Logboek
Via deze pagina blijf je op de hoogte van recente stemmen, meningen en recensies van joolstein.
Standaard zie je de activiteiten in de huidige en vorige maand. Je kunt ook voor een van de volgende perioden kiezen:
januari 2023, februari 2023, maart 2023, april 2023, mei 2023, juni 2023, juli 2023, augustus 2023, september 2023, oktober 2023, november 2023, december 2023, januari 2024, februari 2024, maart 2024
Selecteer maand & jaar
Myeong-Ryang (2014) 3,0
Alternatieve titel: The Admiral: Roaring Currents, 31 januari 2018, 20:02 uur
Overdonderd bioscoop-spektakel met veel heldenverering. De film behandelt de historische slag bij Myeongnyang in 1597 waarbij een aanval van de Japanse vloot werd afgeslagen. Het bijzondere was dat de Koreanen slechts beschikten over 13 schepen, terwijl de Japanse vloot 333 schepen telde (133 oorlogschepen, en 200 logistiek ondersteunings- en bevoorradingsschepen) Kosten nog moeite werden gespaard om alles zo realistisch mogelijk over te brengen. Dit werkt samen met de tijdsduur soms in het nadeel van de film. De epische zeeslag is absoluut het mooiste spektakel in de film! Echter de weg om daar te komen is een stuk minder. Vooral in de eerste helft van de film is het getoonde nogal chaotisch. Er zijn teveel zij-verhalen die er niet toe dienen. Bijvoorbeeld over een niets toedoend personage, dat later in de film een heldenrol krijg, bij hem is zelfs een hele achtergrond bedacht met een dove vrouw. Ook gaan de vele personages (zelfs die van Yi) grotendeels verloren in het spektakel. Nu is admiraal Yi een nationale held en is dit zijn grootste wapenfeit maar soms kreeg wel een beetje de kriebels van zoveel heroïsme. Vaak ook onder-begeleiding van dik aangezette muziek die dan heroïsch moest klinken. Deze film over één van de belangrijkste confrontaties tussen de Koreaanse en de Japanse vloot is een wel geweldig schouwspel maar overtuigd niet helemaal.
The Chase (1946) 3,5
30 januari 2018, 22:17 uur
Het vinden van een portemonnee zet een stel gebeurtenissen voor ex-soldaat Chuck Scott in werking die een heerlijke film opleveren met een gekke twist en genoeg spanning. Goede performances van Steve Cochran als de hard-boiled gangster en de immer fameuze Peter Lorre als zijn maatje die de vuile klusjes opruimt. (Heeft die man ooit een slechte rol gespeeld?) Naast deze zwaargewichten is het een knappe prestatie van Robert Cummings om zich staande te houden maar dit lukt hem prima! Michèle Morgan is de bevallige dame in het spel. Misschien dat ze net iets te weinig flamboyant aanwezig is om het gangsterliefje te spelen maar verder doet ze het prima. De film valt vooral op door de tweede helft, als er gebruikt wordt gemaakt van fotografische effecten om de waarneming van de kijker te verstoren. Dit is waar de film dan ook spannender wordt omdat je niet zeker meer weet wat er echt gebeurt en waar het naartoe gaat. Het maakt het als geheel een stuk meer gedenkwaardiger. Met een mooi uitgangspunt, een aantal geweldige scenes, vooral met de auto, is dit een zeer fijne film noir
The Mask of Dimitrios (1944) 3,5
30 januari 2018, 20:28 uur
“He vas my friend!”
“Vell, he vasn’t exactly my friend, but – vell, I liked him!”
Het is een genot om in deze film Peter Lorre, als de Nederlandse schrijver Cornelius Leyden, rond Europa te zien trekken en te ontdekken wat hij kan over Dimitrios. En daar bij geholpen of is het tegengewerkt door Sydney Greenstreet (Mr. Peters). Beide heren waren elkaar natuurlijk niet vreemd omdat ze in totaal 8 films met elkaar opnamen. De Laurel en Hardy van de misdaad! Europa is trouwens geheel gesitueerd in de studio. Als er gereisd wordt naar Istanboel, Smyrna, Sofia, Paris, dan zien we een kaart. Echter de sets die dienst doen als deze steden, zijn erg goed gemaakt en ademen de atmosfeer uit alsof ze er echt zijn. Als de verhalen van internationaal gezochte crimineel Dimitrios Makropoulos worden verteld zien we dat in flashback. Mede door de fantastische uitvoeringen van Peter Lorre en Sydney Greenstreet is dit een heerlijke film-noir.
Goddess of Love (2015) 3,0
Alternatieve titel: The Dark Side of Venus, 30 januari 2018, 14:08 uur
Goddess of Love is geschreven en gedeeltlijk geproduceerd door Alexis Kendra (Hatchet II) Deze zeer mooie dame neemt dan ook zelf de hoofdrol voor haar rekening. Groot voordeel voor de kijkers is dan ook dat zij menigmaal naakt of in sexy lingerie door het beeld loopt. Al speelt ze ook zeer gedegen haar rol. Regisseur Jon Knautz liet bij zijn vorige film: The Shrine (2010) al zien dat hij een prima filmer was, met een oog voor detail. Dat is ditmaal niet veel anders! Maar het verhaal is een beetje te routineus met teveel nadruk op het oninteressant drama en te weinig op de horror. Ikzelf kreeg ook het gevoel dat het rond 2015 populaire boek Fifty Shades of Grey lichtelijk dienst had gedaan voor inspiratie. Bijzondere van de film was de interessante twist tijdens de climax. Echter voelt de film in het geheel, door te weinig verandering in tempo, enigszins vlak. In het algemeen is Goddess of Love mooi gefilmd en is Alexis Kendra aantrekkelijke om naar te kijken. Heeft het een aantal leuke ideeën waardoor het verhaal net interessant genoeg is om je aandacht vast te houden, maar zie ik mezelf niet weer op zoek gaan naar deze Godin van de liefde. Daar maakt de film te weinig impact voor.
Jang-san-beom (2017) 3,0
Alternatieve titel: The Mimic, 29 januari 2018, 22:21 uur
De film schijnt te zijn geïnspireerd op een Koreaanse Urban legend van een tijgerachtig wezen in de buurt van Jangsan (een berg vlakbij de stad Busan). Volgens deze legende zal er in dat een gebied een mythisch wezen rondlopen dat lijkt op een soort tijger en mensen lokt door het geluid van een huilende vrouw of de stemmen van overledene na te bootsen. Die Urban Legend resulteerde helaas in een vrij simpele rechtaan horrorfilm. De film is niet slecht! Vooral visueel is het zeker een degelijk en goed gemaakte film maar het script is gewoon niet heel erg sterk. Er zijn teveel ideeën die helaas niet goed worden uitgewerkt Ook met de aanwezige drama-kant wordt te weinig gedaan. Het acteerwerk van de twee jonge meisjes en hoofdrolspeelster Jung-ah Yum (A Tale of Two Sisters) was uitstekend. Echter weet de film alleen met visuele en met geluid nog redelijke goede horror-sfeer neer te zetten. Doordat de film teveel losse eindjes bezit en zich verder vooral op bekend terrein begeef is dat niet voldoende om echt gedenkwaardig te zijn. Het onconventionele einde zal misschien ook niet voor iedereen geschikt zijn. Maar vond ikzelf wel behoorlijk, net zoals de film!
No Estamos Solos (2016) 3,0
Alternatieve titel: We Are Not Alone, 29 januari 2018, 10:29 uur
Een Peruaanse horrorfilm die er erg sfeervol uit ziet. Verder zien we het bekende riedeltje van familie die naar een nieuw huis is verhuisd en daar al gauw te maken krijg met vreemde zaken. Alle clichés zijn er dus ruimschoots in aanwezig! Er zijn echt geen verrassingen! Het is domweg genrewerk wat de klok slaat. Met leentjebuur bij de grote namen in het genre. Erg is dat niet! De clichés worden effectief gebruikt en daarnaast is er een leuke duistere sfeer. De personages krijgen zelf iets meer achtergrond mee dan normaal het geval is bij een B-film. De special effects zijn in dat opzicht natuurlijk ook niet van goede kwaliteit maar ze volstaan. Helaas bediend de film zich ook van clichématige jump-scares. Het wiel opnieuw uitvinden zal deze film absoluut niet doen maar ach met de redelijk korte tijdsduur is het nog best goed vertoeven.
On Her Majesty's Secret Service (1969) 4,0
Alternatieve titel: Ian Fleming's On Her Majesty's Secret Service, 28 januari 2018, 21:55 uur
stem geplaatst
Good Bye Lenin! (2003) 4,0
Alternatieve titel: Goodbye Lenin!, 28 januari 2018, 21:52 uur
stem geplaatst
Purple Rain (1984) 3,0
Alternatieve titel: Prince, de Nieuwe King van de Rock-Scene, 28 januari 2018, 21:52 uur
stem geplaatst
Antz (1998) 3,0
28 januari 2018, 21:51 uur
stem geplaatst
Kedamono no Ken (1965) 3,0
Alternatieve titel: Sword of the Beast, 28 januari 2018, 21:26 uur
Een man is op de vlucht nadat hij de leider van zijn clan heeft vermoord. Een andere man probeert zich op te werken binnen zijn clan door illegaal goud op te vissen uit een rivier samen met zijn vrouw. Een derde man zit de eerste man achterna om wraak te nemen voor zijn vrouw (dochter van de vermoorde leider) Hun wegen leiden naar een berg alwaar ze leren wat echt iets waard is in het leven. Een film die dus handelt over Japanse feodalisme.Cinematografisch (spelend met licht en donker) is het zeker erg mooi om te zien. Al boeien die zwart-wit shots van de omgevingen me soms een stuk minder. Zo ook de aanwezigheid van onbeduidende scenes. Zo is er een scène waarin er plotseling een prostituee (tenminste ik denk dat ze dat is) verschijnt en die vermoordt een bijna verdronken samoerai om redenen die nooit volledig worden uitgelegd. In een andere springt het beeld van een groot zwaardgevecht plotseling van een binnenhuis naar een uitwendig veld van hoog gras. Slordige foutjes, die samen met de ouderwetse gevechten de film voor mij een stuk minder plezierig maakte. Gelukkig was er ook veel positiefs in de vorm van het donkere en cynische verhaal met wraak (altijd wraak) verkrachting, verraad, koelbloedige moord en de gebruikelijke eer. Zodat de film wel het bekijken waard was.
Jing Ke Ci Qin Wang (1999) 4,0
Alternatieve titel: The Emperor and the Assassin, 28 januari 2018, 14:14 uur
Historisch drama over Ying Zheng (Qin Shi Huangdi, 259 v.Chr. – 210 v.Chr.) die de eerste keizer van China werd genoemd. Deze film handelt over de vooral politieke inname van het Hán-Koninkrijk. De koning van Qin (Li Xuejian) had namelijk de ambitie om van China één verenigd keizerrijk te maken. Het is een interessante periode in de geschiedenis van China. Aangezien er al meerdere films over hem zijn gemaakt maar wie heeft er dan ook nog niet van de Chinese muur (hij heeft bestaande verdedigingsmuren tot één grote muur omgebouwd) of het Terracotta-leger(de 8000 figuren die zijn laatste rustplaats bewaken) gehoord? Ondanks zijn wreedheden heeft hij dus ook zijn stempel gedrukt op de Chinese historie.
Om onnodige bloedvergieten te voorkomen besluit de Concubine Zhao (Gong Li) Ying Zheng een helpende hand toe te steken. Ze verhuist naar het koninkrijk van Yan om die koning te overtuigen een huurmoordenaar naar de koning van Qin te sturen. Als deze moordenaar Jing Ke (Fengyi Zhang) verschijnt zal hij door de Ying Zheng worden ontmaskerd en hierdoor zal Qin in een gunstige positie komen om Yan te veroveren. Het loopt natuurlijk anders dan verwacht!
Een zeer groot en ambitieus filmproject van de Chinese regisseur Kaige Chen. Die hiervoor hele paleizen en delen van steden van tweeduizend jaar terug heeft moeten laten reconstrueren. Prachtige decors, kostuums, setting en oorlogswerktuigen wekken dan ook de impressie dat de gecreëerde wereld echt bestaat of beter gezegd heeft bestaan. Daarnaast is het acteerwerk van de gehele cast zeer sterk. De film laat zich makkelijk vergelijken met een klassieker als 'Ben Hur' Een stukje Chinese historie verpakt in een tijdloze en wonderschone film!
Day of the Dead: Bloodline (2017) 2,5
27 januari 2018, 01:03 uur
Bij een film als Day of the Dead: Bloodline is het niet de vraag hoe goed is de film maar veel meer hoe slecht zal ie zijn. En dat valt eigenlijk best nog wel mee! Je kan natuurlijk ook niet veel verwachten van een film die in alles duidelijk maakt dat we met een zeer goedkope B-film te maken hebben. Al was het budget van Romero nog veel lager! En oké het origineel van George A. Romero overtreffen is bijna niet mogelijk. Dat lukte al niet in 2008 laat staan dat het 10 jaar later wel was gebeurd! Anno 2018 hebben we daarvoor al te veel verschillende zombies voorbij zien komen. En vele gevallen nog beter ook! Daar kan een niemendalletje als deze dan ook niets aan veranderen. Hierdoor zal dan ook het plot niet uitblinken in originaliteit of vindingrijkheid. Een post-apocalyptische verhaaltje, een bunker (één locatie is voordeliger), het leger, wat overlevende, wat liefdesperikelen en personages die idiote beslissingen nemen. Met op de koop toe een een happy end. (vraag me af of Romero daar blij mee geweest was) Van die acteurs hoeven we verder dan ook niets te verwachten, alle zijn onbekend en van het kaliber onbeduidende bij-rolletjes. Ach, het acteerwerk volstaat verder nog voldoende voor een film als dit. Ondanks dat er een serieuze hoeveelheid negativiteit rond deze film te vinden is, terwijl je op je vingers kan uittellen dat het geenszins een goede film is, denk ik dat mensen een beetje overdrijven. Er zijn absoluut slechtere films te vinden en deze film doet één ding wel goed! Je geven waarom je naar een horror-film kijk. Gore en bloed! Er waren een paar zeer mooi vormgegeven zombies. Waaronder de half-zombie Max, die ook nog eens lekker gore aan zijn einde komt. En als de zombies of eigenlijk “rotters” bijten vliegt er tenminste bloed in het rond. Menig andere horrorfilm vergeet dit te tonen of denk dat een paar jump-scares voldoende zijn (ja ook films die de bios wel haalde)
Over het algemeen, is Day of the Dead: Bloodline een beetje verspilling van tijd. Al is het wel een oké zombiefilm met betere special effecten dan je zal denken. Toch doet het niets om het origineel te verbeteren, dus wat het nut van zijn bestaan is? Al is het lang niet zo slecht als sommige mensen je willen laten geloven, het is ook niets bijzonders.
Da Zui Xia (1966) 3,5
Alternatieve titel: Come Drink with Me, 26 januari 2018, 12:15 uur
stem geplaatst
The Monster Maker (1944) 1,5
26 januari 2018, 00:02 uur
B-acteur J. Carrol Naish speelt hier een wel heel saaie 'mad scientist' (moest waarschijnlijk mysterieus voorstellen) die een formule ontwikkeld om de vader van zijn love interest te chanteren. Echter de hele film oogt goedkoop en is domweg saai! Het knobbelachtige hoofd van de vader en boze gorilla zijn de twee dingen die nog enigszins voor spanning zorgen. Gek genoeg zijn beide maar kort te zien. Daarnaast is er duidelijk goed gekeken naar Bela Lugosi en met name de film The Raven. Beide mad scientists spreken met Oost-Europees accent, begeren jonge vrouwen die ze ontmoeten tijdens concerten en die vrouwen lijken toevallig op hun overleden vrouw. Rara... ja inderdaad die overleden vrouw heet in beide films ook 'Lenore.' En alsof het niet genoeg is doet Dr. Makoff meerdere malen Lugosi's handelsmerk van horrorlegende Dracula zonder reden na. (hypnotiserende ogen) Wie er op een leuk monster of een gekke professor die aan het experimenteren is geslagen hoopte komt bedrogen uit want het enige wat je krijgt is een saaie film met bijna geen horror en die daarnaast elementen kopieert uit het betere werk.
The Babysitter (2017) 3,0
25 januari 2018, 22:16 uur
De film heeft gelukkig niet de illusie dat het een briljant verhaal laat zien en dat is dan ook wat de film meer dan 'redt'. De film doet me een beetje denken aan iets eerder uitgebrachte Better Watch Out. Al is hier net iets meer bloed in te zien. Bedenk je dat je 12 jaar oud ben en dat je ouders nog een oppas regelen. Een knappe blondharige oppas waar elke twaalfjarige natte dromen van krijg. Die Cole en Bee hebben een speciale band. Ze doen leuke dingen samen en ze hebben lol. Maar de jonge tiener is toch enorm nieuwsgierig naar wat zijn babysitter allemaal doet als hij eenmaal op bed ligt. Dat blijkt heel wat anders te zijn dan wat de tiener kon vermoeden. Van alle personages is Cole de enige die wat achtergrond mee krijgt want Bee, de babysitter, en haar 'vrienden' hebben totaal geen achtergrond en zijn verder inwisselbaar. Samara Weaving, die Bee speelt, blijft vooral bij door haar strakke buikje en rondingen. Hoogtepunt voor de kijkers en Cole is natuurlijk de scène bij het zwembad. Al met al is The Babysitter een aardige film die vooral streeft naar humor, en daar slaagt de film af en toe best redelijk in. De horrorkomedie heeft geen hele enge of spannende scenes maar met wat bloed en over de top humor is het een degelijke hap-slik-weg-film.
Huo Shao Hong Lian Si Zhi Qin Jian En Chou (1967) 3,0
Alternatieve titel: The Sword and the Lute, 25 januari 2018, 21:27 uur
Al is de film niet zo vermakelijk als het tweede deel: Huo Shao Hong Lian Si Zhi Yuan Yang Jian Xia (1965), is dit derde en vermoedelijk laatste deel van de serie, toch op zijn eigen manier erg leuk om te zien. Wu (Jimmy Wang Yu) en Lianzhu (Ching Ping), de Ying-Yang zwaardvechters, zijn meer naar de achtergrond verdwenen en het jonge meisje Xiaoling (Petrina Fung Bo-Bo) heeft meer de hoofdrol. En dit werkt beter dan je zal verwachten. Het plot is vrij simpel de Phoenix-luit (uit het tweede deel) wordt ontvreemd door Flying Tigers clan en moet worden teruggevonden of vernietigd door het onoverwinnelijk kort zwaard van het meisje. (ook uit het tweede deel) Daarnaast is er nog wat gedoe om het derde artifact de Seven Stars steen, die kan genezen. Aan het einde is er een grote grand-finale met vele vijanden en zwaardgevechten maar voordat het zover is, komt eerst acteur Lo Lieh, dit keer als de broer van zijn eigen personage, terug om de boel nog wat in de war te gooien en wat knokwerk te verzorgen. Nu ik alle drie de delen heb bekeken kan ik zeggen dat het al met al een genietbare trilogie is met zowel min als pluspunten!
Yuan Yang Jian Xia (1965) 3,0
Alternatieve titel: The Twin Swords, 25 januari 2018, 17:58 uur
Dit is de opvolger van Huo Shao Hong Lian Si Zhi Jiang Hu Qi Xia (1965) en start met de laatste drie minuten van die film. Hierna gaan de verliefde Wu (Jimmy Wang Yu) en Lianzhu (Ching Ping) op weg naar huis maar net op weg keren ze alweer terug naar red lotus tempel? Hiermee wordt direct duidelijk dat het plot niet veel om handen heeft. Ook zullen mensen die de andere film niet gezien hebben niet goed snappen waar het allemaal omdraait. Het is dus een must om ze in de goede volgorde te kijken! De gevechten zijn (net als bij die voorgaande) nog steeds tam en slordig. Maar gelukkig zijn er wel een stuk meer gevechten en zijn de wapens ook wat diverser geworden. Hoewel het ontbreekt aan spannende gevechten zijn er ditmaal wel een keur aan boobytraps te zien. Vaak worden deze boobytraps gebruikt om geintjes mee uit te halen. Soms leuk, soms ook niet maar over het algemeen wel een leuke toevoeging. Minder gecharmeerd was ik van de gedeeltes waarin er gekozen was om het verhaal te vertellen in zangvorm. Veel speeltijd is er dit keer ook voor Xiaoling (Petrina Fung Bo-Bo) de jongste telg van Jin-familie weggelegd. Zij deed dit best verdienstelijk. Ondanks er een goede stap vooruit is gedaan, is de film verder ook niet beter dan het eerste deel. Op naar het deel 3: Huo Shao Hong Lian Si Zhi Qin Jian En Chou (1967)
Night Monster (1942) 2,5
25 januari 2018, 00:40 uur
Goedkope whodunit-horrorfilm met een wel heel groot cluedo -gehalte. Al was het maar omdat Bela Lugoside in een bij-rol als Hongaarse butler te zien is. Ook Lionel Atwill is kort te zien in een bij-rol. Het start aardig met leuke sfee maar als de eerste dode valt wordt het steeds saaier. Kamer in, kamer uit, kamer in... oh kijk een geheime deur, deur open en een... andere deur om een kamer in te gaan? Een paar dingen zijn dan wel weer interessant; zo hangt er in de spaarzame momenten dat ze buiten zijn een mysterieus sfeertje door de mist. Rare daarvan was dat ze wel benoemen dat als de kikkers stoppen met kwaken er een moord wordt gepleegd maar dat de meeste moorden juist binnen worden gepleegd, waar dus de kikkers niet waren. Daarnaast is er nog wel een leuke visualisatie van een geraamte. Verder is het een niet al te sterke would-be thriller met een redelijke cast en een niet bevredigend einde.
Du Bei Dao (1967) 3,5
Alternatieve titel: The One-Armed Swordsman, 24 januari 2018, 22:38 uur
Leuke Hong Kong kung fu klassieker. Een pioniers-film in het wuxia-genre. Duidelijk te zien dat ze nog op zoek zijn naar een wuxia nieuwe stijl. Sympathieke mannelijke anti-held (underdog) die gewelddadig en bloederig zwaardspel laat zien.Terwijl er ook ruimte is ingeruimd voor een romantische verhaallijn. Echter is het natuurlijk allemaal terug te voeren op "wraak" Al moet je niet om de minuut een vechtpartij verwachten. Maar als die actie losbarst is dat zeer goed gedaan. Long-armed Devil, een rivaal van Master Qi heeft de "Gouden zwaard"- techniek bestudeert en creëerde een “sword lock” -wapen om hem te verslaan. Dat wapen was een leuke aanvulling op de al bestaande wapens. Verder is er nog geen touwenwerk te zien of CGI, toch voelt het zwaardwerk hetzij wat knullig toch redelijk modern aan. Acteerwerk is solide en is een mix tussen een naturelle stijl en de oudere melodramatische stijl van acteren. Een charmante film gevuld met leuke actie, iconische personages die plicht en opoffering hoog in het vaandel hebben staan.
Huo Shao Hong Lian Si Zhi Jiang Hu Qi Xia (1965) 3,0
Alternatieve titel: Temple of the Red Lotus, 23 januari 2018, 20:03 uur
Temple of the Red Lotus blijkt de eerste film in kleur van Hong Kong's Shaw Brothers Studios te zijn. Een studio waarbij de nadruk lag op films met martial arts. Het is een vrij eenvoudig rechtaan rechttoe kostuum avonturen drama. Jeugdige zwaardvechter Kuei Wu (Wang Yu (One-armed Swordsman) keert naar tien jaar weer terug naar de Jin Clan in de Dragon Valley. Hij wil nieuwe skills leren en trouwen met zijn verloofde Lianzhu (Chin Ping), kleindochter van de Clan-leider Dragon Jin. Maar gebeurtenissen worden in werk gezet door een misverstand waarbij de rivaliserende Red Lotus Clan is betrokken. Via een gedeelte waar veel in gepraat wordt en er af en toe een vijand wordt uitgeschakeld belanden we bij een vreemd en grappig stuk waar de twee verliefde zich een weg moeten zoeken uit het huis via de vrouwelijke familieleden van de familie Jin. Echter de actie is vrij mager en de zwaardgevechten missen de spanning van ingewikkeldere choreografie. De film eindig met losse eindjes en dat einde komt abrupt maar dit is te verklaren doordat dit deel 1 in een trilogie is. Volgende (deel 2) is Huo Shao Hong Lian Si Zhi Yuan Yang Jian Xia (1965) Toch is het wel een aardige oude wuxia-film.
Ye Yan (2006) 4,5
Alternatieve titel: The Banquet, 23 januari 2018, 14:28 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,0 sterren
Xiu Chun Dao II: Xiu Luo Zhan Chang (2017) 4,0
Alternatieve titel: Brotherhood of Blades II: The Infernal Battlefield, 23 januari 2018, 10:27 uur
Regisseur Yang Lu heeft in de drie jaar die tussen deze en zijn vorige film zaten heel wat bijgeleerd want deze film is een goede stap verder in zijn ontwikkeling. En haalt met deze film voor mij net de krappe vier sterren. Al zijn er nog steeds wat verbeterpunten! Chen Chang is ook weer van de partij als de keizerlijke Jinyiwei Shen Lian. En zo te zien is deze film een prequel op de vorige (al is me dat nog niet helemaal duidelijk) Het verhaal speelt zich af rond het Donglin Incident (1624-1627) en in die context zien we dan ook de machtige eunuch Wei Zhongxian. Shen Lian krijg wederom te maken met samenzweringen, politieke intriges en moorden. De personages zijn ditmaal nog minder zwart-wit, waardoor hij zowel alleen staat, als ook hulp krijg vanuit onverwachte hoek. Zo zijn daar collega Pei Lun, protest-schilderes Bei Zhai (Yang Mi) en zijn meerdere in rang Lu, Wenzhao die allen hun rol spelen in dit complot. Ook komt er fijne actie van Ding Baiying (de mooie Xin Zhilei) die menigmaal met een katana-zwaard rond zwaait. Evenals Ding Chong (Li Yuan) die met buckler en kort zwaard er lustig op inhakt. Ten opzichte van de vorige film zijn die actiescènes deze keer ook overtuigender en een stuk spannender. Met deze kwalitatieve net iets betere tweede film ziet het erna uit dat dit een heerlijk reeks van goede wuxia gaat worden. Ik heb er dan ook niets op tegen dat Chen Chang opnieuw zijn zwart leren uniform aantrekt en zijn keizerlijke brokaten zwaard laat rond zwaaien.
Demolition Man (1993) 3,0
22 januari 2018, 15:52 uur
stem geplaatst
The Running Man (1987) 2,5
22 januari 2018, 15:17 uur
stem geplaatst
Dancer in the Dark (2000) 4,0
22 januari 2018, 15:14 uur
stem geplaatst
The Signal (2014) 4,0
22 januari 2018, 15:13 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,5 sterren
Bai Fa Mo Nu Zhuan (1993) 3,5
Alternatieve titel: The Bride with White Hair, 22 januari 2018, 15:12 uur
stem geplaatst
The Machinist (2004) 4,0
Alternatieve titel: El Maquinista, 22 januari 2018, 15:09 uur
stem geplaatst
The Ring Two (2005) 2,5
Alternatieve titel: The Ring 2, 22 januari 2018, 15:07 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,0 sterren
Weird Woman (1944) 4,0
22 januari 2018, 14:17 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,5 sterren
The Beast with Five Fingers (1946) 4,0
22 januari 2018, 14:14 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,5 sterren
Black Swan (2010) 4,0
22 januari 2018, 14:10 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,5 sterren
Bug (2006) 4,0
22 januari 2018, 14:08 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,5 sterren
Kakushi-Toride no San-Akunin (1958) 4,0
Alternatieve titel: The Hidden Fortress, 22 januari 2018, 14:01 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,5 sterren
Marebito (2004) 4,0
Alternatieve titel: The Stranger from Afar, 22 januari 2018, 14:00 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,5 sterren
Non Si Sevizia un Paperino (1972) 4,0
Alternatieve titel: Don't Torture a Duckling, 22 januari 2018, 13:59 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,5 sterren
Saul Fia (2015) 4,0
Alternatieve titel: Son of Saul, 22 januari 2018, 13:49 uur
De gehele film zien we een dans tussen de hoofdpersoon Saul Auslander en de cameraman in een gruwelijke omgeving. Het is een confronterend verslag van de wijze waarop de nazi's en de tot Sonderkommando veroordeelde gevangen van het concentratiekamp Auschwitz-Birkenau tijdens de holocaust te werk zijn gegaan. Geheimnisträger werden ze ook genoemd. Ze rekken hun leven in het kamp een beetje, maar het betekent niets. 'We zijn al dood', fluistert Saul op een gegeven moment. Je hoort hoe de SS’ers het niet over lijken of mensen hebben, maar over 'stukken'. Het is een reconstructie van de hel, waarbij de kijker de afschuwelijkste gebeurtenissen nog bespaard blijft. Veel wat we zien zijn onscherpe beelden in de achtergrond en flarden van geluid. Het maakt het er allemaal niet heftiger om! Avontuur, spanning, hoop, spektakel, of de romantiek van jongens onder elkaar: het fundament van geijkte oorlogscinema is hier volledig afwezig. Son of Saul is allesbehalve een vermakelijke film. De film doet recht aan de verschrikking door zelf een verschrikking te zijn.
Bovenal laat de film je nadenken over hoe een mens zich staande houdt in zo’n hel. Kom je in verzet, ga je ten onder in wanhoop of klamp je je aan iets vast, zoals Saul doet? Is zijn missie volkomen futiel of juist het enige menswaardige? Het enige wat nog zin heeft?
Chain Reaction (2006) 4,0
Alternatieve titel: House of Blood, 22 januari 2018, 13:42 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,5 sterren
How to Train Your Dragon 2 (2014) 3,0
Alternatieve titel: Hoe Tem Je een Draak 2, 22 januari 2018, 13:28 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,5 sterren
Adam Chaplin (2011) 4,0
22 januari 2018, 13:21 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,5 sterren
The Goonies (1985) 4,0
22 januari 2018, 12:55 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,5 sterren
Bu Zai Chen Shui (2014) 3,5
Alternatieve titel: Brotherhood of Blades, 22 januari 2018, 06:22 uur
Opvallende goede wuxia-film met thriller-elementen en zonder al teveel CGI! Het draait allemaal om drie vrienden en collega's van de Jinyiwei, keizerlijke geheime politie maar ook moordenaars. Die Jinyiwei kwam ook al langs in een film als: Jin Yi Wei (2010) De held Shen Lian wordt gespeeld door de Taiwanese Chen Chang (Red Cliff, Crouching Tiger) Hij en de andere personages zijn niet van die simpele zwart-witte karakters. Waardoor door personage aardig fascinerend werden. Verder heeft de film een prima scenario waarin de gebruikelijke elementen van de wuxia over verraad, politieke intriges, drama en broederschap zeer goed worden gecombineerd en waarin tevens een paar goed doordachte wendingen zitten. Op sommige momenten zijn er mooie beelden te zien. Zoals bv. Shen Lian die zijn geliefde Zhou Miaotong (Shi Shi Liu) draagt in de sneeuw. Toch zijn het er net te weinig om over het geheel te overtuigen. En dan zijn er natuurlijk nog de gevechten. Ze zijn wel solide, maar vallen ook een beetje tegen! De montage is vrij hectische en ook zijn er te veel close-ups die de handelingen verwarrend maken. Binnen het genre is dit een zeer welkome aanvulling, het is dan ook jammer dat net dat beetje meer mist wat de film onderscheidend had gemaakt.
Sullivan's Travels (1941) 4,0
Alternatieve titel: De Lotgevallen van Sullivan, 22 januari 2018, 04:28 uur
stem geplaatst
Invisible Ghost (1941) 2,5
22 januari 2018, 02:28 uur
Bela Lugosi kreeg met deze film bij Monogram Pictures de kans om weer te schitteren in een hoofdrol, echter betekende dit ook dat het script onder de maat zal zijn. En dat is het! Het is een script vol nonsens! Waarbij vele zaken niet eens worden verklaard. Waaronder ook waar het allemaal omdraait de macht van Mw. Kessler over haar man. Wat de film redt is de nog aardige regie (voor een B-film) en de aanwezigheid van natuurlijk Bela Lugosi. Maar tja...die maakt bijna elke film net wel iets beter. Al is dit niet zijn beste film, is het ook niet zijn slechtste. In dit verder op alle vlakken pover werkje is mij wel één ding meer opgevallen. En dat is de donkere acteur Clarence Muse. Deze speelt niet de standaard stereotype die gebruikelijk was in die tijd. Nee, want naast dat hij genereuze maten van schermtijd krijg, zit er in zijn rol ook veel meer waardigheid.
What Dreams May Come (1998) 2,0
21 januari 2018, 06:26 uur
stem geplaatst
The Boogie Man Will Get You (1942) 2,0
21 januari 2018, 06:16 uur
De film is niet slecht maar is gewoon niet erg goed. Er zijn namelijk een paar elementen waardoor het voor mij vooral tegenviel. Ten eerste ontbrak het in de film aan horror. Oké Boris Karloff is de 'mad scientist' en hij experimenteert er lustig op los om een “superman” te creëren. Maar afgezien van wat vage handelingen en wat lichamen is er weinig te zien. Het was vooral veel komedie gecombineerd met een whodunit wat we te zien krijgen en af en toe zijn er verwijzingen naar het leger en de oorlog. Natuurlijk is er de creatie van de supermens zodat de oorlog kan worden gewonnen maar er zijn ook verschillende woordelijke verwijzingen en we zien een fascistische Italiaan die dingen wil opblazen. Ik kreeg dan ook meer het gevoel dat dit een film was die gemaakt was voor de Amerikaanse Office of War. Het tweede minder goede was het moment dat Maxie Rosenbloom in beeld kwam hierna zakt het niveau van de film naar saaie slapstick. Het acteerwerk van Boris Karloff en vooral Peter Lorre is uitstekend. Peter Lorre speelt sowieso een heerlijke rol als een soort oplichter die alle belangrijke baantjes in het kleine dorpje heeft en de gehele tijd een klein katje in zijn binnenzak meedraagt. Echter is de film niet meer dan dat ze de twee grote horror-iconen bij elkaar hebben gebracht in de hoop dat zij er iets van maken. Helaas is het resultaat te mager.
Angst (1983) 4,0
Alternatieve titel: Fear, 21 januari 2018, 04:15 uur
"The fear in her eyes and the knife in the chest - that is my last memory of mother."
Een gevangene die zich scheert in zijn cel en een voice-over die deze openingszin uit het vreemde gedachtegoed van de jongeman verwoord. Het is de start van de film die ons een kijkje geeft van wat er in de geest van een seriemoordenaar afspeelt. Het is vooral een morbide nieuwsgierigheid naar wat er zoal in zo'n zieke geest omgaat. Gerald Kargl wil ons dat met Angst laten ervaren. En dan in de meest onvergetelijke soort... De film is losjes gebaseerd op verklaringen van de seriemoordenaar Werner Kniesek en de voice-over citeert tevens uitspraken van andere seriemoordenaars zoals Peter Kürten, de vampier van Düsseldorf. Maar de film heeft veel meer te bieden dan alleen de gedachtegang van een killer. Ook vanuit een cinematografisch oogpunt is dit een bijzondere film. De POV-stijl en andere camerastandpunten in deze film zijn namelijk erg bijzonder. En dan is er nog Klaus Schulze's soundtrack die de film een nog onheilspellender gevoel mee geef. Het is een diepe duik in waanzin. In een groot aantal landen was de film verboden voor het extreem gewelddadige karakter. Echter betekent het niet dat er nu veel gore te zien is. Op dat punt kunnen mensen dan ook teleurgesteld kunnen zijn. Het is dan ook vermoedelijk geen film voor iedereen!
The Thief of Bagdad (1940) 3,5
Alternatieve titel: The Thief of Bagdad: An Arabian Fantasy in Technicolor, 21 januari 2018, 02:10 uur
stem geplaatst
Watership Down (1978) 3,5
Alternatieve titel: Waterschapsheuvel, 21 januari 2018, 02:08 uur
stem geplaatst
Fritz the Cat (1972) 4,0
21 januari 2018, 02:06 uur
stem geplaatst
Island of Doomed Men (1940) 3,0
20 januari 2018, 08:14 uur
Afgezien van de aanwezigheid van Peter Lorre, die hier op grandioze manier de sarcastische Stephen Danel speelt, is er verder maar weinig leuks te beleven in deze B-film. Lorre is een slavendrijver die op zijn eigen eiland, criminele witte slaven tot slavenarbeid dwingt. En die er zelfs niet voor terugdeinst om zijn eigen vrouw Lorraine (Rochelle Hudson) gevangen te houden. Dat klink best veel belovend maar het valt in alles vooral tegen. Rochelle Hudson acteert afschuwelijk en de rest van de cast ziet er ook uit alsof ze liever ergens anders willen zijn. Maar ook het script laat veel te wensen over omdat het door toevalligheden aan elkaar hangt. Toch geef ik de film een voldoende omdat het verhaal, dat weliswaar erg veilig is, onderwerpen als sadisme, vrouwen- en dierenmisbruik, slavernij en corruptie van macht, bezit. Daarnaast zien we Robert Wilcox die undercover opereert als "Mr. Smith" een paar maal gegeseld worden. Iets wat niet alledaags was in dit soort oudere B-films. Door Peter Lorre en de potentie van het verder simpele verhaal is er net genoeg entertainment om deze film te bekijken. Als is wel erg mager!
The Grapes of Wrath (1940) 3,5
20 januari 2018, 06:10 uur
stem geplaatst
The Undying Monster (1942) 3,0
20 januari 2018, 01:38 uur
Twee jaar voordat regisseur John Brahm de film The Lodger (1944) maakte, (gebaseerd op hetzelfde fictieboek over Jack the Ripper als Alfred Hitchcocks gelijknamige zwijgende film uit 1927) waagde hij zich aan deze horrorfilm. Na de opening met een somber landhuis bovenop een klif, is er direct de meest briljant scène van de hele film te zien. Hierin zien we de camera in één lange Take een halfduister interieur aftasten. We zien een slapjes bungelende hand en het roerloze lichaam van een hond die het ergste doen vermoeden. Echter dan verbreekt Brahm de spanning en blijkt het dat we in het ootje zijn genomen. Verder is het vooral puur B-filmmateriaal met een krakkemikkige intrige en een plot dat wel wat weg heeft van een kruising tussen The Wolf Man en Hound of the Baskervilles. Maar dan net als een boulevardklucht; een frivole, luchtige inhoud, rijke aankleding en een redelijke rolbezetting. En het is dan ook vooral de stijl van de Duitse regisseur Brahm die het geheel naar een iets hoger niveau tilt.
The Mad Magician (1954) 3,0
20 januari 2018, 01:17 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 2,5 sterren
Black Angel (1946) 3,5
19 januari 2018, 19:23 uur
Regisseur Roy William Neill is vooral bekent om zo'n beetje alle jaren '40 Universal Sherlock Holmes films. In 1946 kreeg hij de kans om deze film te maken, het zal zijn laatste worden. Hij stierf aan een hartaanval kort na de film.
Een mijlpaal binnen de film-noir was deze B-film natuurlijk niet maar de film bezit wel een paar elementen waardoor hij zeker meer dan het bekijken waard is. Het plot is gebaseerd op een verhaal van Cornell Woolrich (Hitchcocks Rear Window) en zit prima in elkaar. Zo is de identiteit van de moordenaar niet direct voor de hand liggend en wordt het onbeantwoorde liefdesplot met aanzienlijke finesse behandeld. June Vincent brengt de loyale huisvrouw die detective gaat spelen om haar man uit het gevang te houden, ondanks deze vreemdging, nog redelijk geloofwaardig en Peter Lorre... tja was Peter Lorre, Ditmaal als de foute nachtclub-eigenaar. Dan Duryea als dronkaard in de mannelijk hoofdrol was ook een goede zet. De film heeft een fantastische opening maar had hierna net iets meer spanning en atmosfeer mogen bezitten. Maar dat neemt niet weg dat het best een plezierige film was! Zeker als er ook nog twee zeer leuke one-liners (die hieronder staan) in zitten!
When is he gonna learn you can't drink it as fast as they make it?
I had a wife that needed killing and you had a husband that took care of it...
Rope of Sand (1949) 3,0
19 januari 2018, 12:08 uur
Producent Hal B. Wallis trachtte met deze film de sterrencast van Casablanca weer samen te brengen. Hij slaagde hier bijna in, enkel Humphrey Bogart en Ingrid Bergman lieten verstek gaan. Dus werd Bogart vervangen voor Burt Lancaster en Bergman voor Corinne Calvet. Hiermee had hij een prima rolbezetting voor deze avonturen-actiefilm. Die gaat over een handige dief die de door hem verstopte buit van een roof probeert terugwinnen terwijl allerlei aasgieren op de loer liggen, elkaar proberen de loef af te steken en hem in een val proberen te lokken. Burt Lancaster is goed als de getergde actieheld maar het zijn Peter Lorre en Claude Rains die hier de leukste rollen wegzetten. Vooral Lorre die hier maar een kleine rol als Toady, een haast filosofische dronkaard speelt is zeer gedenkwaardig. Met leuke one-liners ” I am here, free as the wind, fountain of extraordinary knowledge, splendidly corrupt and eager to be of profitable service. ” of "Consider the diamond itself for instance. Carbon, soot, chemically speaking. And yet the hardest of all matters. So hard, in fact, that whatever it touches must suffer: glass, steel, the human soul." Regisseur William Dieterle gebruikt verder de exotische locatie effectief en creëert een mooie geïsoleerde omgeving om zijn film in af te laten spelen. Er zijn een paar goede twisten naar het einde toe, en een geweldig vuistgevecht in een zandstorm die de moeite waard is. Zeker geen slechte film!
Wonderstruck (2017) 4,0
18 januari 2018, 21:49 uur
Een prachtige en weldadige ode aan de zwijgende (stomme) film.
Enige binding met die films kan dus wel een voordeel opleveren. Al is de film echter voor zowel jong als oud toegankelijk genoeg om te bekijken. Wonderstruck is gebaseerd op het gelijknamige boek van Brian Selznick, wiens schrijfwerk al eerder de basis vormde voor de film Hugo. Maar verwacht hier geen tweede Hugo daar verschillen Scorsese en Haynes (gelukkig) te veel van elkaar met hun aanpak. Ook het budget van Hugo was vele malen groter, al zijn er natuurlijk ook wel een paar overeenkomsten te vinden.
De plot draait om twee prille tieners in twee verschillende tijdperken. Het dove meisje Rose komt uit het New York van 1927, vlak voor de uitvinding van de geluidsfilm. Ze is van huis weggelopen en op zoek naar haar moeder. Haar belevenissen doorkruisen die van de jongen Ben die in 1977 in een hectisch New York verzeild raakt en tevens van huis is weggelopen op zoek naar zijn vader. Beide zijn doof. Deze twee parallelle verhaallijnen die naadloos met elkaar verweven worden, mede dankzij de muziek, komen uiteindelijk samen in een boekwinkel in New York.
Regisseur Todd Haynes laat 1927 aanvoelen als een stille (stomme) film, door dit ook zonder spraak en in zwart-wit gefilmd te hebben. Het voelt ook als het New York uit die tijd. Hetzelfde weten ze in kleur te creëren voor de jaren ’70. Dat de regisseur de tweede verhaallijn als een stille film toont is moedig en vooral erg geslaagd. Daarnaast is het acteerwerk van de jonge kinderen erg indrukwekkend te noemen, net als de dubbelrol van Julianne Moore die hier voor de derde maal verschijnt in een film van Todd Haynes.
Voor sommigen is het wellicht wat te traag, maar voor wie een beetje geduld heeft, krijgt met Wonderstruck pure filmmagie.
The Exorcism of Molly Hartley (2015) 2,5
18 januari 2018, 08:02 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,0 sterren
Mr. Moto Takes a Vacation (1939) 3,5
17 januari 2018, 00:51 uur
De laatste zaak en achtste film van Peter Lorre als Mr. Moto en dit is zeker een waardige en goede afsluiter! Inzet is deze keer een juweel van onschatbare waarde: de kroon van de Koningin van Sheba. Terwijl Mr. Moto ogenschijnlijk geniet van een welverdiende vakantie, laat hij echter het kleinood geen moment onbewaakt. Met meerdere criminelen die op de kroon azen is dit dan ook echt wel nodig. Maar er kan natuurlijk maar één meester-schurk zijn en deze steekt mr. Moto zelfs naar de kroon als het om vermomming gaat. Hierdoor blijft het tot op het laatste ogenblik spannend! Ook de klunzige Archie Featherstone die steeds opduikt, voor een komische inbreng moest zorgen en onbedoeld de zaak verder hielp was niet irritant. Virginia Field verschijnt hier trouwens voor derde maal in een mr. moto-film. (wel steeds een ander personage) Tja en aan alles komt een einde en de producenten stopten dan ook met deze kwalitatief hoogstaande serie voortijdig, dit vanwege lucratieve aanbiedingen voor Peter Lorre en vanwege het dreigender wordende 'gele gevaar'.
Mr. Moto in Danger Island (1939) 3,0
Alternatieve titel: Danger Island, 16 januari 2018, 22:12 uur
In het zevende deel werkt mr. Moto (Peter Lorre) blijkbaar opeens voor de Amerikaanse regering want deze sturen hem naar Puerto Rico, bijgenaamd het 'Eiland der Gevaren, om een zaak in diamantsmokkel te onderzoeken. Regisseur (en schrijver) Norman Foster ontbreekt bij deze film en dat is wederom een groot gemis. Wat we te zien krijgen is een soort van whodunit, die pas op het allerlaatste wordt onthuld. Afgezien van een naamsverandering zijn de inmiddels o zo bekende vermommingen van mr. Moto hier helaas niet te zien. Wel krijg hij een sidekick in de vorm van Twister McGurk. Dit is Warren Hymer en zijn hele carrière speelt hij hetzelfde soort 'niet zulke slimme' typetjes Hier doet hij dat dan ook niet anders. Het zijn verder de gave slotachtervolging met een speedboot van de politie en uitstekende cast die van deze film nog iets leuks weten te maken.
Mr. Moto's Last Warning (1939) 3,0
16 januari 2018, 18:55 uur
Mr. Moto mysteries staan altijd garant voor plezier. Dat is met dit zesde deel ook niet anders! Echter de wereld stond op het randje van oorlog. Het mogen dus duidelijk zijn dat dit plot, waarin een ongeïdentificeerde buitenlandse macht achter een plan zit om de Brits-Franse diplomatieke betrekkingen grondig te ondermijnen, een regelrechte verwijzing was naar het conflict dat gaande was in Europa. Dit wordt ook bevestigd door dat het land van handelen Egypte (een Brits protectoraat) was.
Aan het begin van de film zien we een fake Mr. Moto een leuke verrassing. Direct in die eerste tien minuten wordt het ook al duidelijk dit is niet een heel groot mysterie zal zijn. De boosdoeners zijn dan namelijk dan al bekent en draait het meer om uit elkaars handen blijven. Waarbij moord of aanslagen niet geschuwd worden. Als de echte mr. Moto te tonele verschijnt zitten we dan ook al midden in een leuk spionnen-avontuur. Peter Lorre meet zich zoals vanouds weer verschillende vermommingen aan en lig op de loer om de vloer aan te vegen met de 'bad guys' Hulp krijgt hij van de geheimzinnige in gewetensnood verkerende Virginia Field, een meisje met een mysterieus verleden. Daarnaast zijn George Sanders en John Carradine zeer geslepen in hun knappe bijrollen. Alleen Robert Coote is een irritante factor in de film.
Toch is dit ook weer een prima film met dit keer een paar prachtige onderwatergevechten en beelden. En bestaat er misschien niet een Japans gezegde met zoiets als; Een buikspreker is altijd een slechterik
The Ewok Adventure (1984) 2,5
Alternatieve titel: Caravan of Courage: An Ewok Adventure, 16 januari 2018, 16:51 uur
stem geplaatst
Ewoks: The Battle for Endor (1985) 3,0
16 januari 2018, 16:51 uur
stem geplaatst
Mysterious Mr. Moto (1938) 3,5
15 januari 2018, 22:42 uur
Het vijfde deel gaat van start met de ontsnapping van Duivelseiland waarna de Oosterse speurneus in mistig Londen verder de strijd aanbindt met de Vereniging der Moordenaars. Het middelpunt draait om het uitschakelen van de rijke staalfabrikant Anton Darvak (Henry Wilcoxon) Daarnaast is er een zij-plot met de grote vraag wie het (voorspelbare) hoofd is van dat moordenaars-gilde. Weinig Oriënt maar de achteraf straten van Londen waren een zeer goede vervanging. En gelukkig zitten er heel wat leuke hoogstandjes in de film o.a. een gevecht in een Engelse pub en een wilde achtervolging door de donkere straten van Londen. Met als onbetwiste climax de ontknoping tijdens een museumtentoonstelling en waarbij Peter Lorre zijn Duits mag oefenen. Leuk was het dat Lotus Long als mr. Moto's hulpje weer even terug was. Wederom een goede mysterie en misdaadfilm met een prima Peter Lorre die steeds opnieuw weet te verassen met zijn rijke personage. Rest mij nog één vraag; waarom dronk mr. Moto opeens geen melk meer?
Mr. Moto Takes a Chance (1938) 3,5
15 januari 2018, 12:50 uur
Gelukkig het vierde deel in de reeks keert weer terug naar het fijne avontuurlijke. Wat een verademing en het zet de serie weer op de (goede) rails. Al blijven natuurlijk wel de oude ideeën over mensen uit Azië en spelen alleen westerse acteurs de hoofdrol. Ditmaal is mr. Moto vermomd als Japans archeoloog in de jungle van Cambodja of eigenlijk van het fictieve koninkrijk Tong Moi (in Frans Indochina) Direct aan het begin wordt ook de bevallige Rochelle Hudson (duidelijk alleen voor haar looks gecast) als Britse vrouwelijke vliegenier Victoria Mason geïntroduceerd. Verder krijg je vooral waar voor je geld met meerdere geheime agenten aan het werk, blaaspijpen, verborgen luiken en deuren, postduiven en zelfs een machine-gun. Ook is er de mysterieuze tempel van Shiva en de valse hoge priester Bokor (George Regas) Maar hoogtepunt van de film is toch mr. Moto zeker als hij als Tibetaanse monnik magische trucs uithaalt. Daarnaast zien we nog Robert Kent (typische leidende mannenrol) en Chick Chandler (type grappenmaker) Ondanks dat het hier en daar wat minder werkt dan bij eerdere inspanningen is dit toch een prima film. En overduidelijk te zien dat dit eigenlijk het derde deel in de reeks had moeten zijn!
Mr. Moto's Gamble (1938) 2,5
15 januari 2018, 11:15 uur
In de eerste twee films over Mr. Moto (dit is de derde) was deze speurneus een vrij complex en een beetje immoreel man. Als iemand hem probeerde te vermoorden, legde de moordenaar vaak zelf het loodje door toedoen van Mr. Moto. Daarnaast was het niet goed duidelijk voor wie hij werkte of wat nu de motivatie van Mr. Moto waren. Die karaktertrekjes maakte hem mysterieus en zeker onderscheidend met die andere bekende Aziatische misdaadbestrijder Charlie Chan. Echter in deze film lijkt Peter Lorre niet meer dan een kloon van die Chan. En de reden is eigenlijk simpel: Dit was oorspronkelijk ook een Charlie Chan- verhaal. Warner Oland die Chan speelde was niet meer in staat om een rol te spelen en dus hebben ze deze film omgeturnd tot een Mr. Moto-film. En met dramatische gevolgen! Dit komt omdat de focus dit keer niet bij Mr. Moto lag. Afgezien dat hij een paar Judo-klappen uitdeelt, is hij praktisch onzichtbaar. Ook verschijnt Charlie's #1 Son, als Lee Chan (Keye Luke) en de manier waarop Mr. Moto met hem omgaat voelt vreemd en onlogisch. Ook is het avontuurlijk gedeelte van de film weg. Het speelt zich ook niet af Oriëntaals land. En dan is er nog te veel aanwezige comic relief. Politie-detective Riggs maak zich hieraan schuldig maar de kroon van de domme humor wordt gespannen door steeds maar vervelender wordende Maxie Rosenbloom. Het enige goede aan de film is dan ook de nog goede mysterie en de aanwezigheid van niet één maar twee mooie dames te weten pin-up girl Lynn Bari en Jayne Regan (die ook te zien was in de vorige film) De oplettende kijker kan ook nog een jonge Lon Chaney Jr. voorbij zien komen.
Thank You, Mr. Moto (1937) 3,5
15 januari 2018, 00:01 uur
De door schrijver John P. Marquand gecreëerde verlegen maar sluwe speurneus Mr. Moto (Peter Lorre) mag wederom in actie komen in dit tweede deel van de filmserie. Alle fijne ingrediënten van de vorige film zijn ook hier weer aanwezig. De exotische omgeving van de Oriënt, heftige vecht-scènes, Jayne Regan als de mooie dame en een netwerk van dieven, die ditmaal via scrollen achter de schat van Genghis Khan aanzitten. Het is ditmaal ook veel minder duidelijk wat Mr. Kentaro Moto nu eigenlijk is. Privé-detective, Importeur of internationale-politieman? Niemand weet het maar hij krijgt altijd wat hij nodig heeft en lijkt altijd daar te zijn waar men hem nodig heeft. Opvallend is dat ook het dode aantal heel wat hoger lig. Mr. Moto heeft schijnbaar geen moeite met de verduistering van een moord. Sig Ruman als Kolonel Chernov en Thomas Beck als Tom Nelson keren voor de tweede keer terug in de film hetzij wel als andere personages. Daarnaast zien we John Carradine als antiekhandelaar. Hij zal later ook nog eens terugkeren in een Mr. Moto-film. Doordat de film zich nog meer op het avontuurlijke richt van verborgen schatten (Indiana Jones) en er spannende en actievolle scenes zijn is dit een pracht van een tweede film geworden. Die zelf een tikkeltje beter is dan de vorige.
Think Fast, Mr. Moto (1937) 3,5
Alternatieve titel: De Raadselachtige Mr. Moto, 15 januari 2018, 00:01 uur
Deze film reeks van 8 films kon niet beter beginnen! De Hongaars/Slowaakse acteur Peter Lorre die een Japans personage speelt die in Chinese vermomming, een ander personage die ook vermomd is als Chinees met een tatoeage van de Britse vlag ziet. Hoeveel beter kan je een introductie krijgen in de wereld van Mr. Moto?
Het is een aanzet tot een zeer fijne film met exotische locaties, een aantal vecht-scènes en een moreel dubbelzinnige held (deze neemt het heft in eigen hand) Natuurlijk kan een mooie dame niet ontbreken en Virginia Field mag er dan ook wezen. Daarnaast is acteur Sig Ruman te zien als de schurk Nicolas Marloff. Het mysterie rond de diamantsmokkelaars was zeer aangenaam maar ook niet heel moeilijk. Het is dan ook vooral de manier van hoe Peter Lorre gestalte geef aan Mr. Moto. Hij is de slimme Japanse underdog, de man waarvan je het minste verwacht. Totdat...
De film is van 20th Century-Fox en haakt in op hun eigen succes van de populaire Charlie Chan-serie en bezit alle Oosterse vooroordelen en maniertjes zoals ze in de late jaren '30 het oriëntaalse zagen. Daarnaast werden de belangrijkste rollen natuurlijk gespeeld door westerse acteurs en actrices.
Maar ondanks dat is het Peter Lorre als de moeilijk te doden Mr. Kentaro Moto in zijn coole witte pak en soort van Badass Dirty Harry-stijl, die van deze film een bovengemiddeld fijne en amusant no-nonsens film maakt.
I Walked with a Zombie (1943) 3,5
14 januari 2018, 11:09 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,0 sterren
The Mummy's Tomb (1942) 2,5
13 januari 2018, 23:13 uur
25 jaar na de gebeurtenissen van "The Mummy's Hand” (in werkelijkheid natuurlijk maar 2) bevinden we ons in Mapleton, Massachussettes. Steve Banning is op leeftijd en vertelt over zijn belevenissen met de mummie Kharis. Dit is dus een kwartier lang een samenvatting van de voorgenoemde film. Hierna zien we dat ook hogepriester Andoheb (George Zucco) het heeft overleeft en deze geef instructie aan de jongere priester Mehemet Bey (Turhan Bey) om Kharis mee te nemen en de leden van de expeditie om te brengen. Wat volgt is dus een vrij simpele wraak-film om prinses Ananka te wreken en doen terug te keren naar Egypte. Dit keer speelt Lon Chaney Jr. de mummie Kharis maar echt veel toevoegen doet hij hier ook niet. De film kampt verder met dezelfde problemen; Te luchtig en een te kleine rol voor de mummie, waar ook de eerste film last van had. Liefhebbers van de oude zwart-wit Universal Monsters kunnen door de korte speelduur nog wat genieten maar wederom is het geen heel memorabele film.
The Mummy (1932) 3,5
Alternatieve titel: De Mummie, 13 januari 2018, 23:10 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,0 sterren
The Son of Kong (1933) 2,0
Alternatieve titel: Son of Kong, 12 januari 2018, 22:02 uur
Naar het succes van King Kong kwam er in hetzelfde jaar nog een vervolg uit. Deze speelt zich ongeveer een maand naar de vorige af. Carl Denham (wederom Robert Armstrong) zit aan de grond en is op de vlucht. Uiteindelijk lukt om weg te komen en wel op een schip terug naar Skull Island. Daar aangekomen zit de film al op veertig minuten en nog steeds is er geen stop-motion effecten van Willis O’Brien te zien geweest. Pas na de drieënveertigste minuut is het dan eindelijk zover! Een groot nadeel van de film. Het idee dat acties uit de eerste film consequenties hebben was zo gek nog niet! Echter doordat er nu ook veel mee humor in de film is gekomen vond ik het veel minder geslaagd. Gelukkig waren er dan ook nog vermakelijke gevechten tussen de minder grote Kong en een beer en een prehistorische monster. En het einde was zeer goed genietbaar (al zag je daar wel de tand des tijds) Vermakelijk maar helaas niet heel goed!
Super Dark Times (2017) 2,5
12 januari 2018, 20:05 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,0 sterren
Dragonwyck (1946) 3,5
12 januari 2018, 13:58 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,0 sterren
Volkodav iz Roda Serikh Psov (2007) 4,0
Alternatieve titel: Wolfhound, 12 januari 2018, 10:40 uur
Film die het genre sword & sorcery uit de jaren '80 doet herleven. Waar veel Fantasy-films zich na die bekende film van Peter Jackson richten op met CGI gevulde actie, heeft deze tot op de climax na bij geen grootse special effects. Hierdoor ontstaat er een fijne sfeer die wat doet denken aan Conan the Barbarian’ (1982) Het is een hele leuke film geworden, met tot de verbeelding sprekende hoofdpersonages, lekkere actie en een romantische noot die geloofwaardig is uitgewerkt. Alles is goed in balans en staat duidelijk in dienst van het vertellen van een spannend fantasy verhaal. Ook de acteurs zijn perfect gecast. De acteur Aleksandr Bukharov die de rol van Volkodav (Wolfhound) vertolkt is zeer sympathiek. Maar de grootste verassing was toch om in prinses Knesinka Elen, de nu volwassen geworden Oksana Akinshina uit Lilja 4-ever (2002) te herkennen. Ze is naast een goed actrice ook erg mooi en als zij zich voor Wolfhounds ontkleedt en hem vraagt een kind bij haar te verweken, is het dan ook haast niet te geloven dat hij dit aanbod afwijst. Een ander pluspunt is dat de film Russische is, want hierdoor is het getoonde toch net een stuk rauwer. Ondanks dat het einde met de CGI ietwat overdreven is en juist tegenvalt, is het zeer onderhoudende film en kan ik hem zeker aanraden aan liefhebbers van het genre.
Mighty Joe Young (1949) 3,0
12 januari 2018, 02:35 uur
Deze derde aap-film van regisseur Ernest B. Schoedsack (King kong en Son of Kong 1933) leunt zwaar op de stop-motion-technieken van Willis O’Brien (The Lost World 1925) en een jonge Ray Harryhausen. Die hier ook eigenlijk het meeste werk heeft gedaan. Ze wonnen voor deze film overigens ook een Oscar voor Special Effects. Het is zelfs een betere opvolger (dan son of Kong) voor de klassieker King Kong. Ook qua aap! Deze aap is namelijk een stuk kleiner dan papa Kong. Maar erg goed ontworpen. Echter ons de grote Kong laten vergeten doet deze film ook niet want in de basis is het gewoon een, hetzij wat ouderwetse, familie-film. Met een verhaal van uit de kluiten gewassen aap wordt grootgebracht door een meisje, gaat naar de grote stad en wanneer het goed mis gaat, ontsnapt hij weer terug naar zijn eiland. Met het onontkoombaar goed einde. Maar waar de scenes met effecten meesterlijk zijn, (wel soms door de tijd wat ingehaald) zitten er ook mindere elementen in de film. Zo vond ik de keuze voor cowboy's een stuk minder geslaagd. Leeuwen vangen zoals je ook stieren vangt met een lasso? Enfin, het is en blijft een zeer charmante film!
New Jack City (1991) 2,5
11 januari 2018, 14:35 uur
stem geplaatst
The Iron Curtain (1948) 2,5
11 januari 2018, 05:30 uur
Wat te doen als in de jaren '40 Hollywood onder vuur lig? Wat als je wordt verdacht van infiltratie door de communisten (Rusland) Dan probeer je het imago te veranderen door de communisten weg te zetten als een bedreiging. Deze film uit 1948 van regisseur William A. Wellman was één van de eerste in een lange reeks van Koude-oorlog films.
De film is gebaseerd op een waargebeurd feiten en gaat over de in 1945 op de Russische ambassade in Ottawa werkzame decoder Igor Gouzenko. Deze loopt over met 109 bladzijdes aan bewijs dat de Sovjets een netwerk hebben opgezet om informatie te verzamelen over de Verenigde staten en met name dan de atoombom. Uiteindelijk leidde dit tot tien veroordelingen waaronder een parlementslid en een wetenschapper die werkte aan het Manhattan-project.
Die feiten waren zo'n beetje de start van de koude-oorlog en worden hier dankbaar aangegrepen voor onvervalste propaganda. Veel patriottistische Amerikaanse dialogen, heroïsme en verheerlijking van democratie. Vooral in heel erg zwart-wit denken; Amerika is goed, de Sovjet Unie is fout! Begrijpelijk vanuit het licht van die tijd en de beschuldigingen waaronder Hollywood leidde. Echter door de taaie documentaire/feitelijke-stijl, het ontbreken van melodrama en de prekerige voice-over maken van deze film een behoorlijke saaie zit.
De film zag er verder netjes verzorgt uit en Dana Andrews en Gene Tierney vertolkte hun rollen prima. Al was het niet geheel geloofwaardig door het ontbreken van een Russische tongval. In 1948 zal dit waarschijnlijk een prima film geweest zijn, echter jaren later blijkt het toch een stukje genuanceerder te zijn.
The Shape of Water (2017) 3,0
11 januari 2018, 03:11 uur
Okay, ik begin met het goede nieuws; De sets in de film zijn absoluut Oscarwaardig. Oogstrelende mooie locaties waren het! Ook de cinematografie van Dan Laustsen is uitzonderlijk mooi. Visueel is het echt prachtig. Daarnaast leveren Sally Hawkins en Richard Jenkins prachtig acteerwerk.
Helaas is er ook slecht nieuws; De verhaallijn is te onsamenhangend. Er zijn domweg teveel zaken in de film die er totaal niet toe doen. De masturbeer-scene in bad van Elisa Esposito terwijl haar eitjes staan te koken.(een metafoor?) Richard Strickland die seks heeft met zijn vrouw of een nieuwe auto willen kopen, en dus een Cadillac koopt. Het gedoe met zijn vingers. De uit het niets komende in zwart-wit op Fred Astaire en Ginger Rogers gebaseerde dans en zang droom. Enfin, de lijst is te lang om hier allemaal op te gaan noemen.
Daarnaast zijn de meeste bijrollen onderontwikkeld of over de top en kwamen nogal cliché over. Ergste was Michael Shannon’s personage, er werd zowat constant op gehamerd dat hij de slechterik was. Door al die bijzaken raakt de “crux” van het verhaal (de liefde) nogal eens uit het zicht. Waarom ervoor gekozen is om het belangrijkste thema uit de film, de romantiek nu tweede viool te laten spelen is mij een raadsel?
De titel, een paradox om een vorm toe te schrijven aan iets vormeloos, om iets vast te houden wat niet kan worden vastgehouden, water, liefde, het was zeker geen verkeerde keuze! Ik hoopte dat Guillermo del Toro met deze film weer eens een echte topfilm afleverde en niet bleef hangen in het is wel aardig. Het bleef helaas bij een te vaak afdwalende vertelling met zeer mooie Eye-Candy. Kwaliteit en Passie voor film, heeft de man zeker maar het strandt teveel in goede bedoelingen.
Pacific Rim (2013) 3,0
10 januari 2018, 19:47 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,5 sterren
The Innocents (1961) 4,5
10 januari 2018, 18:41 uur
Zeer mooie betoverende en spookachtige Neo-Victoriaanse romantiek. Gebaseerd op het alom bekende Victoriaanse boek “The Turn of the Screw” van Henry James. Hierin was de suggestie en de eigen fantasie belangrijker dan dat er daadwerkelijk ook iets ‘engs’ plaatsvindt. Legio aan andere films hebben zich door de jaren heen in meer of mindere maten laten inspireren door dit boek. Echter "The Innocents" was, wat ik heb kunnen ontdekken, de eerste. De meest bekende die gebruik maken van dit boek zijn de latere ‘El Orfanato’ (2008) en ‘The Others’ (2001) Helaas wordt The Innocents qua bekijken, in vergelijking met die films, heftig ondergewaardeerd. Heel jammer, maar dit zal wel aan de heersende mening liggen dat dit soort oudere films saai zijn. Ook dat de film geheel in het zwart-wit is gefilmd terwijl erin 1961 al Technicolor was, zal de film wel parten spelen. Enfin ...voor liefhebbers van modernere films zal het tegenvallen, aangezien er relatief gezien weinig actie is.
Als minpunt ervaar ik dit zelf niet! De zwart-wit tinten werken mee aan het creëren van een sinistere wereld waarin fictie en werkelijkheid nog maar moeilijk te scheiden zijn. De cinematografie was in handen van Freddie Francis, die later deze zwart-wit cinematografie nog eens over deed bij The Elephant Man van David Lynch. En menige prijs mocht ophalen voor zijn werk. Anders dan bij het eerder aangehaalde ‘The Others’ (2001) en het Victoriaans verhaal is dat na afloop van de film er meerdere interpretaties mogelijk zijn. Hierdoor kreeg de film meer diepgang en spookte een paar dagen later nog in mijn hoofd.
Actrice Deborah Kerr levert met deze moeilijke rol fantastisch werk af. Zij is de perfect gecast als de onervaren gouvernante Miss Giddens. Ook de twee kind-acteurs brengen het er prima vanaf. Waarbij de jonge Martin Stephens de meest creepy van het stel is. Er was dus maar weinig aan te merken op het acteerwerk.
Er zijn ook meer dan genoeg creepy momenten, al zijn het geen snelle jump-scares maar meer plotselinge angstaanjagende verschijningen die voor mij veel beter werkte. Als laatste was er nog de “theme-song; O Willow Waly" Je hoort dit liedje voor het eerst aan het begin, terwijl het beeld nog compleet zwart is, maar komt menigmaal terug. Het is ondanks, dat het onschuldig klinkt, ongelooflijk griezelig. Hiermee bewijst de film dat subtiliteit en verbeeldingskracht tien keer meer angstaanjagend kunnen zijn dan harde geluiden.
Niets minder dan een meesterlijke atmosferische horror!
The Ghost and Mrs. Muir (1947) 4,0
10 januari 2018, 05:58 uur
Een zeer charmante en romantische film die op de een of andere manier erin slaagt te ontkomen aan de meest zoetsappige kenmerken van zo geheten vrouwenfilms. Het is een aansprekend verhaal over die enige ware liefde die je vind op de meest onwaarschijnlijke plaats. Gene Tierney schittert als de jonge weduwe Lucy die besluit om op haar eigen benen te staan. (rond 1900, een tijd waarin dit not done was) Ze wil Gull Cottage huren en weigert om zich bang te laten maken door de geest van kapitein Daniel Gregg. Uiteindelijk ontwikkelt zich dan een hartstochtelijke genegenheid tussen haar en de geest. De chemie tussen Rex Harrison en Gene Tierney is werkelijk waar fantastisch! Verder zien we ook George Saunders als de nieuwe vleselijke love-interest, een kinderboekenschrijver Miles Fairley aka Uncle Neddy (wat ook zoiets als pervert betekent) Vanaf het begin heb je een hekel aan hem. Iets wat uiteraard de bedoeling was. De film heeft een heerlijk gotisch gevoel maar begeef zich nooit echt op het horrorvlak. Al hangt er wel een zekere mystiek rond. Regisseur Joseph L. Mankiewicz levert met zijn derde film wederom een heerlijke film af. En ik ken maar weinig films waarbij het heengaan van de held(in) juist een happy einde was.
Swamp Water (1941) 3,5
Alternatieve titel: The Man Who Came Back, 10 januari 2018, 01:36 uur
Er hangt een erg fijne broeierige atmosfeer in deze eerste Amerikaanse speelfilm van Franse regisseur Jean Renoir, over een kleine gemeenschap aan de rand van Okefenokee-moeras in de staat Georgia. Eerder en later werk van de regisseur heb ik (nog) niet gezien maar dit zag er visueel zeer goed uit. Al begrijp ik uit verschillende reviews dat het verhaal is aangepast met het in Hollywood gebruikelijke happy ending. Toch is het een erg fijn donker verhaal met een gothic tintje. De acteurs, die voor een groot gedeelte een verzameling zijn van acteurs uit John Ford films, spelen zeer goed. Waarbij het vooral erg genieten was van het zij-plot met Thursday (Walter Huston),Miss Hannah (Mary Howard) en Jesse Wick (John Carradine). Maar Dana Andrews (zijn eerste hoofdrol) is degene die deze film net dat beetje extra's mee weet te geven. Al is dit soms ook te danken aan de mooie Anne Baxter. Dit Amerikaanse debuut van een Franse regisseur is mij erg bevallen en is zeker een prima onderhoudende film met een prachtig dramatisch avontuur.
Antichrist (2009) 2,0
10 januari 2018, 00:35 uur
stem geplaatst
Zombies on Broadway (1945) 2,0
Alternatieve titel: Loonies on Broadway, 9 januari 2018, 19:18 uur
Zombies on Broadway is duidelijk een spoof van de film: I Walked with a Zombie (1943) en een commercieel antwoord van filmstudio RKO op het succes van Bing Crosby en Bob Hope (Paramount) en Abbott en Costello (Universal) Dit duo wordt gevormd door Alan Carney and Wally Brown die afreizen naar het fictief Caraïbisch eiland St. Sebastian, wat ook in IWWAZ was te zien en werd genoemd, om daar een zombie te vinden voor de nachtclub ("The Zombie Hut") waar ze voor werken. Daar aangekomen treffen ze Professor Paul Renault, Bela Lugosi in de vorm van mad scientist, die met voodoo aan het experimenteren is. Zijn zombie-hulpje Kalaga is niemand minder dan Darby Jones uit IWWAZ. Daarnaast is er ook nog dezelfde Calypso zanger (Sir Lancelot) te zien. Eenmaal op het eiland barst de slapstick compleet los en tot overmaat is er dan ook nog een rol weggelegd voor een kapucijnaap. Als licht vermaak is het misschien nog te doen, in een verder niet heel bijster bijzonder filmpje.
Dr. Cyclops (1940) 3,5
Alternatieve titel: Doctor Cyclops, 9 januari 2018, 19:13 uur
Erg leuke “mad scientist” film. Waarin Albert Dekker de show steelt als “Dr. Cyclops”. Een over-de Top engerd met maniakale trekjes. De rest van de cast speelt naar behoren maar valt niet echt op. Het verhaal is simpel maar zit wel heel vernuftig in elkaar. De uitdagingen, waar de verkleinde mensen voor komen te staan, zijn goed uitgedacht. Verder worden er zeer leuke grapjes of verwijzingen met de cycloop Polyphemos uit de Odyssee van Homeros gedaan. Ook de Special Effects zijn een drijvende kracht voor de film. (nominatie voor de Oscar) Aangezien Schoedsack de regisseur van King Kong was, zijn die invloeden dan ook duidelijk te zien in de effecten. Echter zijn ze niet alle effecten even goed gebleven maar in de context van wanneer ze zijn gemaakt, vind ik het ruim voldoende overtuigen. De film is ook één van de eerste Sciencefiction/horror-films die in Techincolor is geschoten. Hiermee is Dr. Cyclops vooral een leuke, minder geziene "klassieker" van het genre.
King Kong (1933) 4,0
9 januari 2018, 16:16 uur
stem geplaatst
High Sierra (1941) 3,0
9 januari 2018, 13:00 uur
Zeer solide gangster/heist/Film noir met goed acteerwerk tussen Humphrey Bogart en Ida Lupino.
High Sierra is zeker niet de beste film in het genre maar was wel belangrijk voor Humphrey Bogarts carrière. Deze vertolking maakte van hem namelijk eindelijk een echte ster. Ook was het de eerste samenwerking van Bogart met John Huston, hij hielp mee te schrijven aan dit scenario. Ze zouden later samenwerken aan enkele van de meest geprezen films in Hollywood.
Ook het gangstergenre werd herzien doordat de oude contrasten tussen goed en fout en zwart en wit plaats maakte voor een meer grijze, existentiële ondertoon van de film noir, een toon waarin niemand in een hokje kan worden gestopt.
Hoewel het verhaal verder rechtlijnig verloopt en het einde al voorspelt wordt door de donkere klusjesman Algernon. Hij introduceert het hondje Pard met de opmerking; "dat iedereen waar de hond verkiest in de buurt te blijven, dood gaat"
Afgezien van de spectaculaire achtervolgingsscène was het einde nu niet zo heel interessant. En was geheel volgens de Hays Code waarin stond dat misdaad altijd gestraft moest worden. In die context vond ik de dialoog;
"Wat betekent het...wanneer een man... ontsnapt? Ontsnapt? Wat een rare vraag om nu te stellen. Tja dan is hij vrij. "
Wat een dialoog was tussen Marie en de politie-agent veel gewaagder.
Al met al heeft de film ruim voldoende elementen aanwezig om je als kijker mee te laten slepen door het verhaal.
The Mummy's Hand (1940) 2,5
8 januari 2018, 14:31 uur
Acht jaar nadat Boris Karloff de rol op zich nam van Imhotep in de eerste Mummy film, kwam er een complete "reboot" van de franchise. Deze B-film uit 1940 zal het begin zijn van een reeks films rond de mummie Kharis. Helaas valt deze een beetje tegen. Dit kwam vooral doordat er gekozen is voor een meer comic-relief tussen western-held Steve Banning en Wallace Ford (Phroso de Clown uit Freaks) Het werd er ook niet beter op toen de vader van love-interesse Marta Solvani, goochelaar Mr. Solvani als tweede grappenmaker te zien was. Tom Tyler die de rol van de mummie speelt heeft het niet in zich om tegen zoveel grappen en grollen een sterke Kharis neer te zetten. Door de korte speelduur en het daarmee samenhangende vlotte actievolle verhaal is het verder nog best het bekijken waard maar heel memorable wordt het ook niet.
Boys in the Trees (2016) 2,0
7 januari 2018, 13:17 uur
Op IDMB wordt als tweede genre horror aangehouden echter past dit genre niet. Het is een coming of age-film, maar met horror heeft het weinig te maken. Dat hoef op zich natuurlijk geen probleem te zijn maar ook het drama en de thriller-elementen overtuigen niet erg goed. Het is niets meer of minder dan een wandeling naar huis op een Halloween-nacht. Terwijl de jongens Corey (Toby Wallace) en Jonah (Gulliver McGraht) griezelige verhalen vertellen en spelletjes spelen die ze vroeger ook speelden. Een film over Corey en Jonah die leren loslaten, onafgemaakte zaken hebben en dat pesten verregaande gevolgen kan hebben. En daar zit hem dus net het manco; de regisseur grossiert in prachtige beelden, al dan niet met spooky Halloween-kostuums maar faalt vooral met een goed verhaal. Ook is er aandacht besteed aan de punkrock-soundtrack die typerend zijn voor de skateboard-wereld waarin het verhaal zich afspeelt. Al zijn deze wel een beetje voorspelbaar. Zelden wordt de film echt intrigerend en meerdere keren bekruipt mij het gevoel dat het martiaal meer voor een korte film geschikt was dan voor de 112 minuten die film nu telt. De cast van tieners acteert overtuigend maar de dialogen zijn te zwak om beter hun kunnen te laten zien. Wat rest is dus een film die visueel goed eruit ziet maar verhalende wijs nogal laat afweten.
ABCs of Death 2 (2014) 3,0
Alternatieve titel: The ABCs of Death 2, 7 januari 2018, 13:10 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 2,5 sterren
The ABCs of Death (2012) 3,5
7 januari 2018, 13:10 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,0 sterren
Star Wars: Episode VIII - The Last Jedi (2017) 2,5
Alternatieve titel: Star Wars: The Last Jedi, 7 januari 2018, 08:21 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,0 sterren
Bug (1975) 4,0
6 januari 2018, 12:56 uur
Bug, is de laatste film waar horrorregisseur William Castle als schrijver en producer aan mee heeft gewerkt. Het regisseren liet hij ditmaal over aan regisseur Jeannot Szwarc. Maar het is dan ook meer dan logisch dat dit geen typische mutant insecten-film in het sub-genre is. Het begint alsof was het een rampenfilm met de genoemde aardbeving uit het plot. Echter na de bevingen komen de kakkerlakken te voorschijn gekropen. En gelukkig voor ons is het niet het macho scenario wat we te zien krijgen. Geen leger en deskundigen die de strijd aanbinden tegen de insecten. In plaats daarvan komt de focus compleet op James Parmiter (Bradford Dillman) te liggen. En hoe... Verwacht ook geen chaos want de vuurspuwende kakkerlakken zetten de boel niet op de gebruikelijke manier opstelten Dat wil niet zeggen dat er geen mooie beelden zijn van deze friemelende kruipers. Ondanks dat de naam Castle je misschien aan gimmicks doet denken. Is daar hier geen sprake van, de film heeft een dieper verhaal en stemt zelfs tot nadenken. Wederom een goed voorbeeld van hoe grandioos regisseur William Castle was en hoe bereid hij was om zijn publiek uit te blijven dagen zonder ook maar ergens voor terug te deinzen.
Supergirl (1984) 3,0
6 januari 2018, 10:53 uur
stem geplaatst
The Green Slime (1968) 3,5
Alternatieve titel: Battle beyond the Stars, 6 januari 2018, 09:15 uur
Aan de start van de film komt er de rode asteroïde Flora recht op onze Aarde af! Maar geen zorgen het wordt niet zo'n film waarin ene Bruce wordt gebeld om de boel op te blazen. Al lijkt het in eerste instantie wel die kant op te gaan! Zeker als ze ook nog commandant Jack Rankin (Robert Horton) inschakelen om de asteroïde op te blazen. Oké dit verhaal is ook vrij eenvoudig; survival horror in de ruimte met een subplot over een liefdesdriehoek. Echter als “The Green Slime,” in een Amerikaanse studio was gemaakt, had het eindresultaat waarschijnlijk een stuk minder Fun geweest. Maar deze film is in een Japanse studio gemaakt met een verschillende bekende Japanse filmmakers. Als eerste is deze film van regisseur Kinji Fukasaku die in 2000 ook het zeer gewaardeerde Battle Royale heeft gemaakt. En nog meer genre-werk op zijn naam heeft staan. Daarnaast zijn de Special Effects vormgegeven door Yukio Manoda en Akira Watanabe die verantwoordelijk waren voor vele Kaijû (Godzilla) films. Hierdoor zien we nogal wat overeenkomsten met de films van Ishiro Honda. Daardoor zijn de effects op zijn minst nogal, um... eigenaardig. We zien microscopisch aliens uitgroeien tot onnozele vreemde monster-pakken. Ook zijn er omvangrijke op speelgoed-lijkende miniaturen en deze geven de film een zekere charme mee. Nu is het ook niet zo dat de Amerikaanse invloed slecht is want het scenario is van de legendarisch strip-vormgever Bill Finger. De man die verantwoordelijk was en is van hoe Batman eruit ziet. De Amerikaanse acteurs zijn redelijk in hun performance, al dan niet heel opvallend. De show wordt vooral gestolen door een heel blik aan verpleegsters-eye-candy. Waarbij de oh-zo-mooie Lisa gespeeld door Luciana Paluzzi (Fiona Volpe uit de vierde James Bond; Thunderball) het vrouwvolk een gezicht gaf. De film is verre van perfect; door de tijdduur lijkt de film zich soms meer aan het einde zich te herhalen ook de vete van commandant Jack Rankin en commandant Vince Elliott om snoepje Lisa komt heel slecht uit de verf. Maar verder was dit voor mij toch een hele fijne pulp-film!
Better Watch Out (2016) 3,0
Alternatieve titel: Safe Neighborhood, 5 januari 2018, 16:59 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 2,5 sterren
The Manster (1959) 3,0
Alternatieve titel: The Manster - Half Man, Half Monster, 5 januari 2018, 16:57 uur
Amerikaans-Japanse exploitatie-film waarvan niet goed duidelijk is wanneer de film nu precies is gemaakt. Volgens Wikipedia bestaan er zelfs drie jaartallen. Ach, uiteindelijk gaat het natuurlijk om de film en dat is best geinige onzin uit de late 50's. Een goedkopere variatie op de Wolf Man (1941). En het gaat gelijk goed want aan het begin zien / horen we een stel Japanse badende schone worden afgeslacht (uit beeld dus) door een aapachtig -monster. Waarna ze overschakelen naar het Mad Scientist met monster - concept. De Japanse doctor Robert Suzuki is bezig met onduidelijke experimenten en krijg bezoek van de Amerikaanse journalist Larry Stanford. Assistente in dit complot van de gekke dokter is de mooie Tara. Nadat het onvermijdelijke is gebeurd, raakt de inspiratie wat het verhaal betreft ook een beetje op en wordt het meer achter het monster aanrennen. Gelukkig zijn de transformatie en monsters wel in beeld. Helaas zijn de moorden dan weer wel buiten beeld. De effecten van de transformatie zijn daarom dan ook een groot pluspunt voor de film. Er zijn prachtige vergroeiing te zien zoals een oogbal uit een schouder en later nemen ze gespleten persoonlijkheid ook wel heel letterlijk. Het lijkt erop dat Sam Raimi bij deze film inspiratie heeft gehaald voor de derde Evil Dead film. Als je van oude monster/sci-fi films uit de jaren '50 of '60 houd dan heb je met deze een film zeker 72 minuten plezier! En gelukkig doe ik dat!
Planes, Trains & Automobiles (1987) 3,5
Alternatieve titel: Planes, Trains and Automobiles, 5 januari 2018, 08:47 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,0 sterren
Logan Lucky (2017) 3,0
3 januari 2018, 22:32 uur
stem geplaatst
Mother! (2017) 4,0
3 januari 2018, 12:11 uur
Laat het maar aan Darren Aronofsky over om een film te maken met gewaagde chaos, bevreemdende personages, bizarre situaties en onthutsende symboliek. Of zoals hij zelf aangaf; "Het is een achtbaanrit, maar stap alleen aan boord als je bereid bent drie loopings te maken." We zien dan ook in drie golven het idyllische huis van ‘Moeder’ (Jennifer Lawrence) en ‘De Dichter’ (Javier Bardem) veranderen van het hof van eden in een Inferno. Maar wat is het? De geschiedenis van de mensheid, de Bijbel, wanhoop over de staat van de planeet, een ecologische Apocalyps? Zeker is het dat de Amerikaanse regisseur Darren Aronofsky, een vrij complexe film heeft gemaakt en natuurlijk blijft het een kwestie van smaak? En met mother! lijkt er bijna geen tussenweg het is; afbranden of ophemelen.
The Bad Batch (2016) 3,5
3 januari 2018, 11:13 uur
Prima tweede film van regisseuse Ana Lily Amirpour (A Girl Walks Home Alone At Night 2014)
Wie die eerste film heeft bekeken weet wat hij ongeveer kan verwachten, al was er ditmaal zo te zien wel een iets groter budget. Wie niet bekend is met die film zal dus misschien verrast kunnen zijn dat bij de eerste 40 minuten van de film zo'n beetje elke dialoog ontbreekt. Het is vooral die rustige en kalme manier van vertellen, waar de film en de regisseuse zich (dit keer) onderscheiden van andere gelijke films. De heldin is een jong meisje, Arlen (Suki Waterhouse) genaamd. Zij wordt gedropt in een post-apocalyptisch woestijnlandschap en na wat problemen met kannibalistische overlevers komt ze bij het kamp Comfort. Het acteerwerk is redelijk. Suki Waterhouse en Jason Momoa (Khal Drogo uit GoT) doen het erg goed. Al denk ik niet dat ze hele grote talenten zijn, worden ze tot het maximale van kunnen ingezet. En het is juist Keanu Reeves ('The Dream') die hier meest zwakke rol vertolkt. (met als grootste dieptepunt een totaal uit de toon vallende poep-dialoog) Gek genoeg wordt de show vooral gestolen door een bijna onherkenbare Jim Carrey ("The Hermit"). En dan de muziek die was aan het begin afgezien van de amputatie-scene met Ace of Base's "All That She Wants" eronder, door de simpele '90 liedjes nogal storend. Gelukkig herpakt dit zich nog wel als erin het kamp techno-beats uit de speakers knallen. Ik rond de waardering voor de film naar bovenaf omdat ik de magische stijl van regisseuse erg fijn vind. Echter beginnen er hier en daar wel wat scheurtjes in haar magie te komen.
Thelma (2017) 3,0
3 januari 2018, 07:46 uur
Door de metafoor van het seksuele ontwaken van de vrouwelijke personage, doet Thelma direct denken aan films als Carrie, of de recentere Grave en The Witch. Echter met één groot verschil dat bijna alle bovennatuurlijke elementen ontbreken. Bijna, want er zijn er wel een paar scenes; zo zien we de cliché knipperende verlichting en (betere) scenes met soms ijzingwekkende verdwijningen. Hiermee schaart deze Scandinavische arthouse-variant zich niet bij de illustere genoemde maar hoort de film zeker wel bij de sub-top. Ook de verklaring(en) over haar gedrag worden in het midden gelaten. Regisseur Joachim Trier richt zich net iets teveel op het spanningsveld tussen geloof en wetenschap, tussen creationisme en de evolutieleer. De grootste kracht van de film zit hem vooral in de unheimische sfeer. Die is vanaf de openingssequentie, waarin een vader tijdens een hertenjacht in de sneeuw overweegt zijn dochtertje te doden, aanwezig. Daarnaast is het bijzonder sterke acteerwerk van titelrol-vertolkster Eili Harboe de drijvende factor achter deze film. Zij speelt op grandioze manier Thelma die van strenggelovig meisje op weg is naar jonge vrouw met ontluikende (lesbische) seksualiteit. Het visuele geheel is strak maar ook charmant, eenvoudig maar nooit saai. Je zou het typisch Scandinavisch kunnen noemen. Het laatste pluspunt van de film zit hem in de aandacht van op het eerste gezicht kleine scenes. Zoals bv. een haar die op het kussen is achtergebleven en liefkozend wordt bewaard. Ogenschijnlijk onbelangrijke zaken maar juist die maken van deze film een fijne geslaagde beleving.
The Devil Rides Out (1968) 4,0
Alternatieve titel: The Devil's Bride, 2 januari 2018, 19:37 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,5 sterren
Ingrid Goes West (2017) 3,5
2 januari 2018, 10:34 uur
Een erg leuk regiedebuut van regisseur Matt Spicer over Instagram 'beroemdheden' (meestal vrouwen) die hun leven transformeren in een "merk." En natuurlijk ook over de gevaren die deze sub-cultuur van sociale media met zich meebrengt. Ergens aan het begin post Taylor Sloane (Elizabeth Olsen) een foto van Joan Didion’s ‘The White Album’ met als onderschrift de beroemde zin; “We tell ourselves stories in order to live.” Hoewel dit moment maar vluchtig is te zien en meer dienst doet als introductie in Taylor's zorgvuldig samengestelde wereld, is deze zin wel passend met betrekking tot hoe de dames in de film de sociale netwerken gebruiken of misbruiken. Aubrey Plaza die obsessieve volger Ingrid Thorburn speelt, is perfect gecast. En ook Elizabeth Olsen doet het meer dan prima. Daarnaast valt ook O'Shea Jackson, Jr. (zoon van Ice Cube) nog op. Alles bij elkaar is het resultaat een fascinerend gitzwarte film die zowel deprimerend als komische momenten bezit en zeer sterk eindigt.
I Don't Feel at Home in This World Anymore (2017) 3,5
2 januari 2018, 08:46 uur
Voor Ruth (Melanie Lynskey) stapelen de dagelijkse kleine frustraties zich op. Wanneer ze er dan als ze thuiskomt ook nog eens achterkomt dat er ingebroken is en de politie ook bijzonder weinig lijkt te kunnen doen, is het voor haar genoeg. Dit is de aanleiding voor een geestige en sprankelende misdaadfilm, met allerlei maffe typetjes en een prettig bizar script. En die frustraties zijn ook heel herkenbaar want iedereen heeft wel eens last van kleine irritaties van het moderne leven. In het tweede gedeelte als Ruth besluit dat ze niet langer over zich heen laat lopen, wordt het wat minder herkenbaar maar daarvoor in de plaats krijgen we wel een stel fijne gewelddadige misverstanden en absurde ongelukken. Hoofdrolspeelster Melanie Lynskey, die doorbrak met Peter Jacksons Heavenly Creatures, steelt grotendeels de show door haar herkenbare ongemakkelijkheid. Lynskey wordt bijgestaan door excentrieke buurman Tony, gespeeld door Elijah Wood. Zijn typetje overtuigd wel wat minder maar blijft wel leuk genoeg. Na een hoofdrol in Blue Ruin, een bijrol in Green Room en onlangs in The Florida Project en Logan Lucky, is dit regisseur Macon Blair regie-debuut. Ook zien we de regisseur Macon Blair zelf even in een leuke cameo in de bar-scène met Ruth. Het is hem gelukt om met deze film een prima verfrissende, eigenzinnige, enigszins morbide en komische film te maken. Die nergens zwaar op de maag lig en niet onverdiend de juryprijs op het Sundance-festival won.
A Girl Walks Home Alone at Night (2014) 4,0
1 januari 2018, 20:58 uur
Ondanks dat de film nogal eens wordt aangekondigd als; de eerste Iraanse vampieren-spaghettiwestern film, is dit wel zeker een Amerikaanse film. Toch klopt het ook wel gedeeltelijk want er zijn wel Iraanse invloeden te vinden. Zo is de regisseuse Ana Lily Amirpour van Iraanse afkomst maar geboren in Engeland en al jaren woonachtig in Californië. Waar de film dan ook werd opgenomen. Ook wordt er in de film Farsi gesproken en horen naast Amerikaanse popliedjes ook Iraanse liedjes. Maar er zijn bijna net zoveel Amerikaanse invloeden te zien. De nonchalante Arash lijkt in zijn een jeans, wit T-shirt en pilotenzonnebril sprekend op een jonge James Dean uit de jaren 50. Maar in het fictieve spookstadje Bad City waar bejaarde heroïnejunkies, dealers en hoeren rondlopen is het toch de in niqab gesluierde, dodelijke vampier die het meest in het oog springt. 'S nachts, stil, aan de overkant van de straat wachtend op haar prooi of skateboardend met de niqab flapperend achter haar aan als een batman-cape. Actrice Sheila Vand overtuigd met haar rol zeer goed. En zoals vele verhalen is dit ook een liefdesverhaal. Met zijn zwart-wit-beelden is dit stilistisch gezien zeker een uitstekende film. Helaas blijft het inhoudelijk een beetje aan de oppervlakte zweven. Echter wist de atmosferische magie van de film mij te betoveren en nam me mee om rond te dolen over de donkere straten van Bad City.
Tsuburo no Gara (2004) 2,0
Alternatieve titel: Tsuburo, 1 januari 2018, 10:25 uur
Obscure Japanse cyberpunk-film
Een film die vooral (voor mij) in tweestrijd is; Enerzijds zijn er zeer mooie shots, wordt er mooi gespeeld met licht en schaduwen en voegen de beelden soms echt iets toe om je te wanen in een cyberpunk-wonderland maar diezelfde beelden zijn gewoon lelijk geschoten doordat alles er erg korrelig en flets uit ga zien. En de film heeft het juist nodig van die audio-visuele pracht. Want ook al is het acteerwerk wel voldoende, het is van een ondergeschikt belang aan het visuele, omdat er bijna geen teksten zijn. Zonder dat er dus eigenlijk heel veel gebeurt loopt de film van een claustrofobisch atmosfeer naar het meer symbolische te interpreteren einde. En daar tussen zien we shots die er niet altijd toe doen. Rest alleen nog de vraag of ik het ook goed vond? Helaas nee, niet echt het was wel aardig maar heel veel had ik er niet mee.
The Comeback (1978) 2,5
Alternatieve titel: The Day the Screaming Stopped, 1 januari 2018, 09:29 uur
Nadat Britse Hammerstudio ten onder waren gegaan, doordat ze min of meer uit de pas liepen met de tijdgeest, grepen andere Engelse regisseurs hun kans. Pete Walker maker van veelal sekskomedies, was één van hen. Een genre dat door de komst van Amerikaanse harde porno al net zo snel uit de mode raakte als Hammers horror. De film opent sterk wanneer een vrouw in een penthouse onverwacht met een mes wordt aangevallen door een gemaskerde figuur in een jurk. Helaas zet dat niet door naar de rest van de film want zodra de hoofdpersoon zich aandient in de gedaante van Jack Jones, destijds een veelbelovende Amerikaanse crooner die hier min of meer zichzelf speelt als een zanger die zijn comeback-plaat komt opnemen, wordt het allemaal veel minder interessant. Jones logeert in een landhuis, waar zijn nachtrust al direct verstoord wordt door verontrustende geluiden die van overal en nergens lijken te komen. Hierdoor hikt de film op twee gedachten slasher en spookhuis en beide overtuigen maar matig. Het blijft vooral een tamme psycho-thriller. Heel slecht is de film nu ook weer niet, het is meer dat de manier van filmmaken...tja wat? Is het gedateerd of is toch meer de traditionele Engelse stijl, die de film anno nu parten speelt?