maar wel broodnodig om dit toch wat te geven.
Alternatieve titel: Alex, de Jongen Die Koning Zou Worden, 21 april 2019, 23:46 uur
Cornish
Attack the block vond ik erg leuk van hem. Helaas maakt hij geen stijgende lijn waar met deze film. Hij heeft het hart wel weer op de juiste plek. Het ziet er ook zeker niet goedkoop uit allemaal. Maar daardoor vervalt het ook net iets teveel in kinderfilm cliches. Cast doet het verder naar behoren en het Britse sfeertje blijft altijd beter werken dan de Amerikaanse. Toch duurt het allemaal wat te lang en is het niet verfrissend genoeg gebracht. Zelfs voor een kinderfilm moet Cornish beter. Maar met een budget van 60 mil. zal hij wel niet het enige kapitein op het schip zijn geweest.
3 sterren.
Na FF7 dacht ik wel dat Wan ook deze film tot een goed einde kan brengen. Helaas is het bronmateriaal te melig en moest Wan zich daar kennelijk echt aan houden. Wat serieuze problemen geeft.
Dat het wat kleurrijker is kan ik wel mee leven, maar het design is vaak erg lelijk. Die bad buy in een soort insectenpak met grote rode ogen of Dolph Lundgren op een haai. Nee dit had niemand tot een goed einde kunnen brengen. Wan probeert het niet te serieus te nemen waardoor je op momenten wel kan gniffelen. Maar daar tegenover staat een scenario met amper focus. Zo word er naast Patrick Wilson nog een bad guy geïntroduceerd, krijgen we ook weer zo een typische superhelden ark, moet hij een iets vinden en is er nog wat met zijn moeder. De film ademt amper maar heeft om dat goed te maken te weinig goede actie of echt mooie set pieces. Het blijft allemaal erg kitch.
Vond CGI op momenten ook wel erg onderdoen tov de Marvel films. Ik draag Marvel geen enkel warm hart toe. Maar DC is helaas niet te counterpart die het anders doet. Enige verschil is dat je bij DC nog wel eens hoop hebt in iets anders iets beters omdat ze eigenzinnigere regisseurs aanstellen. Bij Marvel weet je wat voor grijze zooi je krijgt. Maar als Wan het niet kan weet ik niet wie wel...
The Inventor: Out for Blood in Silicon Valley (2019) 2,5
Alternatieve titel: The Inventor, 18 april 2019, 22:32 uur
Boeiend onderwerp matige docu.
Het verhaal is geweldig. Mooie vrouw die heel veel geld ophaalt voor een idee dat voor de average Joe wel goed klinkt. Het begin is wel ok van deze docu. Het probeert de uitvinder uit te leggen. Dat het altijd eerst een idee is en dat men wel vaker een leugentje om bestwil doet. Helaas weet Gibney doordat het gewoon nog een lopende zaak is telkens niet dieper op deze zaak in te gaan. De klokkenluiders vertellen a la Fyre docu beetje lachend hoe gek het ging, toch leende dit verhaal zich minder voor de lacherige. Uiteindelijk mis je een interview met de echte key personen. Beetje dom eigenlijk om het terwijl de rechtszaak loopt deze docu dan uit te brengen. Want nu gaat Holmes uiteraard geen interview doen. Maar wie weet wil ze over een paar jaar dat wel en nog wat mensen. Uiteindelijk mis je nu teveel om echt dieper zicht op de zaak te hebben.
Wat rest is een intrigerende zaak waarvan het hopen is dat over een paar jaar een volledigere docu uitkomt.
Erg leuke vingeroefening. Het is al een tijdje wachten op een full feature van Murai. Dat hij talent heeft is al een tijdje duidelijk maar buiten videoclips en geweldige episodes van Atlanta is het nog niet tot vol wasdom gekomen. Deze film voelt nog niet aan als de vervulling van zijn talent. Zo is de 4:3 look al wat achterhaald. Toch is hij met Donald Glover een mooi team. This is America word weer met geweldige dans en sound gebracht. De nummers maken sowieso de film erg leuk. Wie een beetje soul in het lichaam heeft voelt de vibe dan ook wel.
De film is lekker kort en heeft het hart op de juiste plaats. Nu hopen dat Murai het goede meeneemt naar zijn volgende project. Want soul + eigentijds script zou weleens iets heel moois kunnen betekenen.
3.5 sterren.
Het is altijd bij zo een festival wat zoeken naar de echte hidden gems. Of het is allang te vinden op het web of het is prul. Dit is dan wel die hidden gem. De opzet is simpel maar effectief. In Denemarken bouwen ze een nieuwe metro en daarvoor gebruiken ze een tunnelboormachine (Cutterhead)
De film speelt slim met je verwachtingen. Zo word ze wel in eerste instantie om veiligheidsredenen niet toegelaten in de machine. Daarna komt ze er uiteraard alsnog in maar het voelt organisch en logisch. De andere dingen die men doet in de boormachine voelen ook allen vrij logisch. Maar dat is niet het enige wat dit een fijne kijkervaring maakt. De sounddesign en het vreselijke claustrofobische gevoel worden tot het maximum uitgewerkt. Waardoor je op momenten ook het gevoel hebt dat je lastig kan ademhalen.
Dit is echt een film die meer genreliefhebbers hun aandacht verdient. Qua survival horror is dit echt een van de betere films. Als de bioscopen hem niet oppikken hopen dat een Netflix deze oppakt.
Alternatieve titel: Mirai, 13 april 2019, 15:53 uur
Aardig.
Vond het iets te kinderlijk allemaal. Het is wel een lief verhaaltje maar ook weer wat te weinig om het lijf om 105 minuten echt te boeien. Het jongetje is wat vervelend. Vond de voice acting ook niet zo sterk, was dit keer te duidelijk een vrouwen stem. De film rekt het allemaal teveel op waardoor het tempo wat te laag is. Het veranderen naar fantasy werd daardoor ook wat repetitief. Gelukkig eindigt het op een high note. Visueel heel mooi en er gebeurde wat. Overall helaas wat voorspelbaar.
Ik moet weer eens opzoek naar wat volwassenere Anime.
3 sterren.
Weer een docu van Bergman waaraan ze begon met een duidelijk doel. Haar mening was er al en daarna doet ze net alsof ze op onderzoek gaat. De interviews met haar man en familie zijn op een reality tv manier wel geestig. Als ze met wetenschappers gaat praten en een onderzoek gaat doen over testosteron komen de activisten docu eigenschappen naar boven. Ik ben daar geen fan van. Ze wil niet dat men haar docu gaat aanvallen op geen wetenschappelijk bewijs, maar hoe ze het hier doet werkt het juist averechts. Dus de ballet dansers hebben het meest testosteron! En dat 1 van die panelleden dan ook nog uitspreekt dat dit wel erg tegen de gevestigde vorm van denken is! Je moet toegeven dat van subtiel sturen geen spraken is.
Probleem van Bergman en van deze redelijk recente kant van Links is dat ze met zichzelf in de knoop zitten. Voorheen was links heel vrij en anti kerk. Nu is een deel van links gewoon altijd voor de minderheden of zwakkere. Ongeacht wat voor achtergrond en ideeën. Dan kom je uiteindelijk in een spagaat. Ik ben voor vrouwenrechten maar ik wil ook een religie die hier in de minderheid is niet aanvallen. Dus kies ik om net te doen of die er op bepaalde momenten niet zijn.
Waarom stel ik dat bij deze docu. Door het IJsland verhaal. Dit is haar climax en het lichtende voorbeeld van hoe het wel kan. Een westers land waar erg weinig verschillende culturen leven, lage bevolking. Dit word niet benoemt. Wacht! Voor je denkt dat ik nu een extreem rechts aanhanger ben, here me out! Zeg ik dat alle blanke mannen in NL perfect zijn en dat het ligt aan de buitenlander. Nee zeker niet. Maar het totaal negeren van verschillen in cultuur en opvoeding (ook onder witte mensen) maakt dat laatste punt nogal zinloos. Als je echt wil dat de man meer emancipeert moet je opzoek naar mannen binnen allerlei groepen om het probleem ook echt op te lossen. Nu blijven we teveel in haar bubbel/omgeving. Te algemeen. Waardoor deze docu netto niks veranderd.
Na 5 docu's en ruim 10 jaar later zit Bergman nog steeds in die spagaat.
Geen sterren dit is te TV om te kunnen beoordelen.
Misschien wel zijn meest mainstream film. Bij Spring Breakers dacht ik dat Korine een hack was. Dat hij geen verhaal kan vertellen en zich verschuilt achter een geweldige cameraman. Na het zien van deze film denk ik dat hij gewoon geen goede filmmaker is.
Hier heeft de film veel meer een narratief en zijn de bedoelingen duidelijk. Opvallend genoeg is dit zo cliche dat je eigenlijk toch denkt dat hij beter vager kan blijven zodat het minder opvalt hoe matig hij is. Een stoner/schrijver die liever tussen de bums leeft dan tussen de rijken. Zijn bedoelingen zijn overduidelijk maar nergens weet Korine meer met het thema te doen. Nergens is het grappig, nergens wil het je onderdompelen in een trip. Het is uiteindelijk meer een celeb vrienden filmpje geworden. Beetje gek doen op camera maar nergens te gek doen want we hebben een imago.
Doordat er narratief inzit gaat die film wel sneller voorbij dan menig ander Korine filmpje, en Jonah Hill die zijn accent zelden vast weet te houden is wel geestig.
Maar als auteur of als experimenteel cineast zakt Korine opnieuw door het ijs.
2 sterren.
Wat jammer. Vond Unbreakable goed en Split een goede terugkeer naar vorm voor Night. Met dit deel had ik gehoopt dat hij all out zou gaan. Is een nieuw universum nodig? Niet echt. Maar dit leek mij wel het laatste deel te worden dus gooi dan maar alle kaarten op tafel. Helaas is het scenario te loom en de actie te simpel om naar grote hoogtes te groeien.
Ik vond het begin nog wel ok. Daarna neemt de film erg veel tijd voor het gesticht om te eindigen met een finale. Die finale is ergens goed te praten omdat deze superhelden nooit extreme superhelden waren. Dus alle actie is redelijk menselijk. Maar door de traagheid daarvoor had Night er beter aangedaan om all out the gaan.
Vooraf hoorde ik de slechtste verhalen. Dus wellicht dat ik het daardoor allemaal niet zo slecht vond. Maar ook ik had om meer gehoopt. Ik vond Willis en Jackson het allemaal ook erg inbellen.