Logboek
Via deze pagina blijf je op de hoogte van recente stemmen, meningen en recensies van joolstein.
Standaard zie je de activiteiten in de huidige en vorige maand. Je kunt ook voor een van de volgende perioden kiezen:
januari 2023, februari 2023, maart 2023, april 2023, mei 2023, juni 2023, juli 2023, augustus 2023, september 2023, oktober 2023, november 2023, december 2023, januari 2024, februari 2024, maart 2024
Selecteer maand & jaar
Sayat Nova (1969) 1,5
Alternatieve titel: The Color of Pomegranates, 30 december 2018, 22:33 uur
In de lijst van 366 Weird Movies staat deze film (op 238) Deze lijst ben ik aan het bekijken, zodoende dan ook deze een kijkbeurt gegeven. De film is als kijken naar een schilderij vol symboliek en surrealisme dat tot leven komt. Het is eenvoudig in zijn visuele benadering (voorstelling(en) die opgevoerd worden voor de camera) Echter barst de film uit zijn voegen van religieuze symbolen en iconografie. Maar zonder enige vorm van kennis over de kunstenaar (Sayat Nova was een Armeense priester en dichter), de cultuur of de religie (soms al vermoeiend op zichzelf) levert dit een film die zwaar ontmoedigd. Dit was niets voor mij!
Il Mio Nome È Nessuno (1973) 3,5
Alternatieve titel: My Name Is Nobody, 29 december 2018, 22:43 uur
stem geplaatst
Joong-cheon (2006) 3,5
Alternatieve titel: The Restless, 28 december 2018, 22:37 uur
Deze film is een romantische fantasiefilm met wat Wuxia-achtige zwaardgevechten erin gegooid. Yi Gwak (Jung Woo-sung) een demon-jager die verliefd is op So-hwa (Kim Tae-hee) belandt in een wereld tussen hemel en aarde. Met een bescheiden hoeveelheid aan actie en een heleboel CGI-effecten is deze wereld het decor om een weelderig melodramatisch liefdesverhaal te vertellen. De choreografie van de gevechten is redelijk goed maar de gevechten zelf zijn een beetje te kort in beeld. Het verhaal is zoals meestal in Aziatische films wat (onnodig) complexer doordat dit wordt verteld met flashback in flashback. De sets zijn geweldig en alle effecten, kostuums alles ziet er prachtig uit. Kortom fatsoenlijk Zuid-Koreaans popcorn vermaak!
Isle of Dogs (2018) 4,0
28 december 2018, 19:07 uur
De negende film van Wes Anderson is opnieuw een verrukkelijke kijkervaring! Laat het maar aan hem over om fantastische visuele werelden te scheppen. Ditmaal keert hij terug met prachtige stop-motion animatie. Leuk is ook de interpretatie van taal. De film opent met de mededeling dat al het geblaf is vertaald naar Engels, terwijl mensen hun eigen taal behouden. Plottechnisch is de film misschien iets minder uitdagend dan eerdere films van Anderson maar de gortdroge humor is gebleven. Achter de mooie sets, de charmante personages en het bizarre verhaal schuilt een gepaste dosis tragedie. Hierdoor wordt deze Wes Anderson-film wederom meer dan zomaar een kleurrijke afleiding. Het feit dat de film zich afspeelt in Japan wordt benadrukt door een perfecte opzwepende soundtrack van Alexandre Desplat, die dan ook veelvuldig gebruik maakt van de taiko (Japanse drum). Heerlijk!
Pursuit to Algiers (1945) 2,5
27 december 2018, 18:14 uur
Deze twaalfde Sherlock Holmes-film is de laatste die ik nog moest kijken maar was helaas voor mij een beetje een teleurstelling. Daartegen begon de film wel met een erg sterke opening, dit was een heel slim opgezet plan met een serie van ingenieuze aanwijzingen die Holmes en Watson via een fish & chips naar het rendez-vous leiden, waar ze de details van de zaak leren om de erfgenaam van het koninkrijk Rovinia ergens in het oosten te begeleiden. Dat verhaal is ook niet gebaseerd op een van de Holmes-verhalen door Doyle. En het verdere scenario is niet erg geïnspireerd. De identiteit van de slechteriken wordt veel te vroeg onthuld en ze zijn te voor de hand liggend. En er is een volledig irrelevant zij-plot over gestolen juwelen. Wel zijn er een paar referenties naar gebeurtenissen uit verhalen van Doyle. Het schip is de 'SS Friesland' genaamd, die werd genoemd in het verhaal "The Adventure of the Norwood Builder". Verder zijn er wat personages en verwijzingen naar "The Adventure of the Red Circle" en het verhaal wat Watson aan het vertellen is komt uit het verhaal "The Adventure of the Sussex Vampire". Om aan nog een iets meer speeltijd te komen lieten ze zowel Marjorie Riordan als ook Nigel Bruce een liedjes zingen. Alhoewel Bruce dit verdienstelijk deed, redt dit de film niet. Het maakt e alleen maar meer duidelijk dat dit absoluut een van de mindere films in deze serie was.
The House of Fear (1945) 3,0
Alternatieve titel: Sherlock Holmes and the House of Fear, 27 december 2018, 18:14 uur
In de tiende film waarin Basil Rathbone Sherlock Holmes en Nigel Bruce, Dr. Watson spelen, draait het om de leden van de Schotse herenclub 'The Good Comrades' Als er twee leden vlak na elkaar overlijden worden ze te hulp geroepen. Het verhaal is een vrije maar ingenieuze bewerking op het korte verhaal The Five Orange Pips. Het tien (zes) kleine indiaantjes -plot levert prima spanning en het huis doet de rest. Bij toeval had ik net voor deze Faces Death (1943) gekeken en herkende dan ook in dit Drearcliff-huis hetzelfde interieur als exterieur als Hulstone Towers uit die film. Er is amusement in de vorm van humor, maar de focus ligt op het mysterie en op de gotische mogelijkheden van een groot oud huis in een geïsoleerde omgeving. Dit is dan ook een zeer stijlvolle bovengemiddelde B-film, die geweldig entertainment biedt.
Sherlock Holmes Faces Death (1943) 3,5
26 december 2018, 22:34 uur
Zeer amusante film deze zesde uit de serie Sherlock Holmes-films over de meester der deductie en zijn blunderende assistent. De film bevat elementen van het verhaal The Adventure of the Musgrave Ritual. Het is tevens de tweede film van de drie Holmes-films waarin Hillary Brooke een rol in vertolkt. De andere zijn the Voice of Terror (1942) en The Woman in Green (1945) Naast dat het tehuis voor herstellende officieren voldoende verdachten oplevert is het landhuis Musgrave Hall als locatie een prachtig spookhuis. Ook Lestrade (Dennis Hoey) inspecteur van Scotland Yard werd opgetrommeld om mee te speuren naar de moordenaar maar raakt algauw letterlijk en figuurlijk verdwaald in het huis. De film is verder volgepropt met veel meer leuke vondsten; een torenklok die dertien slaat, een onderaardse crypte en een menselijk schaakbord. Door het ritueel en de geheime van het huis lijkt het wel alsof Holmes op de Indiana Jones tour ging! Een heerlijke film!
The Hound of the Baskervilles (1939) 3,0
Alternatieve titel: Sherlock Holmes and the Hound of the Baskervilles, 26 december 2018, 20:04 uur
Dit is de eerste film waar Basil Rathbone in de huid kruipt van Sherlock Holmes, samen met Nigel Bruce in de rol van Dr. Watson zullen er nog vele volgen. Het is een prima sfeervolle film naar het meest bekende verhaal van Arthur Conan Doyle. Ook Mary Gordon als Mrs Hudson zal in veel van de verdere films verschijnen. Naast de introductie van de min of meer vaste cast zien we ook John Carradine en Lionel Atwill in een rol. Ondanks dat er prachtige zwart-wit beelden zijn van de mistige Grimpen Mire, miste ik toch enigszins de spanning. Nu weet ik niet of dat lag aan het overbekende verhaal of dat de film echt spanning ontbeerde. Wel was er wat teleurstelling over de hond, de Deense dog is inderdaad een groot ras maar de in de film lijkt de hond erg klein uit te vallen. Ook de toegevoegde seance (komt in het boek niet voor) voegde niets toe aan de film en leek veel meer op een poging om de lengte van de tijdsduur te verhogen. En er was een gemis... Holmes is zeker de halve film afwezig! Al met al is het wel een leuke begin-film van de serie met Rathbone & Bruce in de rollen van Sherlock Holmes en Dr. Watson
Let Us Prey (2014) 3,5
26 december 2018, 16:01 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,0 sterren
Sherlock Holmes and the Voice of Terror (1942) 2,5
26 december 2018, 11:12 uur
De eerste film die Basil Rathbone en Nigel Bruce maakt voor de Universal-serie. (ze hadden er al wel twee gemaakt voor 20th Century Fox) In tegenstelling tot de voorgaande twee films met het duo speelt deze film zich echter af in de jaren '40. De wereld stond in brand het was daarom niet gek dat Engelse detective, een nationale held, een rol speelde in een film vol met antinazi propaganda. De film combineert elementen uit het "His Last Bow" (een verhaal geschreven tijdens de Eerste Wereldoorlog en met een patriottische thema) en de nazi-radio-activiteiten in het echte leven van Lord Haw-Haw (de Iers-Amerikaanse William Joyce) Vandaar dan ook de titel "Stem van Terreur". Sherlock en Watson maken jacht op nazi-saboteurs en het voert ze naar het Limehouse-district in Londen, waar ze Kitty (Pin-up en "scream queen" Evelyn Ankers) ontmoeten. Uiteindelijk eindigt het in prachtige climax in een plat-gebombardeerde kerk. De woorden aan het einde van Holmes;
Good old Watson. The one fixed point in a changing age. There's an east wind coming all the same. Such a wind as never blew on England yet. It will be cold and bitter, Watson, and a good many of us may wither before its blast. But it's God's own wind none the less. And a greener, better, stronger land will lie in the sunshine when the storm is cleared.
Zijn een direct citaat uit het verhaal van Arthur Conan Doyle's "His Last Bow" Geschreven tijdens de Eerste Wereldoorlog maar misstaan zeker niet in deze antinazi propaganda-film.
The Christmas Chronicles (2018) 3,0
25 december 2018, 21:00 uur
stem geplaatst
Dressed to Kill (1946) 3,5
Alternatieve titel: Sherlock Holmes and the Secret Code, 24 december 2018, 07:35 uur
In de veertiende en laatste film uit Sherlock-Holmesserie met Basil Rathbone draait alles om drie goedkope muziekdoosjes, die elk een iets andere versie spelen van het nummer "The Swagman". Vernuftig en spannend om te zien hoe Holmes en Watson achter de code die verborgen in de muziek is, komen. Het maakt dan ook dat deze film een heerlijk nostalgisch mysterie is, met vage echo's van Arthur Conan Doyles The adventure of the six Napoleons en een verwijzing naar 'A Scandal in Bohemia' Rathbone en Bruce waren nog eenmaal goed in vorm! Rathbone was Holmes-moe en hield er hierna dan ook mee op. Actrice Patricia Morison speelde een fijne femme fatale. Naast het prima plot waren mede de stijlvolle studiodecors, kostuums en belichting verantwoordelijk, dat dit een waardige slot van de Universal-Holmesreeks werd.
Terror by Night (1946) 3,0
Alternatieve titel: Sherlock Holmes: Terror by Night, 24 december 2018, 02:56 uur
De dertiende film van de Sherlock Holmes-films met Basil Rathbone als Holmes en Nigel Bruce als Dr. Watson heeft veel weg van Agatha Christie's 'Murder on the Orient Express' Holmes wordt ingehuurd om een onbetaalbare diamant, 'de Ster van Rhodesia' te bewaken tijdens een treinrit van Londen naar Edinburgh. Nadat deze uiteraard wordt gestolen zijn alle passagiers verdacht. De film maak gebruik van kleine plot-elementen uit “The Empty House” (schurk Kolonel Sebastian Moran), 'The Sign of Four' (gifpijl) en “The Blue Carbuncle” (de diamant) Inspecteur Lestrade (Dennis Hoey) was ook hier weer van de partij en Dr. Watson krijg wat meer speeltijd door iedereen tegen zich in het harnas te jagen als hij besluit om zelf op onderzoek uit te gaan. Hoewel minder goed, de fut is eruit want Rathbone & CO. doen hetzelfde trucje nu al voor de zoveelste keer, evenwel is verder nog een uitstekende film.
Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald (2018) 4,0
Alternatieve titel: Fantastic Beasts and Where to Find Them 2, 23 december 2018, 07:48 uur
stem geplaatst
The Woman in Green (1945) 3,0
Alternatieve titel: Sherlock Holmes and the Woman in Green, 23 december 2018, 02:13 uur
Elfde in de serie van Sherlock Holmes-films met Basil Rathbone als Holmes en Nigel Bruce als Dr. Watson. Ditmaal onderzoekt het tweetal een reeks moorden in Londen op jonge vrouwen, die met afgesneden wijsvingers worden aangetroffen. Actrice Hillary Brooke (ze speelt driemaal in een rol in de serie) is de vrouw uit titel. Echter is het vergeefs wachten op een dame in groen: de film is in zwart-wit. De acteur Henry Daniell is ditmaal Professor Moriarty (speelde ook driemaal een rol in de serie) Inspecteur Lestrade werd vervangen door inspecteur Gregson. Ondanks het mooie psychologische spel tussen Lydia Marlowe en Holmes en doordat er bij de hypnose-sessies op visueel vlak een hoop te genieten valt, blijft het nog een redelijke film. Maar het script laat het hier toch een beetje afweten. Professor Moriarty die een heel ingewikkeld constructies opzet voor simpele afpersing was niet heel overtuigend.
The Scarlet Claw (1944) 3,5
Alternatieve titel: Sherlock Holmes and the Scarlet Claw, 22 december 2018, 21:09 uur
Deze achtste van de Sherlock Holmes-films met Basil Rathbone als Holmes en Nigel Bruce als Dr. Watson bevat een paar elementen uit het verhaal The hound of the Baskervilles maar bezit genoeg atmosferische horror en thriller elementen om van een origineel verhaal te spreken. In de credit wordt Arthur Conan Doyle ook niet genoemd. Holmes en Watson zijn ditmaal in Canada en belanden in het het dorpje La Mort Rouge. (was dit misschien een verwijzing naar Edgar Allan Poe?) De in mist gehulde Canadese moerassen in het donker van de nacht maken van deze film een zeer fijne sfeervolle film. Vol intriges en het moordwapen, een vijfpuntige tuinschoffel, was een erg mooie vondst. Helemaal aan het eind van de film gebruikt Holmes een citaat van Winston Churchill. Het was tenslotte nog steeds oorlog. De laatste woorden worden door de muziek overstemt maar liplezers denken dat hij de woorden "God bless him" uitspreekt.
The Pearl of Death (1944) 3,5
Alternatieve titel: Sherlock Holmes and the Pearl of Death, 22 december 2018, 18:26 uur
De negende van de Sherlock Holmes-films met Basil Rathbone als Holmes en Nigel Bruce als Dr. Watson is wederom een sterke in de serie. Losjes gebaseerd op het korte verhaal 'The Adventure of the Six Napoleons,' maar voegt hier ook een groot aantal dingen aan toe. De genialiteit van Holmes heeft ook een keerzijde; als hij dit demonstreert gebeurd het onvermijdelijke, de beroemde Parel van de Borgia's wordt onder zijn neus gestolen. Een parel waar al heel wat moorden voor zijn gepleegd. De parel is weg en dus wordt jacht erop geopend. Meester-crimineel Giles Conover krijgt hierbij hulp van de 'Hoxton Creeper' gespeeld door Rondo Hatton. Hij was een effectief monsterachtige brute killer en het bracht Universal op het idee om Hatton in diverse andere films 'The Creeper' te laten spelen. De mooie actrice en pin-up Evelyn Ankers speelt hier de femme fatale. Het komische wordt ditmaal tot een minimum beperkt. Alhoewel de arme Lestrade (Dennis Hoey) wel tamelijk onbarmhartig wordt bespot.
The Spider Woman (1943) 3,5
Alternatieve titel: Sherlock Holmes and the Spider Woman, 22 december 2018, 06:23 uur
Zevende en erg spannende Sherlock Holmes-films met Basil Rathbone als Holmes en Nigel Bruce als Dr. Watson. Voor het eerst ontbreekt ook de naam "Sherlock Holmes" in de titel. Voor het verhaal zijn ditmaal niet één maar een combinatie van vier verhalen van Arthur Conan Doyle gebruikt. De film bezit daarnaast een paar positieve elementen. Zo zijn er paar horrorachtige -scenes in de vorm van een griezelig kruipend moordwapen en een eng jochie dat vliegjes vangt. (die had wel meer uitgewerkt mogen worden) Ook blijkt in deze film dat Holmes niet altijd feilbaar is en twee keer in de val te loopt om uiteindelijk gered te worden door Watson en inspecteur Lestrade (Dennis Hoey) Er is een komische noot als Rathbone in vermomming, de goedgelovige Watson beetneemt omdat die moeite heeft om het te doorzien. Echter is er ook moment dat Watson, Holmes te slim af is! En dan is er nog Gale Sondergaard die "een vrouwelijke Moriarty" blijkt te zijn. Ze deed dit zo goed dat er ook nog een spin-off van werd gemaakt! Eén van de leukere van de Sherlock Holmes-serie. Er is nog een kleine verwijzing naar de oorlog als ze op de kermis mogen schieten op karikaturen van Hitler, Mussolini en Hirohito.
Sherlock Holmes in Washington (1943) 3,5
22 december 2018, 02:52 uur
Alhoewel de titel niet heel erg veelbelovend klonk, Sherlock Holmes is op en top Brits dus wat hij in Washington te zoeken had ? Achteraf blijkt dit een vermakelijk spionavontuur te zijn. Sherlock Holmes (Basil Rathbone) moet zorgen dat belangrijke informatie niet in handen van Duitse spionnen valt. Thriller-ingrediënten gecombineerd met het prijzen van bondgenoot Amerika in de Tweede Wereldoorlog door Holmes en Dr. Watson. De onderliggende oorlogretoriek staat dit keer het mysterie niet in de weg. Al is het geen groot mysterie wie de slechteriken zijn, maar Holmes krijgt een paar kansen om zijn deductieve redenering te tonen. De scenes van het luciferboekje deden me zelfs licht aan Hitchcock denken. Grappig was dat degene die hier de twee belangrijkste boeven spelen, beide Holmes 'aartsvijand Professor Moriarty in andere films hadden gespeeld. George Zucco hier als de slechterik Heinrich Hinkel, alias Richard Stanley was al eerder te zien als Professor Moriarty in The Adventures of Sherlock Holmes (1939) en Henry Daniell zal dit personage in de latere film The Woman in Green (1945) spelen.
Sherlock Holmes and the Secret Weapon (1942) 2,5
Alternatieve titel: Secret Weapon, 21 december 2018, 21:09 uur
In oorlogsjaar 1942 zijn de avonturen van Sherlock Holmes gesitueerd in het 'heden.' Daarom is Sherlock Holmes in deze film een oorlogsdetective die probeert een dreiging van zijn aartsvijand Moriarty (ditmaal Lionel Atwill) die een uiterst geheim richtapparaat aan de Duitsers wil overhandigen, te verijdelen. Wel nog steeds met Basil Rathbone als Holmes en Nigel Bruce als steun en toeverlaat Dr. Watson. Uiteraard is hij een geduchte tegenstander van de nazi’s. De vermommingen en schijn-vergissingen maken dat de film lekker weg kijkt. Ook is het in deze film dat voor de eerste keer Dennis Hoey als inspecteur Lestrade - de Scotland Yard detective verschijnt. In de credit stond dat dit is gebaseerd is op het korte verhaal van Arthur Conan Doyle "The Adventure of the Dancing Men," Echter is het enige element uit het bronmateriaal de code met dansende mannen. Ook zien en horen we natuurlijk veel spierballen vertoon want Engeland was volop in oorlog. Prima weg-kijker waarbij het even wennen is om Holmes in het nazi-tijdperk te zien maar de rivaliteit tussen hem en Moriarty is niet verdrongen en er blijft dus genoeg Sherlock-gevoel over.
The Adventures of Sherlock Holmes (1939) 3,5
21 december 2018, 18:57 uur
"Elementary, my dear Watson, Elementary"
De tweede en tevens laatste film gebaseerd op het personage Sherlock Holmes gemaakt door 20th Century Fox en met Basil Rathbone in de rol van de meester-speurder Holmes en Nigel Bruce als Dr. Watson. Hierna zullen ze nog minstens 13 films voor Universal Pictures maken. De film schept een prachtig sfeer van 221B Baker Street en Victoriaans Londen, inclusief sfeerverhogende mist in de straten en het geluid van een fluit. Het was ook de laatste van de Basil/Bruce-film die zich afspeelt in deze tijdsperiode. Ook was het heerlijk om Holmes het hoofd zien te bieden tegen zijn duivelse tegenstander Professor Moriarty, hier grandioos gespeeld George Zucco. Anders dan de titel doet vermoede is dit echter niet gebaseerd op het boek van Arthur Conan Doyle maar op een toneelstuk van William Gillette. Deze speelde zelf ook nog Sherlock Holmes in 1916 Fijne film die zeker niet verveelde!
Halloween (2018) 2,5
21 december 2018, 06:38 uur
Toch wel een tegenvaller!
De minpunten overschaduwen domweg de pluspunten. Het acteren is, laten we het voorzichtig zeggen, niet altijd even geweldig. Echter het script en de dialogen waren het grootste struikelblok. Hoe kan je teksten als: "Feel the mask", "I got peanut butter on my penis", "You are so getting dry fucked tonight" (na het laten zien van een tatoo), "There beautiful bodies got me all chubbed out Allyson" uitkramen?
Volgens de regels voor een goede sequel moeten er meer en bloederige kills te zien zijn. Nu zijn er misschien nog wel meer doden maar wat betreft de werkelijke horror in de film; geen enkele dood voelt op geen enkele manier indrukwekkend, geen van de moorden heeft me dan ook als toeschouwer geraakt. Dat kwam omdat niet één moord de personages echt beïnvloedde. Het verhaal is compleet gericht om de drie generaties vrouwen naar het huis te krijgen om daar het ongeloofwaardige einde af te werken. Ook al vermoorde Big Mike de hele buurt uit het deed er niets toe!
Over personages gesproken, wat was er in vredesnaam aan de hand met sommige van deze bijfiguren in deze film. Waarom heeft Allyson een drol van een vriend als we niet eens zien dat Michael hem vermoordt? Echter dat jongetje (Julian) spande de kroon! Waar was het cliché van het kind dat een monster in hun kast ziet, voor nodig? En dan was er nog een sheriff met een grote cowboy-hoed die meerdere keren in beeld was maar totaal geen functie had. En we krijgen niet te zien dat Mike ze vermoordt!
De film bezat daardoor maar een lichte vorm van spanning, de feitelijke gore was erg mager en wat dan ook restte waren verwijzingen en geluid om je nostalgische herinneren naar John Carpenter film te geven.
November (2017) 4,0
21 december 2018, 02:24 uur
Tja hoe beschrijf je dit nu weer?
In de eerste plaats is het een tragische liefdesverhaal over twee boerenjongeren, Liina en Hans. Zij smoorverliefd op hem, hij alleen geïnteresseerd in de elegante barones die in een vervallen landhuis verderop woont. Echter klutst regisseur Rainer Sarnet; folklore, sprookjes, magie, bijgeloof en christelijke religie door elkaar in dit – ja, wat is het eigenlijk?
Beeldschoon gefilmd en behoorlijk absurd, Misschien ook omdat we niet bekend zijn met Estse folklore.(ik niet in ieder geval) In feeërieke zwart-wit beelden volgen we een arme negentiende eeuws Estlandse boerengemeenschap waarin iedereen vooral bezig is z’n eigen hachje veilig te stellen.Soms lijkt het een nachtmerrie en soms een sprookje.Een deel van die cast bestaat uit gewone mensen van het Estse platteland en dat resulteert in onvolmaakt, gerimpeld, met slechte tanden gezichten. Ook is er de duivel, komt de Pest in verschillende vormen, een plaatselijke heks en op Allerzielen komen de doden tot leven om de sauna te gebruiken en in kippen te veranderen. Maar het hoogtepunt van alles zijn de amorele wezens, Krats genaamd, gemaakt van huishoudelijke attributen en die hun ziel van de duivel krijgen in ruil voor die van hun maker. De film is een visueel toverachtig mengsel van donker en licht maar net dat vleugje magie waardoor de film je echt raakt, ontbreekt.
El Topo (1970) 3,0
Alternatieve titel: The Mole, 21 december 2018, 01:34 uur
Deze film werd niet gedraaid in de grote zalen omdat niemand hier het lef voor had. De vertoningen gebeurden dus in achteraf-bioscopen na de reguliere openingstijden. Wonderlijk genoeg zat de bioscoop bij elke voorstelling propvol Dit kreeg natuurlijk navolging en zo is de term "middernachtfilm" ontstaan. Met het werk van regisseur Alejandro Jodorowsky was ik niet bekend. Wel kende ik hem als schrijver van verschillende scenario's van stripboeken.
'De mol graaft gangen onder de grond, op zoek naar de uitgang. En soms komt er een wel eens boven, om enkel verblind te raken door de zon.' Met die woorden begint El Topo,een twee uur durende psychedelische splatter-western. De zin heeft betrekking op het derde gedeelte van de film. Ik wil ook niet zeggen dat het allemaal mooi of prachtig is! Het is veel meer een continue stroom van (vaak onvergetelijke) beelden. Buitengewoon bizar en gaat over een spiritueel pad dat de door Jodorowsky zelf vertolkte killer aflegt. De reis is vol met symboliek, bloed, vreemde pistoolhelden dode konijnen en lichamelijk gehandicapte personen. Het is zeker niet de gemakkelijkste film om te bekijken. Soms heel subjectief en soms ook behoorlijk grafisch, maar of je nu van de film houdt of niet, je kunt niet ontkennen dat "El Topo" een hele ervaring is.
You Were Never Really Here (2017) 3,0
Alternatieve titel: A Beautiful Day, 21 december 2018, 01:07 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,5 sterren
La Piel Que Habito (2011) 2,0
Alternatieve titel: The Skin I Live In, 21 december 2018, 00:37 uur
Doordat iemand deze film had genomineerd voor de horror-KO, de film dan ook gekeken. Afgezien van verwijzingen naar films als 'Frankenstein' en 'Les Yeux Sans Visage', is dit echter verre van een horrorfilm. Maar daar was het de regisseur volgens mij ook niet om te doen, even zeer dat hij ook niet uit was op een shock-element of schokkende climax. Relaties en overleven ondanks een verschrikking waren meer de thema's Opgenomen op een erg afstandelijkheid manier. De film is verder stijlvol zeg maar gerust; hypergestileerd, wat het geheel een wat kitscherig aangezicht geeft, de camera zelf beweegt nauwelijks. Echter lukt het de film toch om aardig spannend te zijn en de slimme opbouw van het verhaal houdt de spanning ook redelijk vast. Daarnaast zijn er sterke vertolkingen van de cast. Antonio Banderas keerde met deze film weer terug naar de Europese film voordat hij een bekende naam werd in Hollywood. En zet hier subtiel een meer tragische dan angstaanjagende boeman neer. Maar het is de beeldschone Elena Anaya die de rol van Vera speelt, een jonge vrouw die geneest van een ingrijpende huidoperatie, die een ware lust voor het oog is. Niet slecht om eens te kijken maar ik miste toch een wat schokkender element. Nu kabbelde het de gehele film maar een beetje door tot aan het einde.
Mary Queen of Scots (2013) 2,5
19 december 2018, 13:04 uur
Aangezien binnenkort Saiorse Ronan en Margot Robbie als de twee koninklijke rivalen in een nieuwe verfilming te zien zijn. Deze Zwitserse film die gebaseerd is op een Oostenrijks boek over Mary Stuart, de koningin van Frankrijk, Schotland en volgens een belangrijk deel van haar zestiende-eeuwse onderdanen, Engeland, gekeken. Aan het begin zien we in sneltreinvaart haar als kind Engeland ontvluchten naar Frankrijk en wat jaren later trouwen met Frans II van Frankrijk. Om vervolgens als weduwe weer terug te keren naar Schotland. Vaak horen en zien we Mary brieven schrijven aan Elizabeth I van Engeland refererend aan haar als zussen en dromend van vrede tussen de twee vrouwelijke staatshoofden en hun door oorlog verscheurde landen. Het draait daardoor vooral om de psychologie van de Schotse koningin in plaats van historische elementen. Het historische is ook veel te fragmentarisch. Wie is wie en waarom sommige voorvallen gebeuren is niet duidelijk! Soms zijn ze zelfs ook incorrect. Door Maria te reduceren van "monarch" tot "gewone meid" wordt de verhaallijn van de film tamelijk droog.Hoofdrolspeelster Camille Rutherford speelt nog wel geloofwaardig en goed haar rol maar is niet in staat om de film in haar eentje te dragen. Ondanks dat de kostuums en aankleding erg mooi waren, is het inhoudelijk te oppervlakkig en mist de film het vermogen of spanning om echt mee te leven met de charismatisch koningin.
Bean (1997) 2,0
Alternatieve titel: The Ultimate Disaster Movie, 18 december 2018, 16:14 uur
stem geplaatst
Notting Hill (1999) 2,5
18 december 2018, 15:59 uur
stem geplaatst
The Bodyguard (1992) 1,5
18 december 2018, 15:56 uur
stem geplaatst
The Smurfs 2 (2013) 2,5
Alternatieve titel: De Smurfen 2, 18 december 2018, 15:53 uur
stem geplaatst
The Smurfs (2011) 2,5
Alternatieve titel: De Smurfen, 18 december 2018, 15:51 uur
stem geplaatst
Repulsion (1965) 3,5
18 december 2018, 10:58 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,0 sterren
What Keeps You Alive (2018) 3,5
17 december 2018, 21:28 uur
De Canadese Schrijver-regisseur Colin Minihan (It Stains the Sands Red, Extraterrestrial en Grave Encounters) wordt naar elke film een stukje beter. Ditmaal is het een film in de vorm van een kat-en-muis-spel-thriller met een paar prima horror-elementen. En het eindresultaten mag er ook zeker wezen! De regisseur weet genoeg met de bekende formules te spelen om met goede entertainment te komen.
Het lesbische stel Jackie en Jules viert hun eerste trouwdag in een huisje in het woud. Maar hoe goed ken je zo iemand nu echt? Daar is het waar het omdraait in deze zeer spannende film met genoeg actie en hier en daar wat bloed. Maar het is vooral het vakmanschap van de regisseur die het verschil maakt. Zeker ook omdat het budget niet heel hoog zal zijn geweest. In de gehele film zijn er ook maar vier mensen te zien. Het komt aan op de twee vrouwelijke hoofdrolspelers en dit doen ze goed. Hannah Emily Anderson (Jigsaw, The Purge tv-Serie) en Brittany Allen (al drie films lang een vaste actrice van de regisseur, Jigsaw) weten de film prima bij elkaar houden.
Met als gevolg dat deze vierde film een goede spannende thriller is geworden die alleen wat wankelt met zijn uitgesponnen eind-conclusie. Solide karakters, een meeslepend verhaal en goed camerawerk maken het zeker een kijkbeurt waard.
Colette (2018) 3,5
17 december 2018, 19:22 uur
De film Colette is het fascinerende waargebeurde levensverhaal over Sidonie-Gabrielle Colette Het begint wanneer ze als simpel plattelandsmeisje rond 1900 als jonge bruid van de beroemde, maar berooide schrijver/uitgever Henri 'Willy' Gauthier-Villars haar entree maakt in de Parijse high society. Door haar sexy novelles (soort voorloper van grijze tinten) over Claudine zette zij Frankrijk op zijn kop en werd zo één van de bekendste vrouwelijke auteurs van het land. Natuurlijk gaat het verhaal over hoe moeilijk het was voor vrouwen in die tijd, maar dat je er met veel doorzettingsvermogen wel komt. Maar wat 'Colette' net wat extra's geeft is haar leven van absolute openheid en ongeremdheid. Ze experimenteerde met open relaties, erotiek en travestie. Ze had een verhouding met de transgender markiezin ‘Missy’. Haar leven was gecompliceerd, en door een goed spelende Keira Knightley was het verrukkelijk om naar te kijken. Toch verschilt het niet heel veel van andere kostuum-drama; goed geacteerd en gezellig. En Keira Knightley in prachtige jurken is en blijft natuurlijk nooit verkeerd maar of dat nu ook de bedoeling van de film was?
Redbad (2018) 2,5
17 december 2018, 17:27 uur
Spijtig genoeg is dit nieuwste epos van regisseur Roel Reiné, ondanks alle bewonderenswaardige ambities, simpelweg een flinke domper. Producent Klaas de Jong en regisseur Roel Reiné hoopten met de geschiedenis van Radboud, Koning der Friezen, het succes van hun vorige epos Michiel de Ruyter te benaderen. Deze koning gold rond 700 na Christus als een machtig heerser en moest meer dan eens de Franken van zich afslaan. Ideale ingrediënten voor een spektakelfilm. Echter waar het precies mis ging weet ik niet maar er zijn teveel manco's om ook maar enigszins te overtuigen.
Historisch klopt er maar heel weinig van het verhaal en de setting; De wapenuitrustingen en wapens zijn laatmiddeleeuws, de kastelen van de Franken ook. De Friezen woonden niet in lang-huizen De missionaris Willibrordus was geen fanaticus. Zijn collega Bonifatius was dat wel. In de film is het precies omgekeerd. De Friezen waren hygiënisch en probeerden zich een beetje behoorlijk te kleden. Ze pronkten met goud en niet zoals in de film met zilver. Redbad was geen tegenstander van mensenoffers maar droeg ze zelf op. Het was niet Redbad’s zus die werd uitgehuwelijkt aan de Franken, maar Radboud’s dochter. Enfin het klopt dat over Redbad, inderdaad door toedoen van de christen ook niet alles bekend is.
Nu was die eigenzinnige kijk op de geschiedenis nog niet zo heel erg geweest. Om een effectieve film te maken, zijn bepaalde creatieve vrijheden geoorloofd. Maar dan moet de rest van de film wel geslaagd zijn. Echter het script is te rommelig. Scenes stoppen abrupt, lopen op de feiten vooruit of duiken pas later op. Sommige scenes voelen ook totaal overbodig aan en af en toe gaat het ook gewoon veel te traag. Hierbij komt ook nog dat de film te lang duurt. Ook is het duidelijk dat de makers het een en ander hebben afgekeken van de geweldige serie Vikings - TvMeter.nl. Maar als puntje bij paaltje komt is het gewoon niet op hetzelfde niveau. De acteerprestaties lopen te ver uiteen en de personage krijgen maar weinig achtergrond geschiedenis mee. Door Gijs Naber, Loes Haverkort, de gelikte gevecht-scènes en dito sets, decors en kostuums weet de film hier en daar nog best kijkbaar te zijn.
Ik heb dan ook een twijfelachtige mening hierover. Want ondanks zijn overheersende fouten heb ik toch soms genoten van de film. Ik heb namelijk een zwak voor historische drama’s en als het dan zo bombastisch en Hollywood-achtig (edelkitsch) is gefilmd zoals Redbad dan moet ik bekennen dat ik hem best nog een keer wil zien.
Haunter (2013) 3,5
16 december 2018, 22:28 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,0 sterren
The House with a Clock in Its Walls (2018) 3,5
15 december 2018, 22:00 uur
Echte horrorfilms voor kinderen zie je niet zo vaak (of bijna helemaal niet) Daarom is het fijn dat filmregisseur Eli Roth aan kinderen (pre)tieners) laat zien hoe leuk enge films kunnen zijn. En dan bedoel ik het eng van het goede soort niet dat R.L. Stine-spul wat voor eng moet doorgaan. Dit is dan ook een prima aanwinst voor de familie-horror-films.
Het huis zit vol met magische en mooie details, waardoor de sfeer van de film goed is. Zoals valt te verwachten bij een film die zich richt op jongeren is er een duidelijk en goed te volgen verhaal. Alles zit logisch in elkaar en is begrijpelijk, qua wat er gebeurt en hoe de personages handelen. Kinderen kunnen tegenwoordig ook best wat hebben en deze film slaagt er dan ook in om op een zeer goede manier nooit zo eng te worden dat ze niet meer slapen. Al zijn de herrezen zombie-tovenaar Isaac Izard, levende poppen of tot leven komende pompoenen alles behalve voor tere zieltjes.
Jack Black zal voor mij nooit één van mijn favorieten acteurs worden maar deed het hier zo gek nog niet. En zorgde door het constante gekissebis met Cate Blanchett dat de film lekker luchtig bleef. Door de sfeer van een beetje griezelen en een beetje lachen, ontstaat er dan ook ideale griezeligheid voor minder-jarige. Al kunnen ouders er ook zeker van genieten! En als Eli Roth iets goed doet dan is het wel dat naar het zien van deze film er aardig wat negen tot twaalf-jarigen een passie voor horror eraan zullen overhouden. Missie geslaagd kan ik dus wel zeggen!
Mowgli (2018) 3,0
Alternatieve titel: Mowgli: Legend of the Jungle, 14 december 2018, 06:05 uur
stem geplaatst
Do the Right Thing (1989) 4,0
14 december 2018, 03:33 uur
stem geplaatst
À l'Intérieur (2007) 4,0
Alternatieve titel: Inside, 13 december 2018, 20:00 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,5 sterren
Den Skyldige (2018) 3,0
Alternatieve titel: The Guilty, 13 december 2018, 05:47 uur
Asger Holm zit noodgedwongen in de meldkamer van de alarmcentrale. Niet anders dan een man met een headset aan een bureau en een rij inkomende gesprekken. En toch boeit het! Zelfs ondanks ik weet dat het gebeuren in de meldkamer totaal niet kan of klopt. En maar goed ook! De film is vooral zo spannend door het goede samenspel tussen wat je ziet en wat je hoort. Tenminste tot aan de 'onverwachte' wending. Daarna werd mij allemaal iets te gortig. Een prima effectieve thriller die een beroep doet op ons inbeeldingsvermogen. En telkens als die telefoon opnieuw rinkelt wil je vooral dat die zo snel mogelijk wordt opgenomen!
Les Gardiennes (2017) 2,0
Alternatieve titel: The Guardians, 13 december 2018, 04:06 uur
Tergend langzaam Frans kostuumdrama. Met ontzettend lange shots van gezichten van personages en bijfiguren die verder ook geen rol spelen. De film concentreert zich op de thuisblijvers: drie vrouwen Hortense (Nathalie Baye) Solange (Baye’s dochter Laura Smet) en de ingehuurde dienstmeid Francine (Iris Bry in haar eerste rol een erg goed debuut) die een familieboerderij tussen 1915 en 1918 draaiend proberen te houden. Ook al moesten ze voor sterke vrouwen doorgaan vond ik ze toch nogal afhankelijk van mannen. Ondanks dat dit ongebruikelijke perspectief was van de Grote Oorlog, is veel in de film niets minder dan mooifilmerij. Alles is erg gepolijst en clean. Het is altijd mooi weer, alle mensen zijn knap en charmant en hun kleding is ondanks het zware werk nooit vies of kapot. Er wordt amper gesproken in de film, en wanneer er gesproken wordt voelen de gesprekken gekunsteld. De enige opleving in de film zijn wanneer de vooruitgang meer haar intrede doet en wat sterk melodramatisch gebeurtenissen. De film is saai in zijn uiterlijke perfectie en onbevredigend.
Apostle (2018) 3,5
12 december 2018, 21:58 uur
Een solitair levende sekte op een eiland die een heidense Godin aanbidden,een rechtschapen man die erop onderzoek uit gaat na een verdwijning. Nee, dit gaat niet over de film 'The Wicker Man' maar dit is de laatste film van regisseur Gareth Evans we kennen hem van zijn actiefilms The Raid 1 & 2. Naast die film heeft de regisseur ook invloeden van Brimstone (kerkje) en Silence (Al waren het nu Chinezen die christenen vermoorden) in scenes gebruikt. Ach, het is hem vergeven want uiteindelijk overheerste een tevreden gevoel. Langzaamaan ontrafelt het geheim van de kleine gemeenschap. Echter, zo nu en dan worden de remmen losgelaten en zien we plotselinge uitbarstingen van geweld en bloederige actie. Net voor het einde vloeide het bloed rijkelijk maar wordt overschaduwt doordat in de slot-akkoorden nog cliché momenten te zien waren. Al is de film niet overal even geslaagd is het wel een solide, spannende en soms onverwacht gore horrorfilm waarin prima wordt geacteerd en die er ook prachtig uitziet.
Cold Ground (2017) 1,5
12 december 2018, 06:23 uur
Het is inmiddels al aardig wat jaren geleden dat 'The Blair Witch Project' het daglicht zag. Na die film zijn er (helaas) genoeg van dat soort found footage-films uitgekomen. Deze is er ook weer zo één! Je weet het wel; schuddend camerawerk, zodat je veel oninteressante beelden rond ziet vliegen, en anders krijg je extreme close-ups (zie je nog niets) en er is een vreselijk geluidkwaliteit. En ja, ook hier is het er weer allemaal hetzelfde liedje en het is wederom even frustrerend.
Ditmaal komt de found footage uit Frankrijk en zijn het twee journalisten David en Melissa die vertrekken voor een Franse TV-zender in 1976 naar de grens tussen Frankrijk en Zwitserland om een vreemde zaak te onderzoeken waarbij koeien zijn gemutileerd. De film is dus het beste te omschrijven als een soort Blair Witch in de sneeuw. Enige verschil is er wel; de film is om authentiek over te komen in een '70-stijl gefilmd en er is nog wel wat bloed te zien. Het is allemaal te domweg te mager om ergens ook maar te overtuigen. Alleen voor grote liefhebbers van found footage-films.
Leprechaun Returns (2018) 3,0
12 december 2018, 03:50 uur
1993 was het jaar dat de eerste Leprechaun-film uitkwam. Dat was best een leuke film! Hierna kreeg de film uiteraard vele goedkope vervolgen; hij ging naar de ruimte en dook ook in 'de achterbuurt' op, als rapper. Nu 25 jaar later is er dan opeens deze Tv-film die een direct vervolg is van de originele film. Ondanks dat hij werd gemaakt door Syfy in combinatie met Liongate (deze bezitten de rechten) was het niet eens zo heel slecht.
Lila is op weg naar de groene (als in klimaatneutraal) studentenvereniging AU (Alpha-Upsilon) Het vreemde toeval wil dat dit het huis van haar moeder Tory Reding (het personage van Jennifer Aniston in het eerste deel) was. Ze wordt niet opgehaald van het busstation maar een lokale bewoner wil haar er best even naar toe brengen. Het is de inmiddels op leeftijd zijnde Ozzie Jones (Mark Holtons speelde Ozzie ook in het eerste deel) Aldaar ontmoet ze haar mede-studentes Katie, Rose en Meredith. Niet zoveel later gaat ook de Leprechaun weer op moordtocht.
De film is niet zonder fouten, maar vele ervan kunnen worden toegeschreven aan een te laag-budget. Nu had ik de trailer al bekeken en door de regisseur had ik net iets meer gore verwacht. Daarnaast was het acteerwerk niet heel sterk maar de dames deden hun best. Ach uiteindelijk maakte niet veel uit want ze zijn toch maar kabouter-voer. Ook wilden ze blijkbaar wat hippe zelf-gefilmde beelden erin te stoppen, het voegde niets toe aan de film. In uitvoering was de film zeer 2018, vrouwen die hun mannetje staan in de hoofdrol, technische snufjes en milieuvriendelijkheid. Het was natuurlijk ook een komedie en soms waren de grappen een beetje te geforceerd modern. Al zaten er ook paar hele leuke tussen.
Omdat het een Syfy Channel TV-film is, is het gemakkelijk om aan te nemen dat dit het zoveelste hap-slik-weg-spul is maar er is hier wel degelijk wat echte magie aan het werk. En die komt in de vorm van de SFX. De film werd namelijk geregisseerd door Astron-6/ SFX-kunstenaar Steven Kostanski, Het is minimaal wat te zien krijgen. Maar wat we zien was erg goed en met weinig CGI. De bloederige moorden en andere vloeistoffen zijn indrukwekkend praktisch werk. De make-up van de kabouter lijkt op die van de oude; pokdalige groene huid, een vlassige rode baard en doordringende tweekleurige (had de oude niet) ogen
Je kan nu niet echt spreken over een erg goede film. Daar was het script te mager voor maar doordat er nog verdienstelijke knipogen naar het verleden waren en de Special effecten van een bovengemiddelde kwaliteit, is dit denk ik wel één van de betere vervolgen van het eerste deel.
Re-Animator (1985) 4,5
10 december 2018, 14:16 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,0 sterren
Janghwa, Hongryeon (2003) 4,0
Alternatieve titel: A Tale of Two Sisters, 10 december 2018, 14:09 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,5 sterren
Beasts of the Southern Wild (2012) 2,0
9 december 2018, 22:13 uur
stem geplaatst
Snakehead Terror (2004) 2,5
9 december 2018, 13:44 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,0 sterren
Ferocious Planet (2011) 2,5
Alternatieve titel: The Other Side, 9 december 2018, 13:12 uur
Don't... poke... the alien!
Als er Syfy-network staat dan weet je natuurlijk wat je krijg (tja of niet te oordelen aan de meningen) In ieder geval zijn er dan veel goedkope CGI-effecten te zien, acteerwerk wat varieert van aardig naar redelijk tot gewoon slecht en een niet al te ingewikkeld plot of ontwikkeling van de personages. Dit plot draait om een kleine groep soldaten en wetenschappers die vastzitten in een vijandige parallelle dimensie wanneer een experiment verkeerd gaat. Er is natuurlijk veel CGI, in de vorm van één belachelijk wezen maar dat is normaal voor SyFy. Niettemin lijkt de film ook bijna steeds hetzelfde; wezen, rennen, schepsel, wegrennen. Het hoort er allemaal bij in dit soort films! Ik was wel verrast om regisseur Billy O'Brien aan het roer te zien staan. Hij was verantwoordelijk voor de aardige, interessante en sfeervolle horrorfilm Isolation (2005) en het latere I Am Not a Serial Killer (2016), dit is zeker een stap terug voor deze genre-regisseur. Echter doordat hij een fatsoenlijke regisseur is, waren hier de resultaten ook iets positiever dan verwacht voor de film.
Strangler of the Swamp (1946) 2,5
9 december 2018, 11:53 uur
Van de film-producent PRC (Producers Releasing Corporation) zag ik al eerder; The Monster Maker (1944) en The Devil Bat (1940) Wisbar maakte daar ook nog een vervolg van) Filmprenten die goedkoop en totaal niet noemenswaardig zijn. Daarmee vergeleken was deze zo gek nog niet! Klaarblijkelijk is het dus zoals de heren hieronder beschrijven een remake van het eerder gemaakte Fährmann Maria (1936) van dezelfde regisseur. De film deed soms een beetje denken aan een Val Lewton-film, maar het budget was er überhaupt niet na om tot dezelfde kwaliteit te komen. Wel is er door gebrek aan zonlicht of maanlicht en de constant laaghangende mist nog een leuk spookachtige sfeer gecreëerd. Daar moest de film het dan ook van hebben! Helaas gaat het romantische subplot te lang door en doet veel van de spanning die in de eerste helft nog werd opgebouwd weer te niet. Rosemary La Planche was nog leuke Eye-Candy in een verder niet bijster goede film. Meer iets voor een luie-zondagmiddag-vermaak.
Death House (2017) 2,0
9 december 2018, 08:23 uur
Gunnar Hansen de man achter het masker van Leatherface was bezig met het schrijven van een script voor een film toen hij in 2015 kwam te overlijden. Dit script is in handen gekomen van regisseur/schrijver B. Harrison Smith. ( wie?) Deze heeft het script verder bewerkt. Nu wil ik niet zeggen dat de gehele schuld bij de regisseur ligt maar hier zijn het verhaal en de productie toch behoorlijk slecht! Sommige tekortkomingen van de film kunnen meer om budgettaire reden slecht zijn maar dat neemt niet weg dat de film erg onsamenhangend is en dat er veel elementen zijn die schreeuwen om meer uitleg!
De mooiste horror-beelden kwamen van 9 opgesloten ontvelde lichamen, maar waarom zaten ze daar? Wat was de bedoeling van hen? Een gevangene eet een lijk dat uiteengereten is maar door wie? Opeens zien we een wezen via het plafond achter de de gevangenen uit een cel kruipen. Waarom en wie is die jonge jongen die een EMP-apparaat in een bewaker propt? En er zijn er nog heel wat meer! Om nog niet eens te spreken van de vele plotgaten!
Maar ook andere gedeeltes in de film zijn gewoon te mager om van een goede film te spreken! De twee hoofdpersonen dalen opeens af via de kabel van de lift (oh, ze omwikkelden nog wel hun hand met een doek) En terwijl ze naar beneden glijden vuren ze willekeurig hun pistolen af om blijkbaar gevangenen te vermoorden. Ja,ja...De complete film is daarnaast ook nog eens te donker, waardoor veel niet duidelijk te zien was. Al gebeurd er nu ook niet overdreven veel! Bloed is er amper! Wel een stel blote borsten maar ook deze waren eigenlijk zonder reden te zien.
Het enige wat deze film nu nog enigszins leuk maakte was de overvloed aan horror- en B-filmacteurs, waarvan sommige slechts een korte cameo hebben:
Tony Todd (Candyman) (Nog zo'n niet opgehelderd element) Kane Hodder (Jason Voorhees/Victor Crowley), Barbara Crampton (Re-Animator), Dee Wallace (The Howling), Bill Moseley (TCM2 en House of 1000 Corpses), Sid Haig (Spider Baby, House of 1000 Corpses) regisseur/producer Lloyd Kaufman (The Toxic Avenger) Camille Keaton( I Spit on Your Grave) Vernon Wells (Fortress ,Commando) Felissa Rose (Sleepaway Camp) R.A. Mihailoff (Leatherface3) et cetera.
De lijst is lang en eigenlijk kan je wel stellen dat elke acteur of actrice op één of andere manier iets met horror heeft te maken. Helaas... maar het is daardoor nog steeds geen goede film. Nee sterker dit was belabberd slecht!
A Simple Favor (2018) 2,0
8 december 2018, 13:40 uur
Zeer vermoeiende Neo-noir. In film noirs is het vaak een detective die doorgaans een mysterieus complot met een verleidelijke ’femme fatale’ moet proberen te doorgronden. Nu is het regisseur Paul Feig zijn handelsmerk om vrouwen centraal te stellen in zijn werk. Dus mag het tutje Anna Kendrick een vloggende huismoeder spelen die zich ontpopt tot soort Murder She Wrote- speurder als haar nieuwe vriendin (Blake Lively), een even succesvolle als drankzuchtige pr-dame, plotseling verdwijnt. Wat volgt is een stortvloed aan clichématige verwikkelingen; Levensverzekeringen, verborgen familieleden, echtgenoot die vreemdgaat et cetera. En ondertussen wordt erbij elke situatie dan grappig gedaan. De humor was wel wat subtieler en soms was er wel een geslaagde grap. Uiteindelijk mondt het dan uit in een vrij fantasieloos einde. De poster intrigeerde mij hierdoor ging ik de film dan ook kijken maar achteraf had ik me de moeite kunnen besparen. Een ding is mij nu tenminste wel duidelijk geworden; films van deze regisseur zijn niet mijn ding! (zijn derde onvoldoende)
Spy (2015) 2,0
8 december 2018, 13:06 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 2,5 sterren
Rusalka: Ozero Myortvykh (2018) 3,0
Alternatieve titel: Mermaid: The Lake of the Dead, 8 december 2018, 11:59 uur
Standaard en ongeïnspireerde horror-film met een vleugje romantiek over de kracht van liefde. Soms was het nog verrassend mooi om naar te kijken. Echter er was geen echte zeemeermin te bekennen. Het was een meer-vrouw. Wat eigenlijk niets anders was dan een geestverschijning, waarbij de film dan ook elk beproefd geesten-trucje gebruikt om maar te proberen het een beetje eng te maken. De CGI was daarin dan wel weer een pluspunt Zag er wel goed uit. Dat was van het script niet te zeggen. Zelfmoord gepleegd maar er stond een grafsteen onder water? Van regisseur Podgaevskiy zag ik eerder Queen of Spades: The Dark Rite, ook daar had ik de opmerking gezet dat het cinematografische goed was maar dat het niet iets heel origineels was. dat geldt voor deze ook weer, alleen liet ditmaal ook het script het erg afweten! Het is vooral dus erg middelmatig.
The Forgotten (2004) 3,0
8 december 2018, 11:29 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,5 sterren
Panna a Netvor (1978) 3,0
Alternatieve titel: Beauty and the Beast, 8 december 2018, 10:33 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,5 sterren
The Appearance (2018) 3,0
7 december 2018, 20:59 uur
Voor films die zich afspelen in de middeleeuwen heb ik een zwak! En als het dan ook nog onder het genre horror vallen is het voor mij domweg een Must-see! Het was een tijd waar mensen diepgelovig en bijgelovig waren. Men had duidelijk lijn tussen goed en Kwaad en voldeed je daar niet aan, dan was je een Heks.. Heerlijk simpel en vaak was er ook erg bruut geweld.
Inquisiteur Mateho (Jake Stormoen) wordt naar een afgelegen dorp geroepen om de recente dood van een monnik in de dorpsabdij te onderzoeken. Hij wordt vergezeld door een soort beschermer Johnny (Hodor uit Game of Thrones 'Kristian Nairn) De dorpsbewoners, evenals Abt Scipio (Tv-bekende Michael Flynn) geloven dat het het werk is van het jonge meisje Isabel (Baylee Self), zij moet wel een heks zijn en die willen ze dan ook zo snel mogelijk op de brandstapel zien. Maar de Inquisiteur doet dingen op zijn manier en heeft uiteraard een persoonlijke geschiedenis met de labyrintische abdij.
Best interessant gegeven; monniken, moord, heks! Tja... en dat doet je natuurlijk ook een beetje aan 'The Name of the Rose' denken. De film haalt, zoals je ook wel kan begrijpen, nergens die kwaliteiten, al hangt er wel een goede sinistere sfeer en met de aankleding en het uiterlijk van de abdij zit het zeker wel goed. Ook is er weinig aan te merken op het acteerwerk. Nergens opmerkelijk maar het is wel degelijk.
Waar de film hapert, is helaas waar het sterkste in had moet zijn: een goed uitgangspunt. Nu is het onzeker of het nu een moord-mysterie of een bovennatuurlijke film wil zijn. Het zweeft nu tussen beide, maar slaagt er niet in één van beide kanten echt te omarmen. In de climax probeert de film voor beide genres met een conclusie te komen maar helaas komt die nu halfhartig over. Het moord-mysterie is een voor de hand-liggende onthulling die vanaf een mijl afstand te zien is, terwijl het bovennatuurlijke horror-element probeert om een emotionele draai aan de film te geven die juist plat valt. Daarnaast gaat de lange tijdsduur wringen, er worden teveel dingen getoond, waren onlogisch of deden er domweg niet toe!
Wel een pluim omdat het wel een leuke poging was en het zeker niet altijd heel beroerd. Deze film is zeker met liefde gemaakt, maar het struikelt net te vaak over zijn voeten. En dat is jammer...
Summer of 84 (2018) 3,5
5 december 2018, 13:25 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,0 sterren
The Omen (1976) 3,5
5 december 2018, 13:14 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,0 sterren
Le Trio Infernal (1974) 3,0
Alternatieve titel: The Infernal Trio, 5 december 2018, 12:41 uur
stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 2,5 sterren
Peeping Tom (1960) 3,5
Alternatieve titel: Naaktsymfonie, 5 december 2018, 12:03 uur
Het is nog maar lastig te begrijpen waarom deze film zo’n grote controverse heeft opgeroepen. Toch werd regisseur Michael Powell verketterd door critici en toeschouwers die de film als walgelijk en pervers beschouwden. Het kostte hem zelfs zijn verdere carrière! Alhoewel ik ook begrijp dat er door de gehele film inside-grappen zitten over de Britse filmindustrie. De moorden zijn nergens in beeld gebracht, er is zelfs geen drup bloed aan te pas gekomen. Er zijn wat vergelijkingen met Psycho maar die laat Norman Bates in de slotscène (veilig) definitief voor gek verklaren. In dat opzicht is er hier een wat sensationeler einde. Ook wordt er explicieter ingegaan op de voyeuristische daad van het filmen zelf. Maar al lange tijd zijn we dat als kijker ook wel gewend. Het is ook al vrij snel duidelijk hoe de vork in de steel zit (Karlheinz Böhm (Sissi) is met z’n licht Duitse accent ook zó’n beleefde psychopaat dat je wel het ergste moet vermoeden) Ook mooi is het gebruik van een glossy Eastman-colour. Het geeft de film daarmee het aanzien van oude seksblaadjes en past dus goed bij het voyeuristische thema. Naar de huidige maatstaven is het misschien niet zo eng of schokkend meer maar door de manier waarop gefilmd werd, en de bepaalde sfeer die in de film hing, heb ik van deze prent genoten.
Two Pigeons (2017) 2,5
Alternatieve titel: 2 Pigeons, 5 december 2018, 09:13 uur
Een conflict tussen Hussein (Mim Shaikh) en zijn sadistische tegenstander Orlan (Javier Botet). Waarbij het bijzondere van de film is dat deze kwelgeest ook leeft in hetzelfde appartement. De film heeft daarmee een fijn idee. Op sommige momenten bezat de film ook best spannend momenten en de pesterijen waren soms heerlijk smerig. (mocht van mij nog wel wat erger!) Helaas kreeg ik op den duur ook het gevoel dat er in herhaling werd gevallen. Dit vermoeden werd nog meer versterkt door de vriend, die af en toe op bezoek kwam en die voor mij zwaar irritant was.(niet leuk) Ook werden er door de boosdoener liedjes gespeeld op gitaar en gezongen, waar ik maar weinig leuks in zag. Knap was het wel dat je het verhaal achter het waarom kreeg te horen via een eenzijdig gesprek van hem en twee duiven (vandaar de titel) die op een vensterbank vertoeven. Hierdoor leefde je veel meer mee met degene die de narigheid veroorzaakte. Javier Botet was dan ook fantastisch! En ditmaal speelt hij een engerd zonder enige make-up. Ik weet ook zeker dat iedereen die wel eens een horror heb gekeken hem is tegengekomen! Hij is namelijk veelal te zien als "creature" Van The Crooked Man in James Wan’s The Conjuring 2 tot Tristana en Niña Medeiros in Rec of de Mama in Mama. Al met al is het een prima debuut maar persoonlijk kon ik er veel minder mee!
Smallfoot (2018) 2,5
5 december 2018, 07:35 uur
stem geplaatst
The Forbidden Room (2015) 4,5
4 december 2018, 14:08 uur
Film die je ervaart alsof je één grote shot drugs heb ingenomen; een drugs genaamd FILM! Het is één groot orgasme van beelden uit niet bestaande stille films. Een draaikolk van verhalen. De naam 'The Forbidden Room' verwijst naar een gelijknamige film uit 1914 met Lon Chaney in de hoofdrol, die niet meer te vinden is. En zo oogt dit ook; als verloren meesterwerken uit de overgangstijd van de zwijgende naar de pratende cinema. Met een labyrint aan gestapelde raamvertellingen in zwart-wit, sepia en extreem verkleurd celluloid over de meest uitzinnige onderwerpen en thema's.
Over een man in een openhangende kamerjas die vertelt hoe je het beste een bad kunt nemen, een onderzeeër die nog maar voor een paar uur zuurstof heeft, over houthakker Cesare (net als de slaapwandelaar uit Das Cabinet des Dr. Caligari (1920) die een jonge vrouw, ene Margot, moet redden uit de klauwen van de Rode Wolven die wonen in een wolfmannengrot, Margot is een nachtclub-zangeres in haar droom, over een inktvisdief op een subtropisch vulkaaneiland, een man met een billenobsessie, een vrouw met 47 gebroken botten, de droom van een snor en een Januskop-incarnatie genaamd Lug-Lug, er zijn Vampier-bananen en een dokter die gevangen wordt gehouden door dansende vrouwen in skelettenpakken. En dat is nog maar een halve film!
Alles is prachtig gefilmd met studiodecors, soms met een vervormd geluidsspoor of in jarentwintigstijl gevatte tussentitels. De regisseurs Guy Maddin en Evan Johnson zorgen voor prikkelende spanning door op uitdagende, surrealistische wijze te filmen. Het is als het ware een vrolijk cinefiel feestje. En zoals ieder geslaagd feest, weet ook deze film niet van ophouden. De film is als... tja een heerlijk warm bad. Zien is geloven.
The Innkeepers (2011) 3,0
4 december 2018, 12:37 uur
De herbergiers uit de titel zijn hier eigenlijk de receptionisten Claire (Sara Paxton het nichtje van Bill) en Luke (Pat Healy) Deze draaien hun laatste dienst(en) in het Hotel ‘Yankee Pedlar Inn’ omdat de deuren na ruim honderd jaar voor altijd zal sluiten. De film is op een fijne verfrissende wijze verteld. Al komt deze wel langzaam op gang. De acteerprestaties van de cast zijn degelijk. Vooral Sara Paxton (Shark Night 3D, The Last House on the Left) speelt haar rol erg leuk. Ze is grappig, innemend en erg like-able, zeker door haar eigenaardige trekjes. De focus ligt de hele film op de personages en hoe zij met elkaar en het paranormale omgaan. De camera is zo goed als altijd gericht op Claire. Je had het minder kunnen treffen. Wat de kijkervaring nog wat leuker maakt is dat er hier en daar, volgens mij met opzet, wat gaten in het plot worden gemaakt die de kijker zelf in kan vullen. Niet iedereen zijn ding natuurlijk, maar ik moet zeggen dat ik het prima vond. De film, die verdeeld is over drie hoofdstukken waarbij de eerste twee een langzame en goede opbouw neerzetten en dat tot uiting laten komen in het derde en laatste hoofdstuk, bevat veel goede elementen maar net niet goed genoeg.
The Little Stranger (2018) 4,0
4 december 2018, 11:22 uur
Gebaseerd op het boek 'The little stranger' (De kleine vreemdeling) van Sarah Waters. Deze romanschrijfster is bekend om haar lesbische romans die zich vooral afspelen in de Victoriaanse periode. In 2016 vertaalde regisseur Park met zijn film Ah-ga-ssi, al eens succesvol een verhaal van haar naar het grote scherm. Maar ook haar andere werk is al eens bewerkt. Echter dit is het enige verhaal waar geen (homo)seksualiteit in voor komt.
Aan de start van de film gaan we eerst even terug naar 1919, toen Faraday, zijn voornaam krijgen we gek genoeg nooit te horen, als 10-jarige jongen voor het eerst het dominerende landhuis Hundreds Hall op het platteland van Warwickshire bezocht. Daarna wordt op een stoffige zondag van een naoorlogse zomer, de inmiddels plattelandsdokter Faraday naar Hundreds Hall geroepen omdat het laatst overgebleven dienstmeisje ziek is. We blijven het wel en wee van de bewoners van dit prachtige landhuis volgen tot de mysterieuze conclusie.
Helaas wordt de film (in de trailer) nogal verkeerd gepromoot, er gebeuren wel rare bovennatuurlijke dingen,(er is ook wat bloed) maar ze zijn maar marginaal. Het verhaal richt ze meer op de veranderende tijden van de rijke upper-class in het naoorlogse Engeland. De dokter uit een arm gezin is nu zoals benadrukt werd “one of us” Ook het in verval geraakte huis en de worsteling van zijn bewoners zijn het symbool van dat tijden zijn veranderd.Toch slecht is de film niet! Regisseur Lenny Abrahamson (Room, Frank) laat een weelderige sfeervolle film zien en weet de te kleffe valstrikken keurig te omzeilen en weet zo de kijkers voldoende te boeien.De film is daarmee een zeer goede toevoeging in lange traditie van dit soort Engelse mysterieuze periodedrama's
The Cook, the Thief, His Wife & Her Lover (1989) 4,0
3 december 2018, 21:51 uur
Nu had ik al de film The Baby of Mâcon (1993) van regisseur Peter Greenaway gezien en was daardoor al wat bekend met zijn werk.Toch blijft het bij eigenzinnige filmmakers toch altijd weer de vraag of je ze kan volgen in hun gekte. Alhoewel dit is blijkbaar wel zijn meest toegankelijke film.
De film zelf is er niet minder om! Zelden gaf een titel van een film zo toepasselijk Dit is namelijk een opsomming van de vier hoofdpersonen van deze merkwaardige maar intrigerende rolprent.En meer is het, als je het goed bekijkt, ook niet! Hoef ook niet want met zo'n uitvoering blijf je kijken!
Vanaf de tweede minuut is het al raak; Albert Spica, 'The Thief' uit de titel mishandelt een wanbetaler. Vervolgens is daar; 'The Cook' monsieur Richard, de chef-kok van het restaurant ‘Le Hollandaise’ en waar Spica elke avond komt eten. Dan over naar 'His Wife' Georgina (een schitterende Helen Mirren) Die walgt van haar man tot ze plots een intellectueel in het restaurant ziet. Wat ons tot 'The Lover' brengt.
Het verhaal is in negen delen opgedeeld. Afspelend in een weelderig rood restaurant, witter-dan-wit toiletten of in de diep-groene keuken. Waarbij eveneens de kleding wisselt als de personages van ruimte naar ruimte lopen. Seks en eten in oogstrelende kleurenfilters, barokke taferelen (Klapstuk is de prachtige wandschildering 'Banquet of the Officers' in het restaurant, van de hand van de Hollandse meester Frans Hals) en hypnotiserende muziek van Michael Nyman. Alles is om door een ringetje te halen.
De film is een zeer bijzondere kijkervaring, Een zwarte komedie, een luguber sprookje en een bizar liefdesdrama over perversie en waar kannibalisme en pure schoonheid met elkaar worden gecombineerd. Op een inventieve wijze gefilmd, het is duidelijk een kenmerk van Peter Greenaway zijn werk en het draagt ook in grote mate bij aan de kracht van deze film. En met zo'n heerlijk schokkend eindtafereel blijft dit gewoon een pareltje van een film.
Venom (2018) 2,5
2 december 2018, 22:19 uur
Venom is een puinhoop die soms niet verveelt. Het Venom-personage in de comics is onlosmakelijk verbonden met Spider-Man, iets waar deze versie zich weinig van aantrekt. Sterker ze willen er juist krampachtig vandaan blijven. Andere probleem is dat deze fascinerende antiheld en quasi-slechterik nergens voluit gaat omdat alles kindvriendelijke werd gehouden. Met als resultaat een ontzettend middelmatige superheldenfilm! Het is niets minder dan een standaard-actiefilm gecombineerd met onnozele slapstick.Tom Hardy deed het nog aardig maar niet spectaculair. Van enige chemie tussen Williams en Hardy was geen sprake en Williams voerde meer een modeshow op met diverse pakjes dan dat ze een goede toevoeging was. De visuele effecten waren bij momenten nog goed te doen en de schizofrene onderonsjes tussen Eddie en Venom (die ik liever angstaanjagend zag) waren soms nog wel jolig. Financieel hebben ze blijkbaar wel de juiste keuze gemaakt maar inhoudelijk is deze start van het SUMC (Sony's Universe of Marvel Characters) een inferieure B-superheldenfilm vergeleken bij de MCU.