Logboek
Via deze pagina blijf je op de hoogte van recente stemmen, meningen en recensies van kappeuter.
Standaard zie je de activiteiten in de huidige en vorige maand. Je kunt ook voor een van de volgende perioden kiezen:
januari 2023, februari 2023, maart 2023, april 2023, mei 2023, juni 2023, juli 2023, augustus 2023, september 2023, oktober 2023, november 2023, december 2023, januari 2024, februari 2024, maart 2024
Selecteer maand & jaar
The Starling (2021) 3,0
28 september 2021, 11:00 uur
Heel merkwaardige en ongewone film, die handelt over de rouwverwerking van een echtpaar, dat er ieder op een andere / eigen manier mee omgaat. Het verhaal met de vogel(s) is tamelijk vreemd, maar het vormt eigenlijk maar een dunne rode draad in deze film. Mooie rol van Kevin Kline als dierenarts.
Melissa McCarthy en Chris O'Dowd zijn een bijzonder eigenaardig koppel. Ze passen eigenlijk helemaal niet bij elkaar, maar misschien toch meer dan je in eerste instantie denkt. Melissa McCarthy is met haar 51 jaar een beetje oud voor een moeder die nog niet zo lang geleden haar jonge dochtertje heeft verloren. In de film wordt een beetje opengelaten hoe lang het geleden is, maar het kan ook niet zo lang geleden gebeurd zijn, dat zou niet kloppen met het verhaal.
Melissa McCarthy heeft met Can You Ever Forgive Me? (2018) bewezen ook uitermate goed een serieuze rol aan te kunnen. In The Starling is haar rol vrij ingetogen, maar helaas vervalt ze toch weer regelmatig in schmieren en krijsen. Het past hier misschien wel bij haar rol, maar ik vind het geen gezicht en meer passen bij onnozele komedies, dan bij zo'n film.
De birds zien er wat mechanisch en nep uit, maar gezien hun agressieve buien is het ook geen haalbare kaart om dat op een diervriendelijke manier te filmen.
De spreeuw komt er hier ook wat bekaaid af. Ik denk dat menigeen hier dichterbij spreeuwen woont, en nooit een aanval van een spreeuw zal meemaken. Al is het hier ook gewoon territoriumdrift. Ze voelen zich terecht aangevallen en bedreigd door de lompe Melissa McCarthy.
Melissa McCarthy kiest op haar riante pseudo-ranch aanvankelijk zelfs vol voor de aanval en gooit uiteindelijk zelfs met een steen naar een vogel. Erg treurig.
Nuestros Amantes (2016) 2,5
Alternatieve titel: Our Lovers, 24 september 2021, 21:15 uur
Wel een fris filmpje, met in de hoofdrol de beeldschone Michelle Jenner.
Het is in feite een film die vrijwel volledig gaat over het rollenspel tussen de twee hoofdrolspelers.
Dit is aanvankelijk best leuk gedaan, en vermakelijk.
Op een gegeven moment schiet de film hier echter te ver in door, waardoor het te gekunsteld over komt.
De rol van Eduardo Noriega is te dominant in deze film. Het belangrijkste hoofdpersonage had natuurlijk Michelle Jenner moeten zijn. Dat is een gemiste kans.
Mooie sfeervolle setting en mooie locaties. Op een gegeven moment komt het wel erg onnatuurlijk over dat de personages zich alleen nog in restaurants en cafés ophouden. Dat hoort natuurlijk wel bij het romcomidioom, maar toch.
A Rainy Day in New York (2019) 2,5
18 september 2021, 20:26 uur
stem geplaatst
Overboard (1987) 3,0
14 september 2021, 20:55 uur
Viel me niet tegen. Het Nederlandse woord gezellig vind ik vaak een jeukwoord, maar voor deze film maak ik graag een positieve uitzondering: een gezellige film.
Ik ben Goldie Hawn pas sinds enkele jaren gaan waarderen. Zij heeft iets ontwapenends.
Het is een lekker gedateerde film, de reden waarom het zo leuk is 80s films te kijken.
De nostalgie voor onnozele niets aan de hand filmpjes. Het is een vrolijke bende dat bij elkaar geraapte gezinnetje met de 2 honden. De kinderen spelen het erg leuk.
De poster misleidde mij jaren. Ik dacht dat dit een film zou zijn die zich volledig op een cruiseschip zou afspelen, maar ik had beter kunnen weten, de film heet immers Overboard...
Zit een beetje tussen 3 en 3,5* in.
Bacchus (1995) 3,5
13 september 2021, 18:06 uur
Dit is toch wel het meest schrikbarende, afschrikwekkende document over alcoholverslaving en -misbruik.
Mensonterende toestanden. Een eerlijk portret van alcoholisten aan het drankinfuus.
Je hebt er misschien wel eens een beeld bij bedacht of je er juist geen voorstelling van willen maken, maar deze documentaire tart elk voorstellingsvermogen.
Daarom zou dit op elke middelbare school getoond moeten worden, bijvoorbeeld bij maatschappijleer.
Een beetje in de trant van Foute Vrienden, maar zonder de cult, de relativering en de humor, waardoor het allemaal nog wat harder binnenkomt.
Copie Conforme (2010) 3,5
Alternatieve titel: Certified Copy, 12 september 2021, 18:35 uur
Een film die soms aanvankelijk wat moeilijk te plaatsen en te duiden is. Vrij documentair gefilmd en met pittoreske plaatjes, alsof je zelf in Italië bent beland als toerist.
De theoretische / filosofische en culturele bespiegelingen van de schrijver zijn wel interessant maar ook een beetje meer van hetzelfde en vergen veel concentratie van de kijker.
Prachtige rol van Juliette Binoche. Zij weet goed raad met zo'n intuitieve rol.
Op een gegeven moment wordt een welkome omslag in het verhaal gemaakt. Kijken we hier nu naar een echtpaar of niet, of is het slechts een rol die ze voor de gelegenheid spelen na die opmerking van de koffievrouw.
Dan wordt de film wat mij betreft twee keer zo interessant, door dat ambigue.
Sommige ingedutte echtparen doen rollenspellen. Dus ook bijv. dat ze net doen alsof ze elkaar voor het eerst ontmoeten. Het maakt mij ook niet uit of dat nou gespeeld is of niet. Het lijkt zo oprecht.
Die schrijver begon me op een gegeven moment wel tegen te staan. Gevoel voor humor had hij alvast niet, erg stijf en ultraserieus voorkomen.
De Grote Zwaen (2015) 3,5
12 september 2021, 10:22 uur
Meer van dit graag!
In feite een (geslaagde!) Nederlandse variant op A Simple Plan (1998)
Ik zag in deze film allerlei dingen die ik normaliter niet zie in Nederlandse films: op een goede en inventieve manier worden Amerikaanse referenties aangehaald uit het misdaadgenre, zonder dat het op een goedkope copycat lijkt.
Als geoefend filmkijker heb je nog wel eens dat je dingen ziet die je al ontelbaar maal eerder hebt gezien, maar bij De Grote Zwaen had ik steeds het gevoel dat ik naar iets keek dat vernieuwend was en op geheel eigen wijze gebracht. Als geoefend filmkijker houd ik wel van films die ik niet meteen helemaal kan duiden en die 'vreemd' over komen. Dat zorgt er in ieder geval voor dat ik de hele film geboeid zit te kijken en benieuwd ben wat voor verrassingen de film in petto heeft. Hier komt het niet over als een al te kapotgeanalyseerd plot door dramaturgen in dienst van de publieke omroep.
In Franse films zie je ook vaak die vrijheid terug; films die alle kanten op gaan. Niet te veel belang hechten aan logica, maar toch binnen het idioom van de film een logica hanteren die past bij de betreffende film. Niet te veel binnen de lijntjes kleuren (waar veel Nederlandse films nogal eens last van hebben).
Peter van de Witte speelt een wat bleue weinig succesvolle middelmatige schrijver. Perfect gecast; hij speelt vol overtuiging een lulletje rozenwater type rol, met net genoeg brille en eigenheid om niet compleet voor een enorme stumper door te gaan. Hij doet dit ook zo dat het geen typetje wordt.
Dit is een klassiek Wet van Murphy verhaal.
Michiel Romeyn speelt een meesterlijke gangsterbaas. Ik had verwacht dat hij een simpele bijrol zou hebben, maar hij speelt hier gelukkig gewoon eens een volwaardige hoofdrol. Hij speelt hier echt een eng persoon. Dat doet hij extreem overtuigend. Hij gebruikt zijn imposante figuur ten volle, een enorme kleerkast die zowel fysiek als verbaal enorm dreigend overkomt.
De handen wassen na een grote boodschap scène bij het verhoor is meesterlijk.
Anniek Pheifer is gewoon een hele prettige actrice die aantoont dat ze ook met pit kan spelen.
Ton Kas, René van 't Hof, Ruben van der Meer, Pieter Bouwman (geef hem svp ook eens een grotere rol!). Het is wat dat betreft genieten van dit ensemble aan meesterlijke komische acteurs.
De jaren 90 referenties zijn leuk en erg herkenbaar.
De film is gewoon nog online te bekijken op de NP03 site.
Last but not leas, uitgebreid interview met de regisseur over zijn werkwijze en inspiratie:
Max Porcelijn: De grote zwaen - Nooit Meer Slapen - VPRO
Escape Room: Tournament of Champions (2021) 2,0
Alternatieve titel: Escape Room 2, 9 september 2021, 23:05 uur
Jammer, dit Escape Room vervolg viel me toch enorm tegen.
Het begint nog vrij goed, met die scènes in de sauna, de trein en daarna in die bar. De spanning wordt opgebouwd.
Daarna wordt het een stuurloos plot. Het leuke van die eerste film was, dat je nog een beetje zelf mee kon puzzelen en na een nieuwe clue / oplossing van een puzzel denken; ja dat had ik misschien zelf ook kunnen ontdekken en oplossen. Maar hier gaat het allemaal zo adhd snel, dat de lol er gauw af is.
In deze film worden echt lukraak zoveel mogelijk clues in een minuut gepropt. De hoofdrolspelers lijken allemaal van hogerhand door een opperwezen gestuurd om in de juiste splitseconds precies hun blik op een willekeurig plek in de ruimte te richten, en dan een eureka moment te hebben van ja ik zie dat en dat, we moeten nu dit doen.
Daardoor was het ook niet zo spannend, omdat je wel wist dat ze soort van oppermens skills hebben om dit soort dingen op te lossen. De montage is veel te gehaast, het wordt allemaal veel te snel afgerafeld. Het is daardoor ook regelmatig bijna niet te volgen. Op een gegeven moment dacht ik dan ook, het zal allemaal wel.
Ik denk dat die snelle montage moet verhullen dat die vergezochte clues op een onnatuurlijke en idiote manier in de ruimte zijn geplaatst. De personages zitten in een soort flipperkast.
De balans is dus ver te zoeken in deze film. Enkele escape rooms zien er bijzonder mooi uit.
Die Isabelle Fuhrman is 12 jaar ouder sinds Orphan, maar heeft nog steeds hetzelfde kinderlijke uiterlijk.
Het einde oogt als een goedkope b-film.
An Inspector Calls (1954) 3,5
8 september 2021, 19:04 uur
Bovengemiddelde en bijzonder inventief vertelde murdery mystery. Heel stijlvast en stijlvol in beeld gebracht.
Cast ook heel behoorlijk, met een uitblinkende Alastair Sim.
Zijn rare grote hoofd en wat merkwaardige manier van praten stralen hier perfect uit dat hij altijd twee stappen verder is en niet het achterste van zijn tong laat zien.
De film kan opgevat worden als een sociaal commentaar op de riche, die de lagere klassen naar eigen (kortdurende) behoeften misbruikt en dumpt wanneer het zo uit komt, als bijvoorbeeld gewoon op lange tenen is getrapt of dat iemand te mondig is geweest en te lastig wordt bevonden.
Een verrassend en origineel einde. Fijn dat dit soort films op Netflix staan, graag meer van dit.
Druk (2020) 3,5
Alternatieve titel: Another Round, 5 september 2021, 18:52 uur
Ik heb het idee dat deze film minder gaat over (chronisch) overmatig alcoholgebruik dan je in eerste instantie zou verwachten.
Voor mij gaat deze film veel meer over mid-life crisis, relatieproblemen en omgaan met stress en sleur op het werk, maar bovenal over veerkracht en het hervinden van de eigen kracht en focus na bepaalde tegenslagen.
Dit zijn wellicht ook open deuren: ik denk dat de 'boodschap' is; alcohol lost geen problemen op en gewenning ligt op de loer, zeker als mensen in je omgeving hetzelfde doen.
En volgens mij laat de film ook zien dat plezier / genieten van gematigd alcoholgebruik ok is, voor wie zich prima kan beheersen. Gelukkig is het geen betuttelende film geworden.
De beste (anti-) alcoholvoorlichting zijn wat mij betreft de documentaires Bacchus (1995) en Gehoorzame Centimeter (1991)
A Ghost Story (2017) 3,5
4 september 2021, 14:22 uur
Eigenlijk een briljant uitgangspunt door de omkering van het perspecief in geestenfilms.
Dat zou een flauwe gimmick kunnen zijn, maar dat is het hier zeker niet. Het werkt juist heel goed in deze film over de vergankelijkheid en eindigheid van het leven en de nietigheid van de mens.
A Ghost Story raakt bij mij zeker een gevoelige snaar, vooral richting het einde van de film.
Deze film zou een opsteker moeten zijn voor Nederlandse filmmakers, want met een budget van slechts $100,000 kun je zien dat met een goed idee en uiteraard creatieve visie 'alles' mogelijk is.
Interessante IMDb trivia:
(reactie op ander bericht)
(reactie op ander bericht)
Ik dacht dat zij nogal een vegan typje was, maar blijkbaar en mogelijk met opzet hadden ze haar een vieze taart gegeven. Het werkte dus wel voor de scène.
(reactie op ander bericht)
Dit laatste is natuurlijk geen nieuw perspectief, vast ook al behandeld door grote filosofen. Kijk eens wat Woody Allen hierover zegt in 2012, opvallend veel overeenkomsten met de monoloog in A Ghost Story:
Woody Allen about meaning of life on Earth
Seven Days to Noon (1950) 3,0
3 september 2021, 12:05 uur
Fijn om dit soort films gewoon op Netflix aan te treffen.
De manier waarop de stad in beeld wordt gebracht heeft wel iets van The Third Man.
Overtuigende rol van Barry Jones, die hier wat doet denken aan Ferdi E. Hij zet hier uitstekend een labiele en tragische man neer, die overigens wel de goede zaak vertegenwoordigt, alleen lijkt hij daarvoor bereid tot het uiterste te gaan...
De grote evacuatie lijkt op beelden uit een oorlogsdocumentaire. Misschien zijn er ook wel (deels) beelden uit de Tweede Wereldoorlog gebruikt. Dat zou me niets verbazen, al is de beeldkwaliteit er ook weer iets te goed voor.
Qua spanning viel het me wat tegen. Het gaat allemaal iets te voorspelbaar en ondanks de impact van de gebeurtenissen is de film aanvankelijk opvallend luchtig. Leuke rol van Olive Sloane, die zich er met opvallend veel flexibiliteit doorheen slaat.
Uiteindelijk wordt het allemaal wel wat grimmiger. Je verwacht op het einde dat ze net op tijd zijn om de bom uit te schakelen. Hoewel de professor wel wordt gedood, dus van een happy end kun je ook niet spreken. Maar als die bom wel was afgegaan was dat echt een einde geweest om over na te denken. Dat was denk ik niet wat het publiek wou zien, laat staan aan zo'n einde toe was.