Logboek
Via deze pagina blijf je op de hoogte van recente stemmen, meningen en recensies van Shinobi.
Standaard zie je de activiteiten in de huidige en vorige maand. Je kunt ook voor een van de volgende perioden kiezen:
januari 2023, februari 2023, maart 2023, april 2023, mei 2023, juni 2023, juli 2023, augustus 2023, september 2023, oktober 2023, november 2023, december 2023, januari 2024, februari 2024, maart 2024
Selecteer maand & jaar
Monster Party (2018) 3,0
29 juni 2019, 14:21 uur
"This can't be happening."
Het debuut van Chris von Hoffmann oogt niet bijzonder, dus ik hield bewust de verwachtingen laag bij deze titel. Gelukkig is dit een welkome verrassing geworden.
Het uitgangspunt van drie dieven die huizen beroven lijkt vrij standaard te zijn, maar hier wordt er zeker een leuke draai aan gegeven. Eén van de dieven probeert zo snel mogelijk een schuld af te lossen en een feestje in een herenhuis lijkt uitkomst te bieden, zonder te weten dat de gasten iets op hun kerfstok hebben. Het doet mij een beetje denken aan 'Don't Breathe'.
Je moet als kijker wel enigszins geduld kunnen opbrengen voordat het daadwerkelijk losgaat. Er wordt namelijk veel tijd besteed aan de personages, maar deze zijn simpelweg niet interessant genoeg. De cast is op zich redelijk en het is altijd plezierig om Lance Reddick te zien, alleen hebben ze jammer genoeg weinig om mee te werken.
De gehanteerde stijl is fijn en lekker mysterieus als opbouw naar het klapstuk. Wat dat betreft stelt 'Monster Party' absoluut niet teleur; de onzinnigheid die je krijgt voorgeschoteld is om te smullen. Je merkt wel dat het budget soms niet toereikend genoeg is, echter zitten er meer dan genoeg gestoorde momenten in waar het bloed rijkelijk vloeit. Een stukje zwarte humor topt het geheel prima af.
Al met al een vermakelijke horror voor tussendoor.
3,0 Sterren.
Annabelle Comes Home (2019) 2,5
27 juni 2019, 14:58 uur
"Nice doll."
Het eerste deel vond ik een verschrikking, maar 'Creation' was daarentegen een leuke verrassing. Dus ik was wel benieuwd hoe deze titel zou uitpakken.
Ondertussen zijn we alweer aanbeland bij de zevende film uit het 'Conjuring' universum. Hier zie je hoe Annabelle wordt opgesloten in de befaamde artefactenruimte van de Warrens. Zij gaan er zelf een weekendje tussenuit, waardoor dochterlief nu alleen is met haar babysitter en diens erg nieuwsgierige vriendin. Door de onnozelheid van laatstgenoemde wordt Annabelle vrijgelaten en mag ze de boel weer terroriseren.
Doordat 'Annabelle Comes Home' zich hoofdzakelijk op één locatie afspeelt, moet men creatiever te werk gaan met de middelen die voorhanden zijn. Op deze wijze wordt er een aardig spookhuis gecreëerd waar in bijna elk hoekje wel iets te beleven valt. De artefactenruimte spreekt hierin voornamelijk tot de verbeelding, wat tot een aantal toffe sequenties leidt.
Het is alleen jammer dat er bar weinig wordt gedaan met het narratief. De personages krijgen weliswaar enige achtergrond mee, echter blijft de uitwerking daarop flink achter. Hierdoor wordt het geheel meer voortgestuwd door de ene na de andere entiteit die zijn intrede maakt; de toekomstige spin-offs mogen blijkbaar niet vergeten worden. De daadwerkelijke spanning blijft logischerwijs uit, omdat de film daarmee te veel in herhaling valt.
Al met al een redelijk vervolg, maar dit is simpelweg makkelijk cashen. De volgende spin-off zal waarschijnlijk niet lang op zich laten wachten.
2,5 Sterren.
Men in Black: International (2019) 1,5
Alternatieve titel: Men in Black IV, 22 juni 2019, 15:37 uur
"You really think a black suit is going to solve all your problems?"
Ondanks de negatieve berichten had ik wel hoop op goed vermaak, met name als je nagaat dat F. Gary Gray aan het roer staat en Chris Hemsworth en Tessa Thompson weer samenwerken na hun Marvel avontuur. Maar dit is helaas uitgelopen op een wanstaltige vertoning.
In deze spin-off volg je twee nieuwe agenten binnen de internationale divisie die op onderzoek gaan naar een mol, terwijl ze te maken krijgen met allerlei alien gespuis. Het hele gebeuren is eigenlijk niets meer dan een herhaling van zetten. De inspiratieloze trip door Europa benadrukt dit nogmaals.
Aan Hemsworth en Thompson is het om Will Smith en Tommy Lee Jones te vervangen, maar nergens komen zij in de buurt van hun heerlijke dynamiek. Dit is voornamelijk te wijten aan het erbarmelijke schrijfwerk, want in 'Ragnarok' waren ze uitstekend op elkaar ingespeeld. Alleen sporadisch is de wisselwerking tussen Hemsworth en Thompson nog enigszins vermakelijk, zonde.
Vrijwel alles aan 'Men in Black International' voelt apathisch aan; alsof men geen tijd heeft genomen voor een revisie. De humor valt meermaals in het water en de actie is vooral nietszeggend te noemen. Het helpt zeker niet dat de bad guys - die uit ongeïnspireerde CGI bestaan - werkelijk niets toevoegen. Enige vernieuwing is hier duidelijk ver te zoeken.
Al met al een kansloze spin-off die je na afloop gelijk weer bent vergeten. Overigens ontkomt deze film jammer genoeg ook niet aan dat geforceerde feminisme van de laatste tijd. Niemand vraagt erom en toch wordt het door je strot geduwd.
Kleine 1,5 sterren.
Child's Play (2019) 2,0
20 juni 2019, 14:43 uur
"Are we having fun now?"
Het zegt denk ik wel genoeg dat belangrijke namen als Don Mancini en Brad Dourif niet hebben meegewerkt aan deze titel.
In deze remake wordt de oorspronkelijke opzet van een pop die bezeten is door de geest van een moordenaar volledig overboord gegooid. In plaats daarvan krijg je nu te maken met een intelligente robot die door omstandigheden kampt met softwareproblemen, waardoor deze helemaal doordraait. AI gone bad zullen we maar zeggen.
De nieuwe speelgoedpop die voor Chucky moet doorgaan ziet er eigenlijk niet uit en boezemt nauwelijks angst in. Hiermee verlies je gelijk één van je sterkste speerpunten, ondanks dat het stemmenwerk van Mark Hamill adequaat is. Het helpt zeker niet dat de cast en dan met name de kindacteurs volledig inwisselbaar is, alleen het optreden van Aubrey Plaza is nog degelijk.
Op het gebied van horror valt er helaas ook vrij weinig te genieten, gezien het merendeel lijkt op een kinderfilm. Van de bloederige kills krijg je als kijker weinig mee, omdat deze veelal schokkerig in beeld worden gebracht; wat heeft Rated R dan voor nut?! Het enige waar ik mij wel mee kon vermaken zijn een aantal absurde momenten die lachwekkend overkomen.
Al met al is deze remake van 'Child's Play' overbodig te noemen. Je mist hier werkelijk niets aan.
Kleine 2,0 sterren.
I Am Mother (2019) 3,0
16 juni 2019, 15:04 uur
"The fact is it's more a test of my competence than yours."
Netflix en Sci-Fi gaan niet goed met elkaar samen. Met deze titel lijkt daar enigszins verandering in te komen.
Het uitgangspunt dat de mensheid in de toekomst is uitgestorven, is best interessant te noemen. In een geheimzinnig complex probeert een robot daar verandering in te brengen door één voor één embryo's groot te brengen. Op deze wijze ontstaat er een intrigerende dynamiek tussen een tienermeisje en de robot, al lijkt een buitenstaander daar roet in het eten te gooien.
Er worden een aantal filosofische thema's aangekaart rondom het bestaan van de mens en hoe het menselijk instinct daar weer invloed op heeft. Het laat je als kijker nadenken over het gegeven, dat van zichzelf al hangt in een nevel van mysterie. Hiermee betreedt men wel enkele platgebaande paden; een stukje eigenzinnigheid ontbreekt hier duidelijk.
De robot zelf heeft een erg strak design, waarvan je eigenlijk nooit weet of deze goed- of kwaadaardig zou moeten zijn. Dat gevoel wordt versterkt door de ijzig lieve stem van Rose Byrne. Om vooral Clara Rugaard niet te vergeten die een sterke rol neerzet. Des te jammer dat bepaalde ontwikkelingen niet het beoogde effect hebben, ondanks hun optreden.
Al met al is 'I Am Mother' een aardige Sci-Fi geworden, maar uit dit concept had echt veel meer gehaald kunnen worden.
Kleine 3,0 sterren.
Long Shot (2019) 3,5
14 juni 2019, 15:50 uur
"There's no way the two of you work."
Het is alweer een tijdje geleden dat Seth Rogen in een romcom heeft gespeeld en Charlize Theron heeft volgens mij nooit iets met het genre gedaan. Dus het was een grote verrassing hoe dit zou uitpakken.
Een aan lager wal geraakte journalist die de speeches schrijft voor een presidentskandidaat klinkt nogal vergezocht, vooral als je bedenkt dat laatstgenoemde ooit zijn oppas was. Toch pakt dit gegeven wonderwel uit. Daarbij is de satire rondom het huidige politieke klimaat mooi meegenomen.
De grootste troef van 'Long Shot' is ongetwijfeld het duo Rogen en Theron. De chemie tussen deze twee is duidelijk te zien en voelt bovendien nergens geforceerd aan; hun relatie vormt het hart van de film. Ondanks dat het gebeuren vrij voorspelbaar is, blijft er genoeg over om te genieten, mede doordat de personages goed uitgewerkt worden.
Als satire op de Amerikaanse politiek komt de film ook prima uit de verf. Zo lijkt de president (treffende rol van Bob Odenkirk) meer geïnteresseerd te zijn in televisiewerk dan nog een termijn en de persiflage op Fox News is geweldig. Ik had alleen niet verwacht dat de humor zo grof zou zijn, maar dat deert niet echt. De gestoorde situaties zorgen namelijk voor een hoop grappige momenten.
Al met al een erg vermakelijke romcom die van begin tot eind onderhoudend blijft. Wat mij betreft mag Theron in nog meer dergelijke titels spelen.
3,5 Sterren.
The Perfection (2018) 2,0
10 juni 2019, 15:00 uur
"This isn't fucking normal."
Op basis van het plot had ik vooraf een andere film verwacht, maar dit is simpelweg vlees noch vis.
Je krijgt hier te maken met een celliste die haar carrière een decennium op pauze heeft gezet om voor haar moeder te zorgen. Na de dood van haar moeder besluit ze weer terug te keren in het wereldje waar ze ooit begonnen is, met de gedachte om een comeback te maken. Ondertussen heeft een nieuwe protegé haar plek ingenomen, waardoor er een aardige rivaliteit ontstaat à la 'Black Swan'.
Als kijker heb je eigenlijk geen flauw idee waar dit gebeuren naartoe zal leiden. Op deze wijze is de eerste helft gevuld met verscheidene opmerkelijke gebeurtenissen. Een stukje body horror komt daarbij ook om de hoek kijken, hoewel de CGI te opzichtig is om echt te slagen. Het hysterische geschreeuw van de twee dames maakt het er niet beter op.
Uiteindelijk vervalt 'The Perfection' in allerlei rare wendingen die werkelijk all over the place zijn; de #MeToo discussie wordt er voor het gemak weer eens bijgesleept, zucht. Dit gegeven lijkt beter geschikt te zijn als voer voor een serie, want met deze speelduur wordt alles maar erin gepropt. Het geheel is namelijk niets meer dan een allegaartje dat nog net aan elkaar hangt.
Al met al een matige horror die beter had gewerkt met iets meer samenhang.
2,0 Sterren.
Captive State (2019) 2,0
9 juni 2019, 14:14 uur
"Beware of Greeks bearing gifts."
Achteraf gezien kan ik wel begrijpen waarom deze titel de bioscoop niet heeft gehaald.
Het concept van een alien invasie is niets nieuws onder de zon, maar deze film probeert hier een andere draai aan te geven. In de vorm van verzetsstrijders en bondgenoten ervaar je een ander perspectief. Het doet mij enigszins denken aan de serie 'Colony'.
Het meest opvallende is dat de aliens een bijfiguur zijn, waardoor de focus meer komt te liggen op de menselijke interacties. Op zich hoeft dat niet erg te zijn, maar in 'Captive State' gebeurt er simpelweg niets noemenswaardig. Het merendeel bestaat uit bewegende stukjes die nauwelijks kunnen boeien; er is niet één personage die erbovenuit springt.
Men is nodeloos bezig met het bouwen van de wereld en ondertussen zijn er blijkbaar allerlei samenzweringen gaande. Jammer genoeg blijft de daadwerkelijke impact van dat alles vrijwel uit. Hierdoor heb ik het gevoel nooit volledig betrokken te zijn als kijker. Dat Vera Farmiga onderbenut wordt is eveneens zonde.
Al met al een matige Sci-Fi waar duidelijk meer in had gezeten.
Dikke 2,0 sterren.
Maria (2019) 1,0
8 juni 2019, 14:34 uur
"It should be obvious by now."
Na een aantal weken geleden 'Hai Phuong' gezien te hebben - met eveneens een protagoniste op zoek naar wraak - leek deze titel ook in datzelfde straatje te liggen. Maar helaas ligt het niveau hier beduidend lager.
Er wordt een simplistisch plot opgezet rondom een huurmoordenaar die haar werkgever de rug toekeert en haar dood ensceneert om zodoende een normaal leven te leiden. Dit kan natuurlijk nooit lang goed gaan, want een familietragedie gooit roet in het eten. Hierdoor is het aan Maria om à la John Wick iedereen om te leggen.
Je zou zeggen dat het allemaal vrij rechttoe rechtaan zou moeten zijn, maar er wordt opmerkelijk veel tijd besteed aan de oppervlakkige bad guys die een soort van intern conflict lijken te hebben. Daarbij is er nog een vaag subplot rondom één of andere politieke leider. Dat er veelvuldig geschakeld wordt tussen Filipijns en Engels als voertaal helpt de al brakke dialogen helemaal niet, vooral als het acteerwerk ondermaats is.
Er wordt een aardige poging gedaan om de actie spectaculair in beeld te brengen, maar de impact ontbreekt en spannend wil het geheel nergens worden. Deze scènes bevatten opzichtig CGI bloed en een nietszeggende soundtrack. Ik kan het wel waarderen dat er nog enigszins gespeeld wordt met de belichting, echter is dit slechts een druppel op de gloeiende plaat. Overigens mag het vrouwelijk schoon er zeker zijn.
Al met al is 'Maria' een vermoeiende actiefilm geworden. Dan ben je veel beter af bij het superieure 'Hai Phuong', welke trouwens in dezelfde periode is uitgebracht op Netflix (onder andere in Engeland).
1,0 Sterren.
Dark Phoenix (2019) 1,5
Alternatieve titel: X-Men: Dark Phoenix, 6 juni 2019, 14:34 uur
"Nobody cares."
Dit is nog eens een belabberde manier om een reeks af te sluiten die ooit nog zo degelijk begon met 'First Class' van Matthew Vaughn. En dan te bedenken dat deze film het presteert om nog slechter te zijn dan 'Apocalypse'.
De transformatie van Jean Grey naar Phoenix is ongetwijfeld één van de beste X-Men verhaallijnen. Op zich een prima slotakkoord zou je zeggen, maar het is werkelijk niet te geloven hoe men hier omgaat met het bronmateriaal. Het is alsof ze hier geen bepaald doel voor ogen hebben, wat veelal te wijten is aan Simon Kinberg, die zowel als regisseur en schrijver komt opdraven.
Wat volgt is een rommelig plot waar iedereen voortdurend in conflict met elkaar is, zonder überhaupt ooit in te gaan op de motivaties van elk personage. Sophie Turner - die hier volop in de spotlight staat - kan je als kijker nauwelijks laten meeleven met de zogenoemde emoties van Phoenix. Om het maar niet te hebben over de volledig kansloze rol van Jessica Chastain; dat er niet wordt ingegaan op de groep die zij aanvoert zegt meer dan genoeg.
Je kunt al gauw concluderen dat 'Dark Phoenix' nergens naartoe leidt. Het geheel is namelijk slechts een schim van wat het moet voorstellen, gesteund door matige actie en nietszeggend acteerwerk. De reshoot van het slot heeft ook niet mogen baten, want het lijkt alsof je in een andere X-Men film bent terechtgekomen. Wel moet gezegd worden dat de finale je wel enigszins doet opveren.
Al met al een behoorlijke misser om zo snel mogelijk te vergeten.
1,5 Sterren.
Godzilla: King of the Monsters (2019) 2,5
Alternatieve titel: Godzilla II: King of the Monsters, 1 juni 2019, 15:03 uur
"How many of these things are there?"
Meer is niet altijd beter bewijst deze film.
In dit vervolg keert Godzilla weer terug om het op te nemen tegen King Ghidorah, terwijl er nog een blik aan reusachtige monsters wordt opengetrokken. Het is te merken dat men hier gelijk voortvarend van start wil gaan. Het ecologische geneuzel had wat mij betreft alleen wel achterwege gelaten mogen worden.
Waar het eerste deel het gebeuren nog rustig opbouwde, lijkt het alsof je hier te maken hebt met een olifant in een porseleinkast; er wordt simpelweg nergens bij stilgestaan. Het nietszeggende familiedrama slaat ook veelal nergens op. Het is verbazingwekkend dat daar nog zoveel tijd voor uitgetrokken wordt. Hierdoor is de film onnodig lang van stof.
Het is duidelijk dat 'King of the Monsters' leunt op de bombastische actie. Deze scènes zijn audiovisueel erg spectaculair te noemen. Jammer genoeg ben je als kijker al zowat murw gebeukt om er optimaal van te kunnen genieten, waardoor de finale enigszins in het water valt. Een stukje dosering over het geheel had zeker niet misstaan.
Al met al een redelijk vervolg, maar met een kortere speelduur en slim gekozen rustmomenten had hier meer uitgehaald kunnen worden. Hopelijk wordt de clash tegen Kong beter. Overigens wel even blijven zitten bij de eindcredits voor een extra scène.
2,5 Sterren.