Logboek
Via deze pagina blijf je op de hoogte van recente stemmen, meningen en recensies van Onderhond.
Standaard zie je de activiteiten in de huidige en vorige maand. Je kunt ook voor een van de volgende perioden kiezen:
januari 2023, februari 2023, maart 2023, april 2023, mei 2023, juni 2023, juli 2023, augustus 2023, september 2023, oktober 2023, november 2023, december 2023, januari 2024, februari 2024, maart 2024
Selecteer maand & jaar
Duo Shuai (2008) 3,5
Alternatieve titel: Fatal Move, 30 september 2018, 19:53 uur
Vlotte film.
Zoals ik eigenlijk wel gewend ben van Dennis Law. Het is eigenlijk vreemd dat hij relatief plots opgehouden is met films maken, want op korte tijd heeft hij toch best een hoop leuke filmpjes bij elkaar geregisseerd. Een échte sterke regisseur is het niet, maar het is zelden saai.
Op zich in deze Fatal Move een erg typisch Hong Kong filmpje. Een hoop Triad drama, daarbij wat martial arts scenes en vuurwapen actie. En omdat het Law is, ook net wat grafischer dan normaal. Er zitten best een aantal brute shots in, het is niet voor niks een Cat III film geworden.
Ook een leuke cast. Sammo Hung als bad guy, Simon Yam altijd wel sterk in dit soort rollen en ook Jing Wu heeft een opmerkelijke rol. Verder met veel schwung en tempo in elkaar gedraaid. Op geen enkel moment grootse cinema, maar ook op geen enkel moment saai, vervelend of traag. 't Is jammer dat Law van het toneel verdwenen is, Hong Kong zou hem kunnen gebruiken.
3.5*
Presenting Princess Shaw (2015) 1,5
Alternatieve titel: Thru You Princess, 30 september 2018, 17:31 uur
Ego document.
Zoals wel meer van dit soort docus klinkt het op papier een stuk interessanter dan het in werkelijkheid is. Ik vind die YouTube scene in theorie wel interessant, maar de docs die erover gemaakt worden zijn steevast promotiefilmpjes voor de sterren die eraan meedoen.
Zo ook deze Princess Shaw. In de achtergrond kan je wel wat interessante themas ontwaren, maar eigenlijk gaat het vooral over haar carriere en is de film een aaneenschakeling van clipjes en YouTube videos die ze zelf heeft opgenomen. Moest dat me interesseren dan ging ik zelf wel op YouTube kijken natuurlijk.
Links en rechts sluipt de tristesse van dit soort gejengel naar aandacht en populariteit er wel door, maar het zou fijn zijn om daar eens een wat serieuzere docu over te zien. De geschreven pers is alvast een stuk bewuster van de problemen die zich rond en tussen de YouTube sterren van vandaag afspelen, docus als deze voegen jammer genoeg weinig tot niks toe.
1.5*
Sha Shou Hu Die Meng (1989) 3,0
Alternatieve titel: My Heart Is That Eternal Rose, 30 september 2018, 16:02 uur
Wel interessant.
Patrick Tam, een geweldig regisseur is het niet, maar met deze My Heart Is That Eternal Rose maakte hij toch een film die een soort van brede voorbode is voor wat er in de komende jaren in Hong Kong zou staan te gebeuren.
Wong Kar-Wai, Johnnie To en zelfs John Woo, de film lijkt de heerschap van deze heren aan te kondigen. Deze film biedt een beetje vanalles, van de kleurrijke cinematografie waar Doyle en Kar-Wai groot mee zouden worden, tot de Triad dramatiek die meer aan To doen denken. Om dan te eindigen met een serieus explosieve finale, een mooi stukje heroic bloodshed.
Alleen is Tam nergens zo goed dan al wat hiervoor genoemd wordt. Schuldige zijn wat matige acteerprestaties, geen al te vlotte montage en een soundtrack die best wel wat sfeer wegneemt. Maar een aangenaam filmpje is het nog wel, daarvoor valt er teveel goeds te ontdekken. Zeker leuk voor een keertje.
3.0*
Brain on Fire (2016) 2,5
30 september 2018, 14:18 uur
Doorsnee drama.
Met een titel als Brain on Fire richt de film zich iets te veel op het "mysterie" van Moretz' ziekte. Het duurt allemaal wat lang alvorens iedereen mee is en daadwerkelijk gelooft dat er fysiek iets mis is met Moretz. Dat neemt dat weer wat tijd weg van het drama zelf, dat ook nooit vol tot z'n recht komt.
Maar misschien het grootste euvel zijn de pogingen van Barrett om Moretz' conditie in beeld te brengen. Hij probeert het wel, beetje knoeien met beeld en geluid, maar hij is er duidelijk niet voor in de wieg gelegd. Het komt wat amateuristisch over en draagt verder ook niet veel bij.
Het drama zelf is redelijk, Moretz doet het niet verkeerd en ook de rest van de cast doet het naar behoren. Maar echt beklijven wil de film niet. Het bolt een beetje voorbij, zonder echte uitschieters, maar ook zonder saai of echt vervelend te worden. Echte middelmaat dus.
2.5*
Bleeding Steel (2017) 2,5
30 september 2018, 12:28 uur
Chan in China.
Chan beweert dat hij in de US films maakt om daarmee genoeg geld te verdienen om in China dan "het betere werk" te maken. Kijkende naar deze film kan je daarbij toch niet anders dan je wenkbrauwen fronsen, want zo geniaal is het niet.
Het is een wat gekke mix van een gewone actie film en scifi. Vooral die scifi elementen lijken bijna vanuit het niets te komen en zijn veruit ook de zwakste schakel in deze film. Er zitten ook superheld-achtige bad guys in deze film, ook die voegen maar weinig toe.
Voor een iets internationaler karakter (want China blijft proberen uiteraard) is men ditmaal uitgeweken naar Australië. Makkelijker dan Amerika, goedkoper ook en daar is al een wat grotere markt voor Aziatisch werk. Het levert wat fijne plaatjes op bij het operahuis van Sydney, maar Zhang mag het de volgende keer toch met wat drones doen, dat zorgt voor beter beeld.
Ach ja, los van alle onzin is het nog wel vermakelijk. Groots is zeker niet, af en toe vraag je je af wie dit scenario verzonnen heeft, maar eens de onnozelheid voorbij schuilt er nog wel een geinig filmpje onder dat zichzelf gelukkig ook niet al te serieus neemt.
Maar Chan moet toch maar eens op zoek naar wat betere regisseurs, want dit si het niet echt.
2.5*
Deadpool 2 (2018) 3,0
Alternatieve titel: Once upon a Deadpool, 30 september 2018, 09:35 uur
Iets beter dan deel 1.
Heb het gevoel dat de Reynolds ook iets beter in z'n vel zat in deze film. Men is de lastige introductie voorbij en kan nu gewoon vol gaan waarvoor Deadpool lijkt te staan (ik zeg maar lijkt want ik heb geen flauw idee hoe het bronmateriaal zich verhoudt tot deze films).
Het voordeel van een overdaad aan grappen is dat er best wat mogen missen, zolang er maar genoeg leuke overblijven. Het maakt de vele referenties ook iets minder vervelend, aangezien de film er niet zo nodig de aandacht moet op vestigen. Vele humor glijdt voorbij en is vooral leuk voor diegene die het oppikken.
Toch neemt het plotje net nog iets teveel de overhand, waardoor het af en toe toch wat trager gaat. Het einde is ook wel een beetje flauw, maar uiteraard te verwachten binnen het Marvel universum. Gaat er eigenlijk ooit één held écht dood? Misschien kunnen ze daar eens een verhaaltje rond schrijven.
Maar vele beter dan de gemiddelde Marvel film. Het blijkt dat wanneer het niet zo serieus genomen wordt ik er nog best van kan genieten, jammer genoeg zijn dat wel de randgevalletjes en niet de norm. Maar ze mogen hiervan best een derde maken, misschien Waititi daarvoor nog eens van stal halen, die zal Julian Dennison nog wel kennen.
3.0*
Kissing Candice (2017) 3,5
29 september 2018, 18:36 uur
Erg fijn.
Aan de ene kant is het een typisch Brits (ach ja, Iers) drama geworden. Een klein dorpje, een hoop tuig, nogal wat armoede en een tienermeisje dat haar weg probeert te vinden in het leven. Ze heeft verder ook een levendige fantasie, al levert dat vaak nogal duistere dagdromen op.
Maar McArdle weet het wel perfect op te leuken. Erg sterk gebruik van muziek, erg sfeervol en duister. Met plaatjes van Joey Beltram en Jon Hopkins ook redelijk electronisch getint. Doet in dat opzicht misschien wat aan Morvern Callar denken. Alleen is deze visueel nog wel een stuk sterker.
Ook het kleurgebruik is indrukwekkend, net zoals het camerawerk. Het is meer een trip dan een sociaal drama, wat het een stuk aantrekkelijker maakt. Enige jammere dat dat McArdle het niet de volledige 100 minuten volhoudt. Wanneer ze dan moet terugvallen op het drama is het net wat te minnetjes. Het zit echt op het randje, maar uiteindelijk kon ik er toch geen volle 4* aan geven.
Maar ongetwijfeld dat het bij een volgende poging wel raak is. Hopelijk kan ze nog een keertje opnieuw proberen.
Dikke 3.5*
The Sunshine Makers (2015) 1,0
29 september 2018, 16:34 uur
Redelijk luie docu.
Veel meer dan wat kernpersonages die aan het woord gelaten worden is dit niet. De interviews worden aangevuld met wat fototjes en beeldmateriaal, maar ook dat is weinig opzienbarend. Dan moet het onderwerp je al erg liggen, maar ook dat boeide niet meteen.
Het zijn vooral ook erg vervelende personages die hun verhaal komen doen. Ik heb sowieso niet veel met mensen die in drugs hun heil zoeken, al helemaal niet wanneer ze dat schijnbaar uit één of andere levensovertuiging gaan doen. Ieder zijn plezier natuurlijk, maar veel waardevols kwam er niet uit.
En dan rest er eigenlijk maar zeer weinig. Een beetje info over de opkomst van LSD, maar vooral de problemen die ze daarna kregen wanneer het in de illegaliteit gegooid werd. Veel dommigheid met overdreven trots verteld.
1.0*
Huang He Da Xia (1988) 3,0
Alternatieve titel: Yellow River Fighter, 29 september 2018, 14:55 uur
Uiteraard in het Chinees gezien.
Best een vlotte film dit, die vooral opvalt door de setting. Woestijnen en zandvlaktes zijn meetal niet de geliefkoosde setting voor martial arts films, maar ik vind het altijd wel wat hebben. Het is nu ook weer niet filmbepalend, maar details zijn belangrijk, zeker in dit soort films.
Want verder is het uiteraard weer het bekende liedje. Misschien iets harder dan normaal, al vond je dat soort vroeger ook al wel als je wist waar te kijken. Beetje humor, veel vechtscenes, een meester/leerling relatie en een bad guy die uiteindelijk afgetroefd wordt ... of niet natuurlijk, wil niks spoilen
De actie ziet er netjes uit, lekker actief camerawerk en acteurs die guitig in het rond springen terwijl ze elkaar zo snel mogelijk klein proberen krijgen. De hoge waarderingen die deze film her en der krijgt begrijp ik niet zo, maar 't is wel leuke filler.
3.0*
What Happened to Monday (2017) 3,0
Alternatieve titel: Seven Sisters, 29 september 2018, 13:23 uur
Niet echt Wirkola's ding.
Toch vooral de man bekend van de horror comedies, de switch naar ietwat serieuzere sci-fi is dan niet zo eenvoudig. Hij heeft wel het voordeel dat Rapace in vorm is (ook wel nodig als je een 7-dubbele rol moet vervullen), maar daar blijft het wel zo'n beetje bij.
Qua vormgeving oogt het net wat te eenvoudig en te goedkoop. Hier en daar wat moderne toetsen, maar het ziet er soms zelf minder futuristisch uit dan sommige hedendaagse plaatsen. Een bandje, spiegel met wat tekst in of een hologram boksworst ... het zijn dat soort dingetjes waar je je als scifi fan aan moet opwarmen.
Het plot zelf is ook eerder kitsch dan serieus, maar wordt wel nogal zwaar gebracht. Een onnodige twist, kritiek op milieubeleid en whatnot ten spijt, Wirkola kan niet vermijden dat hij hier eigenlijk een stevige B-film op poten zet, jammer dat de uitwerking dan niet wat meer in die lijn ligt.
Rapace doet het verder wel goed, al heeft ook zij te kampen met de wat makkelijke uitwerking. Pruikje en typisch kenmerk per personage en daarmee moet ze het maar doen. Het is dat het verder best vlot loopt en vermakelijk is, Wirkola vertilt zich gewoon een beetje aan deze film.
3.0*
Avengers: Infinity War (2018) 1,0
29 september 2018, 09:42 uur
Wat een zooi.
Letterlijk dan. De opgave is uiteraard ook niet makkelijk, alles van Marvel in één film dumpen is bijna onbegonnen werk. Ik zeg bijna want ik vermoed dat er hier of daar wel een begaafd schrijver/regisseur team rondloopt die het zouden aankunnen, duidelijk is alleen dat het bij deze film niet gelukt is.
Begint bij Thanos natuurlijk, die 6 steentjes moet verzamelen om zijn plannetje uit te voeren. Het is een lompe en saaie bad guy, die ook nog eens met wat gevoelige motivaties zit. Een lelijke paarse CG slungel die nooit in druk weet te maken en die afhankelijk van wat de scenes voorschrijven ook een bepaald krachtniveau weet te halen.
Het is qua gevechten ook niet echt eenvoudig meer, want als je jan en alleman tegenover elkaar zet met zelfverzonnen krachten dan is het lastig bij te houden wie nu sterker is. Zo gaan bijna de helft van de Avengers overstag wanneer een groepje slechte CG monsters aanvalt, maar weet Thor ineens wel die hele bende af te slachten. Jaja, nieuwe hamer enzo, maar het voelt gewoon zo random allemaal. Ook niet helemaal duidelijk is hoe/wie/naar waar er allemaal gewarped kan worden, want soms zie je Thor rustig in een ruimtetuigje reizen, maar dan wel als een speer terug naar de Aarde warpen.
Ach, het plot is toch grote onzin, jammer genoeg is de humor dat ook (tja, dat krijg je met regisseurs die niet meteen begaafd zijn) en stellen de actiescenes niet zo heel veel voor, buiten al het CG getover dan. Het is jammer dat de film zo weinig tijd neemt om even te genieten van de setting, daarme zoeft er een hoop potentieel moois voorbij, maar ik ga niet door 150 minuten film freezeframen om daarvan te genieten.
Het begint met denderende actie, het middenstuk zit er vol van en het eindigt met één groot actiespektakel. En toch weet de film saai te zijn. Lompe personages, vervelende humor, weinig adrenaline en de schaduw van scriptschrijvers die het zelf ook allemaal niet meer weten.
Het enige leuke is dat op het einde zowat de helft van de superhelden sterft, dat zou indrukwekkend geweest zijn ware het niet dat je toch wel weet dat in één van de vervolgen alles wel weer rechtgezet wordt. Dat zijn nu eenmaal de wetten van dit soort entertainment. Blergh.
1.0*
Tyke Elephant Outlaw (2015) 2,5
28 september 2018, 18:13 uur
Goede bedoelingen.
Een wat matig relaas over een olifant die wegliep uit het circus en neergeschoten werd. Ik kende het verhaal niet echt, maar kan niet zeggen dat het nu zo'n wereldschokkend nieuwsfeit was dat het een hele docu verdiende. De makers doen ook niet zo heel veel moeite om het in een bredere context te plaatsen, het gaat vooral over Tyke, de olifant die wegliep.
Wel positief is dat ze iedereen hier aan het woord laten, vaak is het toch vooral één kant aan het verhaal en een tekstje dat de rest niet wou meewerken. Het is verder ook niet echt de fout van de docu makers dat de circusmensen vaak nogal lomp en bot overkomen, waardoor de discussie toch weer snel een bepaalde richting uitkantelt, maar jammer is het wel.
Verder is het gewoon niet zo'n heel boeiend verhaal. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ze de 90 minuten niet halen, maar zelfs voor de 78 minuten hebben ze al serieus moeten rekken en zit er na verloop van tijd ook gewoon veel herhaling in.
Maar kudos voor de poging tot niet-eenzijdige berichtgeving. Verder is het erg matig.
2.5*
The Angels' Share (2012) 3,0
28 september 2018, 16:45 uur
Beetje verrassend.
Soms zet je iets in je Netflix lijst en weet je tijdens het kijken absoluut niet meer wat die trigger precies was. Ik vermoedde dat het platte Britse mij waarschijnlijk overgehaald had, maar achteraf zag ik dat deze film van Ken Loach was. Daarom dus.
Niet dat ik zo bekend met de regisseur, maar nét daarom vond ik het wel goed om mee te pikken. Anderzijds verrast het mij wel een beetje dat deze zo enorm hoog scoort, zeker op gerenomeerde filmfestivals. Ik zag tijdens het kijken nooit de hand van een echte regisseur, leek vaak eerder op een goede TV-film dan een arthouse kanon.
Misschien is het vanwege de luchtigheid. Hoewel er best wat zware scenes en themas in de film zitten, krijgen ze nooit de ruimte om echt te gaan wegen. Zeker niet na halverwege, wanneer het bijna kluchterig wordt (met de roof). Toch een wat rare omschakeling in de film.
Vervelend is het niet, al is het maar omdat ik dat brute Britse (of Schotse in dit geval) wel kan waarderen. Ook omdat ik zelf best graag een whisky drink, dat schept toch ook wel een kleine band. Maar opmerkelijk vond ik deze film allerminst. Anderzijds kan ik me dan wel weer inbeelden dat tussen alle arthousetristesse van zo'n groot filmfestival een beetje luchtigheid welgekomen is.
3.0*
Di Renjie Zhi Sidatianwang (2018) 3,5
Alternatieve titel: Detective Dee: The Four Heavenly Kings, 28 september 2018, 14:48 uur
Vervolg op niveau.
Franchises zijn vaak nogal onevenwichtig, zeker wanneer ze wat langer worden, maar daar heeft deze Detective Dee zeer weinig last van. Allicht om dat Hark gewoon netjes aan het roer blijft staan én omdat hij ook wel de tijd neemt voor elke nieuwe film.
Het is ook nooit back to back, waardoor de films wat frisser blijven. Nadeeltje is wel dat ik bij elke film weer moet harken (hah) om de draad op te pikken. Ook bij deze film zal ik wel wat referenties naar eerdere delen gemist hebben, gelukkig staan de verhaaltjes genoeg op zichzelf waardoor het nooit echt problematisch wordt.
Het blijven fijne films. Hark heeft genoeg budget om lekker over the top te gaan en is daarnaast nog steeds een erg kundig regisseur. Ik zag laatste de nieuwe Ringo Lam en daar zie je toch vooral een regisseur die oud geworden is, daar heeft Hark eigenlijk nog helemaal geen last van. Integendeel bijna, want qua CG gebruik in China zet hij zelfs nog regelmatig de toon.
Een echt groots of geniaal regisseur zal het nooit worden, maar qua entertainment heeft hij toch al een geweldig palmares bij elkaar geregisseerd. Ook deze film valt daar netjes onder. Geen seconde verveeld, veel moois gezien, maar dat echte geniale ontbreekt een beetje.
3.5*
Shen Tui Tie Shan Gong (1977) 2,5
Alternatieve titel: Snuff Bottle Connection, 28 september 2018, 12:30 uur
Redelijk doorsnee.
Staat hier en daar te boek als echte martial arts klassieker, maar ik kon het er toch niet echt meteen uithalen. Het is een film zoals ik er al zoveel gezien heb, best behoorlijk en vermakelijk, maar zonder echt memorabele zaken.
Of het moest zijn dat er eens wat buitenlandse personages hun opwachting maken, maar dat verandert uiteindelijk maar zeer weinig aan de film. Het gaat toch gewoon weer om een hoop geknok tussen mensen die elkaar niet kunnen luchten.
De choreografieën laten het alleen een beetje afweten vond ik. Er zich echt véél actie in deze film, maar het blijft redelijk basic, zelfs naar het einde toe. Dat maakt het na een tijdje zelfs een beetje saai. Wat meer variatie, iets specialere moves of beter gebruik van de omgeving had deze film een kwaliteitsinjectie kunnen geven, maar die kwam er niet echt.
Voer voor de échte liefhebber dus, die graag gaatjes vult en de betere films al gezien heeft. Slecht is het zeker niet, maar er zijn voldoende films die eerder aandacht verdienen dan deze.
2.5*
Solo: A Star Wars Story (2018) 2,0
Alternatieve titel: Solo, 28 september 2018, 10:51 uur
Betere Star Wars.
Nu lag die lat ook niet zo heel hoog. De originele reeks is nog wel oké, wat daarna is uitgekomen is eigenlijk amper het kijken waard. Toch zijn het films waar ik vaak tegen beter weten in vooraf wel zin in heb, al is het maar omdat het scifi met een budget is.
Solo is uiteindelijk een wat andere film geworden. Veel kleiner en eenvoudiger dan de meer recente Star Wars films. Die draaiden toch vooral om grootse verhaallijnen waar het lot van hele galaxies in de handen van een paar helden lag, deze film is een redelijk brave origin story van Han Solo. Veel beter te verteren.
Blijkbaar heeft de productie een hoop problemen gekend, maar dat was er eigenlijk niet zo aan af te zien. Vind Star Wars sowieso al erg onevenwichtige films, zowel in sfeer als plot. Datzelfde zie je hier dan ook wel in terug, maar ik vraag me af of het veel met de regisseurswissel te maken heeft.
Toch kent de film nog steeds een hoop klassieke Star Wars euvels. Zo is de humor echt onuitstaanbaar en misplaatst, zijn de actiescenes tam en zielloos en is ook Solo zelf een kleurloos figuur. Het is bijna een figurant in z'n eigen verhaal, al is het netto resultaat daarvan dan wel weer positief. Nog vervelender zijn de eeuwige referenties naar andere films binnen de franchise, tot dat doodgedraaide riedeltje aan toe.
Het positieve komt eerder van een aantal randpersonages en van het feit dat de film net wat meer tijd kan nemen om de locaties een rol te laten spelen. Door de relatieve rust in deze film maakt het net iets meer indruk. Beperkt, want uiteindelijk is het nog steeds een wat flauwe film met een hoop scenes die nergens op slaan (dat enorme monster in de nebula bijvoorbeeld), maar in tegenstelling tot andere recente Star Wars films valt er ook eens wat positiefs op te merken.
2.0*
Chongtian Huo (2016) 3,0
Alternatieve titel: Sky on Fire, 27 september 2018, 21:33 uur
Matige Lam.
Nu is Lam by default wel redelijk matig. Een regisseur die naast actie wel steeds iets extras weet te brengen, maar op het gebied van actie en visuele flair zelf wat te wensen overlaat. Na al die jaren is daar nog maar weinig aan veranderd.
Komt er ook nog eens bij dat Lam een jaartje ouder is geworden en dat je dat ook wel ziet aan deze film. Het voelt nog een beetje als een jaren 80/90 HK actiefilm aan, met hier en daar een likje verf over. Jammer genoeg behoort daar ook wat brakke CG bij.
Maar ach, het acteerwerk is dan wel weer naar behoren en ook het drama is beter dan je doorgaans voorgeschoteld krijgt in een film als deze. Dat zijn jammer genoeg niet de meest belangrijke punten wat mij betreft, maar in z'n geheel gezien levert het toch een degelijke film op. Eentje zonder al te veel hoogtepunten en met een beperkte houdbaarheidsdatum allicht, maar voor een keertje wel te doen.
3.0*
Tonî Takitani (2004) 4,0
Alternatieve titel: Tony Takitani, 27 september 2018, 12:00 uur
Fijn fijn.
Weer een keertje herzien. Jammer genoeg niet meteen in betere kwaliteit kunnen vinden, dat verdient de film wel, maar ook op DVD nog steeds absoluut de moeite waard. Ik neem aan dat het gewoon een kwestie van tijd is.
Zelden een film gezien waarin vorm, narratief en personages zo sterk op elkaar zijn afgestemd. De film is het boek, de film is Tony Takitani. Op papier lijkt het redelijk saai en wie moeite heeft met de afstandelijkheid of traagheid van Japanese dramas kan maar beter wat anders gaan kijken, maar het oog voor detail is echt indrukwekkend.
Het resultaat is een mooi en aandoenlijk drama, met licht-speelse toesten hier en daar (de voice overs voornamelijk), sterk acteerwerk, een mooi score en prachtig in beeld gebracht. Een film die zovele jaren later nog steed indruk weet te maken.
4.0* en een uitgebreide review
Hell House LLC II: The Abaddon Hotel (2018) 2,5
26 september 2018, 22:53 uur
Iets minder.
Nu ben ik niet iemand die gelooft dat elke halve zool die met een camera kan zwaaien ook zomaar een goed found footage filmpje kan afleveren, maar eerlijk is eerlijk, naar het budget toe is het vaak gewoon een erg slimme keuze. Om het goed te doen heb je niet veel geld nodig, zolang je maar talent achter de camera hebt.
Deel 1 van deze reeks was aardig en aangezien er nu ook een deel 2 is zal het wel genoeg opgebracht hebben. Alleen lijkt dat geld niet meteen opnieuw geïnvesteerd in deze film. De opzet mag dan wat complexer zijn, het budget is volgens mij gewoon hetzelfde gebleven. En dan raak je aan de kwaliteit van een film natuurlijk.
Dat vertaalt zich in slechtere acteurs (waarvan een paar écht rampzalig) en wat extra randzaken die niet deftig uitgewerkt kunnen worden. Zo is die hele YouTube-achtige show errond gewoon bagger, zelfs indachtig dat die YouTube shows van zichzelf ook al bagger zijn. Het leidt af en maakt deze film er echt niet beter op.
Ook naar het einde toe loopt het allemaal een stuk moeizamer, men probeert wat dingen te verklaren, maar zoals zo vaak is dat nogal halfslachtig en neemt het meer spanning weg dan dat het toevoegt. Het is dan ook jammer dat Cognetti niet geheel lijkt te begrijpen waar de sterkte zit in zijn werk.
Gelukkig is het middendeel nog wel op niveau. Wanneer er weer door het huis gedwaald wordt is deze sequel wel effectief. Niet origineel of creatief, het is allemaal al eerder en beter gedaan, maar voldoende lollig om niet teleurgesteld te worden door deze wat doordeweekse horror filler.
Het belooft in ieder geval niet zoveel goeds moest er ooit nog een deel 3 komen.
2.5*
Zoe (2018) 4,0
25 september 2018, 12:03 uur
Erg mooi.
De sleutel tot deze film is de volgorde van genres. Heel veel scifi films hebben al geprobeerd om wat te zeggen over de liefde/romance tussen mens en android, maar geen enkele is daar eigenlijk goed in geslaagd. En da's eigenlijk niet zo heel verwonderlijk.
Die film zijn doorgaans scifi-first, terwijl deze Zoe romance-first is. Doremus is de ideale persoon voor een film als deze en slaagt er dan ook vlotjes in om de romance tussen de twee echt tot leven te wekken. Waar dat soort verhaaltjes Vroeger altijd wat als geforceerde zijplotjes aanvoelden, is het hier de kern van de film.
Deed me verder wat denken aan Reconstruction, aangezien Doremus het "fake" karakter ook vlot naar voren schuift en het niet bewaart tot één of andere finale twist. Hij is dan wel wat subtieler dan Boe, maar het is belangrijk voor de kern van het verhaal. Hoewel we als kijker weten dat het "fake" is, maakt het uiteindelijk weinig uit.
Knappe film. Eentje waar Black Mirror zich aan zou mogen spiegelen, dit is wél interessante scifi op een waardige manier gebracht.
4.0* en een uitgebreide review
Hell House LLC (2015) 3,0
24 september 2018, 22:26 uur
Best oké.
De laatste Jaren zijn er rond Halloween steeds weer enkele van dit soort haunt films. Dit jaar is het tijd voor deel 2, maar het eerste deel was mij nooit eerder opgevallen. Het ideale moment dus om dat even in te halen, want lang is het niet alvorens oktober van start gaat.
Het found footage gebeuren is een beetje voorbijgestreefd misschien, maar het is nog wel steeds functioneel. Zeker in deze niche, waar je toch vaak in een klein huisje met wat flashy belichting zit. Dat er dan een camera doorheenzwiebert om het nog wat enger te maken is geen bezwaar, in tegendeel.
De film kent een aardige opbouw. Geen al te vervelende personages, een paar creepy scenes halverwege en een redelijk einde. Echt verheffend is het niet, wie één van dit soort films gezien heeft, heeft ze ook allemaal gezien, maar wie op zoek is naar aardige horror filler om oktober vlotjes door te komen kan niet zo heel veel misdoen met deze film.
Binnenkort het tweede deel dan maar.
3.0*
Yin Yeung Lo 2: Ngo Joi Nei Joh Yau (1997) 2,5
Alternatieve titel: Troublesome Night 2, 24 september 2018, 22:24 uur
Meer van hetzelfde.
Maar nu met Herman Yau vol aan het roer. Waar hij in het eerste deel de regiestoel nog moest delen met twee anderen, neemt hij nu de gehele film voor z'n rekening, iets wat hij de volgende paar delen zou blijven herhalen. Beetje vreemd voor een anthology, maar ook niet echt ongezien natuurlijk.
Veel verandert er alleen niet, deel 2 gaat gewoon voort op het elan van de eerste film. Dat wil zeggen een combinatie van horror en comedy die nooit helemaal lekker loopt, maar verder wel het nodige vermaak weet te brengen.
Louis Koo is weer van de partij, samen met Simon Lui toch wel het gezicht van deze reeks. Ditmaal presenteren ze een radio programma, makkelijk om daar drie verhaaltjes losjes aan vast te hangen. De verhaaltjes zelf stellen niet zo heel veel voor, al kent de film ook wel z'n momenten.
Echt goed is het allemaal niet, wel vermakelijk. Zeker nu ze de films een oppoetsbeurt gekregen hebben. Toch blijft dit vooral voer voor de liefhebber, of de Yau-completist uiteraard. Ik behoor tot die laatste groep jammer genoeg.
2.5*
Yin Yeung Lo (1997) 2,5
Alternatieve titel: Yin Yang Lu, 23 september 2018, 22:24 uur
Hier begon het dus mee.
De Troublesome Night serie is iets aparts. Op relatief korte tijd is er echt een storm van deze films uitgekomen, een 15-tal op 5 jaar tijd. Dat wil toch zeggen dat er een publiek was voor dit soort horror anthologies, alleen vind ik ze zelf niet zo heel opvallend of geweldig.
Komt ook wel omdat ik niet zoveel heb met die Hong Kong mix van horror en comedy. Het is niet echt grappig en omdat alles nogal losjes en aangedikt is zit er ook zeer weinig sfeer in, waardoor de horror ook weinig voorstelt. Het werkt elkaar meer tegen dan dat de genres elkaar versterken.
Vond deze eerste wel iets beter dan verwacht, maar dat had dan vooral te maken met de presentatie. Het zou ook wel kunnen dat ze opnieuw zijn uitgegeven (en wat opgepoetst zijn), maar het zag er toch best netjes uit. Verder is de luchtigheid wel te pruimen en zorgt het dat de film makkelijk te verteren is, zeker wanneer je weet dat elke film nog eens is opgedeeld in 4 aparte verhaaltjes. Veel tijd om jezelf te vervelen is er dus niet.
Maar echte kwaliteit? Mnee. Yau zou het later veel beter gaan doen, maar dat maakt nu ook eenmaal deel uit van de HK filmmachine. Oefening baart kunst, alleen jammer dat ze vaak zoveel moeten oefenen.
2.5*
Every Thing Will Be Fine (2015) 2,5
23 september 2018, 22:19 uur
Wat matig.
Nochthans leek dit op papier wel wat. Een blik interessante acteurs, Win Wenders die toch vaak wat interessants doet, Debie die de cinematografie verzorgt … genoeg ingrediënten voor een geslaagde avond zou je denken.
Aan Debie heeft het in ieder geval niet gelegen. Niet dat het z'n beste werk is, verre van zelfs, maar de film oogt toch erg mooi en sfeervol. Cinematografie is niet zo héél aanwezig, maar toch geregeld zijn er scenes waar het visuele een duidelijke functie heeft.
Aan de acteurs ook niet, die doen het ook gewoon goed. Franco heeft niet de meest eenvoudige rol maar weet die goed in te vullen. De enige die me wat tegenviel is Gainsbourg, maar dat heb ik wel meer met haar. Bij haar voelt het wat gemaakt zwaar aan.
En da's meteen ook waar de rest van de film mee te kampen heeft; Het drama is erg gewichtig, maar weet eigenlijk nooit echt indruk te maken. Komt misschien omdat de film wat gefragmenteerd aanvoelt, maar verder is het ook gewoon wat te nadrukkelijk gezocht. Iets meer naturel had deze Every Thing Will Be Fine wel goed gedaan.
Niet heel slecht, daarvoor zit er wel genoeg kwaliteit in, maar 120 minute is duidelijk teveel van het goede.
2.5*
To Be or Not to Be (1942) 1,0
23 september 2018, 22:15 uur
Gefilmd tijdens de oorlog.
Als dat je aanspreekt, veel plezier met deze film! Het zal zeker wat toevoegen, gezien een aantal (gewaagde dan maar zeker?) grapjes hier en daar. Voor mij maakt het deze film er niet echt beter op, daarvoor is het gewoon in de basis niet goed genoeg.
Al begon het dan nog wel redelijk vlot. Niet zo heel grappig ('Heil Myself' enzo) maar wel met voldoende tempo. Alleen gaat het kluchtige snel vervelen en wanneer de film dan maar serieuzer wordt verliest het meteen dat beetje appeal dat er nog inzat.
Vond de humor eerder flauw dan grappig, acteerwerk ligt er veel te dik op (en zonder echt komische acteurs die dat soort werk aankunnen) en naarmate het vorderde werd het ook steeds minder. Veel meer dan een aardig eerste kwartiertje was dit niet.
1.0*
Marauders (2016) 2,0
23 september 2018, 22:13 uur
Flauwe politiethriller.
Start nochthans naar behoren. De opening was wel de moeite, niet dat het een héél bijzondere film belooft, wél een genrefilmpje dat zou kunnen teren op uitvoering. Jammer genoeg blijft het daarbij, de film glijdt al snel af en weet dat nooit meer recht te zetten.
Politiefilm met wat complotjes. Heel boeiend is het allemaal niet, maar Miller lijkt het daar niet mee eens te zijn. In plaats van het een beetje luchtig te houden, gaat hij redelijk serieus te werk. Daar heeft hij alleen de acteurs én het regietalent niet voor, maar daar trekt hij zich niks van aan.
Het ligt er allemaal wel heel dik op, actiescenes stellen teleur en het complot zelf weet ook amper te boeien. Rest een filmpje zoals er zovelen zijn, met erg povere acteurs, een paar actiescenes en een plot dat nergens interessant weet te worden. Buiten de intro valt er jammer genoeg niet zo heel veel te beleven.
2.0*
Hotel Transylvania 3: Summer Vacation (2018) 2,5
Alternatieve titel: Hotel Transsylvanië 3, 22 september 2018, 21:03 uur
Weer een matig vervolg.
De eerste in de reeks vond ik nog wel grappig, maar deeltje twee was toch al serieus wat minder. Dit nieuwste deel is zowat op hetzelfde niveau. De nieuwigheid is er ondertussen wel vanaf, Summer Vacation biedt gewoon weer 90 minute van hetzelfde.
Het deed me zelfs wat meer denken aan een TV episode, vooral dat door het verhaal. De cruise slaat eigenlijk nergens op, sluit amper aan bij de vorige delen en wordt ook zo opgelost dat er hoogstens één of twee personages overblijven moest er ooit een deel 4 komen. Als ze die er niet gewoon weer uitschrijven met één of ander excuusje.
Wat rest zijn de bekende personages en wat geslaagde gags links en rechts. Er zitten best wat leuke sight gags in, die ook alle ruimte krijgen omdat het verhaaltje zelf zo weinig voorstelt dat er amper tijd aan bested wordt.
Wat mij betreft is drie wel genoeg. Veel beter zal het niet meer worden, of met moet een nieuwe regisseur nemen die de reeks in een iets andere richting kan duwen.
2.5*
The Unity of Heroes (2018) 3,5
Alternatieve titel: 黄飞鸿之南北英雄, 22 september 2018, 20:58 uur
Jaren '90 HK martial arts.
En dan wel héél letterlijk. De film is eigenlijk gewoon een halve remake of volledige reboot van Once Upon a Time in China. Wong Fei Hung die z'n tante uit Londen ontvangt, een stad die overlopen wordt door buitenlanders en het gevecht van het oude China tegen de nieuwe tijden.
De kritiek op de buitenlandse inmenging is zelfs nog wat groter en explicieter in deze film, maar veel maakt het niet uit. Uiteindelijk gaat het erom dat Wong Fei Hung weer z'n beste martial arts bovenhaalt om de stad te beschermen, ditmaal met het gezicht en de skills van Wenzhuo/Vincent Zhao.
De uitdaging is iets groter omdat de vijand ditmaal over een drankje beschikt dat hem sterker maakt, maar ook dat gedoe is ook maar bijzaak uiteraard, de afloop laat zich toch wel raden. Jammer genoeg is het team rond Lin niet in staat om de magie van het oude Hong Kong helemaal te doen heropleven, vooral omdat de choreografieën wat magerder zijn. Waar Hark en Yuen zich volledig uitleefden, blijft het hier qua actie wat braver.
Maar wel een leuke film voor wie doorheen de meeste van die 90s martial arts films heen is en graag ook eens een wat modernere variant wil zien. Het waren betere tijden voor de HK filmbusiness, ik vrees dat deze film daar niet zo veel aan gaat veranderen, maar amusant is het wel.
3.5*
Zulu (2013) 3,0
Alternatieve titel: City of Violence, 22 september 2018, 17:58 uur
Best oké.
In de basis een wel erg simpel politiefilmpje. Een meisje wordt vermoord gevonden, een politiekoppel wordt op de zaak gezet, beetje randdrama om de agenten wat meer individualiteit te geven en verder een moordzaak die opgelost moet worden.
Bloom en Whitaker doen het best oké, maar uiteindelijk is het toch de setting die deze film wat extras geeft. Zuid-Afrika is een apart land en aangezien er lustig gegoocheld wordt met lokale talen en dialecten voelt het toch al snel heel anders aan dan de gemiddelde buddy cop film.
Daarnaast is het ook best wel bruut en weet Salle het allemaal aardig in beeld te brengen. Het is niet meteen meesterwerkmateriaal, met het zijn allemaal puntjes die ervoor zorgen dat het een vlotte, boeiende en strakke film is geworden.
3.0*
Jane (2017) 1,5
22 september 2018, 17:56 uur
Erg matige docu.
Eerlijk gezegd kende ik Jane Goodall niet echt, na deze docu wel een stukje beter. So far, so good, maar Jane Goodall boeit niet zo. Ze is toch vooral bekend geworden vanwege haar beroep en daar wist te docu minder te overtuigen.
Goodall's persoonlijke verhaal heeft vaak teveel de overhand en wanneer het over het wetenschappelijke gaat dan ontgaat me een beetje de enorme impact die Goodall meent gehad te hebben. Binnen de chimpansee community zal het best een belangrijke naam zijn, maar wat ze nu verder betekent heft wordt niet echt duidelijk.
Komt allicht omdat Goodall zelf zo vaak aan het woord is. Duidelijk gepassioneerd door haar job, maar daarom niet de meest objectieve persoon om alles toe te lichten. Beeldmateriaal is verder wel oké, maar niks opzienbarends. Het is wellicht dat ik verder ook niet zo veel met het onderwerp heb, maar wie een goeie natuurdocu wil zien heeft tegenwoordig toch betere opties.
Mnee, wist mij maar zelden te boeien en veel blijft er acheraf ook niet bij, behalve dan dat Goodall een belangrijke schakel was in het bestuderen van chimpansees.
1.5*
Bleach (2018) 3,0
Alternatieve titel: ブリーチ, 22 september 2018, 14:38 uur
Wel aardig.
Ik ken de manga/anime niet, ik hou me sowieso niet echt bezig met van die "eindeloze" reeksen. Als het meer dan 12 afleveringen heeft denk ik er zelfs al niet eens aan om het een kans te geven. Maar veel kennis van de franchise is niet nodig voor deze film.
Enerzijds omdat alles netjes vooraan begint. Het is geen vervolg op een serie, geen film-als-einde of spin-off, alle introducties met personages, verhaal en setting worden gewoon in de film gedaan. Anderzijds ook gewoon omdat het niet zo héél veel nieuws te bieden heeft. Wie al wat anime achter de kiezen heeft kent het allemaal wel.
Sato is ondertussen een regisseurs met al wat kilometres op de teller. Ook iemand die gezien eerdere films een project als dit perfect tot een goed einde moet kunnen brengen. En dat doet hij ook gewoon. Film ziet er netjes uit, verloopt vlot, af en toe een coole bad guy en een leuk gevechtje ertutssen.
Het is wat te hip en te bekend voor mijn smaak, maar vermaken doet het wel. Leuk tussendoortje, fijn om te zien dat Netflix toch wel dit soort filmpjes blijft vooruitduwen.
3.0*
Prophecy (1979) 2,0
Alternatieve titel: Prophecy: The Monster Movie, 21 september 2018, 22:51 uur
Ecohorror.
Op basis van de poster had ik eigenlijk niet zo'n heel hoge verwachtingen. Het zag er nogal goedkoop en cheesy uit, maar dat viel me eigenlijk nog best mee. De opbouw van de film is best solide, acteurs doen het naar behoren en het mysterie wordt vlot in stand gehouden.
Maar wie zich na een uurtje afvraagt waarom dit eigenlijk te boek staat als horror, zal het zich al snel beklagen. De less is more aanpak wordt een more is less en met een monster dat eruitziet als een dronken kerel in een rubberen berenpak is dat geen goeie ommezwaai. Het monster is ridicuul, de film vanaf dat punt ook.
Het is een wat vreemde omslag, want qua horror stelt dit echt helemaal niks voor. De sfeer is al snel volledig weg en wat rest is een filmpje dat de bekende paadjes bewandelt, maar qua uitwerking ondermaats is. Dat moet Frankenheimer toch ook wel gevoeld hebben?
Beetje jammer, op basis van het eerste uur een positieve verrassing, daarna een pijnlijk weg bergafwaards.
2.0*
Shinjuku Suwan II (2017) 4,0
Alternatieve titel: Shinjuku Swan II, 20 september 2018, 11:59 uur
Fijn vervolg.
Waar de eerste film nog vooral leek op een typische Yakuza film, worden hier ook daadwerkelijke Yakuza elementen toegevoegd. Het wordt daardoor allemaal net iets grimmiger, anderzijds zorgt het er ook voor dat de dynamiek net iets anders komt te liggen en je niet gewoon naar een herhaling van zetten zit te kijken.
Ook erg fijn dat Asano van de partij is. Hij leekt weer wat meer dit soort rollen en films te gaan opzoeken, kan ik alleen maar toejuichen. Sowieso een goed acteur, ook in drogere dramas, maar zie hem toch liever in wat opvallendere rollen.
Verder is dit een film waarin Sono Miike weer achterna gaat. Zijn eerste fullblown sequel, manga bron en wat commerciëler qua insteek, maar zonder die typische Sono touch te verliezen. Wie Miike en de Crows films kent zit nu waarschijnlijk met een stevige deja vu. Maar net als Miike brengt Sono het er gewoon erg goed vanaf.
4.0* en een uitgebreide review
The Toybox (2018) 1,0
19 september 2018, 22:53 uur
Njah.
Het is eigenlijk onbegrijpelijk dat een film als deze anno 2018 nog gemaakt wordt. Nagel lijkt inderdaad terug te harken naar de horrorfilmjes mid-00, brute horror met een guur en groezelig karakter, maar lijkt helemaal niks geleerd te hebben van de overdaad aan soortgelijke films die toen is uitgebracht.
Alsof hij het wiel heeft proberen heruitvinden, maar niet getalenteerd genoeg was. Toegegeven, visueel toont de film af en toe wel iets hoopvols, maar ook dat is eigenlijk puur in voornamelijk statische shots. De editing en sound design zijn zo belabberd dat er van sfeer gewoon geen enkele sprake is, wat potentieel sfeervolle horrorshots ten spijt.
Dieptepunt is echter het acteerwerk. Niet zo heel verwonderlijk als je anno 2018 namen als Barton en Richards uit je hoed moet tevoorschijn toveren, maar het is toch wel érg slecht. Hoekige conversaties, vreemde reacties en een compleet gebrek aan inleving. De platgestreken kop van Richards was dan nog wel de moeite, het beste stukje horror van de gehele film.
Mnee, het is eerder lachwekkend dan eng, spannend of goor. Het is een brakke, zielloze kopie van een horrorhype die niet eens lang genoeg vergeten is om weer op te rakelen. Eentje om snel te vergeten, of je moest echt wanhopig zijn om weer eens een filmpje als deze te zien.
1.0*
Don't Leave Home (2018) 1,5
17 september 2018, 22:30 uur
Pover.
Ik vroeg me tijdens het kijken af of dit een film van een beginnend regisseur was. Eentje die ze wijs hadden gemaakt dat hij een horrortje moest regisseren om door te breken en die het dan halverwege goed beu geworden was. Da's hoe deze film aanvoelt.
Gek dan dat Tully toch al een paar credits achter z'n naam heeft, dat z'n vorige een 80s love letter comedy was maakt het alleen maar gekker. Geen idee wat hem bezielt heeft een film als deze te maken, maar het is wel duidelijk dat hij hier absoluut geen talent voor heeft.
De film staat als mystery/thriller te boek, maar ik vraag me af of het niet gewoon een compleet gefaalde horrorfilm is. Er zitten namelijk genoeg momenten in die vanuit het horrorgenre gepikt lijken, alleen is de uitvoering zo doods dat het hoogstens als thriller kan passeren.
Regie is ondermaats, verhaaltje is cliché (en 15 minuten te lang) en acteerwerk is ook maar matig. Je ziet wel dat Tully de nodige technische bagage heeft, maar niks voeling met het genre. Beter links laten liggen dus, of je moet écht wanhopig zijn. Allicht was het beter geweest om deze film nog een dik maandje uit te stellen, rond Halloween ligt de wanhoop voor horror meestal wat hoger.
1.5*
La Femme la Plus Assassinée du Monde (2018) 3,5
Alternatieve titel: The Most Assassinated Woman in the World, 15 september 2018, 21:13 uur
Fijne film.
Niet de eerste film die horror en theater bij elkaar brengt, ik moest af en toe een beetje denken aan The Wizard of Gore. Maar deze film is geen zielloze remake, wel een film over Paula Maxa, actrice die berucht werd door haar werk in het Grand Guignol-theater, waar het (nep)bloed rijkelijk vloeide.
Verwacht geen typische biografie, het is meer een genrefilm die een verhaal bouwt rond bestaande setting and personages. Een duister, mysterieus maar ook wel sappig en vlot filmpje waarin Maxa uit de handen moet zien te blijven van een ripper-achtige killer.
Audiovisueel mooi verzorgd, waardoor er absoluut geen gebrek aan sfeer is. Setting draagt daar uiteraard ook aan bij en acteerwerk is verder ook op niveau. Het is dat het hier en daar een échte uitspatting mist en het ondanks een creatieve aanpak toch redelijk voorspelbaar is, maar verder weinig tot niks aan te merken op deze film.
Geen pure horrorfilm, maar voor liefhebbers van het genre toch wel een aanradertje.
3.5*
Jalsaghar (1958) 0,5
Alternatieve titel: The Music Room, 15 september 2018, 18:08 uur
Amper uit te zitten.
Een film die, gezien de titel niet zo heel verwonderlijk, sterk steunt op de muziek. Nu is dat wel een dingetje in India en is ook al vaak gebleven dat het internationale appeal daarvan niet al te hoog ligt, maar Ray kiest voor klassiekere Indische muziek.
Of het puur cultureel is, op gewoon een gevalletje van gewennen valt moeilijk te zeggen, ik ben niet vertrouwd met dit soort muziek. Punt is dat het gewoon niet aan te horen was. Vreselijk irritant, vooral omdat vele muzikale scenes ook erg lang duren en er verder niks te beleven viel. Had ik laatst met het Chinese Mambo Girl ook al.
Het verhaal errond weet amper te boeien, qua regie is het vooral erg statisch en weinig interessant. Eerder werk van Ray wist mij ook niet meteen te overtuigen, maar was wel nog stukken beter dan deze film. Als het een muzikale match is kan ik me inbeelden dat mensen er wat aan vinden, maar ik hoef het zo snel niet meer te horen.
0.5*
Reversing Roe (2018) 2,5
15 september 2018, 18:07 uur
Abortus doc.
In de jaren 70 werd het een verworven recht in de VS, sindsdien zijn er allerlei, vooral erg Christelijke, actiegroepen, actief die op allerhande manieren het recht proberen inperken. En indien dat niet mogelijk is of niet meteen lukt, mensen het zo moeilijk mogen maken toch abortus te plegen.
Er zit best wat schrijnend beeldmateriaal in, vooral omdat ik het toch niet kan nalaten mijzelf af te vragen wat zulke mensen nu eenmaal bezielt. Waarom zoveel tijd en moeite steken in het beknotten van de persoonlijke keuzes van een ander, want daar draait het uiteindelijk allemaal om.
Heel diep gaat de docu niet. We lopen langs de Amerikaanse presidenten en hun pogingen om pro-choice of pro-life naar voren te schuiven en we zien vooral veel lompe argumenten en agressief gedrag van de pro-life kant, waarmee meteen ook duidelijk wordt in welke richting deze docu poogt te duwen.
Wat meer kritische vragen had best gekund, een iets betere balans tussen beide kampen ook wel, maar toch er zit toch wel wat beeldmateriaal in dat best een indruk achterlaat. Jammer genoeg zit het verscholen in een verder erg matige docu.
2.5*
Mountain (2017) 2,0
14 september 2018, 23:01 uur
Te melig.
Een ode aan de berg, maar Peedom's checklist lijkt van elder gekopieerd en het resultaat is dan ook extreem voorspelbaar. Uiteraard een karrevracht aan drone shots (want zo doen we dat tegenwoordig), wat zweverige muziek (want dat hoort bij zulke natuurpracht) en wat tekstjes die kundig opgedreund worden door Dafoe, maar hilarisch inhoudsloos zijn.
Daarbij kan Peedom het ook niet laten om majesteus moedertje natuur naast de commercieel uitbuitende mens te zetten. Nog zo'n mustje dat niet mag ontbreken in een documentaire als deze natuurlijk, maar erg overtuigend is het allemaal niet.
Ik kan me inbeelden dat een impressie als deze binnen 200 jaar nog wel enige waarde heeft. Het specifieke thrillseekersperspectief dat hier wordt uit de doeken gedaan kan dan interessant zijn, moest de mens tegen dan doorgeëvolueerd zijn. Maar wanneer je er nog middenin zit is het allemaal weinig verheffend.
2.0*
Hero Mania: Seikatsu (2016) 3,5
Alternatieve titel: Maniac Hero, 14 september 2018, 22:57 uur
Leuk.
Toyoshima zit toch al even in het vak, toch slaagt hij er in een best frisse en jong aanvoelende film in elkaar te boksen. Het idee an sich is misschien niet al te origineel - er zijn ondertussen al genoeg alternatieve superhelden films - maar de uitvoering is creatief en apart genoeg om toch enig bestaansrecht af te dwingen.
Vier nogal duffe personages slaan de handen in elkaar om zich in te zetten tegen de stijgende criminaliteit. Ze opereren vooral in de armere buurten en ondanks dat het allemaal wat knullig oogt, zijn ze best effectief. Genoeg reden voor wat hilariteit en Japanse weirdness tussendoor, Toyoshima kan zich best goed uitleven.
Tweede helft is iets serieuzer en zit de comedy eerder in het verloop dan in de mafheid. Al zijn er ook zeker nog wel momentjes die qua wtf gehalte een paar glimlachjes verdienen. Acteurs hebben er ook veel zin in, zoveel is duidelijk, audiovisueel had het net wat strakker gemogen, maar toch valt er ook hier best wat leuks te ontdekken. Niet in het minst de af en toe best luide soundtrack.
Vlot, leuk en aangenaam vermaak met andere woorden. Het idee zelf is niet het meest originele, maar de invulling maakt veel goed.
3.5*
Mercury Rising (1998) 2,0
14 september 2018, 18:40 uur
Zeer matig.
En nogal droge actie/thriller, in die typische jaren 90 stijl. Bruce Willis past perfect in dit soort filmpjes, maar heeft dan wel een regisseur nodig die er ook iets leuks van maakt. Becker lijkt echter meer op automatische piloot te werken, waardoor er niet zo bijster veel te beleven valt.
Veel meer dan wat actie en een verplicht plotje hoef je niet te verwachten. Visueel is het echt drie keer niks, ook de soundtrack stelt weinig voor. Gewoon voer voor het videotheekschap met andere woorden. Eentje om tussen een hoop andere films te zetten in de hoop te kunnen teren op de betere films uit het genre.
Het plot is ook eerder ridicuul, de actie plichtsmatig. Het enige wat deze film nog redt van de complete ondergang, is het tempo. Het valt eigenlijk zelden stil, waardoor het toch nog een beetje weet te vermaken. Maar het is echt het absolute minimum.
Film om snel weer te vergeten, maar ik heb zo'n vermoeden dat dat wel vanzelf zal gaan.
2.0*
Minnâ-yatteruka! (1994) 4,0
Alternatieve titel: Getting Any?, 13 september 2018, 11:45 uur
Blijft leuk.
Altijd een beetje afwachten met films als deze. Was toch al lang geleden dat ik hem voor het laatst gezien had, dus ik was wel benieuwd of het nog steeds leuk zou zijn. Nergens voor nodig zo bleek, weer hartelijk kunnen lachen met deze Kitano.
Eigenlijk is het z'n enige echte volbloed comedy, terwijl comedy toch een rode draad is doorheen z'n oeuvre. Maar hier laat hij gewoon alles los en focust hij zich volledig om de humor. Dat wil zeggen dat je van plot en personages niet veel hoeft te verwachten, ook het audiovisuele krijgt betrekkelijk weinig aandacht in vergelijking met z'n andere films.
Maar grappig is het absoluut wel. Veel variatie in de soort humor, van droog tot extreem absurd, van slapstick tot parodie, elke scene biedt wel iets anders of nieuws, maar steeds wel met een typische Kitano knipoog.
Beetje lastig aan te raden, maar wie van Kitano's humor houdt en niet meteen en vlot verhaal nodig heeft, valt deze film nog steeds warm aan te bevelen.
4.0* en een uitgebreide review
St Trinian's 2: The Legend of Fritton's Gold (2009) 3,0
12 september 2018, 23:18 uur
Vond het best te doen.
Niet zo'n heel groot verschil met de eerste film, behalve dan dat er een kleine pivot in de cast zat. De bekendere acteurs hebben kleinere rolletjes of zijn verdwenen, de bijrolletjes van de eerste film mogen nu wat meer voor de camera verschijnen.
De fun en frisheid is in het algemeen ook wel net iets minder dan in deel 1, al zou dat ook wel kunnen zijn omdat ik de films nu eenmaal nogal snel na elkaar gekeken heb. Iets meer tijd ertussen was allicht beter geweest, aangezien het allemaal sterk op elkaar lijkt.
Verhaaltje is compleet onzinnig natuurlijk, maar het oogt allemaal best fris, het wordt met voldoende energie gebracht en ook de styling heeft iets wilds. Als het dan al voor kinderen of jonge meisjes is, vind ik het toch stukken minder truttig dan Amerikaanse varianten die ik voor zulke doelgroepen voor ogen zie.
Best vermakelijke onzin. Geen grootse cinema uiteraard, maar gewoon vlot vermaak.
3.0*
Baan Sau Chuk Dak Hin Dui (2002) 2,5
Alternatieve titel: Shark Busters, 11 september 2018, 20:00 uur
Typische Yau.
De man die genre films steeds weet te koppelen aan een sociaal geweten. In vele opzichten is dit een typische HK politiefilm geworden, maar dan wel eentje die de onderbetaalde politie en de effecten van hoog oplopende leningen in het post-handover tijdperk aankaart.
Zodoende dus Shark Busters, geen diertjes met grote tanden maar wel de loan sharks, de wat louche leeninstanties die woekerrentes vragen en een halve knokploeg op je afsturen als je niet tijdig weet te betalen. Gelukkig voor het corps komt er een advocaat bij hen in dienst, die hen helpt deze schimmige figueren te bestrijden.
Alleen jammer dat in 2002 Yau nog wat zoekende was. Er zitten wel wat interessante scenes in, maar het is toch vooral aan de goedkope kant allemaal, zonder al te veel franjes. Qua genrefilm stelt het niet zo heel veel voor, gelukkig dat er daarnaast nog wel wat te beleven valt. Maar 't is meer voer voor completisten dan een echte aanrader.
2.5*
St. Trinian's (2007) 3,5
10 september 2018, 22:34 uur
Erg geinig.
Had er nog nooit van gehoord. Blijkbaar maakt het ook deel uit van een langlopende franchise, maar de oudere films zijn ook niet al te populair hier. Deze film heeft in ieder geval het voordeel dat er extreem veel bekende koppen in zitten, dus op de één of andere manier kom je er toch ooit wel bij uit.
Aan de ene kant is het een wat maffe kinderfilm (deed me wat aan Matilda denken), qua regie refereerde het eerder aan jonge Jan Kounen. Nogal wild en gek dus. Da's eigenlijk best een toffe combinatie die ook gewoon goed bij de setting past.
Serieus moet je het absoluut niet nemen, dat maakt de film voldoende duidelijk. Verder vooral positief dat het tempo er goed in blijft zitten en dat de film niet te lang duurt. Na 90 minuten is het ook wel goed geweest en wordt er passend afgesloten. Binnenkort deel 2 van deze reboot maar eens meepikken.
3.5*
Hito ga Hito o Ai Suru Koto no Dôshiyô mo Nasa (2007) 3,0
Alternatieve titel: The Brutal Hopelessness of Love, 9 september 2018, 20:47 uur
Takashi Ishii met een soort van Perfect Blue.
De parallellen zijn niet moeilijk te vinden, maar toch zijn de films best anders. Dat heeft dan vooral te maken met Kon en Ishii, toch twee zeer verschillende regisseurs. Deze Brutal Hopelessness of Love is een rasechte Ishii film, ligt dus wat zwaarder op de maag.
Ondanks nogal wat naakt weer kan je Ishii's films maar moeilijk erotisch noemen. Het is vaak redelijk duister, bitter en ongezellig in zijn films, deze is daar geen uitzondering op. Ook in Perfect Blue werd dat thema aangestipt trouwens, maar dan wel véél netter uitgevoerd.
Ishii's films zijn op papier altijd wat sleazy, maar de uitvoering tilt het steeds weer boven soortgelijke films. Al valt het wel op dat deze film wat nerveuzer oogt, allicht dat Ishii nog wat teveel met z'n digitale camera aan het experimenteren was.
Film komt een beetje moeilijk op gang, maar dat betaalt zich wel terug tijdens het tweede uur. Niet Ishii's beste, maar zeker wel de boeiend genoeg om een keertje mee te pikken. Althans, als je het werk van Ishii kan waarderen.
3.0*
Rang De Basanti (2006) 1,0
Alternatieve titel: Paint It Yellow, 9 september 2018, 20:16 uur
Slecht.
Weer een typisch Bollywood product. Dat wel zeggen dat zowat elk genre in de film gepropt is, maar geen enkele poging geslaagd is. Het rommelt van de ene scene naar de andere, maar het is een jammerlijke opeenstapeling van foute scenes.
Aamir Khan lijkt sowieso een uithangbord voor slechte cinema. Ik heb ondertussen ook al wel wat leuke Indische films gezien, maar telkens als hij meedoet is het prut. Ook deze film valt eigenlijk amper uit te zitten. Van het loze begin met de "Westerse" Indische jeugd tot het ongelofelijke foute laatste uur waar alles plots superserieus en moralistisch wordt.
Subtiel kennen ze niet in Indië, maar tegelijkertijd is alles toch ook onnoemelijk braaf. Acteerwerk is niet best, visueel is het een boeltje (af en toe wel een mooi shot maar je moet het maar vinden tussen alle kitsch) en het duuuuuuuurt toch allemaal zo lang.
Mnee, dit soort Hollywood films zijn niet aan mij besteed.
1.0*
Bølgen (2015) 3,0
Alternatieve titel: The Wave, 9 september 2018, 18:19 uur
Fijne rampenfilm.
Vooral het eerste deel is eigenlijk perfect uitgevoerd. De aanloop naar de ramp en de ramp zelf zijn zoals het hoort. Het budget van deze film mag dan minder zijn dan zijn Hollwyood tegenhangers, maar de sfeer is een stuk benauwder.
Het tweede deel is jammer genoeg een stuk minder, vooral omdat het daar dan wél weer Hollywoodtrekjes begint te vertonen. Wat vervelend sentiment, onnodige meligheid en de verkeerde soort aan spanning. Toch gek hoe snel het keren kan.
Rest nog wel steeds het ijzersterke eerste deel en een basiskwaliteit die het eenvoudig kijkbaar maakt. Acteerwerk is oké, visueel ziet het er goed uit en ook de special effects misstaan niet. Niet altijd even groots, maar wel effectief.
Leuk voor een keertje, maar had nog veel beter gekund als het tweede deel wat dichter bij het eerste gelegen had.
3.0*
Yi Sheng Tan Xi (2000) 2,5
Alternatieve titel: A Sigh, 9 september 2018, 15:55 uur
Een wat teleurstellende Feng.
Niet dat ik z'n grootste fan brengt, maar hij weet me op de één of andere manier toch altijd te verrassen. Z'n films hebben toch vaak iets eigens, iets anders wat je niet meteen in China terugvindt, zowel z'n commerciëlere als iets artistiekere films.
Deze dus spijtig genoeg niet. Een romantisch drama met een klassieke driehoeksverhouding. Een stel getergde en gebroken personages maken er een boeltje van, de film houdt zich bezig met het ontwarren van de driehoek en het uit de doeken doen van de personages.
De uitwerking is gewoon erg klassiek en voorspelbaar. Het is een onderwerp dat al honderden keren gedaan is en jammer genoeg meestal op exact deze manier. Misschien toen nét iets aparter, omdat het niet meteen het typische boerengeklaag is, alleen is het jammer dat Feng er zo weinig zelf nog aan toevoegt.
Voor een keertje kan het net, maar verder geen noemenswaardige film.
2.5*
Peeping Tom (1960) 1,5
Alternatieve titel: Naaktsymfonie, 9 september 2018, 15:17 uur
Flauwtjes.
Het is niet zo heel moeilijk om te zien waar de film z'n imago vandaan heeft. Alleen, Peeping Tom is nu 60 jaar oud en van dat "gedurfde" karakter schiet nu helemaal niks meer over. Wat rest is een wat flauwe en truttige film.
Misschien als Mark's personage wat interessanter geweest was, maar als psycho is het maar een mak typetje. De klassieke verhaallijntjes uiteraard, maar het is vooral de nogal stroeve acteerwerkprestatie van Böhm die het personage wat in de weg zit.
Audiovisueel stelt de film ook niet zoveel voor. Nogal lelijke kleuren en matig camerawerk zorgen ervoor dat het verder ook nooit echt sfeervol wordt. Veel meer dan af en toe een beetje verrast opkijken gezien de thematiek en leeftijd van de film, maar dat was het ook wel zo'n beetje.
Gelukkig duurt het niet al te lang, maar da's ook maar een schamele troost.
1.5*
Psycho II (1983) 2,5
Alternatieve titel: Psycho 2, 8 september 2018, 23:31 uur
Degelijk.
Geen Hitchcock fan, dus ook geen Psycho fan. Allerhande films van en docus over de "grootmeester" ten spijt. Ik vind Hitchcock doorgaans veel te obvious, te uitleggerig en te functioneel als regisseur. In dat opzicht van ik dit tweede deel een stuk leuker.
Het is grappig dat de enige serieuze twist die deze film kon hebben ook werkelijkheid wordt. Bates die op het einde gewoon weer de goeie ouwe is, weer een gestoorde moordenaar. Via een hoop omwegen, dat wel, en met nog een hoop stoorzenders in het verhaal, maar van de de verwachte eindtwist (ie hij was toch niet gek, het was het Mary/Lily) gelukkig geen sprake hier. Na een uurtje film wordt daar kundig komaf mee gemaakt, waardoor het tweede deel plots een stuk interessanter is.
Verder krijgt je een typisch 80s werkje voorgeschoteld. De sfeer is nog wel oké, acteerwerk af en toe op het randje. Visueel ook wat karig, al is het interieur van het huis wel sfeervol en wordt er ook kundig gebruik van gemaakt. Het is zeker geen wereldcinema, maar het is net voldoende om de spanning in het verhaaltje levend te houden.
Leuk voor een keertje, kon er meer mee dan met het origineel. Al was dat ook weer geen enorme verrassing.
2.5*
Upgrade (2018) 3,5
7 september 2018, 15:30 uur
Best oké.
Al ontbreekt het Whannell toch een beetje aan intrinsiek talent om een geniale film af te leveren heb ik het gevoel. Op papier lijkt alles wel aanwezig te zijn voor een duister scifi/cyberpunk werkje, maar de sfeer komt er nooit helemaal goed uit.
Wat nog het beste werkt is de soundtrack, die is best zwaar en effectief. Visueel is het ook wel oké, al mist het toch wat aan knappe shots. De belichting is fijn, camerawerk ook wel goed, maar echt indrukwekkend wordt het nooit. Daarvoor blijft het allemaal net wat te braaf en te bekend.
Actiescenes vallen ook wat tegen. Marshall-Green acteert ook een beetje lomp wanneer zijn lichaam wordt overgenomen, waardoor de actiescenes er soms nogal belachelijk uitzien. Ik begrijp dat dat een functie heeft, anderzijs oogt het gewoon niet goed. Had makkelijk beter gekund.
En het verhaaltje speelt overal leentjebuur, al deed het mij dan nog het meest denken aan een wat lineairdere en verAmerikaanste versie van Oshii's Ghost in the Shell. Maar ook de link naar Cronenberg, Robocop en nog een paar andere films/regisseurs valt makkelijk te leggen. Waar je zelf het meest bekend mee bent allicht, heel origineel is het gewoon niet.
Alles bij mekaar mist het zowat op elk vlak dat laagje vernis om echt te schitteren, maar het stelt ook nergens écht teleur. Het is gewoon een solide film, duister en gritty genoeg, maar wat te netjes binnen het genre om echt een meesterwerk te zijn.
3.5*
The Butterfly Tree (2017) 3,5
Alternatieve titel: The Insect King, 7 september 2018, 11:07 uur
Erg fijn.
Je ziet het niet zo vaak, een vrouwelijke regisseur die een film maakt over mannen. De vrouwelijke touch van Cameron is in ieder geval wel duidelijk aanwezig, toch weet ze ook mooi het conflict tussen vader en zoon in beeld te brengen. Missie geslaagd in dat opzicht.
The Butterfly Tree is een drama, maar dan wel op een originele en creatieve manier vormgegeven. Erg kleurrijk, mooi camerawerk en opvallende animatiestukjes tussendoor zorgen voor een licht-fantastische sfeer, terwijl het drama zelf toch redelijk grimmig en zwaar is.
Geen eenvoudige combinatie, maar wel eentje die goed uitgevoerd wordt. Het drama naar het einde toe is misschien nét dat ietsje té aangedikt, maar storend of vervelend wordt het nergens. Al bij al een bijzonder filmpje, mist misschien net dat tikkeltej extra om een meesterwerkje te zijn, maar zeker de moeite. Zo'n typische 3.75* film.
3.5*
The Nun (2018) 3,0
6 september 2018, 23:55 uur
Binnen de verwachting.
Een Conjuring spin-off, want mag je daar nog van verwachten anno 2018. De niche die Wan ooit tot leven bracht is ondertussen kundig uitgemolken. De "grote" regisseurs wagen zich al een tijdje niet meer aan deze films, de formule is ondertussen té bekend terrein om nog te verrassen.
Qua horror heeft The Nun dan ook niet zoveel te bieden. De demoon + zijn verschijningen zijn redelijk tam, de jump scares zijn erg voorspelbaar en ondanks dat de film voldoende budget had zitten er weinig zaken in die een blijvende indruk achterlieten.
Voordeel is wel dat de locatie een stevige meerwaarde biedt en er zo wel wat sfeer geoogst wordt. Ook het acteerwerk is wel in orde, la is dat niet meteen iets wat een horrorfilm maakt of kraakt. Zo scoort de film wel wat puntjes en is het zeker geen totale ramp, maar als horrorfan blijf je toch wat op je honger zitten, zeker omdat de horror elementen duidelijk wel aanwezig zijn, alleen niet zoveel indruk weten te maken.
Net goed genoeg voor een keertje, maar het mag gewoon een keertje gedaan gaan zijn met dit soort films.
3.0*
Monster Trucks (2016) 1,0
6 september 2018, 16:13 uur
Ugh.
Nickelodeon films, de volgende keer als ik dat zie voorbijkomen zet ik het maar meteen weer af denk ik. Ze blijken garant te staan voor goedkope en kinderachtige cinema. Dat films zich meer op kinderen richten is één ding, maar een beetje basiskwaliteit mag toch wel.
Het concept is me ook nooit helemaal duidelijk geworden, behalve dan het letterlijk nemen van de "monster truck". Maar de uitwerking slaat echt helemaal nergens op, de monsters die in/onder de trucks kruipen ... het zal wel. Vond het alleen niet geinig, leuk, geslaagd.
Acteerwerk is beneden alle pijl, CG oogt ook maar goedkoop (voor blijkbaar een best prijzige film) en het duurt ook nog eens veel te lang. Mnee, terecht en begrijpelijk dat deze film zwaar geflopt is. Eentje om snel weer te vergeten (of gewoon te negeren, voor wie hem nog niet gezien heeft).
1.0*
Si Shi Qing Chun (2018) 4,0
Alternatieve titel: Flavors of Youth, 5 september 2018, 12:02 uur
Fijn ja.
Iedereen heeft het steeds over Shinkai en da's ook niet zo verwonderlijk gezien het aantal links deze film met Shinkai heeft, maar toch deed het me meer denken aan een film als About Love. Toch meer dat Chinese sfeertje, afzonderlijke verhaaltjes en inhoudelijk net iets anders.
Hoewel de drie verhalen op zichzelf staan en elk door een andere regisseur aangepakt worden, is deze anthologie wel enorm consistent in stijl, sfeer en inhoud. Het zijn eigenlijk drie verhalen die écht één geheel vormen, eerder dan een excuus om rond eenzelfde kenwoord wat te experimenteren met vorm.
Er hang een lekker sfeertje, er zit net genoeg inhoud in en door de korte speelduur ben je er ook door. Gewoon een lief, klein filmpje dat brengt wat je ervan verwacht, zolang je maar geen nieuwe Shinkai verwacht, wat nogal wat mensen doen blijkbaar.
Enige jammere vind ik dat de "International Version" (geen idee in welke deze verschilt van de originele) geen Chinese (Mandarijnse) dub heeft. Japans past bij de stijl, maar gezien het Chinese karakter van de film was een Chinese dub toch fijner geweest. Vreemd.
4.0* en een uitgebreide review
Haute Tension (2003) 4,0
Alternatieve titel: Switchblade Romance, 5 september 2018, 12:02 uur
Herzien en blijft gewoon goed.
De horrorhype van de '00s ligt al een tijdje achter ons, dan is het toch altijd even afwachten hoe een film als deze zich 15 jaar later staande houdt. Gelukkig heeft Haute Tension maar weinig van z'n veren verloren, duidelijk eentje die zich nog wel eventjes staande zal kunnen houden.
Maar wie méér verwacht dat horror komt bedrogen uit. Het is een erg eenvoudige film, met een killer en wat opgejaagd slachtvee. Meer is er niet. Gelukkig is de killer heerlijk bruut (Nahon maakt van zeer weinig héél veel), is de film lekker naargeestig en zit de spanning er nog steeds goed in, zelfs al weet je waar het allemaal gaat eindigen.
Met het einde heb ik nog steeds geen probleem trouwens. Hoewel het weinig toevoegt, zie ik ook niet bepaald veel plotholes of onmogelijkheden met het einde. Het is een twistje dat meer dienst doet als genrecliché dan als toegevoegde waarde, maar je zit dan ook naar een echte genrefilm te kijken.
4.0* en een uitgebreide review
Man Bo Nu Lang (1957) 1,0
Alternatieve titel: Mambo Girl, 3 september 2018, 21:12 uur
Oud Chinees werk.
Ondanks dat ik er ondertussen toch aardig wat Chinees werk op heb zitten, is de klassieke Chinese cinema redelijk onontgonnen terrein. Sowieso niet zoveel bekende Chinese klassiekers, het is toch meer een land van de recente cinema.
Niet zo héél verwonderlijk als je deze film bekijkt. Het is een musical, maar dan wel eentje waar er erg basic gezongen en gedanst wordt voor een statische camera. Astaire perikelen, weelderige cinematografie en luxe aankleding hoef je absoluut niet te verwachten van deze film. Enig tempo ook niet, want het is allemaal énorm traag.
De ene helft is musical, de andere helft drama. Een verhaaltje over een meisje dat op haar 20e verjaardag te weten komen dat ze geadopteerd is. Het drama weet amper indruk te maken en loopt voornamelijk door wat verplichte plotpuntjes, net als het musical gedeelte is ook dat extreem basic en functioneel.
Stroeve, taaie en emotieloze cinema. Het stelt allemaal zeer weinig voor en is hopeloos verouderd. China had nog een lange weg te gaan, al een geluk voor het land dat ze met veel zijn en op korte tijd vaak enorme progressie kunnen maken.
1.0*
Liu Mang Yi Sheng (1995) 2,5
Alternatieve titel: Mack the Knife, 3 september 2018, 21:10 uur
Matig.
Zoals de meeste Hong Kong dramas. Ook hier weer een film die eerder aanvoelt als een genrefilm, maar als hoofdgenre toch makkelijk als drama kan omschreven worden. Er zijn wel wat nevengenres, beetje comedy en enkele thriller elementen, maar die zijn toch eerder bijzaak.
Tony Leung (de bekendste) is een soort van wonderarts, die door het leven gaat als goedgeluimde goedzak. Niet iedereen is even blij met zijn losse houding, zeker niet de mensen die hard voor hun diploma gestudeerd hebben en zich wat gepasseerd voelen door het intellect van Dr. Mack.
Binnen die opzet spelen zich wat romantische en dramatische plotlijntjes af, maar veel stelt het allemaal niet voor. Er zijn wel een paar fijne scenes, maar erg lang houdt het niet aan en over het algemeen is het best matig. Geen vervelende film, maar ook geen echt opvallende. En zoals wel vaker werken de genre en dramatische elementen elkaar wat tegen.
2.5*