Blue Valentine schetst in grove lijnen de relatie tussen Cindy en Dean en hun dochtertje. De film schiet heen en weer van tussen het uitbundige verliefde begin en het moment waarop de boel uit elkaar gaat vallen. Naar de tussenliggende jaren mag de kijker raden. Rauw gefilmd met uitstekend acteerwerk van Michelle Williams en Ryan Gosling. Opmerkelijke verschil in uiterlijk tussen de jonge en de wat oudere Dean (snor, wijkende haargrens en foute bril), terwijl Cindy alleen maar mooier lijkt te worden. Ligt mede daarom de sympathie, van mij althans, bij haar?
Moonage Daydream is een volstrekt unieke documentaire, zoiets als dit heb ik nog niet eerder gezien. Het is veel, het is grillig, het is avant-garde, het is kunst, het is een beetje zoals Bowie zelf. Geen pratende hoofden maar alleen sound & vision, geput uit de vele spitsvondige interviews, concertbeelden en wat dies meer zij. En wat voor Bowies muziek geldt, geldt ook voor deze film; niet alles is even goed. Het is vaak net wat teveel van het goede. Gelukkig worden met name de jaren 70 goed uitgelicht, dan is hij op een artistiek hoogtepunt. Wel een film waar ik nog dagen over na heb lopen denken. Heb ook het gevoel dat ik de man beter heb leren kennen. Dan heb je het als documentairemaker heel goed gedaan.
Alternatieve titel: Leviathan, 1 oktober 2022, 18:31 uur
Leviathan geeft een kijkje in de Russische ziel en daar wordt een mens niet vrolijk van, alhoewel er gelukkig ook nog wel wat te lachen valt. Zoals in die scene waarin er geschoten mag worden op de portretten van Russische leiders door de jaren heen. Poetin zit daar niet bij (die moet nog wat rijpen), maar hangt met zijn uitgestreken hoofd wel prominent aan de muur van het kantoor van de corrupte burgemeester. Een man die het leven van sommige burgers in zijn gemeente knap lastig maakt. Indrukwekkende film, zou niet niet meer gemaakt kunnen worden denk ik zonder een enkeltje Siberië.